Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος στον ρόλο του Ντον Τζοβάννι. Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος
0

Περισσότεροι από 1.200 θεατές μπήκαν από την πρώτη μέρα, στις 14 Φεβρουαρίου, για να αγοράσουν το εισιτήριό τους για τον Ντον Τζοβάννι του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, τη νέα διεθνή συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που ξεκινά το ταξίδι της από την Αθήνα και την GNO TV, διαδικτυακά, λίγο «παράξενα» για όσους αγαπούν την όπερα και την αναντικατάστατη εμπειρία της ζωντανής παρακολούθησης.

Λίγο πριν παρουσιαστεί από την Όπερα του Γκέτεμποργκ και τη Βασιλική Όπερα της Δανίας, οι θεατές –που θα μπορούν να παρακολουθήσουν την παράσταση μέχρι τα τέλη Ιουλίου με τη λογική του video on demand– μπορούν να απολαύσουν με τις καλύτερες και αρτιότερες συνθήκες ένα από τα σπουδαιότερα ορόσημα του οπερατικού ρεπερτορίου, μια πρόκληση όχι μόνο για τους τραγουδιστές της όπερας, αλλά και για τους μεγάλους σκηνοθέτες και κάθε δημιουργική ομάδα που καλείται να το αποδώσει σκηνικά.

«Ο Ντον Τζοβάννι επρόκειτο να είναι η πρώτη από τις μεγάλες διεθνείς συμπαραγωγές μας που θα φτιαχνόταν εξ' ολοκλήρου στην Αθήνα από την ΕΛΣ και θα έκανε πρεμιέρα εδώ στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, πριν παρουσιαστεί στο Γκέτεμποργκ και στην Κοπεγχάγη, στο πλαίσιο της δωρεάς της εξωστρέφειας από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πράγματι ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τα σκηνικά και τα κοστούμια στα εργαστήρια μας, από το τέλος Ιουλίου, ενώ και οι πρόβες, σε κλίμα αβεβαιότητας, ξεκίνησαν τον Οκτώβριο.

Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.

Τελικά το δεύτερο lockdown μας πρόλαβε και δεν μπορέσαμε να κάνουμε την αθηναϊκή πρεμιέρα της συμπαραγωγής με κοινό. Όμως, καθώς η GNO TV είχε ήδη δημιουργηθεί, η παράσταση μαγνητοσκοπήθηκε στα μέσα Δεκεμβρίου και χθες έκανε την παγκόσμια πρώτη της μετάδοση διαδικτυακά, ενώ παράλληλα, τα σκηνικά και τα κοστούμια ήδη ταξιδεύουν για το Γκέτεμποργκ, όπου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το κοινό θα δει εκεί τον Ντον Τζοβάννι μας τον ερχόμενο Μάιο, ενώ στην Κοπεγχάγη η συμπαραγωγή μας θα παρουσιαστεί το 2022» λέει στο LIFO.gr λίγο μετά την πρεμιέρα ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Γιώργος Κουμεντάκης.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

«Για εμάς εδώ στην ΕΛΣ είναι σημαντικό να βρίσκουμε τρόπο να φτιάχνουμε τις παραστάσεις μας και να τις παρουσιάζουμε έστω και διαδικτυακά.

Η νέα συνθήκη της πανδημίας μάς έχει φέρει στο σημείο μηδέν, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να κάνουμε προβλέψεις με μεγάλο ορίζοντα. Σχέδια αναβάλλονται, ακυρώνονται ή αλλάζουν, αλλά αυτό που μένει είναι η πρόθεσή μας να είμαστε παρόντες σε κάθε δυνατή συνθήκη. Σήμερα με τη GNO TV, αύριο-μεθαύριο με κοινό στις αίθουσες μας, σε έναν χρόνο, ποιος ξέρει;

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι δεν είμαστε μόνο εμείς που προσαρμοζόμαστε, αλλά μαζί με εμάς κάνει μεγάλα βήματα και το κοινό. Είναι πολύ ενθαρρυντικά τα μηνύματα που παίρνουμε, όχι μόνο από την ανταπόκριση των θεατών μας στην GNO TV, αλλά και από τη δίψα τους να μπουν στον νέο ψηφιακό κόσμο, με στόχο να δουν την αγαπημένη τους όπερα, να θαυμάσουν τους σπουδαίους Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και να στηρίξουν την ΕΛΣ. Τους ευχαριστούμε» σημειώνει ο κ. Κουμεντάκης.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Μια όπερα πρόκληση σε ένα ξενοδοχείο στο όριο του δημόσιου και του ιδιωτικού

Ο ίδιος ο Μότσαρτ καταχώρισε την όπερα στον ιδιόχειρο κατάλογο των έργων του ως opera buffa, δηλαδή κωμική όπερα, με κορύφωση τον πολυαναμενόμενο θάνατο του ίδιου του Ντον Τζοβάννι, καθώς προτιμάει ακόμα και την Κόλαση, από το να απαρνηθεί το ποιος είναι ή να απαρνηθεί την αχαλίνωτη ελευθερία του.

Οι σκηνοθέτες δοκιμάζονται και βάζουν το δικό τους στοίχημα σε μια όπερα-πρόκληση, μουσική και εννοιολογική. Ο θάνατος, το χάος, η ζωή και η θνητότητα, η ευθυμία και ο σαρκασμός, το μαύρο χιούμορ, η ειρωνεία και ο κυνισμός στροβιλίζονται σε ένα αέναο και σπαρακτικό γαϊτανάκι και ο κορμός του έργου μοιάζει με ένα ψυχολογικό θρίλερ που κανένας δεν μπορεί να συλλάβει την εξέλιξή του.

Το υποβλητικό σκηνικό της Λυρικής αναπαριστά ένα ξενοδοχείο, μια ιδέα του σκηνοθέτη Τζον Φουλτζέιμς, καλλιτεχνικού διευθυντή της Βασιλικής Όπερας της Δανίας και ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή της πρωτοποριακής βρετανικής καλλιτεχνικής ομάδας The Opera Group, που έχει σκηνοθετήσει στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του πλανήτη και τοποθετεί τη δράση της όπερας σε ένα σημερινό ξενοδοχείο, στον μικρόκοσμο μιας πόλης όπου το ιδιωτικό γίνεται δημόσιο και ο χρόνος παραμονής είναι περιορισμένος.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

«Τα ξενοδοχεία είναι σκηνές στις οποίες ζούμε ζωές αψηφώντας τη θνητότητα. Το χάος που δημιουργούμε καθαρίζεται, καμία πράξη δεν έχει συνέπειες και υπάρχουν καθαρά σεντόνια κάθε μέρα. Τα ξενοδοχεία είναι σημαντικά και για άλλους λόγους. Είναι μέρη όπου συναντώνται διαφορετικά άτομα και τάξεις – είτε πρόκειται για μια αστική εκδήλωση, είτε για έναν γάμο όπου η οικογένεια ξοδεύει τις αποταμιεύσεις της ζωής της, είτε για έναν εύπορο ένοικο που φιλοξενείται εκεί επί μακρόν, είτε για έναν ταξιδιώτη που επισκέπτεται μια πόλη.

Μέρη όπου υπάρχει τόσο οικειότητα όσο και ανωνυμία, τόσο ιδιωτικοί όσο και δημόσιοι χώροι. Μέρη στα οποία μεγάλο κομμάτι της λειτουργίας προσανατολίζεται γύρω από αυτό που συμβαίνει αφού πέσει το σκοτάδι. Αλλά πάνω απ' όλα είναι μέρη από τα οποία μια μέρα πρέπει να κάνουμε check-out. Γι' αυτό παρακαλούμε να αισθανθείτε σαν στο σπίτι σας, να κάνετε check-in, να παραλάβετε το κλειδί του δωματίου σας, να κλειδώσετε τα τιμαλφή σας και να αφήσετε τον κόσμο έξω» λέει ο Τζον Φουλτζέιμς.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Ντον Τζοβάννι, ο αιώνιος θριαμβευτής

Ο Ντον Τζοβάννι, μια από τις δημοφιλέστερες όπερες με την εξαιρετικά ευρηματική μουσική του Μότσαρτ να αποδίδει όλες τις όψεις της πορείας του ανθρώπου που τα βάζει με τον Θεό και παίρνει την τύχη στα χέρια του, καταφέρνει να συνδέσει τον κόσμο των ευγενών με τους κωμικούς χαρακτήρες με τρόπο πρωτόγνωρο. Στο εμβληματικό αυτό έργο τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, αφού η αμφισημία διαπερνά το ποιητικό κείμενο αλλά και τη μουσική.

Ο Ντον Τζοβάννιακούστηκε για πρώτη φορά στις 29 Οκτωβρίου 1787 στην Πράγα, στο Θέατρο των Τάξεων –σημερινό Θέατρο Τυλ–, το οποίο το 1848 προσαρτήθηκε στο Εθνικό Θέατρο. Για την πρεμιέρα της όπερας στη Βιέννη (7 Μαΐου 1788), ο Μότσαρτ προσάρμοσε την παρτιτούρα στους νέους τραγουδιστές, συνέθεσε επιπροσθέτως ορισμένα μουσικά μέρη και αφαίρεσε άλλα.

Ο Ντον Τζοβάννι περιελήφθη στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στις 30 Μαρτίου 1962 σε μουσική διεύθυνση του Αντίοχου Ευαγγελάτου με τον Κώστα Πασχάλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Στη νέα συμπαραγωγή της ΕΛΣ η όπερα δίδεται στην αρχική εκδοχή της Πράγας, με τον βαρύτονο Τάση Χριστογιαννόπουλο στον ρόλο του Ντον Τζοβάννι, τη Βασιλική Καραγιάννη (Ντόνα Άννα), τον Γιάννη Χριστόπουλο (Ντον Οττάβιο), τον Πέτρο Μαγουλά (Διοικητής), την Άννα Στυλιανάκη (Ντόνα Ελβίρα), τον Τάσο Αποστόλου (Λεπορέλλο), τον Νίκο Κοτενίδη (Μαζέττο), τη Χρύσα Μαλιαμάνη (Τσερλίνα). Η μουσική διεύθυνση είναι του Ντάνιελ Σμιθ, τα σκηνικά του Ντικ Μπερντ, τα κοστούμια της Άνμαρι Γουντς και η χορογραφία της Μαξίν Μπρέιαμ. Στην παραγωγή συμμετέχει η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ.

Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος
Ντον Τζοβάννι: Η όπερα-ορόσημο του Μότσαρτ τοποθετημένη μέσα σε ένα ξενοδοχείο Facebook Twitter
Φωτο: Ανδρέας Σιμόπουλος

Ντον Τζοβάννι

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, στην GNO TV

Μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με την Όπερα του Γκέτεμποργκ & τη Βασιλική Όπερα της Δανίας

Βιντεοσκοπήθηκε στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στις 10, 12 και 15 Δεκεμβρίου 2020

Για τη μετάδοση του Ντον Τζοβάννι από την GNO TV προπωλούνται εισιτήρια των 10 ευρώ στην www.ticketservices.gr και στο https://tickets.public.gr/

 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Θέατρο / Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Ποια είναι τα προσωπικά της στοιχήματα και ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού - η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση από το 1994.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Κληρονομιά μας, ένα πανόραμα της και της ιστορίας των γκέι ανδρών

Θέατρο / «Η κληρονομιά μας»: Η ιστορία της gay κοινότητας γίνεται ένα συγκινητικό θεατρικό έργο

Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Μάθιου Λόπεζ, ένα έργο με αφετηρία την γκέι ζωή που αφορά την αγάπη και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, είτε ομόφυλες είτε ετερόφυλες, τα όνειρα, τους φόβους και τα ματαιωμένα σχέδια. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια απρόβλεπτη συζήτηση για τη σεξουαλικότητα με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Θέατρο / Γαλήνη Χατζηπασχάλη: «Δεν μιλάμε για τα σεξουαλικά βοηθήματα κι ας πουλιούνται εκατομμύρια δονητές»

Πρωταγωνιστεί στο «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή», μια παράσταση που φωτίζει το πώς, ακόμη και σήμερα, δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ. Με αφορμή το έργο, κάναμε μια απρόβλεπτη συζήτηση με την αγαπημένη ηθοποιό για τα ταμπού, την εμμηνόπαυση και τη γυναικεία σεξουαλική χειραφέτηση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Θέατρο / Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Mια επιμελής εικονογράφηση του μπρεχτικού αριστουργήματος εκτυλίσσεται ενώπιόν μας, χωρίς να δονείται από καμία εσωτερική αναγκαιότητα - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Βαρόνος “Φ”»: Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Θέατρο / Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Πιάνοντας το νήμα από την ιδέα μιας καυστικής κωμωδίας ηθών του 1870 που μιλά για την απάτη, η ιστορία ενός ψευτοευγενούς στην παράσταση «Βαρόνος “Φ”» φτάνει στη σύγχρονη υποκρισία και στον εαυτό που θέλουμε να δείχνουμε στην κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ΜΑΜΙ είναι ένα ποίημα για τις ζωές των γυναικών

Θέατρο / «ΜΑΜΙ»: Εικόνες από τη ζωή μιας μητέρας

Το ποιητικό σύμπαν του 26χρονου σκηνοθέτη που μας μάγεψε με το «Goodbye Linditta», εστιάζει αυτήν τη φορά στην ιστορία μιας γυναίκας μέσα από τα μάτια ενός αγοριού που δεν θέλει να τη θεοποιήσει αλλά να την παρατηρήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Θέατρο / O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Ο πολυσυζητημένος σκηνοθέτης της τελετής έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, που έγινε διάσημος για τις φιλόδοξες, μεγαλειώδεις παραστάσεις του, πιστεύει απόλυτα στη μαγική δύναμη του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Αντικείμενα»: Μια παράσταση για τη υπόθεση των αδερφών Παπέν

Θέατρο / Μια παράσταση για τις εξουσιαστικές σχέσεις και ένα φρικτό έγκλημα

Στην παράσταση «Αντικείμενα», ο Γιάννης Αποσκίτης, ο Γιώργος Κατσής και ο Πάνος Παπαδόπουλος αφηγούνται με ένα δικό τους πρωτότυπο έργο μια ιστορία που κρύβεται στην υπόθεση των αδερφών Παπέν, αλλά δεν έχει ακόμα γραφτεί.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή

Πέθανε Σαν Σήμερα / Σπύρος A. Ευαγγελάτος: Μια μεγάλη διαδρομή στο ελληνικό θέατρο

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης κυκλοφόρησε έναν τόμο 535 σελίδων, αφιερωμένο στον σπουδαίο σκηνοθέτη, φιλόλογο, συγγραφέα και ακαδημαϊκό που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ