«Memories of Murder»: Ένα αριστοτεχνικό θρίλερ από τον σκηνοθέτη των «Παρασίτων»

«Memories of Murder»: Ένα αριστοτεχνικό θρίλερ από τον σκηνοθέτη των «Παρασίτων» Facebook Twitter
Αν σας άρεσε το «Zodiac», οι «Μνήμες Εγκλημάτων» θα σας συναρπάσουν.
0

Το «Μνήμες Φόνων» βασίζεται στους αληθινούς φόνους που διέπραξαν κατά συρροή δολοφόνοι στη Νότια Κορέα από τον Σεπτέμβριο του 1986 ως τον Απρίλιο του 1991 σε μια επαρχιακή περιοχή στο βόρειο τμήμα της χώρας. Η ανικανότητα του απροετοίμαστου δικτατορικού καθεστώτος, καθώς και η έλλειψη τεχνολογικής υποδομής, δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα και μόλις μετά τον όγδοο από τους συνολικά δέκα φόνους με θύματα γυναίκες από 13 έως 71 ετών οι Αρχές έστειλαν δείγματα DNA στην Ιαπωνία για εξέταση.

Τα μέσα ενημέρωσης ασχολήθηκαν εκτεταμένα με το ζήτημα, δύο εκατομμύρια αστυνομικοί εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό, χιλιάδες άνδρες εξετάστηκαν και όταν τίποτε δεν φαινόταν να οδηγεί στον δολοφόνο, το κράτος αναγκάστηκε να επεκτείνει το όριο παραγραφής ενός εγκλήματος πέρα από τα 15 χρόνια. Μόλις στις 19 Σεπτεμβρίου του 2019 ένας άνδρας που εξέτιε την ποινή του από το 1994 για τον βιασμό και τον φόνο της αδελφής του ταυτοποιήθηκε και ομολόγησε τους φόνους.

Όπως ένας αόρατος ιός, η μνήμη των εγκλημάτων μεταδίδεται μέσα στο χρονικό διάστημα που εκτυλίσσεται αυτό το forensic δράμα και μολύνει τη σκέψη, σκεπάζοντας με σήψη και υποψίες τους διώκτες.

Για τη δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα μετά το «Σκυλιά που γαυγίζουν δεν δαγκώνουν» ο Μπονγκ Τζουν Χο ερεύνησε την πολύκροτη υπόθεση επί έναν χρόνο, δουλεύοντας παράλληλα στη διασκευή ενός θεατρικού έργου που πραγματευόταν τους φόνους στο χωριό Γουασόνγκ. Οι «Μνήμες Εγκλημάτων», που θα κάνουν την επίσημη ελληνική τους πρεμιέρα από την ψηφιακή πλατφόρμα του Cinobo δεκαεπτά χρόνια μετά την πρώτη παγκόσμια προβολή τους, ξεκινούν αντικατοπτρίζοντας τη σύγχυση που βιώνει ο τοπικός αστυνομικός (ο τρομερός Σονγκ Κανγκ Χο, μόνιμος πρωταγωνιστής του Μπονγκ Τζουν Χο) όταν έρχεται αντιμέτωπος με τους ειδεχθείς φόνους δύο νέων γυναικών, τα κακοποιημένα πτώματα των οποίων εντοπίζονται σε μικρή απόσταση μεταξύ τους σε ένα χωράφι.

«Memories of Murder»: Ένα αριστοτεχνικό θρίλερ από τον σκηνοθέτη των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Χωρίς επαρκή στοιχεία, αυτόπτες μάρτυρες, πείρα επί του θέματος και ικανοποιητική στήριξη, εμπιστεύεται αρχικά το ένστικτό του. Πιστεύει ακράδαντα πως ως άλλος σαμάνος διαθέτει το ταλέντο να διακρίνει τον ένοχο από το βλέμμα του ‒ νομίζει πως παίζει στο «Body Heat» ή ότι έχει επιτέλους την ευκαιρία για κάτι σημαντικό στην καριέρα του, παρά τις παραινέσεις της νοσηλεύτριας φίλης του να αλλάξει επάγγελμα. Για βοήθεια έρχεται από τη Σεούλ ένας ντετέκτιβ με το cool του πρωτευουσιάνου και την επιτίμηση ενός έμπειρου σε σχέση με τους χωριάτες, μπρούτους συναδέλφους του, οι οποίοι ξυλοφορτώνουν τους υπόπτους με ασήμαντη αφορμή και βιάζονται να στείλουν στα κάτεργα έναν καθυστερημένο της περιοχής.

Τις πρώτες φαρσικές εντυπώσεις διαδέχεται ένας αυξανόμενος προβληματισμός για τη φύση των εγκλημάτων. Απ' ό,τι φαίνεται, ο δράστης χτυπά βροχερές νύχτες γυναίκες που φορούν κόκκινα και, όπως διαπιστώνει ο λακωνικός ντετέκτιβ, πάντα σε σχέση με ένα τραγούδι που παίζει στο ραδιόφωνο. Τα στοιχεία, αραιά και μάλλον τυχάρπαστα, κλίνουν σε διαφορετικό προφίλ κάθε φορά και καθώς οι πίστες μεταβάλλονται, η νευρικότητα αλλάζει ρόλους: ο επισκέπτης αστυνομικός συνειδητοποιεί πως δεν ελέγχει την κατάσταση και το ντόπιο λαγωνικό βλέπει την εικόνα, και τα περιθώρια, να στενεύουν, όσο πυκνώνουν οι φόνοι, ακριβώς στο ίδιο στυλ.

Η κατάθεση μιας κοπέλας που κατάφερε να αποδράσει δίνει μια ένδειξη, χωρίς να διαλευκάνει περισσότερο το πρόσωπο, από το οποίο απέστρεψε τη ματιά της, γιατί φοβόταν πως θα σήμαινε το τέλος της.

Όπως ένας αόρατος ιός, η μνήμη των εγκλημάτων μεταδίδεται μέσα στο χρονικό διάστημα που εκτυλίσσεται αυτό το forensic δράμα και μολύνει τη σκέψη, σκεπάζοντας με σήψη και υποψίες τους διώκτες. Ο εχθρός είναι πρωτοφανής και μυστηριώδης, τα κίνητρά του ανεξιχνίαστα και απρόβλεπτα και το τραύμα που προκαλούν οι πράξεις του εν τέλει διαβρώνει μια φιλήσυχη, καθόλου ανήσυχη κοινότητα που στην αρχή παρακολουθεί με ενθουσιασμό και προσήλωση παρόμοιες ιστορίες στην τηλεόραση και στην πορεία τις βιώνει παντελώς ανίκανη να αντιδράσει.

«Memories of Murder»: Ένα αριστοτεχνικό θρίλερ από τον σκηνοθέτη των «Παρασίτων» Facebook Twitter

Ο Μπονγκ, ώριμος ήδη από αυτή την ταινία, μαέστρος στην κίνηση και στην παύση, οργανωμένος μέχρι κεραίας στη διάταξη και στη σκηνογραφία, εντυπωσιακός στις σκηνές δράσης και ενδελεχής στις σεναριακές λεπτομέρειες ενός πολυεπίπεδου στόρι, δεν επιχειρεί να μπει στο μυαλό του δολοφόνου και να αναλύσει τη συγκεκριμένη τελετουργία ή, πιο γενικά, τη γένεση του Κακού, γιατί δεν γνωρίζει την ταυτότητά του, ούτε καν μία γωνία του προσώπου του, παρά μόνο (κι αυτό με ένα ερωτηματικό) ότι έχει λεία, μικρά χέρια.

Ωστόσο, εναλλάσσει συχνά την οπτική γωνία, μπαίνει και βγαίνει με άνεση από το αδιέξοδο της εγκληματολογικής σπαζοκεφαλιάς και σε μια απίθανη σεκάνς, προσομοίωση επίθεσης ενός αρπακτικού σε κινούμενους στόχους, βάζει τον θεατή σχεδόν να διαλέξει ένα από τα θύματά του που διασταυρώνονται σε ένα σκοτεινό μονοπάτι. Είναι και τα δύο ήδη γνωστά σ' εμάς, συνδέονται με τους δύο αστυνομικούς, το ακαριαίο χτύπημα είναι απόρροια της συγκυρίας και της στιγμής και η συνέπεια βαθαίνει ακόμα περισσότερο την προσωπική εμπλοκή στη μακάβρια παράθεση από τυχαία, αθώα θύματα μιας παράλογης διαστροφής.

Το φινάλε, εύλογα ανοιχτό, αλλά καθόλου αντιφατικό, σπάει τον τέταρτο τοίχο και απευθύνεται όχι μόνο στον θεατή αλλά και στον δολοφόνο, που μέχρι το 2003 διέφευγε ανενόχλητος και ατιμώρητος, ένα κοινότοπος άνθρωπος, όπως είναι συνήθως τα διακεκριμένα τέρατα. Αν σας άρεσε το «Zodiac», οι «Μνήμες Εγκλημάτων» θα σας συναρπάσουν.

 
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η σημασία του οσκαρικού θριάμβου της ταινίας «Παράσιτα»

Οθόνες / Η σημασία του οσκαρικού θριάμβου της ταινίας «Παράσιτα»

Η ανεπανάληπτη επικράτηση της ανεξάρτητης ταινίας του Μπονγκ Τζουν Χο εκπροσωπεί την πιο αγνή εφαρμογή της περίβλεπτης αφομοίωσης, γιατί ξεκινά από κινηματογραφικά κριτήρια.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Design / Τα «Παράσιτα» πρέπει να πάρουν (τουλάχιστον) το Όσκαρ σχεδιασμού παραγωγής μόνο γι’ αυτό το σπίτι

Η εντυπωσιακή κατοικία στην καρδιά της ταινίας δεν αποτελεί απλά το ιδανικό σκηνικό για την λειτουργία των χαρακτήρων αλλά είναι αυτή που καθοδηγεί την πλοκή σε εντελώς απρόσμενα μέρη

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Σε μια άγνωστη χώρα»: Μια τολμηρή ταινία, γυρισμένη στην Αθήνα

Οθόνες / «Πιστεύει κανείς ότι οι Παλαιστίνιοι θα ξεχάσουν και θα συμβιβαστούν με την απώλεια;»

Ωμή, διεισδυτική, αφτιασίδωτη, η ταινία «To a land unknown» εστιάζει στο προσφυγικό και ιδιαίτερα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης Μαντί Φλάιφελ μίλησε στη LifO για όλα τα ζητήματα που θίγει η εξαιρετική και με έντονο ελληνικό «χρώμα» ταινία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Μυθολογίες / «Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Ο σκηνοθέτης που μόλις παρουσίασε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Κρέας», μοιράζεται μια λίστα που περιλαμβάνει από ρουμάνικο νέο κύμα μέχρι την ταινία με το πιο αταίριαστο ζευγάρι στην ιστορία του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Η Εύα Κοταμανίδου μιλά για τα γυρίσματα του «Θιάσου» και για το μεγαλείο του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Σαν Σήμερα / Εύα Κοταμανίδου: «Όλοι είχαμε μια έγνοια, ότι γυρίζοντας την ταινία αυτή κάναμε μια ουσιαστική αντίσταση»

Η ηθοποιός που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1936 είχε καταγράψει τις αναμνήσεις της από την ιστορική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου στην οποία πρωταγωνιστούσε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ