Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος στον ρόλο του Ντον Τζοβάννι. Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος
0

Περισσότεροι από 1.200 θεατές μπήκαν από την πρώτη μέρα, στις 14 Φεβρουαρίου, για να αγοράσουν το εισιτήριό τους για τον Ντον Τζοβάννι του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, τη νέα διεθνή συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που ξεκινά το ταξίδι της από την Αθήνα και την GNO TV, διαδικτυακά, λίγο «παράξενα» για όσους αγαπούν την όπερα και την αναντικατάστατη εμπειρία της ζωντανής παρακολούθησης.

Λίγο πριν παρουσιαστεί από την Όπερα του Γκέτεμποργκ και τη Βασιλική Όπερα της Δανίας, οι θεατές –που θα μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση μέχρι τα τέλη Ιουλίου με τη λογική του video on demand– μπορούν να απολαύσουν με τις καλύτερες και αρτιότερες συνθήκες ένα από τα σπουδαιότερα ορόσημα του οπερατικού ρεπερτορίου, μια πρόκληση όχι μόνο για τους τραγουδιστές της όπερας, αλλά και για τους μεγάλους σκηνοθέτες και κάθε δημιουργική ομάδα που καλείται να το αποδώσει σκηνικά.

«Ο Ντον Τζοβάννι επρόκειτο να είναι η πρώτη από τις μεγάλες διεθνείς συμπαραγωγές μας που θα φτιαχνόταν εξ' ολοκλήρου στην Αθήνα από την ΕΛΣ και θα έκανε πρεμιέρα εδώ στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, πριν παρουσιαστεί στο Γκέτεμποργκ και στην Κοπεγχάγη, στο πλαίσιο της δωρεάς της εξωστρέφειας από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πράγματι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τα σκηνικά και τα κοστούμια στα εργαστήρια μας, από το τέλος Ιουλίου, ενώ και οι πρόβες, σε κλίμα αβεβαιότητας, ξεκίνησαν τον Οκτώβριο.

Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.

Τελικά το δεύτερο lockdown μας πρόλαβε και δεν μπορέσαμε να κάνουμε την αθηναϊκή πρεμιέρα της συμπαραγωγής με κοινό. Όμως, καθώς η GNO TV είχε ήδη δημιουργηθεί, η παράσταση μαγνητοσκοπήθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου και χθες έκανε την παγκόσμια πρώτη της μετάδοση διαδικτυακά, ενώ παράλληλα, τα σκηνικά και τα κοστούμια ήδη ταξιδεύουν για το Γκέτεμποργκ, όπου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το κοινό θα δει εκεί τον Ντον Τζοβάννι μας τον ερχόμενο Μάιο, ενώ στην Κοπεγχάγη η συμπαραγωγή μας θα παρουσιαστεί το 2022» λέει στο LIFO.gr λίγο μετά την πρεμιέρα ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Γιώργος Κουμεντάκης.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

«Για εμάς εδώ στην ΕΛΣ είναι σημαντικό να βρίσκουμε τρόπο να φτιάχνουμε τις παραστάσεις μας και να τις παρουσιάζουμε έστω και διαδικτυακά.

Η νέα συνθήκη της πανδημίας μάς έχει φέρει στο σημείο μηδέν, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις με μεγάλο ορίζοντα. Σχέδια αναβάλλονται, ακυρώνονται ή αλλάζουν, αλλά αυτό που μένει είναι η πρόθεσή μας να είμαστε παρόντες σε κάθε δυνατή συνθήκη. Σήμερα με τη GNO TV, αύριο-μεθαύριο με κοινό στις αίθουσες μας, σε έναν χρόνο, ποιος ξέρει;

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν είμαστε μόνο εμείς που προσαρμοζόμαστε, αλλά μαζί με εμάς κάνει μεγάλα βήματα και το κοινό. Είναι πολύ ενθαρρυντικά τα μηνύματα που παίρνουμε, όχι μόνο από την ανταπόκριση των θεατών μας στην GNO TV, αλλά και από τη δίψα τους να μπουν στον νέο ψηφιακό κόσμο, με στόχο να δουν την αγαπημένη τους όπερα, να θαυμάσουν τους σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και να στηρίξουν την ΕΛΣ. Τους ευχαριστούμε» σημειώνει ο κ. Κουμεντάκης.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Μια όπερα πρόκληση σε ένα ξενοδοχείο στο όριο του δημόσιου και του ιδιωτικού

Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.

Οι σκηνοθέτες δοκιμάζονται και βάζουν το δικό τους στοίχημα σε μια όπερα-πρόκληση, μουσική και εννοιολογική. Ο θάνατος, το χάος, η ζωή και η θνητότητα, η ευθυμία και ο σαρκασμός, το μαύρο χιούμορ, η ειρωνεία και ο κυνισμός στροβιλίζονται σε ένα αέναο και σπαρακτικό γαϊτανάκι και ο κορμός του έργου μοιάζει με ένα ψυχολογικό θρίλερ που κανένας δεν μπορεί να συλλάβει την εξέλιξή του.

Το υποβλητικό σκηνικό της Λυρικής αναπαριστά ένα ξενοδοχείο, μια ιδέα του σκηνοθέτη Τζον Φουλτζέιμς, καλλιτεχνικού διευθυντή της Βασιλικής Όπερας της Δανίας και ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή της πρωτοποριακής βρετανικής καλλιτεχνικής ομάδας The Opera Group, που έχει σκηνοθετήσει στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του πλανήτη και τοποθετεί τη δράση της όπερας σε ένα σημερινό ξενοδοχείο, στον μικρόκοσμο μιας πόλης όπου το ιδιωτικό γίνεται δημόσιο και ο χρόνος παραμονής είναι περιορισμένος.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

«Τα ξενοδοχεία είναι σκηνές στις οποίες ζούμε ζωές αψηφώντας τη θνητότητα. Το χάος που δημιουργούμε καθαρίζεται, καμία πράξη δεν έχει συνέπειες και υπάρχουν καθαρά σεντόνια κάθε μέρα. Τα ξενοδοχεία είναι σημαντικά και για άλλους λόγους. Είναι μέρη όπου συναντώνται διαφορετικά άτομα και τάξεις – είτε πρόκειται για μια αστική εκδήλωση, είτε για έναν γάμο όπου η οικογένεια ξοδεύει τις αποταμιεύσεις της ζωής της, είτε για έναν εύπορο ένοικο που φιλοξενείται εκεί επί μακρόν, είτε για έναν ταξιδιώτη που επισκέπτεται μια πόλη.

Μέρη όπου υπάρχει τόσο οικειότητα όσο και ανωνυμία, τόσο ιδιωτικοί όσο και δημόσιοι χώροι. Μέρη στα οποία μεγάλο κομμάτι της λειτουργίας προσανατολίζεται γύρω από αυτό που συμβαίνει αφού πέσει το σκοτάδι. Αλλά πάνω απ' όλα είναι μέρη από τα οποία μια μέρα πρέπει να κάνουμε check-out. Γι' αυτό παρακαλούμε να αισθανθείτε σαν στο σπίτι σας, να κάνετε check-in, να παραλάβετε το κλειδί του δωματίου σας, να κλειδώσετε τα τιμαλφή σας και να αφήσετε τον κόσμο έξω» λέει ο Τζον Φουλτζέιμς.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Ντον Τζοβάννι, ο αιώνιος θριαμβευτής

Ο Ντον Τζοβάννι, μια από τις δημοφιλέστερες όπερες με την εξαιρετικά ευρηματική μουσική του Μότσαρτ να αποδίδει όλες τις όψεις της πορείας του ανθρώπου που τα βάζει με τον Θεό και παίρνει την τύχη στα χέρια του, καταφέρνει να συνδέσει τον κόσμο των ευγενών με τους κωμικούς χαρακτήρες με τρόπο πρωτόγνωρο. Στο εμβληματικό αυτό έργο τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, αφού η αμφισημία διαπερνά το ποιητικό κείμενο αλλά και τη μουσική.

Ο Ντον Τζοβάννιακούστηκε για πρώτη φορά στις 29 Οκτωβρίου 1787 στην Πράγα, στο Θέατρο των Τάξεων –σημερινό Θέατρο Τυλ–, το οποίο το 1848 προσαρτήθηκε στο Εθνικό Θέατρο. Για την πρεμιέρα της όπερας στη Βιέννη (7 Μαΐου 1788), ο Μότσαρτ προσάρμοσε την παρτιτούρα στους νέους τραγουδιστές, συνέθεσε επιπροσθέτως ορισμένα μουσικά μέρη και αφαίρεσε άλλα.

Ο Ντον Τζοβάννι περιελήφθη στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 30 Μαρτίου 1962 σε μουσική διεύθυνση του Αντίοχου Ευαγγελάτου με τον Κώστα Πασχάλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στη νέα συμπαραγωγή της ΕΛΣ η όπερα δίδεται στην αρχική εκδοχή της Πράγας, με τον βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο στον ρόλο του Ντον Τζοβάννι, τη Βασιλική Καραγιάννη (Ντόνα Άννα), τον Γιάννη Χριστόπουλο (Ντον Οττάβιο), τον Πέτρο Μαγουλά (Διοικητής), την Άννα Στυλιανάκη (Ντόνα Ελβίρα), τον Τάσο Αποστόλου (Λεπορέλλο), τον Νίκο Κοτενίδη (Μαζέττο), τη Χρύσα Μαλιαμάνη (Τσερλίνα). Η μουσική διεύθυνση είναι του Ντάνιελ Σμιθ, τα σκηνικά του Ντικ Μπερντ, τα κοστούμια της Άνμαρι Γουντς και η χορογραφία της Μαξίν Μπρέιαμ. Στην παραγωγή συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος
Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Ντον Τζοβάννι

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στην GNO TV

Μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με την Όπερα του Γκέτεμποργκ & τη Βασιλική Όπερα της Δανίας

Βιντεοσκοπήθηκε στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στις 10, 12 και 15 Δεκεμβρίου 2020

Για τη μετάδοση του Ντον Τζοβάννι από την GNO TV προπωλούνται εισιτήρια των 10 ευρώ στην www.ticketservices.gr και στο https://tickets.public.gr/

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ