3 θεατρικές παραστάσεις

3 θεατρικές παραστάσεις Facebook Twitter
0
3 θεατρικές παραστάσεις Facebook Twitter
Σχέδιο για Ηλέκτρα - Σχέδιο για Ιφιγένεια / Δεύτερο Σχεδίασμα

Με φράσεις, δεν μακραίνεις τη ζωή

Ο Γιάννης Λεοντάρης πρωτοπαρουσίασε την περφόρμανς «Σχέδιο για Ηλέκτρα - Σχέδιο για Ιφιγένεια» τον περασμένο Ιούνιο στη βιβλιοθήκη του «Φουγάρου», ενός βιομηχανικού κτιριακού συγκροτήματος στο Ναύπλιο που έχει μετατραπεί σ' ένα ζωντανό κύτταρο για τις τέχνες και τα γράμματα. Βασίζεται σε δύο κείμενα του Γιώργου Βέλτσου (το πρώτο με πρόφαση την Ηλέκτρα, το δεύτερο με πρόφαση την Ιφιγένεια και τον Ορέστη) και, με τους ίδιους ηθοποιούς, μόλις έφτασε στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων.


Τα τρία αδέλφια αφήνουν τον χώρο του μύθου κι αποκτούν σώμα και λόγο, ύπαρξη, μέσω των ηθοποιών: της Αιμιλίας Βάλβη, της Ηλέκτρας Νικολούζου και του Κώστα Βασαρδάνη. «Μιλούν τους ήχους μιας γλώσσας που απορεί». Η σκιά τους συγκλίνει και συμπίπτει με τη σκιά του συγγραφέα που τους χρησιμοποιεί, πρόσωπα του μύθου και ηθοποιούς, για να θεραπεύσει –πάντα προσωρινά– τη νόσο της ύπαρξης. Όλα τα υλικά της ζωής, από τη στιγμή της γέννησης, την πορεία στον κόσμο, το επερχόμενο φινάλε, είναι εδώ, σκέψεις και λέξεις αγωνιωδώς τοποθετημένες ώστε να σημαίνουν την αδυναμία τους: το Νόημα δεν υπάρχει, διαχέεται σε μικρές πράξεις ζωής. Σε παραστάσεις. «Θα τιμήσω τον θάνατο όταν έρθει η ώρα / Τώρα, υποφέρω τη ζωή» λέει η Ηλέκτρα.


«Έγραψα έναν διπλό διάλογο με το ακατονόμαστο: την ψύχωση. Έγραψα, "στη σφενδόνη", το όνομα "Ορέστης" με τον τρόπο του Γιώργου Σεφέρη. Αλλά δεν ιστόρησα καμία ιστορία εκτός της ιστορίας της γλώσσας μου που χειμάζει στα λόγια της Ηλέκτρας, της Ιφιγένειας, του Ορέστη, καθώς περιπλανώνται στα ερείπια αυτού που κάποτε ήταν ένα εργοστάσιο αισθημάτων» σημειώνει ο συγγραφέας.

Info:

«Σχέδιο για Ηλέκτρα - Σχέδιο για Ιφιγένεια / Δεύτερο Σχεδίασμα»

Θέατρο Οδού Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής

Κυκλάδων 11 & Κεφαλληνίας, Κυψέλη, 210 8217877

Δευτ., Τρ., εισ.: €5-15

 

3 θεατρικές παραστάσεις Facebook Twitter
Στροχάιμ

Στροχάϊμ

To 1950 ο Αυστρο-αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Έριχ φον Στροχάιμ (1885-1957) και η μεγάλη σταρ του βωβού κινηματογράφου Γκλόρια Σουάνσον (1899-1983) πρωταγωνίστησαν στη Λεωφόρο της Δύσης του Μπίλι Γουάιλντερ. Ήταν μια σπουδαία ασπρόμαυρη ταινία που έγραψε ιστορία για την υπόθεση, τις ερμηνείες και τις σκηνοθετικές ιδιαιτερότητές της. Ο Γουάιλντερ θέλησε να μιλήσει για τον κόσμο που εδραίωσε τη σχετικά καινούργια τέχνη του κινηματογράφου, τους ηθοποιούς και τους σκηνοθέτες των βωβών ταινιών. Πολλοί βρίσκονταν ακόμη τότε εν ζωή, όμως στο περιθώριο και στην αφάνεια, αφού δεν μπόρεσαν να μεταπηδήσουν στη νέα συνθήκη των ταινιών με ήχο.


Η Λεωφόρος της Δύσης αποτελεί την έμπνευση και την ουσιώδη αναφορά για το έργο Στροχάιμ του Δημήτρη Δημητριάδη. Εδώ η ήδη νεκρή Νόρμα Ντέσμοντ επισκέπτεται τον ετοιμοθάνατο Έριχ φον Στροχάιμ στο σπίτι του στη Γαλλία όπου συγκατοικούσε επί σειρά ετών με την Ντενίζ Βερνά. Η Ντενίζ είναι ο «θεατής» των δύο «τεράτων», ένα alter ego του κοινού της παράστασης. Αυτή δίνει στον διάλογό τους την υπόσταση και τη σημασία του, αυτή επιβεβαιώνει τη διάχυση του πραγματικού στο επινοημένο (κι αντίστροφα), το αδιαχώριστο των δύο. Η Νόρμα και ο Έριχ μπορούν να συναντηθούν γιατί ο θεατρικός χρόνος και τόπος το επιτρέπει, «επιτρέπει να συμβεί με όλη τη φαντασμαγορία τού αδιανόητου και του υπερλογικού», όπως σημειώνει ο συγγραφέας.


Τη Νόρμα Ντέσμοντ ερμηνεύει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, τον Έριχ φον Στροχάιμ ο Άκις Βλουτής και την Ντενίζ η Αγλαΐα Παππά. Ο τέταρτος, πολύ ενδιαφέρων παράγων της παράστασης στο Από Μηχανής είναι ο Σταμάτης Φασουλής (ένας άνθρωπος που η ζωή του είναι το θέατρο). Ανέλαβε τη σκηνοθεσία, αφήνοντας για λίγο τις μεγάλες σκηνές και τα εμπορικά θέατρα του κέντρου, όπου κινείται και πρωταγωνιστεί.

Info:

«Στροχάιμ» του Δημήτρη Δημητριάδη

Από Μηχανής Θέατρο

Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, 210 5231131

Τετ., Πέμ., Παρ., Σάβ., Κυρ. 21:00, Εισ.: €14, €10 (μειωμ.), €5 (ατέλεια)

3 θεατρικές παραστάσεις Facebook Twitter
Το τρελό αίμα

Ου μοιχεύσεις, ου φονεύσεις

Δύο μονόπρακτα του Παντελή Πρεβελάκη, η Δεύτερη Εντολή και το Τρελό Αίμα, αποτελούν το βασικό υλικό της παράστασης που ετοιμάζει η Άντζελα Μπρούσκου στο Θέατρο Τέχνης. Και τα δύο εξελίσσονται σε δύο χωριά της Κρήτης, σε μικρές κοινωνίες με αυστηρούς κώδικες ηθικής. Στο πρώτο δύο εραστές σε ώριμη ηλικία συζητούν – η γυναίκα προτρέπει τον άνδρα να σκοτώσει τον σύζυγό της. Μόνο που η ίδια θα φορέσει τα ρούχα του, προκαλώντας τον θάνατό της – και την αυτοκτονία του εραστή της. Στο δεύτερο, πάλι, το ζευγάρι, νέων αυτήν τη φορά, πρωταγωνιστεί. Η γυναίκα είναι έγκυος, αλλά όχι από τον (ανίκανο) άνδρα της. Οργισμένος θα πάρει τ' όπλο του και θα σκοτώσει τον εραστή, που συμβαίνει να είναι ο αδελφός της κοπέλας. Η είδηση θα την οδηγήσει στην αυτοκτονία. Τα μονόπρακτα του Πρεβελάκη, με εντυπωσιακή πύκνωση και ενσυναίσθηση της γυναικείας φύσης και ψυχολογίας, εκθέτουν την ασφυξία του γυναικείου σώματος που σφύζει από πόθο ζωής και έρωτα σε περιβάλλοντα κλειστά και συντηρητικά. Η ιδέα που διατρέχει τη σκηνική πράξη αφορά τη σχέση της πατριαρχίας, της φαλλοκρατίας και του φασισμού. Αν πρώτο θύμα τους είναι η γυναίκα, στην πορεία στοχοποιούν όλους όσοι είναι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, «διαφορετικοί».


Ένας χορός ανθρώπων θα αφηγηθεί τις δύο ιστορίες σ' έναν τόπο που μοιάζει με θέατρο, εκκλησία και μπουζουξίδικο. Η δραματουργία εμπλουτίζεται με εκκλησιαστικά κείμενα, συνεντεύξεις διασήμων, ένα ποίημα του Ρίλκε και τέσσερις πολύ μικρές ιστορίες ζευγαριών του Γιάννη Κοντραφούρη. Όλοι οι ηθοποιοί είναι διαρκώς στη σκηνή, ερμηνεύουν τα μονόπρακτα, παίζουν όργανα, τραγουδούν και χορεύουν. Η σκηνική πράξη θυμίζει τελετουργία, αλλά μια τελετουργία της ζωής και του θανάτου, που θα μπορούσε να παραπέμπει στον Ανωγειανό Πηδηχτό, τον χορό που χορεύουν στην Κρήτη γύρω από το φέρετρο προσφιλούς νεκρού.


Η σύλληψη, η δραματουργία, η σκηνοθεσία και τα κοστούμια είναι της Άντζελας Μπρούσκου. Παίζουν η Παρθενόπη Μπουζούρη, ο Διαμαντής Καραναστάσης, ο Βασίλης Παπαγεωργίου, η Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου και ο Γιάννης Χαρτοδιπλωμένος. Τη μουσική υπογράφει η Nalyssa Green.

Info:

«Το τρελό αίμα» και «Η Δεύτερη Εντολή» του Παντελή Πρεβελάκη

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

Φρυνίχου 14, Πλάκα, 210 3222464 & 210 3236732

Aπό 24/4, Πέμ., Παρ., Σάβ. 21:15, Κυρ. 20:00. Εισ.: Πέμ. €10, Παρ. €15 & €10 (μειωμ.), Σάβ. & Κυρ. €16 & €12 (μειωμ.)

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ