«infini» (άπειρο) του Boris Charmatz: Τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να μετρούν;

«infini» (άπειρο) του Boris Charmatz: Τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να μετρούν; Facebook Twitter
O Σαρμάτς φέρνει επί σκηνής μία ακόμα δημιουργική φαντασίωση που τείνει να αναιρέσει τα δεδομένα του χορού. Φωτο: Marc Domage
0

Ο Μπορίς Σαρμάτς είναι αναμφισβήτητα ένας χορογράφος ερωτευμένος με το παράδοξο, με το αντισυμβατικό, με το αναπάντεχο. To 2015 κατέλαβε την κεντρική πλατεία της πόλης Ρεν στη Γαλλία και κάλεσε τους κατοίκους να χορεύουν ασταμάτητα, για 12 ώρες, όλα τα είδη χορού. Χωρίς κανόνες, χωρίς προδιαγραφές, με μοναδική επιθυμία να γεμίσουν τον δημόσιο χώρο με «σήματα, κινήσεις, αναμνήσεις, ενέργεια». Πάνω στο τσιμέντο, χωρίς φώτα, με λίγη μουσική, 16.000 άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι από διάφορες θρησκείες, φυλές και ηλικίες έσμιξαν τυχαία σε αυτό το «πείραμα του παρόντα χρόνου» που αναίρεσε όλες τις διαχωριστικές γραμμές.


Μα, ο Σαρμάτς δεν αρέσκεται μόνο να βγάζει τον χορό στους δρόμους ως πράξη απελευθέρωσης και επαναπροσδιορισμού των όρων και των χώρων διεξαγωγής του. Αγαπά να αναρωτιέται τα πιο απίθανα πράγματα και μετά να τα υλοποιεί. Στο Flip Book (2008) αναρωτήθηκε αν μπορεί να φτιάξει κανείς μια παράσταση «αντιγράφοντας» όλες τις εικόνες ενός βιβλίου (συγκεκριμένα, ενός βιβλίου για τον θρυλικό χορογράφο Μερς Κάνινγκχαμ και την ομάδα του). Στο enfant, που είχαμε την τύχη να δούμε πέρσι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, ο ανήσυχος Γάλλος (γεννηθείς το 1973, στο Σαμπερί) επιχείρησε να ανακαλύψει τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να κινούνται – αν η ακινησία, η απόλυτη μυϊκή χαλάρωση, γινόταν η συνθήκη παραγωγής μιας χορευτικής σύνθεσης. Τα αποτελέσματα ήταν συναρπαστικά.

Στο «infini» οι ερμηνευτές δεν σταματάνε να μετρούν, ο χρόνος παγώνει: δεν σταματάνε να μετρούν ούτε στο 1989, ούτε στο 2015, ούτε στο 2019...


Φέτος, στη νέα δουλειά του που θα δούμε στην Πειραιώς 260, ο Σαρμάτς φέρνει επί σκηνής μία ακόμα δημιουργική φαντασίωση που τείνει να αναιρέσει τα δεδομένα του χορού. «Τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να μετρούν;» είναι το νέο ερώτημα που θέτει στην ομάδα του και στους θεατές.

Εδώ και αιώνες οι χορευτές μετράνε βήματα μέχρι το 4, το 6 ή το 8, και μετά πάλι από την αρχή. Στις σύγχρονες χορογραφίες χρησιμοποιούνται ενίοτε πιο περίπλοκα συστήματα μέτρησης. Τι θα γινόταν, ωστόσο, αν οι χορευτές μετρούσαν στο διηνεκές; Τι θα συνέβαινε αν οι αριθμοί σηματοδοτούσαν μια εγκατάλειψη, ένα πέρασμα, μια μεταμόρφωση επ' άπειρον;

«infini» (άπειρο) του Boris Charmatz: Τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να μετρούν; Facebook Twitter
Φωτο: Marc Domage


«Το μέτρημα είναι κάτι που ένας χορευτής μαθαίνει από παιδί, στο πρώτο μάθημα χορού που τον πηγαίνουν» μας είπε ο Σαρμάτς κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαμε μαζί του προ ημερών. «Σταδιακά, το μέτρημα γίνεται για εμάς τους χορευτές ένας τρόπος να οικειοποιηθούμε τον χώρο και τον χρόνο. "Έξι βήματα και μετά φτάνω στη γωνία", "Δύο βήματα και μετά πηδάω", "1, 2, 3, πήδα!". Έτσι, διαμορφώνεται μια σχέση αγάπης - μίσους με τους αριθμούς».


Αυτό το παιχνίδι με τους αριθμούς και τη σημασία τους αρχίζει από το πραγματικό, την καθημερινή ζωή και απλώνεται στις πεδιάδες των μαθηματικών, της Ιστορίας και του ασυνείδητου. Ορισμένοι αριθμοί είναι αφηρημένοι, άλλοι σηματοδοτούν ιστορικές ημερομηνίες, άλλοι τα γενέθλια ενός μέλους της ομάδας. Η αναζήτηση αγγίζει, τελικά, φιλοσοφικές διαστάσεις: τι υπάρχει ανάμεσα στο 0 και στο 1; Ποια κίνηση αντιπροσωπεύει τον αριθμό 0,00001;


Το σώμα μοιάζει να είναι πεπερασμένo – η ανθρώπινη κίνηση, όμως, είναι πάνω απ' όλα μια επ' άπειρον δυνατότητα. Στο infini οι ερμηνευτές δεν σταματάνε να μετρούν, ο χρόνος παγώνει: δεν σταματάνε να μετρούν ούτε στο 1989, ούτε στο 2015, ούτε στο 2019...

«infini» (άπειρο) του Boris Charmatz: Τι θα συνέβαινε αν οι χορευτές σταματούσαν να μετρούν; Facebook Twitter
Φωτο: Marc Domage

Info:

Terrain - infini

Boris Charmatz

Πειραιώς 260 (Δ)

11-14 Ιουλίου, 21:00

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Ηλέκτρα / Ορέστης» σαν ψυχολογικό θρίλερ: Είδαμε στο Παρίσι την παράσταση του Ίβο βαν Χόβε που έρχεται στην Επίδαυρο

Αποκλειστικό / «Ηλέκτρα / Ορέστης» σαν ψυχολογικό θρίλερ: Είδαμε στο Παρίσι την παράσταση του Ίβο βαν Χόβε που έρχεται στην Επίδαυρο

Εντυπώσεις από την κοινή ανάγνωση του κορυφαίου Βέλγου σκηνοθέτη στις δύο τραγωδίες του Ευριπίδη, που έκανε πρεμιέρα στην Comédie-Française την περασμένη εβδομάδα
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Οι C. for Circus αναζητούν στις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου αναλογίες με τη βία της καθημερινότητας

Θέατρο / Οι C. for Circus αναζητούν στις «Μεταμορφώσεις» του Οβίδιου αναλογίες με τη βία της καθημερινότητας

Η Ειρήνη Μακρή και ο Παύλος Παυλίδης, δύο εκ των μελών της πολυπληθούς θεατρικής ομάδας, σκηνοθετούν στο Φεστιβάλ Αθηνών το έργο του Ρωμαίου ποιητή, σχολιάζοντας την τρομακτική ανοχή που επιδεικνύουμε προς την καθημερινή βία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2019: Όλες οι δωρεάν εκδηλώσεις

Culture / Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2019: Όλες οι δωρεάν εκδηλώσεις

Θέατρο, χορός, φιλοσοφικοί περίπατοι και παραστάσεις σε απροσδόκητους χώρους είναι μερικές από τις εκδηλώσεις που οι φίλοι του Φεστιβάλ Αθηνών θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το καλοκαίρι με ελεύθερη είσοδο
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν

Θέατρο / Πού οφείλεται τόση δίψα για το θέατρο;

Το θέατρο εξακολουθεί να προκαλεί debates και ζωηρές συζητήσεις, παρά τις κρίσεις και τις οικονομικές περικοπές που έχει υποστεί, και φέτος ανεβαίνουν στην Αθήνα παραστάσεις για κάθε γούστο που θα συγκινήσουν, θα διασκεδάσουν και θα προβληματίσουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ανδρέας Κωνσταντίνου

Θέατρο / Ανδρέας Κωνσταντίνου: «Δεν μ' ενδιαφέρει τι υποστηρίζεις στο facebook, αλλά το πώς μιλάς σε έναν σερβιτόρο»

Ο ηθοποιός που έχει υποδυθεί τους πιο ετερόκλητους ήρωες και θα πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική μεταφορά της «Μεγάλης Χίμαιρας» αισθάνεται ότι επιλέγει την τηλεόραση για να ικανοποιήσει την επιθυμία του για κάτι πιο «χειροποίητο» στο θέατρο.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Ο Στρίντμπεργκ και η «Ορέστεια» προσγειώνονται στον κόσμο της Λένας Κιτσοπούλου

Θέατρο / Η Μαντώ, ο Αισχύλος και ο Στρίντμπεργκ προσγειώνονται στον κόσμο της Κιτσοπούλου

Στην πρόβα του νέου της έργου όλοι αναποδογυρίζουν, συντρίβονται, μοντάρονται, αλλάζουν μορφές και λένε λόγια άλλων και τραγούδια της καψούρας. Ποιος θα επικρατήσει στο τέλος;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Οι Αθηναίοι / «Η εποχή μας δεν ανέχεται το λάθος»

Η ηθοποιός Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου θυμάται τα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης, το πείραμα και τις επιτυχίες του Χυτηρίου, περιγράφει τι σημαίνει γι' αυτή το θεατρικό σανίδι και συλλογίζεται πάνω στο πέρασμα του χρόνου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Θωμάς Μοσχόπουλος

Θέατρο / «Άρχισα να βρίσκω αληθινή χαρά σε πράγματα για τα οποία πριν γκρίνιαζα»

Έπειτα από μια δύσκολη περίοδο, ο Θωμάς Μοσχόπουλος ανεβάζει τον δικό του «Γκοντό». Έχει επιλέξει μόνο νέους ηθοποιούς για το έργο, θέλει να διερευνήσει την επίδρασή του στους εφήβους, πραγματοποιώντας ανοιχτές πρόβες. Στο μεταξύ, κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα με την Αργυρώ Μποζώνη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Θέατρο / Τι είναι για σένα το «Οξυγόνο»;

Ένα συναρπαστικό υβρίδιο θεάτρου, συναυλίας, πολιτικοκοινωνικού μανιφέστου και rave party, βασισμένο στο έργο του επικηρυγμένου στη Ρωσία δραματουργού Ιβάν Βιριπάγιεφ, ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή και αποπειράται να δώσει απάντηση σε αυτό το υπαρξιακό ερώτημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

The Review / Υπάρχει το «για πάντα» σε μια σχέση;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και ο δημοσιογράφος και κριτικός θεάτρου Γιώργος Βουδικλάρης μιλούν για την παράσταση «Ο Χορός των εραστών» της Στέγης, τα υπαρξιακά ερωτήματα που θέτει το κείμενο του Τιάγκο Ροντρίγκες και τη χαρά τού να ανακαλύπτεις το next best thing στην τέχνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Όπερα / Φανί Αρντάν: «Σκυλάκι δεν είμαι, προτιμώ να παραμείνω λύκος»

Πολυσχιδής και ανήσυχη, η Φανί Αρντάν δεν δίνει απλώς μια ωραία συνέντευξη αλλά ξαναζεί κομμάτια της ζωής και της καριέρας της, με αφορμή την όπερα «Αλέκο» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ που σκηνοθετεί για την Εθνική Λυρική Σκηνή.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το «Κυανιούχο Κάλιο» είναι μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων 

Θέατρο / «Κυανιούχο Κάλιο»: Μια παράσταση για το ταμπού των αμβλώσεων στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Όχι μόνο σε ανελεύθερα ή σκοταδιστικά καθεστώτα, αλλά και στον δημοκρατικό κόσμο, η συζήτηση για το δικαίωμα της γυναίκας σε ασφαλή και αξιοπρεπή ιατρική διακοπή κύησης παραμένει τρομακτικά επίκαιρη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

Θέατρο / Τενεσί Ουίλιαμς: Ο ποιητής των χαμένων ψυχών

«Εκείνο που με σπρώχνει να δημιουργώ θεατρικούς χαρακτήρες είναι ο έρωτας», έλεγε ο Ουίλιαμς, που πίστευε ότι ο πόθος «είναι κάτι που κατακλύζει πολύ μεγαλύτερο χώρο από αυτόν που μπορεί να καλύψει ένας άνθρωπος». Σε αυτόν τον πόθο έχει συνοψίσει τη φυγή και την ποίηση, τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ