Ωδή στο εύπλαστο ερμηνευτικό μεγαλείο της Λόρα Ντερν Facebook Twitter
«Μπορώ πλέον μετά τα 50 να υποδυθώ έναν έντονα σεξουαλικό χαρακτήρα, έναν ιδιαίτερα μητρικό χαρακτήρα, έναν ηρωικό χαρακτήρα ή μια σκύλα, χωρίς να παρέμβει κάποιος για να ορίσει τι μπορώ να παίξω 'σ' αυτήν την ηλικία'».

Ωδή στο εύπλαστο ερμηνευτικό μεγαλείο της Λόρα Ντερν

0

Υπάρχει πιο ελαστικό, πιο εύπλαστο πρόσωπο από αυτό της Λόρα Ντερν; Όλοι κατά καιρούς το έχουμε δει να χαλαρώνει και να γίνεται σαν μαστίχα στο "Jurassic Park" του Σπίλμπεργκ φερ' ειπείν ή να ανοίγει σαν απέραντο ουρλιαχτό από την κόλαση καθώς υποδύεται τρεις – ή μήπως τέσσερεις; - χαρακτήρες στο έπος ψυχικής αποσύνθεσης που ήταν το "Inland Empire" του Ντέιβιντ Λιντς.

Ας θυμηθούμε επίσης - όσοι αγαπήσαμε εκείνη την εξαίρετη και μάλλον υποτιμημένη σειρά – τη συγκλονιστική νευρική της κατάρρευση στην αρχή του πρώτου επεισοδίου του "Enlightened" πριν από οχτώ χρόνια. Η Λόρα Ντερν σηκώνει αργά το κεφάλι ενώ κλαίει στην τουαλέτα του γραφείου μετά την απόλυσή της, και το στόμα της κάνει αυτόν τον αποφασιστικό και οδυνηρό μορφασμό που μόνο το δικό της στόμα μπορεί να κάνει.

O Λιντς της έδωσε άδεια να είναι, για πρώτη φορά στην καριέρα της, τρελή, νυμφομανής, αποδιοργανωμένη κι όμως εν τέλει γλυκιά.

Η μάσκαρα στάζει κάτω από τα μάτια της, οι γραμμές στο μέτωπο της πετάγονται και η έκφρασή της γίνεται μια βασανιστική γκριμάτσα που μοιάζει να την καθοδηγεί καθώς καλπάζει αλλόφρων πίσω στο γραφείο. Το βλέμμα της φαίνεται να επιχειρεί γύρω στους εκατό αναλυτικούς υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο και το στόμα της γίνεται ένα τεράστιο χάσμα, ανοίγοντας πολύ περισσότερο απ' όσο είναι ανθρωπίνως δυνατό, ενώ ανοίγει με τα ίδια της τα χέρια τις πόρτες του ασανσέρ που ετοιμάζεται να εγκαταλείψει τον όροφο.

Ωδή στο εύπλαστο ερμηνευτικό μεγαλείο της Λόρα Ντερν Facebook Twitter
"Μπλε Βελούδο" (1986)

Η Λόρα Ντερν δεν ασχολείται με το hashtag #dernaissance [σύμπτυξη του επωνύμου της με τη λέξη "renaissance" (αναγέννηση)] που κυκλοφόρησε πέρσι με τις εμφανίσεις της σε νέες εκδοχές του "Star Wars" και του "Twin Peaks" αλλά και στον πρώτο κύκλο της τηλεοπτικής σειράς "Big Little Lies". Τι νόημα έχει ο όρος «αναγέννηση» για κάποια που ήταν πάντα εμφατικά «εδώ»;

Η Λόρα Ντερν εμφανίζεται ως ηθοποιός στην οθόνη εδώ και 40 περίπου χρόνια, από την πρώιμη εφηβεία. Δεν έχει αλλάξει, αλλά ίσως μόλις πρόσφατα ο υπόλοιπος κόσμος κατάφερε να την προλάβει.
«Μ΄ αρέσει να ανακαλύπτω το χιούμορ στα πιο ραγισμένα μέρη» είχε πει πρόσφατα η ίδια. «Αν αναζητήσουμε μια κάποια ουσία σ΄ αυτή τη δουλειά, αυτή θα μπορούσε να είναι το θόλωμα των διχαστικών γραμμών έτσι ώστε οι άνθρωποι να βρίσκουν διέξοδο από τις ενοχές και τις ντροπές τους και ίσως να φέρονται με μεγαλύτερη συμπόνια ο ένας στον άλλον».

Ωδή στο εύπλαστο ερμηνευτικό μεγαλείο της Λόρα Ντερν Facebook Twitter
"Ατίθεση Καρδιά" (1990)

Η Λόρα Ντερν είναι γνωστή για την ενσάρκωση «ακατάστατων» γυναικών, οι οποίες αναζητούν απεγνωσμένα τη «φωνή» τους ή αποκτούν ξαφνικά μια συνειδητοποίηση σχετικά με το ποιες πραγματικά είναι ή ποια είναι τα δικαιώματά τους. Άλλωστε, πολλοί από τους σημαντικότερους ερμηνευτικούς θριάμβους της έχουν να κάνουν με γυναίκες που αποδεσμεύονται από τους συμβατικούς κανόνες συμπεριφοράς και «ευπρέπειας».

Η Λόρα Ντερν είναι η κόρη δύο σπουδαίων ηθοποιών – του Μπρους Ντερν και της Νταϊάν Λαντ (το 2010 «κέρδισαν» και οι τρεις μαζί την ίδια μέρα το αστέρι τους στο πεζοδρόμιο της Hollywood Boulevard). Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν μόλις δύο ετών. Ο πατέρας της μετακόμισε στην παραλία, αφήνοντας την ανατροφή της Λόρα στη μητέρα της και τη γιαγιά της. Σε ηλικία επτά ετών, παρακολούθησε τον Μάρτιν Σκορσέζε να σκηνοθετεί τη μητέρα της στην ταινία του «Η Αλίκη δεν μένει πια εδώ» ενώ η ίδια, που συμμετείχε ως κομπάρσος στην ταινία, έφαγε 19 παγωτά χωνάκι μέχρι να ολοκληρωθεί το γύρισμα της σκηνής της. Έκτοτε, παραμένει βαθιά γοητευμένη από τον τρόπο που δουλεύουν οι μεγάλοι σκηνοθέτες:

Ωδή στο εύπλαστο ερμηνευτικό μεγαλείο της Λόρα Ντερν Facebook Twitter
Στο καστ του τηλεοπτικού "Big Little Lies" - προσεχώς ο δεύτερος κύκλος

«Πάνω απ' όλα θαυμάζω τον τρόπο που παίρνουν αυτό που θέλουν, τον τρόπο που επικοινωνούν με τους ηθοποιούς με παντομίμα ή σχεδόν τηλεπαθητικά. Πεθαίνω όταν ο Λιντς έρχεται κοντά μου μετά από μια λήψη και αναπνέει με έναν συγκεκριμένο τρόπο που είναι σα να μου δηλώνει ακριβώς τι πρέπει να κάνω μετά».

Στις πρώτες εμφανίσεις της στην οθόνη – παιδί ακόμη – είχε ήδη εκθέσει την ικανότητά της να «τηλεγραφεί» στο κοινό μια ιδιαίτερη ευαισθησία, μια αίσθηση περηφάνειας και μια ευάλωτη κοριτσίστικη σεξουαλικότητα, συγχρόνως αθώα και επικίνδυνη. Στο «Μπλε Βελούδο» του Ντέιβιντ Λιντς όμως απέδειξε ότι ήταν ικανή να εκφράσει κάτι ακόμα πιο παράξενο και σύνθετο, ειδικά στον περίφημο και γεμάτο από μια απόκοσμη προσμονή, μονόλογό της για τους κοκκινολαίμηδες και το «εκτυφλωτικό φως της αγάπης» - ένας μονόλογος που ήταν συγχρόνως παράλογος και τρυφερός, ειρωνικός και ειλικρινής.

Στις πρώτες εμφανίσεις της στην οθόνη – παιδί ακόμη – είχε ήδη εκθέσει την ικανότητά της να «τηλεγραφεί» στο κοινό μια ιδιαίτερη ευαισθησία, μια αίσθηση περηφάνειας και μια ευάλωτη κοριτσίστικη σεξουαλικότητα, συγχρόνως αθώα και επικίνδυνη.

Το απέδειξε ξανά μερικά χρόνια μετά στην «Ατίθαση καρδιά», όπου ο Λιντς της έδωσε άδεια να είναι, για πρώτη φορά στην καριέρα της, τρελή, νυμφομανής, αποδιοργανωμένη κι όμως εν τέλει γλυκιά. Αυτή η ευρύχωρη γκάμα είναι που την κάνει ιδανική για τον κόσμο του Λιντς – έχει τη δυνατότητα να απλώνεται σε μια οριοθετημένη ζώνη όπου μπορεί κατά βούληση να εμφανίζεται περίεργη, νορμάλ, ξύλινη, φυσική, λαμπερή και διαταραγμένη – χαρακτηρίζει όμως επίσης τις ερμηνείες σε όλη τη διάρκεια της καριέρας της

Η Λόρα Ντερν δεν φοβάται το πέρασμα του χρόνου. Δηλώνει μάλιστα ότι της αρέσει που έχει περάσει τα 50: «Μπορώ πλέον, την ίδια χρονιά, να υποδύομαι έναν έντονα σεξουαλικό χαρακτήρα, έναν ιδιαίτερα μητρικό χαρακτήρα, έναν ηρωικό χαρακτήρα ή μια σκύλα, χωρίς να παρέμβει κάποιος για να ορίσει τι μπορώ να παίξω "σ' αυτήν την ηλικία"».

Δηλώνει επίσης ότι αυτό που αναζητά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής της είναι η αίσθηση «κοινότητας και οικειότητας» - πολιτικής, προσωπικής, καλλιτεχνικής. Και αυτό που την ελκύει πιο πολύ απ' όλα στην κινηματογραφική ερμηνεία είναι η εγγύτητα που προσφέρει η κάμερα, ο τρόπος που κατά παράδοξο τρόπο σε τοποθετεί πολύ πιο κοντά στον χαρακτήρα από ό,τι σε μια «ζωντανή» θεατρική παράσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχει επιδιώξει μια συχνότερη παρουσία της στο σανίδι.

Ωδή στο εύπλαστο ερμηνευτικό μεγαλείο της Λόρα Ντερν Facebook Twitter
Πρωταγωνίστρια της τηλροπτικής σειράς "Enlightened" (2011)

Οι γυναίκες ηθοποιοί που θαυμάζει περισσότερο είναι η μητέρα της, η Σέλεϊ Γουίντερς (η νονά της), η Μπάρμπαρα Στάνγουικ, η Μέριλ Στριπ και η Τζίνα Ρόουλαντς: «Αυτές οι γυναίκες είναι σα να ακυρώνουν οτιδήποτε μπορεί να παρεμβληθεί ανάμεσα στο 'πετσί' τους και τον θεατή. Και τα μάτια τους... Σου ανοίγουν μια τρύπα που καίει στην καρδιά και δεν μπορείς να δεις τίποτε άλλο...».

Η Λόρα Ντερν ψαχουλεύει το πρόσωπό της καθώς μιλά: «Είναι ακόμα κι αυτό..., δεν ξέρω, ακόμα κι αυτές οι σακούλες κάτω από τα μάτια ή η νωπή υφή του δέρματος, η χλωμάδα στα χείλη επειδή κάνει ψύχρα ξαφνικά ή οι κόρες των ματιών που διαστέλλονται επειδή μόλις ένιωσες ερωτική απογοήτευση ή φόβο. Γι' αυτό μου φαίνεται πάντα τόσο ενδιαφέρουσα η υποκριτική τέχνη στον κινηματογράφο. Επειδή κάποτε ερωτεύτηκα στην οθόνη χαρακτήρες που έμοιαζαν τόσο ωμοί και ακατέργαστοι...»

Με στοιχεία από τους New York Times

Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ