«Βρίσκουμε την ποίηση και την αθανασία μέσα στη θνητότητα»

Συναντώντας τις ηθοποιούς της παράστασης «Θεόφιλος sold» Facebook Twitter
Η εξερεύνηση δεν σταματάει ποτέ γι’ αυτό και το θέατρο είναι απύθμενο. Η σκηνή έχει το χαρακτηριστικό του απύθμενου και του άχρονου. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Οι φίλοι και οι φίλες τους μπερδεύονται με τον τίτλο «Θεόφιλος sold» και νομίζουν ότι η παράσταση είναι sold out και δεν θα προλάβουν να τη δουν. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, τι τους λέει το όνομα του περίφημου λαϊκού ζωγράφου και αγιογράφου της παλιάς Ελλάδας; Τι ξέρουν γι’ αυτόν όταν πάνε να δούνε την παράσταση; Ακόμα και αυτά τα δύο κορίτσια, η Αιμιλιανή Σταυριανίδου και η Αριάδνη Κωσταντακοπούλου, δεν ήξεραν σχεδόν τίποτα όταν τους πρότεινε η Όλια Λαζαρίδου να συμμετέχουν στο έργο που ετοίμαζε και εν τέλει σκηνοθέτησε. 

— Πώς είναι να ξεκινάς ως νέος ηθοποιός σήμερα;
Αριάδνη: Είναι μια καθημερινή πρόκληση. Γίνονται πολλά πράγματα ταυτόχρονα, βγαίνουν πολλοί ηθοποιοί, αλλά, καθώς δεν υπάρχει αποκέντρωση, ώστε να γίνονται οντισιόν σε άλλες πόλεις, έχουμε εγκλωβιστεί όλοι στην Αθήνα όπου υπάρχουν οι δουλειές.

— Τι δουλειές υπάρχουν; Εννοείς μικρές ομάδες; 
Αρ.: Πιστεύω πολύ στη δυναμική των ομάδων, γίνονται πολύ όμορφα πράγματα, απλώς πρέπει συνεχώς να το κυνηγάς, να είσαι μέσα στα πράγματα, να γνωρίζεις ωραίους ανθρώπους. Δεν συμφωνώ τόσο ότι είναι θέμα επικοινωνίας και διασυνδέσεων. Γιατί, τι να τις κάνεις τις διασυνδέσεις αν δεν βοηθούν την ψυχή σου, την εξέλιξή σου; Η Όλια Λαζαρίδου είναι όντως ένας σύνδεσμος που μας εξελίσσει, εκτός από επαγγελματικά, και ψυχικά.

Αν υπάρχει κάτι χαρακτηριστικό της παράστασης είναι ότι δεν μιλάει στο μυαλό, δεν δίνει πληροφορίες για την περίπτωση του Θεόφιλου. Το ζητούμενο αυτής της δουλειάς είναι να νιώσει ο θεατής φεύγοντας ότι συνάντησε τον ζωγράφο, όπως και αν φορτίζει αυτό μια σχέση. 

— Πώς σας βρήκε η Όλια;
Αρ.: Εμείς τη βρήκαμε. Συγκεκριμένα, επικοινώνησα μαζί της μέσω του Facebook γιατί είχα ακούσει γι' αυτήν από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Με ενδιέφερε ως προσωπικότητα και ως άνθρωπος. Ήρθα σε επαφή με το έργο της «Γαλιλαίας», μιας πρότυπης μονάδας ανακουφιστικής φροντίδας για τους ογκολογικούς ασθενείς και όσους βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους, που έχει ιδρύσει ο Νικόλας Χατζηνικολάου. Η Όλια με την Αμαλία έχουν φτιάξει το «Αναγνωστικό της Γαλιλαίας», ένα σάιτ το οποίο συνεργάζεται με πολλούς ανθρώπους του χώρου, και μέσα από αυτό κάνουν δράσεις. Γίνονται πολλά. 

Συναντώντας τις ηθοποιούς της παράστασης «Θεόφιλος sold» Facebook Twitter
H Αιμιλιανή και η Αριάδνη δεν ήξεραν σχεδόν τίποτα όταν τους πρότεινε η Όλια Λαζαρίδου να συμμετέχουν στο έργο που ετοίμαζε και εν τέλει σκηνοθέτησε. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Οπότε, δεν είναι αμιγώς καλλιτεχνικά τα ενδιαφέροντά σας; 
Αιμιλιανή: Συγκεντρώνονται χρήματα για την ομάδα της μονάδας που ασχολείται βασικά με την ανακουφιστική φροντίδα αυτών των ανθρώπων. Μέσα από το «Αναγνωστικό της Γαλιλαίας» η Όλια και η Αμαλία μαζεύουν χρήματα. Αυτό είδε στο ίντερνετ η Αριάδνη και ρώτησε αν μπορούμε να βοηθήσουμε. 

Αρ.: Ουσιαστικά, το «Αναγνωστικό» δημιουργήθηκε εν μέσω του κορωνοϊού από την ανάγκη της Όλιας να βοηθήσει τη μονάδα. Ενδιαφερόμουν να μάθω αν μπορούσα, μέσα από την τέχνη, να συνεισφέρω σε κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, είτε πρόκειται για φυλακές είτε για δομές. Είχα ακούσει για την Όλια και από τον καθηγητή μας Θωμά Οικονομάκο, που τώρα είναι ο φωτιστής της παράστασης. Μετά έστειλα μήνυμα, ρωτώντας την πώς θα μπορούσα να έρθω πιο κοντά στο έργο της «Γαλιλαίας» ως ηθοποιός. Με ενδιέφερε πολύ το θέατρο στις κοινωνικές δομές προσφύγων ή στις φυλακές. 

— Οπότε δεν είναι θεατρικές παραστάσεις αποκλειστικά για ασθενείς; 
Αρ.: Όχι μόνο. Μας βοήθησε και ο Ηλίας Κουνέλας μαζί με την Ιφιγένεια Γρίβα που γνώριζα από το πανεπιστήμιο, όπου παρακολουθούσα το τμήμα Θεατρικών Σπουδών. Αυτοί παρουσιάζουν τα δρώμενά τους σε νοσοκομεία. Εκεί μπήκε ένα λιθαράκι. 

— Εσύ, Αιμιλιανή, πώς συμμετείχες; 
Αιμ.: Εγώ δεν είχα ιδέα για όλα αυτά. Η Αριάδνη ακολούθησε το δικό της ταξίδι και μια μέρα με πήρε και μου είπε ότι έστειλε αυτό το μήνυμα στην Όλια. Εγώ δεν ήξερα καν ποια είναι η Όλια. Μεγαλωμένη στη Σπάρτη, δεν ξέρω ονόματα και ηθοποιούς. Εν τέλει, της μίλησε και για μένα και μας κάλεσε να δούμε το «Έγκλημα και Τιμωρία» που έκανε τότε. Πήγαμε, τη γνωρίσαμε και όταν αργότερα βρεθήκαμε για έναν καφέ, μας μίλησε για τη «Γαλιλαία». Συζητήσαμε την πιθανότητα να βοηθήσουμε φιλανθρωπικά μέσω μιας καλλιτεχνικής δράσης. 

Συναντώντας τις ηθοποιούς της παράστασης «Θεόφιλος sold» Facebook Twitter
Φωτογραφία από την παράσταση

— Και τι κάνατε; 
Αιμ.: Κάναμε μια ηχογράφηση του «Ανάθεμα το αίτιο», όπου εγώ τραγουδούσα και η Αριάδνη διάβαζε αποσπάσματα από τα «Ματωμένα χώματα» της Διδώς Σωτηρίου. Αυτό συμπεριλήφθηκε σε μια παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής τον Μάιο του 2022, όπου συμμετείχαν πάρα πολλοί, από τη Χαρούλα Αλεξίου και τη Λυδία Φωτοπούλου μέχρι τον Γρηγόρη Βαλτινό και άλλους. Όλα τα έσοδα πήγαν στη «Γαλιλαία». 

— Η παράσταση για τον Θεόφιλο πώς προέκυψε;
Αιμ.: Η πρώτη νύξη έγινε στην Πάτρα, όπου είχαμε παρευρεθεί μαζί με την Αριάδνη σε παρουσίαση μιας ποιητικής μου συλλογής. Επί της ουσίας, ήταν θεατρική δράση. Ήταν και η Όλια εκεί και τότε με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να συμμετάσχω σε κάτι που ήθελε να κάνει σχετικά με τον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ. Εγώ πάλι δεν ήξερα ποιος ήταν, έγραψα το όνομά του σε ένα χαρτάκι και όταν τον έψαξα συνειδητοποίησα ότι ήταν ο αγαπημένος ζωγράφος της μητέρας μου, που είναι απόφοιτος της Καλών Τεχνών, και είχαμε τα βιβλία του στο σπίτι μας. Εικόνες του έβλεπα από μικρό παιδί, αλλά δεν θυμόμουν το όνομά του.  

— Εν τέλει μάθατε τα πάντα γι' αυτόν. 
Αιμ.: Ναι, κάναμε έρευνα. Αρχικά ήταν να παίξει τον Θεόφιλο η Όλια κι εγώ να κάνω τους βοηθητικούς ρόλους. Η ιδέα δεν προχώρησε για διάφορους λόγους και μια μέρα που μου ζήτησε να δει τη βιντεοσκοπημένη πτυχιακή μας για κάποιον λόγο άσχετο με τον Θεόφιλο αποφάσισε να μου προτείνει τον ρόλο και η Αριάδνη να κάνει τους βοηθητικούς ρόλους. 

— Με κείμενο του Σαμψών Ρακά.
Αιμ.: Ναι, μετά από ανάθεση της Όλιας. Βέβαια, το έγραψε για την Όλια κατά τη διάρκεια των προβών, αλλά άλλαξε πολύ με προσθαφαιρέσεις που έγιναν, πράγμα που το καθιστά ζωντανό οργανισμό. 

Αρ.: Όταν είναι ο συγγραφέας εν ζωή έχεις και τη δυνατότητα να επικοινωνήσεις μαζί του και να συζητήσεις τις αλλαγές που θέλεις να κάνεις. Ήταν και μια ανάγκη της Όλιας να διαρκεί περίπου μία ώρα η παράσταση, ώστε να μην κουράζει το κοινό. Έχουν δύναμη τα σύντομα έργα, καθώς συμπυκνώνουν την πληροφορία. 

Αιμ.: Βέβαια δεν είχαμε σκοπό να το περιορίσουμε. Μόνο στο τέλος το χρονομετρήσαμε. 

Συναντώντας τις ηθοποιούς της παράστασης «Θεόφιλος sold» Facebook Twitter
Όταν βρισκόμαστε στη σκηνή λαμβάνουμε πολλά συναισθήματα μέσω της σύνδεσης με το κοινό. Γιατί δίνεις και παίρνεις από αυτό. Άλλωστε το θέατρο είναι το εδώ και το τώρα, θνησιγενής τέχνη, γεννιέται και πεθαίνει. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Πώς προσέγγισες τον ρόλο, και μάλιστα ενός άντρα; Ως μια καλλιτεχνική αυθεντία ή ως έναν ιδιόρρυθμο άνθρωπο με προσωπικούς αξιακούς κώδικες; 
Αιμ.: Όχι. Δούλεψα και θέλησα να συναντηθώ με την ψυχή του. Και η ψυχή δεν μπορεί παρά να είναι άφυλη, επομένως δεν με απασχόλησε καθόλου το ότι πρόκειται για άντρα. Μόνο στην αρχή, αλλά πιο πολύ κοινωνικά, είχα μια ανασφάλεια ως προς το πώς θα το προσλάμβαναν οι θεατές. Πέρα από αυτό, προσωπικά συναντήθηκα με την ψυχή αυτή. Καθόλου δεν με απασχόλησε το ότι είναι άντρας. Όσο για την καλλιτεχνική του αυθεντία, ήταν τόσο πηγαία σε αυτόν τον άνθρωπο που ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός ήρθε μετά από χρόνια, από όλους εμάς που είδαμε τα έργα του. Στην προσπάθεια να τον συναντήσουμε ουσιαστικά δεν είχε νόημα να χρησιμοποιούμε λέξεις που περιέχουν αυτή την ενέργεια της εξωτερικής ματιάς. Πάμε για λέξεις εξωτερικού βιώματος. Η εξερεύνηση δεν σταματάει ποτέ γι’ αυτό και το θέατρο είναι απύθμενο. Η σκηνή έχει το χαρακτηριστικό του απύθμενου και του άχρονου. 

— Το κοινό πώς το εισπράττει αυτό; 
Αρ.: Με μεγάλη αποδοχή, γιατί είναι δύσκολο να βλέπεις μια γυναικεία φιγούρα να ενσαρκώνει τον Θεόφιλο. Επίσης, το κοινό γελάει γιατί το έργο έχει αρκετές σκηνές με χιούμορ, και συγκινείται. Υπάρχουν όλα τα συναισθήματα και τα λαμβάνουμε όταν βρισκόμαστε στη σκηνή μέσω αυτής της σύνδεσης, γιατί δίνεις και παίρνεις από το κοινό. Άλλωστε το θέατρο είναι το εδώ και το τώρα, θνησιγενής τέχνη, γεννιέται και πεθαίνει. 

— Οι νεότεροι θεατές, οι συνομήλικοί σας, πώς βλέπουν τον Θεόφιλο;
Αιμ.: Ως έναν άνθρωπο που η ζωή του, φωτισμένη εύστοχα, αφορά όλες τις γενιές. Γιατί ο άνθρωπος ερωτεύεται, προδίδει, προδίδεται, πιστεύει, φοβάται. Οπότε η παράσταση είναι προσιτή σε όλες τις ηλικίες. Κάναμε παραστάσεις ακόμα και για δημοτικά και για γυμνάσια αλλά και για κοινά που αποτελούνταν από πολύ μεγάλους ανθρώπους. Μιλάει σε όλους, γιατί έχει αυτά τα βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα. 

Αρ.: Αν κάτι αντιλαμβάνομαι εγώ, είναι ότι τους είναι οικείο. 

Συναντώντας τις ηθοποιούς της παράστασης «Θεόφιλος sold» Facebook Twitter
Φωτογραφία από την παράσταση

— Υπήρξε ωστόσο μια ξεχωριστή προσωπικότητα.  
Αιμ.: Αυτό είναι κάτι που μιλάει σε όλες τις ψυχές, η διατήρηση της ευαισθησίας και του προσωπικού κόσμου έναντι των εισβολών από τον εξωτερικό κόσμο. Αν υπάρχει κάτι χαρακτηριστικό της παράστασης είναι ότι δεν μιλάει στο μυαλό, δεν δίνει πληροφορίες για την περίπτωση του Θεόφιλου. Το ζητούμενο αυτής της δουλειάς είναι να νιώσει ο θεατής, φεύγοντας, ότι συνάντησε τον ζωγράφο, όπως και αν φορτίζει αυτό μια σχέση. 

— Καθώς υπήρξε πραγματικό πρόσωπο, ένας θνητός, μπορείς να μιλάς μόνο ποιητικά γι' αυτόν; 
Αιμ.: Βρίσκουμε την ποίηση και την αθανασία μέσα στη θνητότητα. Μέσα στη ζωή βρίσκεις τις αθάνατες χορδές. 

— Οι συμφοιτητές σας τι σας λένε;
Αρ.: Συγκινούνται, ακούνε την ιστορία ενός ανθρώπου, για μια ψυχή που υπήρξε τόσο διαφορετική, το θέμα δεν είναι ούτε τι πίνακες έφτιαξε ούτε τα βιογραφικά του στοιχεία. Αυτή η ψυχή δεν έχει τίποτα κοινό με το σήμερα. Δεν έχει αρκετό ενδιαφέρον αυτό ώστε να το μεταδώσεις στο κοινό; Οι συμφοιτητές μας συγκινούνται και αναρωτιούνται για την εμπορευματοποίηση, για το πώς ξεπουλιούνται οι καλλιτέχνες αλλά και γενικότερα οι άνθρωποι. Πιστεύω ότι το έργο είναι επίκαιρο και διαχρονικό. 

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι γυναίκες του θεάτρου

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας / Οι γυναίκες του ελληνικού θεάτρου

Σπουδάστριες, σκηνοθέτιδες, ηθοποιοί, σκηνογράφοι, θιασάρχες, επιχειρηματίες, δραματουργοί: το ελληνικό θέατρο αλλάζει και οι γυναίκες διεκδικούν επί ίσοις όροις τη θέση τους σε όλες τις παραγωγικές του βαθμίδες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Θέατρο / «Merde!»: Μια παράσταση για τα κωμικοτραγικά παρασκήνια του θεάτρου

Ο Βασίλης Μαγουλιώτης και ο Γιώργος Κουτλής συνσκηνοθετούν τον Νίκο Καραθάνο και την ομάδα των «Παιχτών» σε ένα νέο έργο με έναν αδηφάγο παραγωγό, έναν «ποιοτικό» σκηνοθέτη, έναν «εμπορικό» ηθοποιό, και τον γολγοθά της προετοιμασίας μιας παράστασης που πρέπει να αφορά τους πάντες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πριονίζοντας τα ποδ(άρ)ια της πατριαρχίας

Θέατρο / Πριονίζοντας τα ποδ(άρ)ια της πατριαρχίας

Πατροκτονίες δεν επιτελούν, πλέον, μόνον οι γιοι αλλά και οι θυγατέρες, όπως διαπιστώνουμε στη μαύρη κωμωδία «Ο τρόμος του κροκόδειλου» που σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ένα τετραήμερο με ψηφιακή και αναλογική τέχνη στη Νέα Υόρκη

Αποστολή στη Νέα Υόρκη / «Ο καλλιτέχνης δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι είναι πιο έξυπνος από το AI, αλλά ότι μπορεί να γίνει πιο δημιουργικός»

Η LiFO παρακολούθησε τέσσερα έργα ψηφιακής τέχνης και χορού με τα οποία το Ίδρυμα Ωνάση και η πλατφόρμα Onassis ONX συμμετείχαν στο φημισμένο νεοϋορκέζικο φεστιβάλ «Under the radar».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
O οdy icons τραγουδάει Λαπαθιώτη σε μια παράσταση του Γιάννη Σκουρλέτη και της bijoux de kant

Θέατρο / «Ο Λαπαθιώτης έφερνε τη νύχτα μέσα στη μέρα, κάτι που σήμερα αποκαλούμε "κουίρ"»

Ο περφόρμερ και δημιουργός της αβανγκάρντ μουσικής οdy icons ερμηνεύει ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη μελοποιημένα από τον Χρίστο Θεοδώρου στη νέα παράσταση της bijoux de kant.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Σημασία έχει ν’ αγαπάς (και να χορεύεις)

Θέατρο / Σημασία έχει ν’ αγαπάς (και να χορεύεις)

Η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα «Το Συνέδριο για το Ιράν» του Βιριπάγιεφ, έναν ιδιότυπο αγώνα λόγου που είναι σμιλεμένος σκηνοθετικά με τέτοιον τρόπο, ώστε να μην μοιάζει με ακαδημαϊκή «εισήγηση».
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είναι ρομαντικό το ότι πέθανε τόσο νέα η Σάρα Κέιν, είναι βάναυσο και θλιβερό»

Θέατρο / «Δεν είναι ρομαντικό το ότι πέθανε τόσο νέα η Σάρα Κέιν, είναι βάναυσο και θλιβερό»

Τριάντα χρόνια μετά το εκρηκτικό ντεμπούτο της στη θεατρική σκηνή με το έργο «Blasted», συνάδελφοι και συνεργάτες της σπουδαίας συγγραφέως μιλάνε για την ίδια και το έργο της.
THE LIFO TEAM
Ο γαλήνιος και ανησυχητικός χορός του Χρήστου Παπαδόπουλου

Portraits 2025 / Ο γαλήνιος και ανησυχητικός χορός του Χρήστου Παπαδόπουλου

Εδώ και δέκα χρόνια ο Χρήστος Παπαδόπουλος χορογραφεί εικόνες γαλήνιες ή ανησυχητικές, με το μινιμαλιστικό του λεξιλόγιο να εκφράζει τη δύναμη της ανθρώπινης επαφής, την προσωπική ελευθερία στη συνθήκη της κοινής εμπειρίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζαβαλάς Καρούσος: Η θυελλώδης ζωή του ηθοποιού που είπε πρώτος το περίφημο «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις»

Πέθανε Σαν Σήμερα / Τζαβαλάς Καρούσος: Ο ηθοποιός που είπε πρώτος το περίφημο «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις»

Ηθοποιός, μεταφραστής, αγωνιστής της αριστεράς, ο Τζαβαλάς Καρούσος που πέθανε σαν σήμερα το 1969 είχε ως στόχο του τη βελτίωση της ζωής των συνανθρώπων του και τη δικαίωση του καθημερινού τους μόχθου μέσα από τον σοσιαλισμό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Το "δημοφιλής" είναι ό,τι πιο προσβλητικό έχουν πει για μένα»

Portraits 2025 / Η Ελένη Ράντου κάνει το πάρτυ της ζωής της. Και στο τέλος ξεσπά σε λυγμούς.

Με την παράσταση-φαινόμενο «Το πάρτυ της ζωής μου» η Ελένη Ράντου ξετυλίγει με χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια πενήντα χρόνια «τραυμάτων» με φόντο τη μεταπολιτευτική Ελλάδα και αναζητά τους λόγους που αξίζει να ζεις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Portraits 2025 / Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Η χορογράφος και στενή συνεργάτιδα της Ελένης Φουρέιρα, αφού έφτιαξε την πιο viral χορογραφία της χρονιάς για το «Αριστούργημα», αποφάσισε να δοκιμαστεί και στη συναυλία της Άννας Βίσση στο Καλλιμάρμαρο. Και ναι, πήγε καλά αυτό.
ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ