Στο έργο του Ανούιγ, η Μήδεια είναι μια γυναίκα που διεκδίκησε το απόλυτο στη ζωή και στον έρωτα. Υπερέβη την κοινωνική δεοντολογία, υπερέβη τον καθωσπρεπισμό της. Ως γνήσια ηρωίδα αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες της, διεκδικεί και αρνείται να γεράσει, να συμβιβαστεί αλλά και να ενταχθεί στον κόσμο των ενηλίκων. Είναι μια γυναίκα που εξακολουθεί να πιστεύει στα παραμύθια ακολουθώντας τον πρίγκιπά της στη δική του εκστρατεία, κάνοντας για χάρη του τα φρικτότερα εγκλήματα. Κι όταν ο πρίγκιπας, ο ξακουστός Ιάσονας, αποφασίζει να γίνει άνθρωπος, να συμβιβαστεί "ταπεινά", όπως έκαναν και οι άλλοι πριν από αυτόν και πιο απλά από αυτόν, όταν την εγκαταλείπει, το αθώο κορίτσι πεθαίνει. Το απόλυτο γίνεται σχετικό, ο έρωτας πορνεία και η οργή της ξυπνά για να δώσει το θανάσιμο χτύπημα. Ο Jean Anouilh χρησιμοποιεί το μύθο της βάρβαρης πριγκίπισσας, της «παιδοκτόνου» Μήδειας, για να μας δώσει μέσα σ' ένα φλογερό και παθιασμένο περιβάλλον μαθήματα ανθρωπιάς, μαθήματα αξιοπρέπειας, μαθήματα ζωής.
σχόλια