7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter
«Πέρσες» Τραγωδία του Αισχύλου, σκηνοθεσία Κάρολος Κουν, σκηνικά-κοστούμια Γιάννης Τσαρούχης, μουσική Γιάννης Χρήστου. Χορός περσών γερόντων (Φεστιβάλ Αθηνών, Θέατρο Τέχνης, 21,24 & 25/8/1965)
0

 

Ξεφυλλίζω μερικά παλαιά προγράμματα-βιβλία του Φεστιβάλ Αθηνών (από τα χρόνια του ’60 και του ’70) και μένω άναυδος από το γενικότερο βάρος του έντυπου υλικού – την αισθητική και την πληροφορία του. Απίθανες φωτογραφίες, ωραιότατα κείμενα, ύλη πολλή και ενδιαφέρουσα για το πνεύμα και το μάτι. Τι να πει κανείς, όταν ακόμη και οι διαφημίσεις των εταιρειών και των προϊόντων της εποχής είχαν νόημα;

Δεν ξέρω αν τυπώνονται σήμερα τόσο αναλυτικά προγράμματα (ο τόμος για το 1967 έχει 212 σελίδες!), εκείνο που ξέρω είναι πως το Φεστιβάλ διέπρεπε, ιδίως στα sixties, καταφέρνοντας να «κλείσει» για την Ελλάδα πολύ μεγάλα ονόματα. Με τον ΕΟΤ να κάνει τρομερή δουλειά σε όλα τα επίπεδα (θυμηθείτε μόνο τις αφίσες του Βακιρτζή και του Κάραμποτ), το Φεστιβάλ Αθηνών έλαμπε παντοιοτρόπως, προβάλλοντας μια μεγαλειώδη εικόνα, και μάλιστα άνευ καλλιτεχνικού διευθυντή.

Δείτε μερικές από τις εκδηλώσεις εκείνων των χρόνων…

1963

(24 Ιουλίου – 22 Σεπτεμβρίου)

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Το τετραήμερο 6-9 Σεπτεμβρίου του 1963 εμφανίζεται στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού η Φιλαρμονική Ορχήστρα Βιέννης, υπό την διεύθυνση του Herbert Von Karajan. Σολίστες οι: Pierre Fournier βιολοντσέλο, Christian Ferras βιολί και Sviatoslav Richter πιάνο. Τα ονόματα προκαλούσαν και προκαλούν δέος.

1964

(23 Ιουλίου – 21 Σεπτεμβρίου)

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Στις 23, 24, 26 και 28 Ιουλίου εμφανίζονται στο Ηρώδειο τα Μπαλέτα του 20ου Αιώνος του Maurice Béjart. Παρουσιάζονται τα μπαλέτα «Ορφεύς» με musique concrète του Pierre Henry, “Fiesta” βασισμένο σε μεξικάνικη λαϊκή μουσική, «Προμηθεύς» σε μουσική Maurice Ohana, «Κοντσέρτο» σε μουσική Darius Milhaud και «Μπολερό» σε μουσική Maurice Ravel.

1965

(1 Ιουλίου – 26 Σεπτεμβρίου)

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Στις 21, 24 και 25 Αυγούστου το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν παρουσιάζει στο Ηρώδειο μία από τις πιο θρυλικές παραστάσεις αρχαίου δράματος που ανέβηκαν ποτέ, τους «Πέρσες» του Αισχύλου, με τα σκηνικά-κοστούμια του Γιάννη Τσαρούχη και την συγκλονιστική μουσική του Γιάννη Χρήστου. Το κινηματογραφημένο απόσπασμα του Μίμη Κουγιουμτζή που έχει διασωθεί, με το Χορό των Γερόντων να οδύρεται για την ταπείνωση και τον εξολοθρεμό του περσικού στρατού (μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας) είναι ανατριχιαστικό. Δείτε το βίντεο από το 3:35, έως το 4:20. Σαράντα πέντε δευτερόλεπτα που κόβουν την ανάσα…

1966

(1 Ιουλίου – 25 Σεπτεμβρίου)

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών 1966 αναγράφεται πως την 27η Ιουλίου θα εμφανίζονταν στο Ηρώδειο η Elizabeth Taylor με τον Richard Burton. Τους ηθοποιούς, που θα πρότειναν ένα πρόγραμμα ποίησης και πρόζας, θα παρουσίαζε ο Μιχάλης Κακογιάννης.

1967

(17 Ιουνίου – 24 Σεπτεμβρίου)

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Το γεγονός εκείνου του Φεστιβάλ, που συνέπιπτε δυστυχώς με το πρώτο καλοκαίρι της δικτατορίας, ήταν η εμφάνιση του κορυφαίου σαξοφωνίστα της τζαζ Stan Getz στην Αθήνα. Ο Stan Getz θα εμφανιζόταν στο Θέατρο Λυκαβηττού τις 10,14 και 16 Ιουλίου και στη Στοά του Αττάλου τις 11, 13 και 15 Ιουλίου. Δίπλα του ο νεαρός τότε Chick Corea(!) πιάνο, ο Walter Booker μπάσο και ο Roy Haynes κρουστά.

1972

(23 Ιουνίου – 10 Σεπτεμβρίου)

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Συγκριτικώς η εμφάνιση των Μπαλέτων της Όπερας του Βερολίνου ήταν το high-light του προγράμματος του ’72 (που δεν είχε πια την αίγλη των sixties). Θα παρουσιάζονταν τα μπαλέτα «Τσαϊκόφσκυ- Κοντσέρτο» σε μουσική Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκυ και χορογραφία George Balanchine, «Τέσσερις Ιδιοσυγκρασίες» σε μουσική Paul Hindemith και χορογραφία George Balanchine και “Carmina Burana” σε μουσική Carl Orff και χορογραφία Peter Darrel.

1975

(6 Ιουλίου – 14 Σεπτεμβρίου)

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Τo Φεστιβάλ Αθηνών του 1975 ήταν επί της ουσίας το πρώτο της Μεταπολίτευσης, επειδή όλα τα ονόματα είχαν «κλείσει» μετά το καλοκαίρι του ’74. Σχετικώς χαμηλοί κι εδώ οι τόνοι. Το «όνομα» της διοργάνωσης ήταν Τα Μπαλέτα του Θεάτρου Στανισλάβσκυ της Μόσχας, που χόρεψαν την Λίμνη των Κύκνων (Π.Ι. Τσαϊκόφσκυ), το Γκαγιανέ (του Αράμ Χατσατουριάν), την Στραουσιάνα (του Johann Strauss II) και τις Παραλλαγές Μπιζέ (του Georges Bizet). 

7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter
7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter
7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter
7 ιστορικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 που προκαλούν δέος Facebook Twitter

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ