Ο ΜΠΕΛΑΦΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ από τους πιο δημιουργικούς ράπερ της σκηνής τα τελευταία 20 χρόνια. Είτε ως σόλο καλλιτέχνης, είτε στο πλαίσιο των Pindos Atletico, πάντοτε καινοτομεί, πειραματίζεται και αφουγκράζεται την εποχή του, χωρίς ωστόσο αυτή να καταδυναστεύει το καλλιτεχνικό του όραμα. Τον Σεπτέμβρη κυκλοφόρησε ο νέος προσωπικός του δίσκος με τίτλο «Multiverse» και με αυτή την αφορμή κάναμε μια στάση στην άκρη του πολυσύμπαντος όπου και συζητήσαμε για τη νέα του κυκλοφορία, την εικόνα που έχει για το ραπ στην Ελλάδα, αλλά και για την ποπ κουλτούρα.
— Τον προηγούμενο μήνα κυκλοφόρησε ο νέος σόλο δίσκος σου, το «Multiverse», ο πέμπτος κατά σειρά. Μίλησέ μας για αυτόν, βάλε μας για λίγο στο παρασκήνιο της κυκλοφορίας του.
Το «Μultiverse» είναι μια δημιουργία που έχει να κάνει με το πώς δουλεύω στο studio. Δεν ήταν προσχεδιασμένο, δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα λέγεται έτσι και σίγουρα δεν ήταν στοχευμένο. Στις άπειρες συζητήσεις περί ραπ και πλάνων καταλήξαμε μια νύχτα στο Πιλοτήριο μαζί με τον Στέλιο (μικρός κλέφτης) ότι καλό είναι να πηγαίνω μια φορά την εβδομάδα να ηχογραφώ, ό,τι κι αν είναι αυτό. Έτσι κι έγινε. Ξεκίνησα να πηγαίνω και τελικά αυτό βγήκε σε καλό.
Το multiverse ως έννοια με εξιτάρει χρόνια από τα κόμικς, το πώς αυτό που είσαι μπορεί να είναι κάτι άλλο σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Αυτό το CD είναι κάτι τέτοιο. Διάφορες πτυχές του εαυτού μου σε ένα project.
Η τωρινή μου φάση μουσικά είναι πιο εγώ από ποτέ. Δεν έχω όρεξη να υπερβάλλω, αλλά έχω όρεξη να ξαναγίνει λίγο πιο lyrical το παιχνίδι. Θέλω να έχω να πω 10 βλακείες, να σε κάνουν να γελάσεις και να πεις «τι είπε εδώ ο μαν».
— Η παραγωγική διαδικασία πίσω από τον δίσκο υπήρξε η ίδια ή προσπάθησες να δοκιμάσεις νέα πράγματα, τα οποία να μην είναι αντιληπτά με την πρώτη ακρόαση, ιδιαίτερα σε μη «εξειδικευμένο» ακροατήριο; Θέλω να πω, υπάρχει συνταγή της επιτυχίας; Και αν ναι, οφείλουν οι καλλιτέχνες να την τηρούν κατά γράμμα;
Η παραγωγική διαδικασία συνήθως έχει να κάνει με το τι ακούω εκείνη την περίοδο. Αυτήν τη φορά δεν είχε καμία σχέση με αυτό. Σίγουρα δεν υπάρχει συνταγή της επιτυχίας, απλώς διάφορα μικρά πλαίσια που και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσουν μια επιτυχία. Πολλές φορές δεν γίνεται αντιληπτό ότι εγώ γράφω τις παραγωγές. Μου αρέσει πολύ να γράφω τη μουσική. Έτσι μπήκα σε ένα πλαίσιο που ήθελα να μην έχει καμία σχέση με ό,τι έχω κάνει τις προηγούμενες φορές. Πάντα με επηρέαζαν τα πολύ περίεργα beats και πάντα ήθελα να έχει groove ό,τι γράφω. Νομίζω κάνεις δεν πρέπει να τηρεί κατά γράμμα κάποια συνταγή δημιουργίας στην τέχνη, γιατί αυτό δεν είναι τέχνη.
— Η αγάπη σου για την ποπ κουλτούρα και ιδιαίτερα για τα κόμικς είναι γνωστή, άλλωστε θα έλεγα πως είναι από τις κύριες εμπνεύσεις σου για τις μπάρες ή τα punchlines, που λέμε εμείς οι πρεσβύτεροι (γέλια). Το «Multiverse» είναι μια ευθεία αναφορά σε αυτό ή κρύβει και άλλα από πίσω του;
Σίγουρα μεγάλο μέρος του βασίζεται στα κόμικς. Πολλές αναφορές, μεταφορές και παρομοιώσεις έχουν να κάνουν με τη λογική που έχω στο ραπ και στη δημιουργία ενός κομματιού, αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο αυτό. Η αγάπη μου για τις θετικές επιστήμες άρχισε να αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια από τον αστροφυσικό δρ. Δανέζη. Έτυχε να παρακολουθήσω μια διάλεξή του στο Πάντειο και έχω αρχίσει να μελετάω τι παίζει, ψιλομπακάλικα μεν (γιατί δεν το έχω με τα μαθηματικά ντιπ), είναι τέρμα ενδιαφέρον δε. Έπαιξε ρόλο και το Marvel cinematic universe σίγουρα, ως προς τους χαρακτήρες, και οι animated ταινίες της DC με τις οποίες είμαι άρρωστος από μικρό παιδί. Κάπως συνδέθηκαν όλα μαζί σε αυτό το CD αλλά και στην ψυχολογία της συγκεκριμένης περιόδου.
— Οι κοινές πολιτισμικές αναφορές είναι μια κωδικοποιημένη μορφή επικοινωνίας που, όπως έχει δείξει και ο κινηματογράφος, ιντριγκάρει το κοινό. Τι θέση έχει κατά τη γνώμη σου η ποπ κουλτούρα στην παρούσα φάση του ελληνικού ραπ; Θα έπρεπε να την αγκαλιάσει περισσότερο;
Με σιγουριά μπορώ να σου πω ότι οι μισοί ράπερ στην Ελλάδα δεν ξέρουν ακριβώς τι πολίτευμα έχουμε, οπότε δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στη φωτιά και να σου πω αν γνωρίζουν τι είναι πολιτισμικές αναφορές. Υπάρχουν ωστόσο και πολλοί που έχουν χρησιμοποιήσει πολύ περισσότερο από εμένα την ποπ κουλτούρα και πολύ πιο παλιά από εμένα. Έχει ένα ενδιαφέρον, ναι. Θα μου άρεσε να το ακούω περισσότερο γιατί έτσι καταλαβαίνεις τι προτιμήσεις έχει ο καλλιτέχνης και πώς διαλέγει να τις χρησιμοποιεί.
— Είσαι πολλά χρόνια πλέον στο ραπ παιχνίδι, από τη δεκαετία του 2000, έχεις ζήσει σχεδόν κάθε μεταβολή που έχει δεχθεί η κουλτούρα στην Ελλάδα. Πώς εκτιμάς καλλιτεχνικά την τωρινή σου φάση; Έχεις αγαπημένη περίοδο και αν ναι, γιατί;
Η τωρινή μου φάση μουσικά είναι πιο εγώ από ποτέ. Δεν έχω όρεξη να υπερβάλλω, αλλά έχω όρεξη να ξαναγίνει λίγο πιο lyrical το παιχνίδι. Θέλω να έχω να πω 10 βλακείες, να σε κάνουν να γελάσεις και να πεις «τι είπε εδώ ο μαν». Μου αρέσει να λέω κάτι και το νόημα να είναι διπλό ή τριπλό. Από τις αγαπημένες μου περιόδους του ραπ είναι αυτή λίγο πριν από τον Covid, που ήμουν για live κάθε Σαββατοκύριακο σε διαφορετική πόλη. Τώρα όμως νομίζω ότι είναι πολύ καλύτερα. Θέλω να κάνω περισσότερα πράγματα στο κομμάτι της δημιουργίας και είμαι πιο μέσα από ποτέ. Όχι ότι χάθηκε ποτέ το ενδιαφέρον, απλώς τώρα δεν αφήνω να με επηρεάσει τίποτα άλλο εκτός από τη φάση μου.
— Η «Μπαμπαλίνα» είναι, θα λέγαμε, το μεγάλο hit σου, ένα από τα signature hits της περασμένης δεκαετίας, αλλά και ένα από τα κομμάτια που βοήθησαν να σπάσει η αμηχανία του ελληνικού κοινού γύρω από τον τραπ ήχο. Πώς ήταν εκείνη η εποχή και ποια η σχέση σου 10 χρόνια μετά με αυτό το τραγούδι;
Η «Μπαμπαλίνα» ήταν η πιο διασκεδαστική περίοδος, νομίζω. Όλοι ήταν περίεργοι να δουν πού θα πάει αυτό και πώς θα εξελιχθεί. Αν η τραπ ήταν guilty pleasure για κάποιους, καταφέραμε να την απενοχοποιήσουμε. Σίγουρα δεν ήταν εύκολο, σίγουρα είχαμε από πολλούς υποστήριξη, υπήρξαν όμως ακόμη και στον κύκλο μας αντιπαραθέσεις και γκρίνιες. Πάντα όταν ξεβολεύεσαι, σε ξενίζει. Είχε όμως χαβαλέ. Όταν πήρε μπρος και άρχισαν τα πάρτι και τα tour, εκεί είχε ξεφύγει πολύ το έργο. Ζήσαμε ένα ροκσταριλίκι και με το παραπάνω. Ακραίες νύχτες με πολύ random κόσμο, υπερβολές που δεν λέγονται ή γράφονται και εμπειρίες που μας κάνανε άλλους ανθρώπους. Τραπ στο έπακρο. Μετά από 10 χρόνια τα συναισθήματα είναι τα ίδια, γιατί περάσαμε καλά και κάπου στην πορεία αυτό χάθηκε. Δεν τη νοσταλγώ σίγουρα, γιατί κάθε περίοδος έχει τα καλά της και τα κακά της. Εξάλλου, όπως λέει και ο καλός μου φίλος, ο Μπάλε, «όποιος θυμάται τα παλιά είναι παλιάνθρωπος». Και εδώ έρχεται ξανά το αν υπάρχει συνταγή της επιτυχίας. Θα πω μόνο ότι όταν κάνεις κάτι για να διασκεδάσεις και να γουστάρεις, χωρίς να σε νοιάζει τι θα γίνει, τότε ίσως πετυχαίνεις λίγο παραπάνω.
Mpelafon - Μπαμπαλίνα Feat. Thel & Raf
— Θεωρείς πως έχει τελματώσει το τραπ ηχόχρωμα στη δεκαετία που βρισκόμαστε; Και αν ναι, υπάρχει πιθανός αντικαταστάτης;
Πιστεύω πως η τραπ έχει να δώσει ακόμη και πως ο ήχος αυτός δεν μπορεί να πεθάνει έτσι εύκολα. Όπου και να βγεις πλέον, σε όποιο μαγαζί, θα ακούσεις 100% τραπ. Νομίζω ότι είμαστε στην περίοδο που ή θα βγει κάτι εντελώς καινούργιο ή θα γυρίσουμε στον ήχο της Νέας Υόρκης. Δεν ξέρω ακριβώς κι εγώ, μια θεωρία μου είναι. Πάντως σίγουρα δεν έφτασε σε τέλμα.
— Έχεις εκφράσει πολλές φορές την αγάπη σου για τον Lil Wayne, ειδικά αναφορικά με το Carter III. Πώς σου φάνηκε η φετινή κίνηση του Jay-Z να μην επιλέξει τον Weezy για το halftime show του Super Bowl στη Νέα Ορλεάνη;
Ε, νομίζω πως ο Wayne είναι μια διαχρονική αξία και του άξιζε και με το παραπάνω να είναι αυτός στο show του Super Bowl. Πιστεύω πως ο Lamar θα τον βγάλει να πει ραπ. Μέγα λάθος, αλλά τι να κάνουμε. Κάτσε να είναι έξω ο Jay μέχρι τότε, γιατί αν ο Diddy πάει κάτω, μην τον πάρει κι αυτόν μαζί. Κρίμα.
— Γύρω από το Πιλοτήριο έχει στηθεί πλέον μια αρκετά συνεκτική ομάδα ειδικότερα νέων υπερταλαντούχων καλλιτεχνών, όπως η Ladele, που συμμετέχει και στον δίσκο σου. Υπάρχουν σκέψεις όλο αυτό να πάρει και άλλη μορφή πέρα από στουντιακή παρέα, να αποκτήσει μια συγκεκριμένη υλική και καλλιτεχνική υπόσταση;
To Πιλοτήριο είναι μια ομάδα, θεωρητικά. Αν είναι να βγει ένα project ή να γίνει κάτι big, είμαι full μέσα. Πάντα έχει την επιμέλεια ο ΜΚ σε πολλά πράγματα στα projects μας. Από τους λίγους ανθρώπους που κάνουν τόσο καλό προγραμματισμό. Πάντα έχει ιδέες και όλοι τον ακούμε, ό,τι και να μας πει. Θα ήταν σούπερ δημιουργικό και νομίζω όλοι ψημένοι θα ήταν. Βάλτε μπρίζες.
— Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σου για το μέλλον; Θα έχουμε συναυλιακά να περιμένουμε κάτι, π.χ.;
15 Νοεμβρίου θα γίνει η παρουσίαση του δίσκου στο Academy στην Αθήνα, 23 Νοεμβρίου στο Host στην Θεσσαλονίκη και 29 Νοεμβρίου στον Πολυχώρο Αγορά στα Γιάννενα. Από εκεί και πέρα, θα γίνει παρουσίαση και σε άλλες πόλεις. Ετοιμάζω merch, CD hard copies και ίσως βινύλια.
