Από τα σπουδαιότερα έργα του Γερμανού συγγραφέα Frank Wedekind, “Το Ξύπνημα της Άνοιξης”, με υπότιτλο “μία παιδική τραγωδία” θίγει το πρώτο ξύπνημα της εφηβικής σεξουαλικότητας. Άσεμνο, ανήθικο και προκλητικό, ανακηρύχθηκε απαγορευμένο, με το πρώτο ανέβασμα να καθυστερεί δεκαπέντε χρόνια από το 1891 όπου και γράφτηκε.
Γροθιά στον πουριτανισμό και στη σεμνοτυφία, το έργο πραγματεύεται διαχρονικά ζητήματα διαπαιδαγώγησης και σεξουαλικής αναζήτησης των νέων. Ο εύθραυστος ψυχικός κόσμος των ανήλικων χαρακτήρων απέναντι σε διαφορετικούς, εξίσου αναποτελεσματικούς, τρόπους διαπαιδαγώγησης από τους γονείς, παρουσιάζεται μέσω της γρήγορης εναλλαγής μικρών σκηνών, που διαδέχονται η μία την άλλη. Χαρακτηρίστηκε προδρομική μορφή εξπρεσιονιστικού station drama, ενώ στους κύκλους των ψυχολόγων το έργο θεωρήθηκε ότι προβάλλει ψυχολογικές και παιδαγωγικές θεωρίες που διατυπώνονται επιστημονικά στην ψυχανάλυση.
Η παράσταση «Βέντλα – Το Ξύπνημα της Άνοιξης» σε πρωτότυπη μετάφραση Ντίμης Θεοδωράκη και σκηνοθεσία - διασκευή Αντώνη Morgan Κωνσταντουδάκη, αναδεικνύει τη διαχρονικότητα των ζητημάτων του έργου, μέσα από την εύθραυστη δεκατετράχρονη ηρωίδα, Βέντλα Μπέργκμαν.
Η καθημερινότητα πέντε εφήβων, η ρήξη με το σύστημα εκπαίδευσης, η απάθεια των γονέων, η ανάγκη για επαφή, το σεξ, η βία, ο μαζοχισμός, η ομοφυλοφιλία και θέματα ταμπού έως και σήμερα, ξεδιπλώνονται μέσα από τη ρομαντικότητα των εφήβων που μοιάζουν έρμαια των ενστίκτων και των συναισθημάτων τους. Η κωμικοτραγική αθωότητα των ηρώων όμως διατρέχεται από έναν μυστηριώδη άνδρα που φαίνεται να γνωρίζει πολλά.
σχόλια