Είκοσι τέσσερα χρόνια κλείνουν φέτος από την ημέρα που χάθηκε (δεν πρόκειται για ευφημισμό εν προκειμένω) στα 27 του ο Richey Edwards, κιθαρίστας (τεχνικά κυρίως, συχνά στις συναυλίες ήταν μη καλωδιωμένη η κιθάρα του για να αφοσιώνεται στο αυτοκαταστροφικό του performance), στιχουργός ενίοτε και «μορφή» των Manic Street Preachers στην πρώτη και αγρίως προβοκατόρικη φάση τους με τα καταστασιακά τσιτάτα και την ανάκληση ενός είδους ηδονιστικού, επικίνδυνου, κωλοπαιδικού ροκ που επιθμούσε να βρίσκεται πιο κοντά στους Guns N' Roses παρά στις ευαισθησίες του «εναλλακτικού» ροκ.
Και οπωσδήποτε, ο Richey (με την αγγελική μορφή, το έντονο μακιγιάζ, το χάραγμα με ξυράφι στο χέρι της φράσης "4 Real", τους εθισμούς, τις επεισοδιακές εμφανίσεις – και εξαφανίσεις (συχνά και κατά τη διάρκεια της συναυλίας) αντιπροσώπευε επάξια τον ιδανικός αυτόχειρας ροκ σταρ που προτιμά σαφώς να καεί τελετουργικά παρά να αργοσβήσει.
Φυσικά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Richey Edwards έδωσε ο ίδιος τέλος στη ζωή του αφότου αναχώρησε χωρίς επιστροφή από το ξενοδοχείο Embassy του Λονδίνου την 1η Φεβρουαρίου του 1995. Δεν είναι καν βέβαιο ότι έχει πεθάνει, παρότι αφότου πέρασε ένα ικανό χρονικό διάστημα από την εξαφάνισή του, «θεωρήθηκε νεκρός». Από τότε έκαναν την εμφάνισή τους τα σενάρια που τον ήθελαν να έχει σκηνοθετήσει την εξαφάνιση του και βρίσκεται κάπου αλλού μακριά από τα ραντάρ με άλλο όνομα και άλλη ιδιότητα. Την όποια βάση στα σενάρια αυτά την είχε δώσει ο ίδιος αφού ήταν ακριβώς ο τύπος που γοητευόταν μέχρι εμμονής από ένα τέτοιο αφήγημα και είχε αποδείξει ότι είχε την τρέλα να προσπαθήσει να κάνει αυτό που (μάλλον) δεν κατάφερε να κάνει ο Jim Morrison.
Και τώρα, κυκλοφορεί ένα βιβλίο που, σύμφωνα με δημοσίευμα του NME, αναζωπυρώνει αυτές τις θεωρίες που ίσως τελικά δεν είναι και τόσο ευφάνταστες (παρότι σίγουρα γοητευτικές).
Πρόκειται για το βιβλίο "Withdrawn Traces: Searching for the Truth About Richey Manic" των Sara Hawys Roberts και Leon Noakes το οποίο προσφέρει μια σειρά από «φρέσκα στοιχεία» που μπορούν να στηρίξουν τη θεωρία του σκηνοθετημένου θανάτου και είναι η πρώτη σχετική έκδοση που είχε την έγκριση αλλά και την πλήρη συνεργασία της αδελφής του, Rachel, που δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει τα απίστευτο και επέτρεψε στους συγγραφείς πρόσβαση στα προσωπικά αρχεία του αδελφού της.
Στα νέα αυτά στοιχεία περιλαμβάνονται μαρτυρίες ατόμων που ισχυρίζονται ότι τον είδαν αφότου καταγράφηκε ως αγνοούμενος και αποδείξεις ότι είχε μια έμμονη ιδέα με την εξαφάνισή του από τότε που ήταν ακόμα μαθητής, θαυμάζοντας ιδιαίτερα συγγραφείς – αναχωρητές όπως ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ.
Συγκεκριμένα, υπάρχει η μαρτυρία μιας γυναίκας που λέει ότι ο Richey Edwards ζει σε κιμπούτς στο Ισραήλ, τόπος στον οποίο είχε ο ίδιος αναφερθεί ως ταξιδιωτικό προορισμό λίγο πριν εξαφανιστεί.
Υπάρχουν επίσης κάποια στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ενδεχομένως έπασχε από μη διαγνωσμένο Σύνδρομο Άσπεργκερ και ίσως η εξαφάνιση από τον κόσμο ήταν ο μηχανισμός με τον οποίο επιχείρησε να το διαχειριστεί.
Στην ήδη σύνθετη εξίσωση προστίθεται και μια μυστηριώδης γυναίκα με το όνομα Vivian, με την οποία είχε περάσει τη νύχτα πριν από την εξαφάνισή του και ήταν το τελευταίο πρόσωπο που είδε τον Richey πριν ανοίξει η γη και τον καταπιεί. Προκύπτει μάλιστα ότι της είχε δώσει το διαβατήριό του λέγοντας ότι δεν πρόκειται να το χρειαστεί ξανά.
Το βιβλίο θα κυκλοφορήσει επίσημα στις 31 Ιανουαρίου ενώ εκπρόσωπος της βρετανικής αστυνομίας που ρωτήθηκε σχετικά, δήλωσε ότι η υπόθεση παραμένει ανοιχτή.
σχόλια