Εθνικό Θέατρο: Τραχίνιες & Κύκλωπας

Εθνικό Θέατρο: Τραχίνιες & Κύκλωπας Facebook Twitter
Φωτό: Πάτροκλος Σκαφίδας
0

Η συμβολική σφραγίδα που άφησε ο Γιάννης Χουβαρδάς αποχαιρετώντας το Εθνικό φαντάζει ανεξίτηλη κι έχει μια επιπλέον σημασία για τον τρόπο που διαχειρίζεται κανείς τα θέματα της εθνικής ταυτότητας και της κρίσης. Η Ελλάδα που χάνεται, οι αρχαίοι μύθοι ως ανοιχτός, ατέρμονος συμβολισμός, το ελληνικό ασυνείδητο, ήταν τα βασικά θέματα που ανέδειξε το πετυχημένο εγχείρημα ενός θεάτρου που φέρει το βάρος της λέξης «Εθνικό» ως οντολογικό συστατικό του. Νοητή συνέχεια αυτών των επιλογών που έσκαψαν βαθιά στο ζήτημα της ταυτότητας φαίνονται να είναι δύο παραστάσεις του Εθνικού που θα ανέβουν το καλοκαίρι στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, ο Κύκλωπας του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, και οι Τραχίνιες του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου. Πρόκειται για δύο από τα πιο πολύπλευρα, όσον αφορά τη συμβολική τους διάσταση, έργα, γι' αυτό και σπανίως παιζόμενα, που δεν κάνουν άλλο από το να διεισδύουν βαθιά στη γνωστική διαδικασία. Ποιοι είμαστε, πού πάμε και τι πραγματικά επιδιώκουμε είναι τα κοινά ερωτήματα που απασχολούν τα δύο κορυφαία αυτά έργα της αρχαίας δραματουργίας.

Τον Κύκλωπα, δηλαδή το ολόκληρα σωζόμενο σατυρικό δράμα του Ευριπίδη που αφηγείται τα τεκταινόμενα στο νησί του Κύκλωπα, σκηνοθετεί ο Βασίλης Παπαβασιλείου, με τον Δημήτρη Πιατά στον ομώνυμο ρόλο του ήρωα-τέρατος (τον είχαμε ακούσει, επίσης, ως Κύκλωπα στην Οδύσσεια του Γουίλσον), τον πάντα απρόβλεπτο Καραθάνο στον ρόλο του Οδυσσέα και τον Νίκο Χατζόπουλο σε αυτόν του Σιληνού.
Συμπληρωματικά ως προς τον Κύκλωπα θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι κινούνται οι Τραχίνιες, που παρουσιάζονται για δεύτερη φορά από το Εθνικό και πραγματεύονται το θέμα της αστάθειας και της αδυναμίας του ανθρώπου να προβλέψει τα επερχόμενα - όσο επαρκώς κι αν έχει κατακτήσει τη γνώση. Το τολμηρό σκηνοθετικό εγχείρημα έχει αναλάβει ο Θωμάς Μοσχόπουλος, αναθέτοντας στην Άννα Μάσχα τον πρωταγωνιστικό ρόλο, η οποία παίρνει το βάπτισμα του πυρός στην Επίδαυρο. Τον Ηρακλή ερμηνεύει ο μόνιμος πρωταγωνιστής του Μοσχόπουλου τα τελευταία χρόνια και εκλεκτός συνοδοιπόρος του, Αργύρης Ξάφης, ενώ τις εντυπώσεις κλέβει η εντελώς «φρέσκια» σύνθεση του χορού: Ηρώ Μπέζου, Νάνσυ Καρακατσάνη, Αμαλία Κοσμά, Χαρά Κότσαλη, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Δάφνη Δαυίδ κ.ά. Η έκπληξη, ωστόσο, του Εθνικού έρχεται τις γιορτινές μέρες του Δεκαπενταύγουστου, με την ξεσηκωτική Γκόλφω του Καραθάνου -που τόσο αγαπήθηκε από το κοινό- να επισκέπτεται την Επίδαυρο για μία μοναδική βραδιά, στις 17/8, και να κλείνει έτσι με τον ιδανικότερο τρόπο των κύκλο των φετινών παραστάσεων του κορυφαίου θεάτρου της χώρας.

[Aπό την Τίνα Μανδηλαρά για το τεύχος 341 της LiFO]

 

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ