Είδαμε την 6η σεζόν «Black Mirror» στο Νetfix

Είδαμε την 6η σεζόν «Black Mirror» στο Νetfix Facebook Twitter
Αν αυτός θα είναι ο επίλογος του «Black Mirror» δεν το ξέρουμε, αλλά σίγουρα θα είναι μια κατακλείδα αρμόζουσα, καθώς η Νο1 εσχατολογική σειρά των καιρών μας αναφέρεται ανοιχτά στο Τέλος του Κόσμου.
0

Τέτοια θέση έχει κατακτήσει στην ποπ κουλτούρα το «Black Mirror», ώστε κάθε φορά που κάποιος διαβάζει μια δυστοπική είδηση, δεν λέει πια ότι περάσαμε στη «ζώνη του λυκόφωτος» αλλά ότι «ζούμε σε ένα πραγματικό επεισόδιο του "Black Mirror"». Mε τον καιρό το κοινό αποδέχτηκε την έμπνευση του σατιρικού καλλιτέχνη Τσάρλι Μπρούκερ να αναστήσει το είδος της ανθολογία που εκπροσωπούσε η θρυλική σειρά του Ροντ Σέρλινγκ, τα επεισόδια της οποίας διαθλούσαν την εποχή τους μέσα από το πρίσμα των ειδών της επιστημονικής φαντασίας, του τρόμου και της κωμωδίας.

H σειρά ξεκίνησε το 2011 από το βρετανικό Channel 4 με τρία επεισόδια, τα οποία αποτελούσαν μια συνειδητή αντανάκλαση των φόβων, των ανησυχιών αλλά και των επιθυμιών μας, ενσωματωμένη σε ιστορίες (όχι και τόσο μακρινής) επιστημονικής φαντασίας.

Κοινά μοτίβα ανάμεσα στα περισσότερα επεισόδια της σειράς ήταν (και είναι) ο τεχνολογικός εφιάλτης, η εικόνα, οι οθόνες και η ζωή μας μέσα από τον «μαύρο καθρέφτη» της οθόνης. Η κατάργηση της ιδιωτικότητας, τα δόγματα «καταγράφω άρα υπάρχω» και «καταγράφομαι άρα υπάρχω», καθώς και η σοσιομιντιακή –όχι σοσιαλμιντιακή, ώστε το λήμμα να ενέχει το στοιχείο της κοινωνιοπάθειας– δεύτερη ζωή μας στάθηκαν αφορμή για συναρπαστικές, ανατριχιαστικές, πικρά αστείες τηλεοπτικές δυστοπίες στα επτά πρώτα επεισόδια της σειράς.

Ποιος ξέρει, κατά βάθος ίσως όλοι να έχουμε ανάγκη λίγη «απόδραση», όταν από τον Φεβρουάριο του 2020 και έπειτα περιμένουμε με αγωνία να δούμε όχι αν, αλλά πότε το ρολόι του κόσμου θα χτυπήσει μεσάνυχτα. Ίσως να τη χρειάζεται ακόμα και ο ίδιος ο Τσάρλι Μπρούκερ.

Όταν, δε, ο Μπρούκερ ξεπερνούσε την τεχνοφοβική ατζέντα και την επίκληση της κοινωνικής πραγματικότητας και έμπαινε στη φιλοσοφική επιστημονική φαντασία, προέκυπταν αληθινά διαμάντια σαν το πλατωνικό «Entire history of you», το οποίο, πέρα από την καταγραφή, στέκεται στη διαρκώς διαφεύγουσα αίσθηση πληρότητας, στο πάντα ανικανοποίητο σκέλος της ανθρώπινης φύσης που οδηγεί στην προσωπική συντριβή.

Είδαμε την 6η σεζόν «Black Mirror» στο Νetfix Facebook Twitter
Στο «Joan is awful» η ηρωίδα εξομολογείται στην ψυχολόγο της ότι θα ήθελε να νιώσει πρωταγωνίστρια στη ζωή της.

Και μετά αγόρασε τα δικαιώματα της σειράς το Netflix, κάνοντας στον Τσάρλι Μπρούκερ μια προσφορά που δεν μπορούσε να αρνηθεί και ζητώντας του περισσότερα και μεγαλύτερα σε διάρκεια επεισόδια, γιατί χρειαζόταν περιεχόμενο. Και, ναι, προέκυπτε ενίοτε ένα «San Junipero» –ονειρεμένο OST από τον Κλιντ Μάνσελ– ή ένα «Hang the DJ», αλλά η φύρα στην ποιότητα ήταν εμφανής, η επανάληψη συχνή και ο Μπρούκερ από την εφαρμογή της υπερβολής της σάτιρας, που έφερε τα θαυμαστά αποτελέσματα των πρώτων δύο σεζόν, κατέφευγε σε μια άλλη ιδιότητα του σατιρικού καλλιτέχνη, την ευθύτητα, η οποία συχνά μεταφραζόταν σε ένα επιφανειακό μήνυμα και σε εντελώς in your face συμβολισμούς.

Ιδέες που με το ζόρι στήριζαν επεισόδια είκοσι λεπτών έβλεπες να γεννούν ωριαίες μυθοπλασίες, επειδή το Netflix –μαντέψτε– χρειαζόταν περιεχόμενο. Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι και το σημείο αναφοράς του Μπρούκερ, η «Ζώνη του Λυκόφωτος», είχε κάνει το λάθος στην τέταρτη σεζόν της να διπλασιάσει τον χρόνο των επεισοδίων και δεν της είχε βγει σε καλό.  

Η έκτη σεζόν του «Black Mirror», που έκανε την πρεμιέρα της στο Netflix χθες, απαρτίζεται από πέντε επεισόδια. Τα δύο πρώτα μάς θύμισαν το «Dumbo» του Τιμ Μπάρτον στο εξής: στην ταινία εκείνη ο ιδιοσυγκρασιακός δημιουργός εκδήλωνε φανερά τη δυσαρέσκειά του να εργάζεται για ένα μεγάλο στούντιο το οποίο τον αναγκάζει να υποτάξει το όραμά του στα πορίσματα του τμήματος marketing και έκανε μια ταινία που ύψωνε το μεσαίο δάχτυλο στους εργοδότες του.

Δεν ξέρουμε αν ο Τσάρλι Μπρούκερ ένιωσε έναν αντίστοιχο εγκλωβισμό δουλεύοντας για την πλατφόρμα, με δεδομένη όμως τη σχέση της σειράς με τις οθόνες, η μεταμοντέρνα αφήγηση του πρώτου επεισοδίου που στρέφεται εμφανώς (και κάπως σχηματικά) ενάντια στο χέρι που ταΐζει τον Μπρούκερ μοιραία κάποια στιγμή θα έμπαινε στη θεματική ατζέντα της σειράς.

Είδαμε την 6η σεζόν «Black Mirror» στο Νetfix Facebook Twitter
Έχεις τη δυνατότητα να ακούσεις τη Σάλμα Χάγιεκ να ρωτά έξαλλη «δεν έχει η κ***τρυπίδα μου δικαιώματα;».

Στο «Joan is awful» η ηρωίδα, που βρίσκεται στη μέση της ιεραρχίας στην εταιρεία όπου εργάζεται και έχει γκόμενο «αδιάφορο και βαρετό», ειδικά σε σύγκριση με τον ακόρεστα σεξουαλικό πρώην της, εξομολογείται στην ψυχολόγο της ότι θα ήθελε να νιώσει πρωταγωνίστρια στη ζωή της. Στην παράδοση της «Ζώνης του Λυκόφωτος», όπου κάποια δύναμη έκανε πραγματικότητα αντίστοιχες ευχές και τον εκφραστή τους να το μετανιώνει μικρά, λίγες ώρες μετά η Τζόαν συνειδητοποιεί ότι το Netflix, που εδώ λέγεται Streamberry, έχει κάνει τη ζωή της σειρά με πρωταγωνίστρια τη Σάλμα Χάγεκ, δραματοποιώντας κάθε της μέρα.

Αν θες να δεις το ποτήρι μισογεμάτο, το εν λόγω επεισόδιο έχει έναν σατιρικό καλλιτέχνη σε οργασμό, που έχει εντάξει όσα τον απασχολούν σε μια γοργή αφήγηση, αν θες να το δεις μισοάδειο, όπως ο υπογράφων, το αστείο παλιώνει γρήγορα και αντικαθίσταται από μια σειρά από μισοψημένες ιδέες χωρίς συγκεκριμένο στόχο πέραν του τρόπου που αντιμετωπίζει το Netflix το περιεχόμενό του. Τουλάχιστον σου δίνει τη δυνατότητα να ακούσεις τη Σάλμα Χάγιεκ να ρωτά έξαλλη «δεν έχει η κ***τρυπίδα μου δικαιώματα;» ή να δεις τον Μάικλ Σέρα να τρώει ξύλο, σπαρταριστές πινελιές που ασφαλώς ικανοποιούν το λαϊκό αίσθημα.

Είδαμε την 6η σεζόν «Black Mirror» στο Νetfix Facebook Twitter
Δυο ερωτευμένοι σπουδαστές κινηματογράφου πηγαίνουν στο σκωτσέζικο χωριό όπου μεγάλωσε ο ένας τους με στόχο να γυρίσουν ντοκιμαντέρ για έναν τύπο που μαζεύει και προστατεύει σπάνια αυγά.

Το δεύτερο επεισόδιο, το «Loch Henry», είναι μάλλον το καλύτερο της σεζόν. Δυο ερωτευμένοι σπουδαστές κινηματογράφου πηγαίνουν στο σκωτσέζικο χωριό όπου μεγάλωσε ο ένας τους με στόχο να γυρίσουν ντοκιμαντέρ για έναν τύπο που μαζεύει και προστατεύει σπάνια αυγά. Σύντομα, όμως, ο προσανατολισμός τους θα στραφεί σε μια παλιά, πιο πιπεράτη υπόθεση, στη δράση ενός ντόπιου σίριαλ κίλερ. Ο πιο έμπειρος σε ανάλογα θεάματα θεατής μπορεί να ψυλλιαστεί εύκολα πού θα καταλήξει η ιστορία, αλλά η αρραγής ατμόσφαιρα και η άψογη διαχείριση του σασπένς γεννούν ένα συμπαγές, κινηματογραφικό αποτέλεσμα, ενώ η κριτική στην πλατφόρμα και τoν κιτρινισμό της true crime παραγωγής που το Netflix στηρίζει όσο λίγοι εκεί έξω είναι πιο αποτελεσματική ακριβώς επειδή προκύπτει μέσα από τη δραματουργία, στην παράδοση των καλύτερων ταινιών είδους.

Είναι, επίσης, ακόμα ένα επεισόδιο από εκείνα τα σπάνια που υπερβαίνουν το «μήνυμά» τους για την εποχή και αφουγκράζεται τη διαχρονική τραγωδία του καλλιτέχνη να προκύπτει το καλλιτεχνικό ζενίθ από ένα προσωπικό, βιωμένο δράμα. Η βιομηχανία καρπώνεται και ευτελίζει το τελευταίο, αφήνοντας στον δημιουργό ένα συνειδησιακό κενό πλάι στη δόξα, έναν μαραμένο Ροδανθό, προερχόμενο από τη γνώση ότι, πέρα απ' όσα χάθηκαν, αν ποτέ μετέφερε το δράμα του σε όλη τη γυμνή του αλήθεια, θα βρισκόταν κάποιος Φ. Μάρεϊ Έιμπραχαμ, όπως στο κοενικό «Inside Llewyn Davis», για να του πει ότι «δεν βλέπει αρκετά χρήματα σε αυτό».

Αφού ο Μπρούκερ βγάζει το άχτι του –ή πουλάει αντιδραστικότητα και αναρχία εκ του ασφαλούς, αν είσαι κυνικός– για το Netflix, είναι πια ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Ακολουθούν, λοιπόν, τρία επεισόδια που οι φανατικοί της σειράς, περιμένοντας συγκεκριμένα πράγματα από ένα επεισόδιο «Black Mirror» και ενασχόληση με μοτίβα που αναφέραμε νωρίτερα, μάλλον θα απορρίψουν, αλλά, στα μάτια μας, αποτελούν πράγματα που ο Μπρούκερ ενδεχομένως πάντα ήθελε να κάνει και τώρα, που βρήκε την ευκαιρία, ήθελε να τα αφαιρέσει από την bucket list του. Έτσι, στα επόμενα τρία επεισόδια ο Βρετανός δημιουργός επιστρέφει στο παρελθόν.

Το «Beyond the sea» μας μεταφέρει σε ένα εναλλακτικό ’69 για να αφηγηθεί ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σε δυο αστροναύτες, μια γυναίκα και το... ρομποτικό avatar του ενός – μη ρωτάτε περισσότερα. Ο Τζον Kράουλι έχει προϋπηρεσία σε ερωτικά τρίγωνα από το «Brooklyn», γνωρίζει πώς να διατηρήσει την τονική ισορροπία και έχει αποδειχτεί επανειλημμένα ικανότατος σκηνοθέτης ηθοποιών, αποσπώντας από την τριπλέτα των Άαρον Πολ, Κέιτ Μάρα και Τζος Χάρτνετ μια πλήρως εναρμονισμένη ερμηνεία συνόλου. Πέραν τούτων, όμως, καθώς και ενός ατμοσφαιρικού σάουντρακ από τον οσκαρούχο πια Φόλκερ Μπέλτερμαν, ουδείς λόγος να κρατά 80 λεπτά, δεν υποστηρίζεται η διάρκεια από τη δραματουργία ούτε είναι τόσο σπουδαία η κεντρική ιδέα ή η σεναριακή διαχείρισή της.

Είδαμε την 6η σεζόν «Black Mirror» στο Νetfix Facebook Twitter
Το «Beyond the sea» μας μεταφέρει σε ένα εναλλακτικό ’69 για να αφηγηθεί ένα ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα σε δύο αστροναύτες, μια γυναίκα και το... ρομποτικό avatar του ενός.

Το τέταρτο επεισόδιο είναι μια εντελώς «Twilight Zone» ιδέα που ο Μπρούκερ πιθανότατα είχε για χρόνια στα συρτάρια του και κάποτε ήθελε να χρησιμοποιήσει – δεν εξηγείται αλλιώς. Το βλέμμα της Ζαζί Μπιτς στο τελικό πλάνο κάνει το πολυφορεμένο και επιδερμικό σχόλιο να μοιάζει πιο επιτακτικό απ' όσο είναι στην πραγματικότητα, αλλά, έτσι κι αλλιώς, το twist στη μέση είναι το ζουμί της υπόθεσης. Η αναιμική, δευτεροκλασάτη εκτέλεση είναι το (μεγάλο) πρόβλημα και το καθιστά μεν ένα από τα χειρότερα επεισόδια της σειράς, ευτυχώς όμως είναι μικρό και τουλάχιστον δίνει πάσα στο επόμενο, πολύ πιο αξιόλογο επεισόδιο.

Το «Demon 79» φαίνεται αρχικά ότι θα αποτελέσει μια φορμαλιστική επιστροφή στον '70s τρόμο και για δέκα λεπτά το κάνει πειστικά. Άλλο, όμως, είχε στο μυαλό του ο Τσάρλι Μπρούκερ και γρήγορα ο φαντασιακός τρόμος παίρνει απρόσμενη κωμική στροφή. H χημεία μεταξύ των Εντζένα Βάσαν και Πάπα Εσίντου είναι ακαταμάχητη, ειδικά ο δεύτερος είναι πραγματικός κωμικός θησαυρός.

Είδαμε την 6η σεζόν «Black Mirror» στο Νetfix Facebook Twitter
Το «Demon 79» φαίνεται αρχικά ότι θα αποτελέσει μια φορμαλιστική επιστροφή στον '70s τρόμο και για δέκα λεπτά το κάνει πειστικά.

Δεν θέλουμε να γράψουμε περισσότερα για την πλοκή του για να μη σας χαλάσουμε την έκπληξη, αλλά αυτό που φαίνεται να θέλει να πει ο Μπρούκερ είναι ότι η αρχή του τέλους του κόσμου ξεκίνησε με την έμπρακτη εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμού, ότι η καταστροφή είναι αναπόφευκτη και ότι η εργατική τάξη, που συχνά φαντασιώνεται (με τις ευλογίες των από πάνω) ότι ανήκει στη μεσαία και ότι μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις, αποδέχτηκε το επερχόμενο Τέλος και στράφηκε στην απόδραση, επιλέγοντας να ζήσει σε ένα αποκομμένο σύμπαν «αιώνιας λήθης», όπου κάθε μέλος έχει τη συντροφιά και τη φροντίδα του κλειστού, προσωπικού του κύκλου.

Αν αυτός θα είναι ο επίλογος του «Black Mirror» δεν το ξέρουμε, αλλά σίγουρα θα είναι μια κατακλείδα αρμόζουσα, καθώς η Νο1 εσχατολογική σειρά των καιρών μας αναφέρεται ανοιχτά στο Τέλος του Κόσμου. Κι αυτό δεν έρχεται με τη σκατοψυχιά των πιο μαύρων επεισοδίων της σειράς αλλά με μια γλυκόπικρη νότα που απαλύνει τον περιρρέοντα εφιάλτη. Ποιος ξέρει, κατά βάθος ίσως όλοι να έχουμε ανάγκη λίγη «απόδραση», όταν από τον Φεβρουάριο του 2020 κι έπειτα περιμένουμε με αγωνία να δούμε όχι αν, αλλά πότε το ρολόι του κόσμου θα χτυπήσει μεσάνυχτα. Ίσως να τη χρειάζεται ακόμα και ο ίδιος ο Τσάρλι Μπρούκερ.

Black Mirror: Season 6 | Official Trailer | Netflix

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Butcher Billy εικονoγραφεί το Black Mirror

Εικαστικά / Ο Butcher Billy εικονoγραφεί το Black Mirror

Ανάμεσα στο επιστημονικό ύφος της τηλεοπτικής σειράς και τη δεισιδαιμονία των φόβων του μέλλοντος, υπάρχει η διάσταση της φαντασίας ενός φανταστικού βραζιλιάνου εικονογράφου, ο οποίος μεταμορφώνει σημεία της ποπ κουλτούρας σε φανταστικά εξώφυλλα κόμικς μιας άλλης, ξεχασμένης, εποχής.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Black Mirror: Bandersnatch : Πρωτοποριακή διαδραστική μετα-αφήγηση ή χριστουγεννιάτικη αρπαχτή;

Νetflix / Black Mirror: Bandersnatch : Πρωτοποριακή διαδραστική μετα-αφήγηση ή χριστουγεννιάτικη αρπαχτή;

Μήπως τελικά ζούμε όλοι σε μια προσομοίωση απεριορίστων δήθεν, αλλά ουσιαστικά περιορισμένων και προκαθορισμένων επιλογών; Ερώτημα βέβαια που δεν φτάνουν όλοι οι μπάφοι του κόσμου για να «διερευνηθεί» επαρκώς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ