New Piece I - Since she
Δημήτρης Παπαϊωάννου
18-21 Δεκεμβρίου Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Εννέα χρόνια μετά την αιφνίδια απώλεια της Πίνα Μπάους, η καλλιτεχνική διευθύντρια του Χοροθεάτρου του Βούπερταλ για την περίοδο 2017-2018 Adolphe Binder προσκάλεσε για πρώτη φορά έναν χορογράφο εκτός του σχήματος για να χορογραφήσει το θρυλικό ensemble, τον Δημήτρη Παπαϊωάννου. Είναι και για εκείνον, όμως, η πρώτη φορά που χορογραφεί εκτός της ομάδας του.
Αποδεχόμενος την πρόκληση, ο Παπαϊωάννου, στο Since She, αποτίει φόρο τιμής στη μεγάλη Πίνα και, ταυτόχρονα, επιχειρεί να ξαναφωτίσει την κληρονομιά που εκείνη άφησε στον χορό. Χωρίς να χάνει το βάθος της εικαστικής του παιδείας και τις ελληνικές αναφορές του, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου στήνει επί σκηνής μια σειρά από εικόνες υπέροχης εικαστικής ομορφιάς που αντλούν από τον κόσμο της Πίνα Μπάους την κομψότητα και τον απρόσμενο σουρεαλισμό τους.
Να ντύσουμε τους γυμνούς
του Λουίτζι Πιραντέλο
12 Δεκεμβρίου 2018-17 Φεβρουαρίου 2019, Θέατρο Τέχνης
Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας
Γραμμένο το 1922, το έργο αυτό συνιστά ένα από τα πιο συγκροτημένα «παιχνίδια γύρω από την υποκειμενικότητα της μνήμης» που θεατροποιεί ο Λουίτζι Πιραντέλο. Η Ερσίλια Ντρέι βρίσκεται σε ηθικό αδιέξοδο και, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, καταλήγει στο σπίτι του συγγραφέα Λουντοβίκο Νότα. Στην πορεία θα αποδειχτεί πως όλοι οι ήρωες υποστηρίζουν με επιμονή τη δική τους υποκειμενική αλήθεια, θέτοντας στο κοινό μεταφυσικά και αναπάντητα ερωτήματα για την υπόσταση του ανθρώπου. Ο Γιάννος Περλέγκας επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης και σκηνοθετεί μια γκροτέσκα μασκαράτα για την αποτυχία της ζωής, για τα δυσδιάκριτα όρια της αλήθειας και του ψέματος.
Παίζουν: Μαρία Πρωτόπαππα, Γιάννος Περλέγκας, Εύη Σαουλίδου, Θάνος Τοκάκης, Θανάσης Δήμου
Christiane Jatahy, Ithaca, our Odyssey
Εμπνευσμένο από τον Όμηρο
29 Νοεμβρίου-2 Δεκεμβρίου
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Κι αν Οδυσσέας ήταν πρόσφυγας; Πώς ηχεί το ομηρικό έπος στον 21ο αιώνα; Η Κριστιάν Ζαταΐ, το νέο αστέρι της γαλλικής σκηνής, παρουσιάζει ένα τολμηρό multimedia θέαμα για τη μετανάστευση. Σινεμά, θέατρο και νέες τεχνολογίες για μια ιστορία που ανήκει συγχρόνως στο παρόν και στο παρελθόν.
Η Βραζιλιάνα σκηνοθέτις Κριστιάν Ζαταΐ, συνεργάτις του Odéon-Théâtre de l' Europe και της Comédie-Française, έχει κερδίσει το κοινό της Γαλλίας με το πολυμεσικό θέατρό της. Στη σκηνή, ανάμεσα στην Ωγυγία της Καλυψώς και την Ιθάκη της Πηνελόπης, μια υδάτινη νησίδα δημιουργεί τρεις χώρους δράσης. Σαν Σειρήνα, η Ζαταΐ τραγουδά για την οδύνη της εξορίας, τη νοσταλγία για την πατρική γη και την αγάπη που επιβιώνει σε καιρούς αναμονής.
Η κωμωδία των παρεξηγήσεων
του Σαίξπηρ
Από 9 Νοεμβρίου, Θέατρο Βασιλάκου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Δύο ζευγάρια πανομοιότυπων διδύμων που είχαν χωριστεί στη γέννα βρίσκονται ξαφνικά στην ίδια πόλη, χωρίς να το γνωρίζουν. Μέσα σε αυτή την αλλόκοτη συνθήκη εκτυλίσσεται μια ιλιγγιώδης φάρσα, στην οποία κυριαρχούν η πλάνη και οι αλλεπάλληλες παρεξηγήσεις. Το όριο μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας σταδιακά θολώνει σε αυτό το νεανικό, αριστοτεχνικά γραμμένο έργο του Σαίξπηρ, όπου κάθε βεβαιότητα καταρρέει και κανένας δεν είναι αυτός που νομίζει ότι είναι.
Στο αλλόκοτο σύμπαν της Κωμωδίας των Παρεξηγήσεων (1592-1594) βρίσκει κανείς μπλεγμένες ερωτικές ιστορίες, τα χαμένα μέλη μιας οικογένειας, δύο ζευγάρια πανομοιότυπων διδύμων (σε διπλό ρόλο ο Νίκος Κουρής ερμηνεύει τους δύο αδελφούς Αντίφιλους και ο Ορφέας Αυγουστίδης τους δύο δούλους τους), βυθισμένα σε μια ατμόσφαιρα ψευδαίσθησης, όπου όλα μπορούν να συμβούν. Η θαυμαστή δομή της Κωμωδίας των Παρεξηγήσεων αποτελεί τον θρίαμβο του διπλασιασμού: δύο ζεύγη διδύμων, μία αλλόκοτη πόλη, μαγική και μονότονη ταυτόχρονα, επαναλαμβανόμενες σκηνές, γεγονότα που προκαλούν σύγχυση με την ομοιότητά τους, λέξεις που περιέχουν διττά νοήματα.
Τη νέα μετάφραση του έργου υπογράφει ο ποιητής και μεταφραστής Διονύσης Καψάλης.
Η νύχτα των δολοφόνων
του Χοσέ Τριάνα
5 Οκτωβρίου 2018-6 Ιανουαρίου 2019, Θέατρο του Νέου Κόσμου
Σκηνοθεσία: Μάνος Βαβαδάκης
Κλεισμένα στο υπόγειο του σπιτιού τους, τρία αδέλφια σχεδιάζουν τη δολοφονία των γονιών τους. Στην προσπάθειά τους να υπερνικήσουν την πατρική εξουσία, επιδίδονται σ' ένα ενστικτώδες παιχνίδι ενηλικίωσης δίχως τέλος. Το έργο, γραμμένο από τον Κουβανό Χοσέ Τριάνα, συνδέθηκε με τα γεγονότα του Μάη του '68, επειδή αναδείκνυε το χάσμα των γενεών που είχε προκύψει στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Πενήντα χρόνια μετά, συνεχίζει να ασκεί κριτική στον θεσμό της οικογένειας, παραμένοντας σύγχρονο.
Παίζουν: Άννα Καλαϊτζίδου, Γρηγόρης Μπαλλάς, Μαρία Παρασύρη
Ο Βυσσινόκηπος
του Άντον Τσέχοφ
17 Οκτωβρίου, Θέατρο Δημήτρης Χορν
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
«Σε όλο τον Βυσσινόκηπο υπάρχει έντονη η αίσθηση του τυχαίου και του περιστασιακού, του ανέμελου, του ακούσιου, του απρόβλεπτου και του ξαφνικού, του αποτυχημένου και του ακατάστατου» γράφει ο Ρίτσαρντ Γκίλμαν.
«Περισσότερο απ' ό,τι σε οποιοδήποτε άλλο έργο του Τσέχοφ, έχουμε εδώ, στο τελευταίο του, την αίσθηση ότι έτσι είναι η ζωή, αυτή η χαλαρή, μη προγραμματισμένη, σοβαρο-κωμική συμπεριφορά, χωρίς άμεσα διακριτές αιτίες ή εξηγήσεις...».
Μια διαφορετική κωμωδία έγραψε, λοιπόν, ο Τσέχοφ, αναζητώντας τη ρευστότητα των πραγμάτων, την αξεδιάλυτη συνύπαρξη της γελοιότητας και της μελαγχολίας, συχνά μέσα στην ίδια στιγμή, μέσα στην ίδια φράση. Μια εποχή τελειώνει και δίνει τη θέση της σε μια καινούργια. Οι άνθρωποι αρνούνται ν' αποδεχτούν την αλλαγή, ζούνε με τις μνήμες του παρελθόντος, κλείνοντας τα μάτια στο μέλλον που έρχεται ταχύτατα καταπάνω τους. Γιατί είναι γνώρισμα της φύσης μας να θέλουμε να μείνουν όλα όπως τα μάθαμε και τ' αγαπήσαμε, δεδομένα και οριστικά. Αλλά εκείνα αλλάζουν γύρω μας και μας παρασύρουν στο άγνωστο, για το οποίο θα είμαστε πάντοτε ανέτοιμοι.
Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, το 1904, σε σκηνοθεσία Στανισλάφσκι, και μέχρι σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή και αγαπημένα παγκοσμίως.
Παίζουν: Θέμις Μπαζάκα, Δημήτρης Λιγνάδης, Κόρα Καρβούνη, Αθηνά Μαξίμου, Γιάννης Κότσιφας, Σίσσυ Τουμάση, Γιώργος Μπινιάρης, Γιάννης Στόλας, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος κ.ά.
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
του Τσαρλς Ντίκενς
7 Δεκεμβρίου 2018-27 Ιανουαρίου 2019, Εθνικό Θέατρο (Κοτοπούλη-Rex)
Διασκευή-Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόσχος
Τα παθήματα του πιο εμβληματικού τσιγκούνη της σύγχρονης δυτικής κουλτούρας ζωντανεύουν στη σκηνή του θεάτρου Rex. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Μόσχος καταπιάνεται για πρώτη φορά με το μιούζικαλ, φέρνοντας στη σκηνή τον θρυλικό Σκρουτζ, τον πιο γνωστό ήρωα του Τσαρλς Ντίκενς. Ένα γιορτινό θέαμα για μικρούς και μεγάλους σε μετάφραση Γιώργου Δεπάστα και μουσική Θοδωρή Οικονόμου.
Παίζουν: Αλίκη Αλεξανδράκη, Κώστας Βασαρδάνης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Λαέρτης Μαλκότσης, Χριστίνα Μαξούρη, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Χρήστος Στέργιογλου κ.ά.
Οι δούλες
του Ζαν Ζενέ
11 Οκτωβρίου 2018-13 Ιανουαρίου 2019, Θέατρο του Νέου Κόσμου (Κεντρική Σκηνή)
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Τρεις έμπειροι ηθοποιοί-δούλοι του κοινού παίζουν τις Δούλες σε μια προσπάθεια να ικανοποιήσουν την επιθυμία της μεσαίας τάξης για μελό. Μια μεταφορά για την τέλεια υποδούλωση. Δούλες δέσμιες της ζήλιας και των φαντασιώσεών τους, ηθοποιοί φυλακισμένοι στους ρόλους τους και δέσμιοι της προσδοκίας του κοινού, άντρες φυλακισμένοι στα γυναικεία τους ρούχα και ψιμύθια. Οι θεατές γίνονται αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου του θεάτρου. Το νόημα χάνεται. Η εξέγερση είναι αδύνατη.
Παίζουν: Δημήτρης Ήμελλος, Κώστας Μπερικόπουλος, Αργύρης Ξάφης
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
του Λουίτζι Πιραντέλο
11 Νοεμβρίου 2018-24 Φεβρουαρίου 2019
Μετάφραση-Σκηνοθεσία-Διασκευή: Δημήτρης Μαυρίκιος
Ένας θίασος προσπαθεί να διασκευάσει σε θεατρικό έργο το διήγημα του ίδιου του Λουίτζι Πιραντέλο «Αντίο Λεονόρα!». Οι σκηνοθετικές εντολές δημιουργούν σύγχυση στους ηθοποιούς, οι οποίοι στο μεταξύ ταυτίζονται τόσο πολύ με τους ρόλους τους ώστε διώχνουν τον σκηνοθέτη, προκειμένου να ζήσουν τις ζωές των χαρακτήρων που υποδύονται. Η δύναμη του δημιουργήματος έναντι του δημιουργού του είναι σχήμα ουσιώδες για την τέχνη αλλά και για τον Λουίτζι Πιραντέλο. Το έργο μοιάζει να γεννήθηκε για ν' αποτυπώσει αυτή την εκρηκτική σχέση. Συμπληρώνει την τριλογία του συγγραφέα υπό τη μορφή «θεάτρου μέσα στο θέατρο» για το πλέον αγαπημένο του θέμα: τη σύγχυση της φαντασίας με την πραγματικότητα. Ο Λουίτζι Πιραντέλο, άλλωστε, δεν είναι μόνο ένας καταξιωμένος συγγραφέας, είναι επίσης ένας σπουδαίος Ευρωπαίος διανοούμενος και εμβριθής πολιτικός στοχαστής.
Παίζουν: Ράνια Οικονομίδου, Λυδία Φωτοπούλου, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Γιάννης Βογιατζής, Δημήτρης Μαυρίκιος, Γιούλικα Σκαφιδά κ.ά.
Master Class
του Terrence McNally
Από τις 7 Νοεμβρίου, Μικρό Χορν (πρώην Αμιράλ)
Σκηνοθεσία: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Βασισμένο στο περίφημο σεμινάριο που παρέδωσε η Μαρία Κάλλας στη μουσική σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης στις αρχές της δεκαετίας του '70, το Master Class γράφτηκε και παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1995 με πρωταγωνίστρια τη Ζόι Κάλντγουελ, αρχικά στη Φιλαδέλφεια και μετά στο Μπρόντγουεϊ, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία (Βραβείο Tony, Βραβείο Drama Desk) και διαγράφοντας έκτοτε μακρά πορεία σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τον ρόλο της Μαρίας Κάλλας αναλαμβάνει τώρα η Μαρία Ναυπλιώτου, ενώ τη νέα μετάφραση του έργου υπογράφει ο Στρατής Πασχάλης.
Παλιοί καιροί
του Χάρολντ Πίντερ
29 Νοεμβρίου 2018-10 Φεβρουαρίου 2019, Θέατρο Τέχνης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Το πιο αινιγματικό, πολυσήμαντο –και γι' αυτό ίσως και το πιο συναρπαστικό– έργο του Χάρολντ Πίντερ ανεβάζει ο Γιάννης Χουβαρδάς στο Υπόγειο, στην πρώτη συνεργασία του ως σκηνοθέτη με το Θέατρο Τέχνης.
Παλιοί καιροί. Ή μήπως νέοι; Τότε ή μήπως τώρα; Ένα ζευγάρι και μια φίλη από τα παλιά ή ένα γυναικείο ζευγάρι και ο παρείσακτος άνδρας; Δύο ζωντανοί και μία νεκρή, δύο ζωντανές και ένας νεκρός ή όλοι νεκροί; Γεγονότα που έχουν συμβεί και ανακαλούνται στη μνήμη ή που δεν έχουν συμβεί ποτέ, αλλά καθώς ανακαλούνται στη μνήμη γίνονται πραγματικότητα; Πάνω απ' όλα, ο τρόμος μήπως βρεθούμε στη λάθος πλευρά της ιστορίας.
Παίζουν: Μαρία Κεχαγιόγλου, Χρήστος Λούλης, Μαρία Σκουλά
Η παράσταση είναι συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Φαρενάιτ 451
του Ρέι Μπράντμπερι
Από 9 Νοεμβρίου, Θέατρο Πόρτα
Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σε ένα μελλοντικό, ολοκληρωτικό καθεστώς, όπου τα βιβλία καταστρέφονται, ο πρωταγωνιστής του έργου, διώκτης αρχικά των αντιφρονούντων, έρχεται σ' επαφή με το «μυστικό σύμπαν των βιβλίων» κι αρχίζει να μαγνητίζεται επικίνδυνα απ' αυτό. Αφού ξυπνήσει η «περιέργειά» του για τον κόσμο αυτό, είναι θέμα χρόνου πλέον να γίνει από διώκτης διωκόμενος.
Μπορεί η διεκδίκηση της «προσωπικής ανάγνωσης» να προκαλέσει ρήγματα ελευθερίας στο σύστημα;
Το 1953, εν μέσω της μακαρθικής περιόδου, εμφανίζεται στα αμερικανικά βιβλιοπωλεία ένα βιβλίο που θα αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα δυστοπικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Πρόκειται για το Φαρενάιτ 451 του Ρέι Μπράντμπερι. Ο τίτλος δηλώνει τη θερμοκρασία στην οποία αρχίζει να καίγεται το χαρτί και αναφέρεται στην πρακτική της «καύσης βιβλίων» που ταυτίζεται ιστορικά και συμβολικά με την καταστολή της ελευθερίας σκέψης και λόγου
Παίζουν: Αλέξανδρος Λογοθέτης, Άννα Μάσχα, Ευδοκία Ρουμελιώτη, Κίττυ Παϊταζόγλου, Χάρης Τσιτσάκης, Μάνος Γαλανής, Θάνος Λέκκας, Ξένια Καλογεροπούλου
Με λένε Έμμα
του Duncan Macmillan
Από 7 Νοεμβρίου, Σύγχρονο Θέατρο
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Τι είναι αυτό που κάνει τη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου δυσβάσταχτη; Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας; Η Έμμα είναι μια φιλόδοξη, θυμωμένη και πνευματώδης ηθοποιός, εθισμένη σε ναρκωτικές ουσίες. Από τη σκηνή του θεάτρου μεταφέρεται σ' ένα κέντρο αποτοξίνωσης, όπου προσπαθεί να ανακαλύψει εκ νέου τον εαυτό της και να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με την πραγματικότητα που την περιβάλλει.
Ένα έργο-πρόκληση για τη γενναιότητα που απαιτεί η ζωή και την προσπάθεια του ανθρώπου να επιβιώσει στον σύγχρονο κόσμο. Το People, places and things, όπως είναι ο τίτλος του πρωτότυπου, του Duncan MacΜillan (Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα, Πνεύμονες, 1984) ανέβηκε για πρώτη φορά το 2015 στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας.
Παίζουν: Μαίρη Μηνά, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Κώστας Καζανάς, Χάρης Τζωρτζάκης, Ανδρέας Κοντόπουλος, Γιάννης Λεάκος, Μαρίτα Τζατζαδάκη κ.ά.
Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα
του Σάιμον Στίβενς
Από 3 Νοεμβρίου, Θέατρο Τζένη Καρέζη
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Ο διάσημος θεατρικός συγγραφέας Σάιμον Στίβενς υπογράφει τη θεατρική διασκευή του πολυβραβευμένου μυθιστορήματος του Μαρκ Χάντον Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα, που κέρδισε 7 βραβεία Ολίβιε όταν πρωτοπαρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου το 2013.
Είναι 7 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Ο 15χρονος Κρίστοφερ στέκεται δίπλα στον σκοτωμένο σκύλο της γειτόνισσάς του, της κ. Σίαρς, που τον έχουν καρφώσει με ένα δικράνι. Η κ. Σίαρς θα καλέσει την αστυνομία και ο Κρίστοφερ για πρώτη φορά στη ζωή του θα οδηγηθεί στο αστυνομικό τμήμα. Παρά την απαγόρευση του πατέρα του, ο Κρίστοφερ αποφασίζει να λύσει το μυστήριο του σκοτωμένου σκύλου, γιατί πιστεύει πως ο δολοφόνος πρέπει να βρεθεί και να τιμωρηθεί. Ο Κρίστοφερ έχει φοβερό μυαλό και εξαιρετικές ικανότητες στα μαθηματικά, σκοντάφτει όμως στα απλά πράγματα της καθημερινής ζωής. Δεν ανέχεται να τον αγγίζει κανείς και δεν εμπιστεύεται τους ξένους. Η αστυνομική του έρευνα θα τον βγάλει για πρώτη φορά έξω από το σπίτι του.
Παίζουν: Γιάννης Νιάρρος, Μαρία Καλλιμάνη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Γιώργος Χρυσοστόμου, Μαρία Κατσανδρή, Θύμιος Κούκιος
Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ
του Μπέρτολτ Μπρεχτ
30 Νοεμβρίου 2018-20 Ιανουαρίου 2019, Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου
Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας
Ο Καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ είναι ένα πολυσυζητημένο, αλλά και σχεδόν άγνωστο έργο που ο Μπρεχτ έγραψε μεταξύ 1926 και 1931 αφήνοντάς το ημιτελές, αποσπασματικό, ανοιχτό. Αυτό το δραματικό και ποιητικό υλικό ξεδιπλώνεται σε περισσότερες από πεντακόσιες σελίδες. Περιλαμβάνει σκηνές, σημειώσεις, χορικά, λυρικά κομμάτια και κείμενα φιλοσοφικού περιεχομένου. Είναι ένα «λατομείο» ιδεών και μορφών που προσφέρεται για διασκευές, πολιτικό στοχασμό και σκηνικούς πειραματισμούς: κείμενο-πρόκληση τότε αλλά και τώρα, όπως σημειώνει η Ελένη Βαροπούλου, που υπογράφει τη μετάφραση.
Τέσσερις Γερμανοί στρατιώτες λιποτακτούν από το Δυτικό Μέτωπο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ανάμεσά τους ο Γιόχαν Φάτσερ, πρόσωπο με ιδιαίτερα εγωιστική συμπεριφορά, που δημιουργεί προβλήματα στο εσωτερικό της ομάδας. Οι λιποτάκτες κρύβονται στην πόλη Μιλχάιμ και καταποντίζονται, καθώς ο ευρηματικός ατομικιστής Γιόχαν Φάτσερ, με την ανεύθυνη συμπεριφορά του, τινάζει την ομάδα στον αέρα.
Παίζουν: Μιχάλης Βαλάσογλου, Νίκος Γιαλελής, Σίμος Κακάλας, Χαρά Κότσαλη, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Μάνος Πετράκης, Φελίς Τόπη
Ο Άσχημος
του Marius von Mayenburg
Από 5 Δεκεμβρίου, Θέατρο Tempus Verum
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λάλος
Ο Λέττε είναι άσχημος. Ανείπωτα άσχημος. Αλλά δεν το ξέρει. Ποτέ δεν είχε παρατηρήσει την ασχήμια του, μέχρις ότου οι άλλοι του την επισήμαναν. Κάποια στιγμή αποφασίζει ν' αλλάξει το πρόσωπό του. Πλέον, όχι μόνο δεν είναι άσχημος αλλά ακαταμάχητα όμορφος. Τώρα όλοι θέλουν να του μοιάσουν. Στο τέλος, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα εγκιβωτιστεί στο ίδιο πρόσωπο...
Ο Δημήτρης Λάλος μεταφράζει και σκηνοθετεί τη μαύρη κωμωδία του Γερμανού Marius von Mayenburg: μια ευφυής φάρσα με γρήγορους και αιχμηρούς διαλόγους που εναλλάσσει το χιούμορ με την τραγικότητα, αλλά και μια φιλοσοφική αλληγορία: εξακολουθώ να είμαι εγώ, ακόμη και όταν μοιάζω με κάποιον άλλον; Πόση σημασία έχουν οι προσωπικές μου αξίες, όταν αυτές δεν επικυρώνονται από τους γύρω μου; Και, τελικά, τι κάνει τον άνθρωπο, άνθρωπο;
Παίζουν: Θανάσης Δόβρης, Βάσω Καβαλιεράτου, Συμεών Τσακίρης κ.ά.
Γιούγκερμαν
του Μ. Καραγάτση
Από 28 Νοεμβρίου, Θέατρο Πορεία
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Ο Στρατής Πασχάλης, που ανέλαβε τη δύσκολη διασκευή του δίτομου αυτού μυθιστορήματος, εργάστηκε επί δυόμισι χρόνια πάνω στους περίπου 107 ήρωες του έργου (στην παράσταση εμφανίζονται 70 χαρακτήρες). «Στον Γιούγκερμαν η διασκευή ανασυνθέτει τα βιογραφικά γεγονότα του μυθιστορήματος σ' ένα σκηνικό ονειρόδραμα που συνδυάζει το ρεαλιστικό και το παράδοξο, το ποιητικό και το γκροτέσκο... Την ιδέα για κάτι τέτοιο μου την έδωσε το τελευταίο μέρος του μυθιστορήματος Τα στερνά του Γιούγκερμαν, ένα παραλήρημα εικόνων, γεγονότων και προσώπων, όπου η φαντασία δρα ελεύθερα και υπονομεύει την πραγματικότητα. Όλο το έργο είναι ένα τεράστιο φλασμπάκ που καταλήγει στην αποκάλυψη ενός γεγονότος από το παρελθόν, το οποίο σε όλη τη διάρκεια της παράστασης λειτουργεί συνεχώς, κάτω και γύρω από τα λόγια των βασικών ηρώων, χωρίς να φανερώνεται απόλυτα στον θεατή» σημειώνει ο διασκευαστής.
Ο κεντρικός ήρωας, ο Φινλανδός Βασίλης Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν, γόνος πλούσιας οικογένειας, ίλαρχος της Λευκής Φρουράς του τσάρου, ένας τυχοδιώκτης που παλεύει με τα φαντάσματά του, οδηγείται μετά τη Ρωσική Επανάσταση στην Ελλάδα. Το παρελθόν του βαραίνει ένας φόνος, μια γυναίκα που μοιραζόταν μ' έναν ανθυπολοχαγό, εμπορία ναρκωτικών, κραιπάλες κάθε είδους, το ποτό, η χαρτοπαιξία, οι εκβιασμοί, οι απάτες... Δαιμόνιος και αδίστακτος, στη νέα του πατρίδα ανέρχεται κοινωνικά αποκτώντας μια σημαντική θέση στην τράπεζα, πλούτο και γόητρο, ένας «αλήτης αριστοκράτης» που θα έρθει αντιμέτωπος με τον εαυτό του, τον αληθινό έρωτα και το τραγικό στοιχείο. Το μυθιστόρημα, το τρίτο του συγγραφέα, γράφτηκε το 1938.
Παίζουν: Γιάννης Στάνκογλου, Χρήστος Μαλάκης, Ζέτα Μακρυπούλια, Γιάννης Νταλιάνης, Δημήτρης Μπίτος, Νίκος Καλαμός.
Ζορζ Νταντέν: ο άναυδος σύζυγος
του Μολιέρου
11 Οκτωβρίου-9 Δεκεμβρίου, Θέατρο Τέχνης
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Ο Ζορζ Νταντέν είναι ένας πλούσιος χωριάτης που κάνει το λάθος να παντρευτεί από ξιπασιά μια ξεπεσμένη οικονομικά αριστοκράτισσα. Ο γάμος, η ζήλια και η αιώνια πάλη των τάξεων απασχολούν τον Μολιέρο σ' αυτή την ξεκαρδιστική και ταυτόχρονα σκοτεινή φάρσα... Το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Θέατρο Τέχνης.
Παίζουν: Σύρμω Κεκέ, Κώστας Κουτσολέλος, Νέστωρ Κοψιδάς, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Μαγγίνας, Βασίλης Μαυρογεωργίου
Λα Πουπέ
του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη
Από 29 Οκτωβρίου, Από Μηχανής Θέατρο
Σκηνοθεσία: Σεβαστιάνα Αναγνωστοπούλου
Δέκα χρόνια μετά την πρώτη του παράσταση, που ήταν ορόσημο στο ελληνικό θέατρο, το εμβληματικό έργο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη επιστρέφει σε μια παράσταση με έντονο το οπτικοακουστικό στοιχείο. Τον σουρεαλιστικό μονόλογο ερμηνεύει η Θεοδώρα Τζήμου.
Ο γυάλινος κόσμος
του Τένεσι Ουίλιαμς
Από 2 Νοεμβρίου, Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Αυτό το «έργο μνήμης», όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος ο συγγραφέας στις σημειώσεις του, γράφτηκε το 1944 και παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά στο Σικάγο. Αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη θεατρική επιτυχία του Τένεσι Ουίλιαμς, που καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς του αιώνα. Ήρωες-θύματα του χρόνου, της μοίρας και της Ύφεσης στην Αμερική της δεκαετίας του '30.
Όπως σημείωνε αργότερα ο ίδιος ο Ουίλιαμς, η οικογένειά του ζούσε σ' ένα διαμέρισμα όχι πολύ διαφορετικό από αυτό που παρουσιάζεται στο δράμα. Το δωμάτιο της αδελφής του ήταν λευκό με ράφια γεμάτα «μικρά γυάλινα ζωάκια». Η Ρόουζ, η αδελφή του, «ήταν εκείνο το μέλος της οικογένειας με το οποίο είχα τη μεγαλύτερη οικειότητα και καθώς γυρνάω στο παρελθόν ο γυάλινος κόσμος της είχε ιδιαίτερη σημασία για μένα... όσο τον σκεφτόμουν, τόσο τα γυάλινα ζωάκια έφτασαν ν' αντιπροσωπεύουν τους εύθραυστους, λεπτεπίλεπτους δεσμούς που πρέπει να κοπούν, τους οποίους πρέπει αναπόφευκτα να διαλύσεις, όταν προσπαθείς να βρεις τον εαυτό σου».
Παίζουν: Μπέτυ Αρβανίτη, Χάρης Φραγκούλης, Eλίνα Ρίζου, Έκτορας Λιάτσος
Μάστερ και Μαργαρίτα
με αφορμή το μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ
19 Οκτωβρίου-4 Νοεμβρίου, Θέατρο Ροές
Σκηνοθεσία-Χορογραφία: κι όμΩς κινείται
Μια σουρεαλιστική μυθοπλασία όπου ο ίδιος ο Διάβολος, τιμωρός και κουρασμένος, εμφανίζεται με τη συνοδεία του για να γιατρέψει την έλλειψη πίστης, να ισορροπήσει εκ νέου το λογικό με το παράλογο, το εφικτό με το αδύνατο και εν τέλει να περιγελάσει την εμπιστοσύνη του ανθρώπινου είδους σε αυτό που αυθαίρετα οριοθετεί ως πραγματικότητα. Μια παράσταση αφιερωμένη στο κίνημα των κονστρουκτιβιστών, που αρνήθηκε τόσο πεισματικά τον ρομαντισμό και τελικά τον αποθέωσε εκ νέου.
Παίζουν: Bentancor Camilo, Αναστάσης Καραχανίδης, Αντιγόνη Λινάρδου, Ερμής Μαλκότσης, Αγγελική Μερεντίτη, Χριστίνα Σουγιουλτζή, Χρόνης Τόμπορης.
σχόλια