Aληθινά εγκλήματα που έγιναν υλικό τέχνης

Aληθινά εγκλήματα που έγιναν υλικό τέχνης Facebook Twitter
Μόλις δύο χρόνια μετά την σύλληψη του Gein, ο συγγραφέας Ρόμπερτ Μπλοχ δημοσίευσε ένα θρίλερ με τον τίτλο «Ψυχώ» – το ίδιο μυθιστόρημα που το 1960 έγινε μία από τις πιο αναγνωρισμένες ταινίες του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Εδώ ο πρωταγωνιστής της, Άντονι Πέρκινς, στον πιο εμβληματικό ρόλο της καριέρας του.
0

Ο Κινέζος συγγραφέας Liu Yongbiao καταδικάστηκε προ καιρού για την άγρια δολοφονία τεσσάρων ατόμων σε μία πανσιόν το 1995, αλλά αυτό ίσως δεν προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους αναγνώστες του.

Προλογίζοντας το μυθιστόρημα με τον τίτλο «Το Ένοχο Μυστικό» το 2010, ο Liu είπε ότι ήδη ετοίμαζε ένα άλλο βιβλίο για μία συγγραφέα που είχε διαπράξει μία σειρά άγριων φόνων και διέφυγε τη σύλληψη. Εν τέλει δεν το έγραψε ποτέ, αν και είχε έναν τίτλο υπόψιν του: «Η όμορφη συγγραφέας που σκότωνε».

Μετά τη σύλληψή του φέρεται να είπε στον κινεζικό τηλεοπτικό σταθμό CCTV ότι κάποια από τα έργα του ήταν όντως εμπνευσμένα από τις σκέψεις του για τους φόνους, των οποίων τα θύματα περιλάμβαναν ένα δεκατριάχρονο αγόρι, τον εγγονό των ιδιοκτητών της πανσιόν.

Το σχέδιό του Edward Gein ήταν να δημιουργήσει ένα «γυναικείο κοστούμι» ώστε να μπει μέσα σε αυτό και να «γίνει» η μητέρα του, η οποία είχε πεθάνει, αλλά οι ερευνητές βρήκαν στο σπίτι του μία ανατριχιαστική σειρά από αντικείμενα, από έπιπλα έως και ρούχα, τα οποία είχαν κατασκευαστεί με ανθρώπινα μέλη.

Ο Liu δεν είναι ο πρώτος συγγραφέας που έχει διαπράξει ένα φρικιαστικό έγκλημα και το ενσωμάτωσε στο έργο του. Το 1991, ο Ολλανδός συγγραφέας Richard Klinkhamer δολοφόνησε τη γυναίκα του και μετά παρέδωσε ένα μακάβριο χειρόγραφο στον ατζέντη του με τον τίτλο «Wednesday, Mince Day» (δηλαδή «Τετάρτη, Μέρα του Κιμά»), το οποίο θα μπορούσε να ονομάζεται και «Επτά τρόποι για να σκοτώσεις τη γυναίκα σου».

Υπάρχουν και άλλα εγκλήματα που έχουν περάσει στη λογοτεχνία επίσης, μέσω της νοσηρής φαντασίας πολλών μυθιστοριογράφων που δεν είχαν προφανώς την εμπειρία από τέτοια εγκλήματα. Από το επιδραστικό «Εν Ψυχρώ» του Τρούμαν Καπότε μέχρι διεθνείς επιτυχίες όπως «Το Δωμάτιο» της Έμα Ντόναχιου και «Τα Κορίτσια» της Έμα Κλάιν.

Τα πέντε εγκλήματα που ακολουθούν και η λογοτεχνία που έχουν εμπνεύσει δημιουργούν ένα λογοτεχνικό υβρίδιο που δεν είναι για όσους τρομάζουν εύκολα:

Η Μαύρη Ντάλια

Aληθινά εγκλήματα που έγιναν υλικό τέχνης Facebook Twitter
Η Σκάρλετ Τζοχάνσον στη δια χειρός Μπράιαν Ντε Πάλμα κινηματογραφική μεταφορά της «Μαύρης Ντάλιας» (2006) του Τζέιμς Ελρόι.

Το αληθινό της όνομα ήταν Elizabeth Short. Ήταν μόλις 22χρονών όταν το ακρωτηριασμένο της πτώμα βρέθηκε σε ένα άδειο οικόπεδο στο Λος Άντζελες το 1947. Το σώμα της είχε κοπεί στη μέση και είχε αποστραγγιστεί από αίμα, οδηγώντας τη νεαρή μητέρα που το ανακάλυψε να νομίζει αρχικά πως επρόκειτο για κούκλα βιτρίνας.

Με την έντονη κάλυψη από τις εφημερίδες της δόθηκε το όνομα «Μαύρη Ντάλια». Η αστυνομική έρευνα συγκέντρωσε 150 υπόπτους αλλά δεν έγινε καμία σύλληψη, και από τις πάνω από 500 ομολογίες που έχουν δοθεί από τότε, καμία δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Αυτή η διάσημη φρικιαστική υπόθεση ασκεί συνεχή πολιτισμική επιρροή, εμπνέοντας πολυάριθμα βιβλία και ταινίες, συμπεριλαμβανομένου του μυθιστορήματος «True Confessions» (1977) του John Gregory Dunne, το οποίο ξεκινάει με ένα παρόμοιο περιστατικό και εξελίσσεται σε ένα λυτρωτικό πορτρέτο δύο αδερφών στο Λος Άντζελες της δεκαετίας του '40.

Πιο γνωστό είναι βέβαια το σκοτεινό και τρομακτικό θρίλερ του Τζέιμς Ελρόι, «Η Μαύρη Ντάλια» (1987). Διαφέρει από τα γεγονότα σε ένα σημαντικό γεγονός: η υπόθεση λύνεται. Και παρόλο που το μυθιστόρημα ξεκινάει έναν χρόνο πριν από τη γέννηση του Ελρόι, έχει μια προσωπική απήχηση για τον ίδιο καθώς είναι αφιερωμένο στη μητέρα του που δολοφονήθηκε το 1958 στο Λος Άντζελες.

Η ντροπή του Great Wyrley

Aληθινά εγκλήματα που έγιναν υλικό τέχνης Facebook Twitter
Ο Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ. © Barlow Collection, British Library

Ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ λάμβανε πολλή αλληλογραφία από τους θαυμαστές του στην εποχή του, μαζί με γράμματα από αυτούς που τον μπέρδευαν με τον φανταστικό του ντετέκτιβ, τον Σέρλοκ Χολμς, και αναζητούσαν βοήθεια για να λύσουν μυστήρια.

Την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα, ένας δικηγόρος με το όνομα George Edalji αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή έχοντας κάνει τρία από τα επτά χρόνια φυλάκισης με καταναγκαστικά έργα. Το δικαστήριο είχε πρώτα αποφανθεί ότι το έγκλημά του ήταν ο ακρωτηριασμός αλόγων και βοοειδών καθώς και μια σειρά από επιθετικά ανώνυμα γράμματα στους γονείς του. Ο Endalji επέμενε πως ήταν αθώος και ήθελε τον Ντόιλ να τον βοηθήσει να το αποδείξει.

Ο Ντόιλ πείστηκε ότι ήταν το χρώμα του δέρματος του Endalji –ο πατέρας του ήταν Ινδός– που είχε κάτι να κάνει με την καταδίκη του, δουλεύοντας σκληρά για να καταπολεμήσει αυτό που σήμερα θα λέγαμε θεσμικό ρατσισμό στην αστυνομία του Staffordshire.

Η είδηση έκανε εντυπωσιακά πρωτοσέλιδα εκείνη την εποχή και έμεινε γνωστή με το όνομα «Η ντροπή του Great Wyrley», και το 2005, ο Julian Barnes έγραψε το «Arthur & George», μία ευφυέστατη αστυνομική περιπέτεια που ήταν στη λίστα για το βραβείο Man Booker και διασκευάστηκε τόσο για το θέατρο όσο και για την οθόνη.

Η εξαφάνιση της Paula Jean Welden

Aληθινά εγκλήματα που έγιναν υλικό τέχνης Facebook Twitter
Η Ελίζαμπεθ Μος πρωταγωνιστεί στην κινηματογραφική διασκευή του «Shirley» της Susan Scarf Merrell, που γυρίζεται αυτή την περίοδο.

Την πρώτη μέρα του Σεπτεμβρίου του 1946, μία δεκαοχτάχρονη φοιτήτρια εξαφανίστηκε ενώ περπατούσε στην εξοχή του Βερμόντ. Η Paula Jean Welden ήταν η μεγαλύτερη κόρη ενός σχεδιαστή γνωστού για τα αρ ντεκό του σέικερ για κοκτέιλ, και δευτεροετής φοιτήτρια στο Bennington College.

Ήταν ένα κρύο κυριακάτικο απόγευμα όταν αποφάσισε να εξερευνήσει το κοντινό μονοπάτι για πεζοπορία. Εφόσον κανένας από τους φίλους της δεν ήθελε να τη συνοδεύσει, πήγε μόνη της, χωρίς να πάρει μαζί της τσάντα ή χρήματα. Όταν είδαν ότι δεν γύριζε κάλεσαν τον σερίφη της κομητείας, ο οποίος σύντομα επικρίθηκε για την κακή έρευνα του. Θεωρίες από πτώση και αμνησία έως αυτοκτονία ή φόνο τέθηκαν επί τάπητος, αλλά το σώμα της δεν βρέθηκε ποτέ.

Ανάμεσα στο 1945 και το 1950 υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις ανεξήγητες εξαφανίσεις στην περιοχή. Αυτό το μυστήριο τράβηξε την προσοχή της συγγραφέως Σίρλεϊ Τζάκσον, της οποίας ο σύζυγος δίδασκε στο Bennington. Το μυθιστόρημα της «Hangsman» είναι εμπνευσμένο από την εξαφάνιση της Welden, ενώ το διήγημα της «The Missing Girl» βασίζεται επίσης σε αυτό το γεγονός.

Σε μια πιο μοντέρνα εκδοχή, στο μυθιστόρημα της Susan Scarf Merrell, «Shirley» (2014), ύποπτη για την εξαφάνιση είναι και η ίδια η Τζάκσον.

Ο σφαγέας του Plainfield

Aληθινά εγκλήματα που έγιναν υλικό τέχνης Facebook Twitter
Ο αξέχαστος χαρακτήρας του Μπάφαλο Μπιλ από τη «Σιωπή των Αμνών», σε σκηνοθεσία Τζόναθαν Ντέμι.

Όχι μόνο δολοφόνος αλλά και συλητής νεκρών. Ο Edward Theodore Gein από το Plainfield του Ουισκόνσιν συνελήφθη το 1957. Αν και πέθανε έγκλειστος σε ψυχιατρικό ίδρυμα το 1984, η αποκρουστική φύση των εγκλημάτων του τον έχει μετατρέψει σε ένα μακάβριο σημείο αναφοράς.

Ομολόγησε ότι σκότωσε δύο γυναίκες καθώς και στο ότι πήρε πρόσφατα ενταφιασμένα πτώματα από τοπικά κοιμητήρια. Το σχέδιό του ήταν να δημιουργήσει ένα «γυναικείο κοστούμι» ώστε να μπει μέσα σε αυτό και να «γίνει» η μητέρα του, η οποία είχε πεθάνει, αλλά οι ερευνητές βρήκαν στο σπίτι του μία ανατριχιαστική σειρά από αντικείμενα, από έπιπλα έως και ρούχα, τα οποία είχαν κατασκευαστεί με ανθρώπινα μέλη.

Μόλις δύο χρόνια μετά την σύλληψη του Gein, ο συγγραφέας Ρόμπερτ Μπλοχ δημοσίευσε ένα θρίλερ με τον τίτλο «Ψυχώ» – το ίδιο μυθιστόρημα που το 1960 έγινε μία από τις πιο αναγνωρισμένες ταινίες του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Αν και ο Μπλοχ δεν γνώριζε τα εγκλήματα του Gein όταν ξεκίνησε το μυθιστόρημά του, είχε διαβάσει για αυτά μέχρι να το τελειώσει.

Πιο πρόσφατα, τα εγκλήματα του Gein διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα του Buffalo Bill στη «Σιωπή των Αμνών» του Τόμας Χάρις.

Ο γυναικοκατακτητής Harry Powers

Aληθινά εγκλήματα που έγιναν υλικό τέχνης Facebook Twitter
Πλήθος συρρέει στο σημείο που έλαβαν χώρα οι δολοφονίες του Quiet Dell (30 Αυγούστου 1931).

Ο κατά συρροήν δολοφόνος Harry Powers έψαχνε στις αγγελίες συνοικεσίων για μοναχικές καρδιές, με σκοπό να φλερτάρει γυναίκες που πενθούσαν τον αγαπημένο τους, σκοτώνοντας τες για χρήματα στη συνέχεια.

Ανάμεσα στα θύματα του ήταν η χήρα Asta Eicher και τα τρία της παιδιά, στο Park Ridge του Ιλινόις. Μετά από μία ένθερμη αλληλογραφία, ο Powers πήρε την Eicher μακριά για κάποιες μέρες στα τέλη του Ιουνίου του 1931. Γύρισε μόνος, λέγοντας στα παιδιά ότι θα τα πήγαινε στη μητέρα τους.

Μία δεύτερη γυναίκα είχε εξαφανιστεί μέχρι η αστυνομία να αρχίσει να ερευνά τις εξαφανίσεις τους τον Αύγουστο. Ερωτικά γράμματα που βρήκαν στο σπίτι των Eicher τους οδήγησαν στο Quiet Dell της δυτικής Βιρτζίνια και σε μία σκηνή εγκλήματος που περιλάμβανε μία ματωμένη παιδική πατημασιά. Βρήκαν επίσης κρυμμένη νέα αλληλογραφία που υποδείκνυε ότι ο Powers ήταν έτοιμος να χτυπήσει ξανά.

Απαγχονίστηκε το 1932 αλλά είχε ήδη προλάβει να προκαλέσει μεγάλη αίσθηση στα μέσα της εποχής. Ακόμα και αντικείμενα από τη σκηνή του εγκλήματος πωλούνταν στους δρόμους.

Η Jayne Anne Phillips δημοσίευσε το «Quiet Dell» το 2013, μία καθηλωτική ιστορία που αποτελούσε μια σχολαστικά ερευνημένη αναψηλάφηση της υπόθεσης και της κάλυψής της από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ένα από τα λίγα φανταστικά πρόσωπα του μυθιστορήματος είναι η Emily Thornhill, της οποίας η παρουσία λειτουργεί σαν μία νύξη για τη γυναικεία χειραφέτηση που θα επακολουθούσε.

Σε ένα από τα καλύτερα σημεία του μυθιστορήματος, η Thornhill βλέπει γιατί αυτός ο serial killer «πέτυχε με αυτές τις γυναίκες μέσης ηλικίας, γυναίκες που είχαν ήδη καταστραφεί από άνδρες ή από τη μοίρα· ήθελαν φροντίδα και προστασία».

Με στοιχεία από BBC / ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΟΦΙΑ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

 

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 14.8.2018

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τρούμαν Καπότε: «Ποτέ δεν αγάπησα τους πλούσιους, γιατί πολλοί από αυτούς, χωρίς τα χρήματά τους, θα ήταν ένα τίποτα»

Βιβλίο / Τρούμαν Καπότε: «Ποτέ δεν αγάπησα τους πλούσιους, γιατί πολλοί από αυτούς, χωρίς τα χρήματά τους, θα ήταν ένα τίποτα»

Επέτειος θανάτου σήμερα του πιο αχαλίνωτα μοντέρνου συγγραφέα, που διαβάζεται σαν να έγραφε σήμερα, σαν να μην έφυγε ποτέ από τα δαιμονισμένα πάρτι και το σκοτεινό, ατμοσφαιρικό περιβάλλον του Νότου
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ