6 ταινίες που δεν θα χάσουμε τις επόμενες εβδομάδες Facebook Twitter
Aτελιέ LIFO

6 ταινίες που δεν θα χάσουμε τις επόμενες εβδομάδες

0

O Κλιντ Ίστγουντ επιστρέφει με την «Μπαλάντα του Ρίτσαρντ Τζούελ»

O Ρίτσαρντ Τζούελ του τίτλου είναι ένας φύλακας ασφαλείας που την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ατλάντα (1996) εντόπισε σακίδιο με εκρηκτικά ασφαλείας και ξεκίνησε διαδικασία εκκένωσης, σώζοντας εκατοντάδες ανθρώπους. Στη συνέχεια, όμως, εξαιτίας ενός άρθρου τοπικής εφημερίδας κρίθηκε ύποπτος γι' αυτό το τρομοκρατικό χτύπημα και κατέστη, εν μια νυκτί, από ήρωας αποδιοπομπαίος τράγος για την αμερικανική κοινωνία. Σε αυτή την εξοργιστική αληθινή ιστορία ο αγαπημένος (και) του ελληνικού κοινού Κλιντ Ίστγουντ θα βρει υλικό για να εξερευνήσει εκ νέου τα αγαπημένα του μοτίβα, αυτό του ηρωισμού και του μύθου, της αλήθειας και της μεταξύ τους απόστασης. Θα βρει, επίσης, ιδανικό πρωταγωνιστή στο πρόσωπο του Πολ Γουόλτερ Χάουζερ, ηθοποιού που έκλεψε την παράσταση στο Ι, Τοnya του Κρεγκ Γκιλέσπι. Οι κριτικές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι θετικές, οι όποιες αρνητικές στέκονται σε μια «κίτρινη» αστειότητα που ουδεμία σχέση έχει με το έργο καθαυτό. Από τις ταινίες της χρονιάς.

(Από 16/1)

 

«Jojo Rabbit»: Η Σκάρλετ Γιαχάνσον στο Γ' Ράιχ

O Τάικα Γουαϊτίτι, αυτός ο περίεργος Νεοζηλανδός που επιχείρησε να φέρει λίγη από την παλαβομάρα των Monty Python στο σύμπαν της Marvel με το Thor: Ragnarok, επιστρέφει με το πιο φιλόδοξο προσωπικό του εγχείρημα, μια κινηματογραφική φαντασία, όπου πιτσιρικάς της νεολαίας του Χίτλερ ανακαλύπτει πως η μητέρα του κρύβει μια εβραιοπούλα στη σοφίτα του σπιτιού της και έρχεται σε σύγκρουση με τα πιστεύω του. Συνοδοιπόρος του σε αυτή την κρίση συνείδησης ο φανταστικός του φίλος, ο Αδόλφος Χίτλερ αυτοπροσώπως! Οι κριτικές κάνουν λόγο για crowdpleaser από εκείνα που, δυστυχώς, βρίσκουμε πια με το σταγονόμετρο ‒ το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο συνηγορεί προς αυτή την κατεύθυνση. Οι πολέμιοι του φιλμ θεωρούν ότι ο ναζισμός και οι φρικτές του συνέπειες είναι πολύ σοβαρά θέματα για να κάνεις πλάκα μαζί τους, μια ένσταση, βέβαια, την οποία δεν ακούσαμε για ταινίες όπως το Inglourious Basterds.

(Από 23/1)

 

«Ο Φάρος»: Ασπρόμαυρος τρόμος και σπουδαίες ερμηνείες

Ο σκηνοθέτης Ρόμπερτ Έγκερς του Witch μας μεταφέρει στα τέλη του 19ου αιώνα για να αφηγηθεί ένα ατμοσφαιρικό χρονικό εγκλεισμού, παράνοιας και αρσενικού ανταγωνισμού με σκηνικό ένα απομονωμένο νησί και ήρωες δύο άξεστους φαροφύλακες που καλούνται να συμβιώσουν. Αδιαμφισβήτητη η ικανότητα του Έγκερς να συλλαμβάνει εποχή και γλωσσικό ιδίωμα –το βροντοφωνάζει με αυταρέσκεια μέσα στο φιλμ, άλλωστε‒, ακραίος πλην γαργαλιστικός φορμαλισμός, ασπρόμαυρο format, κάδρο 1.19:1, ηχητικός σχεδιασμός καμωμένος από το υλικό που φτιάχνονται οι εφιάλτες, φιλοσοφικές και μυθολογικές αναφορές, σινεφιλία και δύο γενναίες ερμηνείες από τους Γουίλεμ Νταφόε και Ρόμπερτ Πάτινσον, με τον τελευταίο να εξελίσσεται τελευταία σε υπολογίσιμο καρατερίστα. Αν και το φινάλε, όπως και στο ντεμπούτο του Έγκερς, μένει ανοιχτό σε συντηρητικές αναγνώσεις, πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα γοητευτικό φιλμικό αξιοπερίεργο, από εκείνα που δικαιολογούν (και αποζημιώνουν) την επίσκεψη στην αίθουσα.

(Από 30/1)

 

«Μικρές Κυρίες»: Θαυμαστή, όπως λένε, μεταφορά λογοτεχνίας στην οθόνη!

Οι περιπέτειες των τεσσάρων αδερφών Μαρτς, όπως τις εμπνεύστηκε η πένα της Λουίζα Μέι Άλκοτ, έχουν γνωρίσει άπειρες μεταφορές σε κινηματογράφο και τηλεόραση, με εκείνη της Γκίλιαν Άρμστρονγκ του '94 να έχει αγαπηθεί ιδιαιτέρως από το κοινό και να εμφανίζεται συχνά σε λίστες με ενδεικτικές (και ενδεδειγμένες) χριστουγεννιάτικες προβολές. Η νέα μεταφορά του βιβλίου διά χειρός Γκρέτα Γκέργουιγκ συγκεντρώνει διαλεχτό καστ που περιλαμβάνει από Έμα Γουάτσον και Τιμοτέ Σαλαμέ έως Μέριλ Στριπ και Λόρα Ντερν και γνωρίζει ήδη επιτυχία στα αμερικανικά ταμεία και θερμή υποδοχή από την κριτική. Η τελευταία χαιρετίζει την κατά Γκέργουιγκ διασκευή της ιστορίας που εκσυγχρονίζει κάποιες πτυχές της ιστορίας, ώστε να είναι περισσότερο ταιριαστές στη μετά metoo εποχή ‒ μια κίνηση που αναμένεται να μην αρέσει ιδιαίτερα σε μερίδα βιβλιόφιλων και οπαδών προηγούμενων, πιο παραδοσιακών κινηματογραφικών μεταφορών. Σε κάθε περίπτωση, οι φαν του costume drama, της ταινίας εποχής που λέμε κι εμείς, έχουν κάτι να περιμένουν στις αίθουσες φέτος τον χειμώνα.

(Από 6/2)

 

Ο «Απόστρατος» είναι μια πολύ καλή ελληνική ταινία

Στα φεστιβάλ του εξωτερικού η ελληνική μυθοπλασία παραμένει περιζήτητη, πρόκειται όμως για μυθοπλασία φεστιβαλικής αισθητικής, από την οποία έχουμε πλεόνασμα. Το μεγάλο μας έλλειμμα εντοπίζεται στο καλό αφηγηματικό σινεμά, για το οποίο οι ταλαντούχοι μας σκηνοθέτες μοιάζουν να αδιαφορούν – πολύ κακώς, όπως αποδεικνύει εμφατικά και το παράδειγμα του Άγγελου Φραντζή με την Ευτυχία. Ο Απόστρατος του Ζαχαρία Μαυροειδή, με ήρωα έναν πωλητή μηχανών espresso που επιστρέφει στο σπίτι του αξιωματικού παππού του, μαθαίνει την ιστορία του και ανακαλύπτει μυστικά βαρύνουσας συναισθηματικής σημασίας, έρχεται να βάλει το (υπολογίσιμο) λιθαράκι του για να κλείσει σιγά-σιγά αυτή η μεγάλη τρύπα στην εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή. Δίχως ίχνος υπερβολής, δεν υπάρχει άνθρωπος που να το είδε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον περασμένο Νοέμβριο και να μην έχει μια καλή κουβέντα να πει γι' αυτό. Είναι μία από τις ταινίες που θέλουμε να δούμε όχι για να στηρίξουμε το εγχώριο αφηγηματικό σινεμά, αλλά επειδή στηρίζουμε το καλό αφηγηματικό σινεμά.

(Από 20/2)

 

 

Η «Winona» του The Boy

Η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy), η Winona, είναι μια υποβλητικά μυστηριώδης και βαθιά συγκινητική ταινία, όμορφη, με πρωταγωνίστριες τέσσερα κορίτσια που συναντιούνται μια καλοκαιρινή μέρα σε μια παραλία της Άνδρου για να παίξουν, να τραγουδήσουν, να κλάψουν και να γελάσουν, να περάσουν ανέμελες στιγμές και να λύσουν απορίες, μιλώντας για μουσική και σινεμά και ζώντας κάτι σαν παρατεταμένο τέλος εποχής με ιστορίες της φαντασίας τους που χρησιμοποιούν για να αποδράσουν από την πραγματικότητα. Η Ηρώ-Ελένη Μπέζου, η Δάφνη Πατακιά, η Ανθή Ευστρατιάδου και η Σοφία Κόκκαλη φέρνουν τη φρεσκάδα τους μπροστά από τον φακό, προσωποποιώντας μια σειρά από όνειρα της νιότης και οδηγώντας προσεκτικά τους θεατές σε μια κρυφή και αποκαλυπτική στιγμή. - M. Hulot

 

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
pamela anderson

Οθόνες / H όψιμη δικαίωση της Πάμελα Άντερσον

Μια γυναίκα που επί δεκαετίες αντιμετωπιζόταν από τον πλανήτη ως αντικείμενο (ηδονής και χλεύης) βρίσκει στο «Last Showgirl» την ευκαιρία να αποδείξει ότι υπάρχει θέση γι’ αυτήν και σε άλλους ρόλους από εκείνους που της φόρεσε η βιομηχανία του θεάματος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχιώτες

Οθόνες / Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχειώτες

Ο Λευτέρης Τζώρτζης έχει συγκεντρώσει 50.000 τίτλους. Το όνομά του έχει αναφερθεί σε έργο της Κιτσοπούλου, «ξεπουλάει» Ταρκόφσκι και έχει ζήσει επικούς καβγάδες για ταινίες - πιο πρόσφατα για τα «Μαγνητικά Πεδία».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Οθόνες / Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Λίγο πριν από την κυκλοφορία του «Arcadia» του Γιώργου Ζώη στις αίθουσες, ο Βαγγέλης Μουρίκης μιλάει στη LiFO για τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει έναν ρόλο, για τον Οικονομίδη, τον Γραμματικό, τα spoilers και τη χαμένη αρετή τού να ακούμε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες του Spyros Rennt

Μυθολογίες / «Αγάπησα τόσο τη "Lola Rennt" που βάσισα το καλλιτεχνικό μου όνομα πάνω της»: Oι δέκα αγαπημένες ταινίες του Spyros Rennt

Λάρι Κλαρκ, Μίκαελ Χάνεκε, «Στρέλλα», «Κυνόδοντα» και Κωνσταντίνο Γιάνναρη περιλαμβάνει η δεκάδα αγαπημένων ταινιών του φωτογράφου Spyros Rennt.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«Threads»: Η συγκλονιστική βρετανική ταινία που απεικόνισε τον φόβο του πυρηνικού ολέθρου /«Threads»: To βρετανικό «Chernobyl» εξακολουθεί να συγκλονίζει 40 χρόνια μετά

Οθόνες / «Threads»: Η ανατριχιαστική βρετανική ταινία που απεικόνισε τον φόβο του πυρηνικού ολέθρου

Σαράντα χρόνια κλείνει η σοκαριστική δημιουργία του BBC, που κάνει το «Chernobyl» του HBO να μοιάζει με τη «Mary Poppins» και αφορά τις πιθανές επιπτώσεις πυρηνικής επίθεσης σε μια βρετανική πόλη, όπως προκύπτουν μέσα από τις φριχτές δοκιμασίες των κατοίκων της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Θάνου Κόη των Lost Bodies

Μυθολογίες / «Ο Καουρισμάκι είναι θεούλης»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Θάνου Κόη

Ο μουσικός και το ½ των Lost Bodies μοιράζεται μια ψαγμένη και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα λίστα, που περιλαμβάνει από μια ταινία που του προκαλεί αβίαστο γέλιο μέχρι ένα βαθιά ποιητικό και φιλοσοφικό έργο με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
40 χρόνια cyberpunk: Το δυστοπικό όραμα που έγινε πραγματικότητα

Οθόνες / 40 χρόνια cyberpunk: Το δυστοπικό όραμα που έγινε πραγματικότητα

Τέσσερις δεκαετίες μετά την κυκλοφορία του «Νευρομάντη» του Γουίλιαμ Γκίμπσον, τα βασικά στοιχεία της cyberpunk λογοτεχνίας – η τεχνοφεουδαρχία, η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης, η ακραία ανισότητα – αντικατοπτρίζονται στον σημερινό κόσμο.
THE LIFO TEAM
CHECK Squid Game 2: «Το παιχνίδι δεν θα τελειώσει, αν ο κόσμος δεν αλλάξει»

Οθόνες / Squid Game 2: Αξίζει η πολυαναμενόμενη επιστροφή της σειράς φαινόμενο;

Ο δημιουργός της σειράς αρχικά δεν ήθελε να δώσει συνέχεια, αλλά παραδέχτηκε πως συμφώνησε για τα λεφτά – και ότι, αν το ήξερε, δεν θα είχε σκοτώσει τόσο κόσμο στην πρώτη σεζόν. — SPOILER ALERT
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
My Sunshine

Οθόνες / 10 ταινίες της χρονιάς που αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία

Από τη γέννηση του Κακού στο «Apprentice» έως το ψυχαγωγικό όργιο του «Kneecap», ταινίες που άξιζαν να βρουν μεγαλύτερο κοινό και συνθέτουν μια εναλλακτική κινηματογραφική λίστα, πλάι σ' εκείνη με τις καλύτερες της χρονιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κοιμήθηκα με 100 άντρες σε μια μέρα»: Το viral ντοκιμαντέρ που φτάνει την κουλτούρα του Only Fans στα όριά της

Οθόνες / «Κοιμήθηκα με 100 άντρες σε μια μέρα»: Το viral ντοκιμαντέρ που φτάνει την κουλτούρα του Only Fans στα όριά της

Η ταινία που ανέβηκε πρόσφατα στο YouTube, με πρωταγωνίστρια τη 23χρονη δημιουργό του Only Fans, Lily Phillips, αποτυπώνει την κλειστοφοβική πραγματικότητα της διαδικτυακής φήμης και την αναπόφευκτη εξέλιξή της.
THE LIFO TEAM