«Air: Κυνηγώντας έναν θρύλο»: Ψυχαγωγία made in USA

Air, κυνηγώντας έναν θρύλο Facebook Twitter
Αν μιλάμε για ατόφια ψυχαγωγία made in USA ευθείας αφήγησης και έξυπνου χειρισμού, το Κυνηγώντας έναν θρύλο είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα, αιθέριο, βγαλμένο από τα παλιά.
0

Όπως σε κάθε παρεμφερή περίπτωση, ο θεατής που γνωρίζει όχι μόνο ποιος είναι ο Μάικλ Τζόρνταν (αυτό είναι εύκολο) αλλά και ποιοι ήταν οι ανταγωνιστές του στο draft και κυρίως τι σημαίνουν τα ονόματα που έπεσαν στο τραπέζι για τη ζηλευτή επιλογή κατάταξης στο NBA ‒δηλαδή αν ο Στίβεν Νας είναι μεγαλύτερο κελεπούρι, παρά το ύψος του, σε σχέση με τον Πάτρικ Γιούινγκ, που έπαιζε μπάλα στην Τζαμάικα‒, και ποια ήταν η συνέχειά τους στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ στον κόσμο, βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση έναντι των εντελώς αμύητων στο άθλημα.

Ωστόσο, ακολουθώντας τη φλέβα των σύγχρονων ορθόδοξων βιογραφιών, και σε αντίθεση με το πρόσφατο Hustle με τον Άνταμ Σάντλερ, σε μία ακόμα απεγνωσμένη και υπερτιμημένη προσπάθεια να κυνηγήσει μια υποψηφιότητα στην πεντάδα των Όσκαρ Ανδρικής Ερμηνείας, το Air: Κυνηγώντας έναν θρύλο δεν περιορίζεται σε μπασκετική διάλεκτο, καρφώματα και προπονητικού τύπου λεπτομέρειες που θα ενδιέφεραν αποκλειστικά τους μπασμένους στο θέμα nerds.

Με αφορμή το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε ποτέ από τα παρκέ, με τους αριθμούς να το αποδεικνύουν και τους τίτλους να λειτουργούν ως αποστομωτική εγγύηση, το Air είναι τόσο η ιστορία της γέννησης ενός παπουτσιού όσο και η απαρχή μιας διαφορετικής αντίληψης για τον επαγγελματικό αθλητισμό και το concept της εμπορικής εκμετάλλευσης με επί ίσοις όροις ματιά στον αθλητή ως προϊόν.

Στην ίδια γειτονιά με τα φετινά Tetris και Blackberry, τις αντίστοιχες βιογραφίες των ιδρυτών των φερώνυμων τεχνολογικών εταιρειών με όλα τα λάθη και τις επινοήσεις, τους θριάμβους και τα στραπάτσα που δοκίμασαν (στον ειδικό τομέα του corporate biopic το ιδιοφυές Social Network παραμένει άνετα στην κορυφή), το Air πραγματεύεται την παράτολμη και συγκινητική απόπειρα του Σάνι Βακάρο, συμβούλου και επιστήθιου φίλου του ιδρυτή της Nike, Στιβ Νάιτ, να δελεάσει τον «καυτό» rookie Τζόρνταν να υπογράψει με την εταιρεία που τότε υπολειπόταν σημαντικά έναντι των ανταγωνιστών εταιρειών αθλητικών ειδών, Adidas και Converse.

Air, κυνηγώντας έναν θρύλο Facebook Twitter
O Ματ Ντέιμον στον ρόλο του του Σάνι Βακάρο, συμβούλου και επιστήθιου φίλου του ιδρυτή της Nike.

Ως άλλος Τζέρι Μαγκουάιρ, ο Βακάρο, που σίγουρα γνώριζε πολλά για το σπορ και το αγαπούσε αυθεντικά, ήταν ένα στέλεχος μάρκετινγκ που έφερνε περισσότερο σε ατζέντη, αν και άνευ χαρτοφυλακίου, κάτι ανάμεσα σε πιστό υπάλληλο ειδικών αποστολών και αντικειμενικό ερασιτέχνη, που αισθάνθηκε πως με την προσφορά που είχε στο μυαλό του θα μπορούσε να εκτοξεύσει τον κλάδο στη μοναδική, ανήκουστη ως τότε, εξατοκιμευμένου εξοπλισμού στρατόσφαιρα που πλέον γνωρίζουμε απ’ έξω κι ανακατωτά, ταυτόχρονα υπονομεύοντας την επαγγελματική ασφάλεια του ίδιου και των στενών συνεργατών του.

Το δίλημμα που τέθηκε ήταν αν η Nike ήταν διατεθειμένη να διαβεί τη βολική πεπατημένη της διασποράς του μπάτζετ σε μέτριους υποψηφίους ή να προσφέρει γη και ύδωρ, δηλαδή όλο της τον προϋπολογισμό, σε έναν και μόνο παίκτη, τη στιγμή μάλιστα που κανείς σοβαρός μέλλοντικός πρωταθλητής δεν φαινόταν πρόθυμος να υπογράψει με μια φίρμα χωρίς αντίκτυπο και όραμα, φημισμένη βασικά στον κόσμο του στίβου και στη χαλαρότερη κοινότητα των τζόγκερ.

Ο Μπεν Άφλεκ δείχνει από νωρίς τη διάθεσή του να αντιμετωπίσει το saga της Nike με ελαφράδα και πολυλογία, διεισδύοντας καίρια με βαθύτερες διαπιστώσεις στους χαρακτήρες και τις καταστάσεις, χωρίς ποτέ να χάνει το χιούμορ του. Το Air είναι μια ταινία που μοιάζει πολύ στην προσωπικότητά του, ακολουθώντας τη λογική της ανδροπαρέας με τη βοστονέζικη αψάδα και τα χοντρά πειράγματα.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ για το σενάριο του Ξεχωριστού Γουίλ Χάρντινγκ και την παραγωγή του Άργκο ηθοποιός διαθέτει πλέον τη σχεδόν βιωμένη σκηνοθετική άνεση, καθώς και το αφηγηματικό τέμπο που ανανεώνει αβίαστα το ενδιαφέρον, να χωρέσει στην ταινία κατά βούληση χιούμορ και ιδεαλισμό ως άλλος, μοντέρνος Κάπρα της meta-machismo εποχής, συνειδητοποιώντας τον στόχο και το νόημα πίσω από τις αυτοματοποιημένες καθημερινές κουβέντες, τις ξεχωριστές στιγμές και τις συχνά πολύ αστείες ατάκες που πλημμυρίζουν το σενάριο του Άλεξ Κόνβερι, ειδικά εκεί όπου ο Σάνι του Ματ Ντέιμον περιγράφει στον ατζέντη του Τζόρνταν τη φιλοσοφία της Adidas και των επιγόνων του ιδρυτή της, Άντι Ντάσλερ, θυμίζοντάς του πως το πραγματικό του όνομα είναι Αδόλφος και ήταν προφανώς ναζί!

Air, κυνηγώντας έναν θρύλο Facebook Twitter
Ο G.O.A.T. του παγκόσμιου μπάσκετ έδωσε τις ευλογίες του και απέφυγε να παρέμβει εκ των προτέρων, ζητώντας μία και μόνο χάρη: τον ρόλο της μητέρας του, Ντελόρις, να τον ερμηνεύσει η Βαϊόλα Ντέιβις, ευτυχώς ψύχραιμη και απαλλαγμένη από τη φούρια των πρόσφατων εμφανίσεών της ‒ και είχε δίκιο.

Ο G.O.A.T. του παγκόσμιου μπάσκετ έδωσε τις ευλογίες του και απέφυγε να παρέμβει εκ των προτέρων, ζητώντας μία και μόνο χάρη: τον ρόλο της μητέρας του, Ντελόρις, να τον ερμηνεύσει η Βαϊόλα Ντέιβις, ευτυχώς ψύχραιμη και απαλλαγμένη από τη φούρια των πρόσφατων εμφανίσεών της ‒ και είχε δίκιο.

Ο όρος του συμπίπτει με την απαράβατη υποσημείωση που θέτει η σιδηρά κυρία πίσω απ’ όλες τις αποφάσεις του χαρισματικού γιου, τον οποίο βλέπουμε πλάτη στις δραματοποιημένες σκηνές στις οποίες συμμετέχει, και δεν ακούμε ποτέ ‒ μια δύσθυμη, σχεδόν αρνητική «αύρα» στα προεόρτια της μυθικής του καριέρας.

Το τυράκι που έβαλε στο αγωνιώδες ερώτημα αν ο Μάικλ Τζόρνταν θα προτιμήσει τους εδραιωμένους της αγοράς ή θα κολακευτεί από ένα προσωποποιημένο υπόδημα που θα φέρει το όνομα και αργότερα το σκιτσαρισμένο είδωλό του κρύβει ένα ρομαντικό χτύπημα στην απληστία με τα ίδια τα όπλα του καπιταλισμού που θα μπορούσαν να συγκινήσουν τους επιχειρηματίες.

Με αφορμή το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε ποτέ από τα παρκέ, με τους αριθμούς να το αποδεικνύουν και τους τίτλους να λειτουργούν ως αποστομωτική εγγύηση, το Air είναι τόσο η ιστορία της γέννησης ενός παπουτσιού όσο και η απαρχή μιας διαφορετικής αντίληψης για τον επαγγελματικό αθλητισμό και το concept της εμπορικής εκμετάλλευσης με επί ίσοις όροις ματιά στον αθλητή ως προϊόν. Ο Άφλεκ ενώνει πρόσωπα με ετερόκλητο background και διαφορετική κατεύθυνση καριέρας σε μια μαγική στιγμή, σαν τον άνεμο που φυσάει προς το μέρος τους για να συγκλίνουν στην ίδια ιδέα.

Αν μιλάμε για ατόφια ψυχαγωγία made in USA ευθείας αφήγησης και έξυπνου χειρισμού, το Κυνηγώντας έναν θρύλο είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα, αιθέριο, βγαλμένο από τα παλιά.

 AIR, κυνηγώντας έναν θρύλο - official trailer

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ