Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Η Καθαρή Πόλη διερευνά την ιστορική, φιλοσοφική και πολιτική διάσταση της έννοιας του «καθαρού» ως κανονιστικού όρου κρίσης, που υιοθετήθηκε από τους Ναζί και έγινε ο βασικός πυλώνας της ρατσιστικής τους ιδεολογίας, με στόχο την εξολόθρευση των «άλλων» και τη δημιουργία μιας «καθαρής» φυλής...
0


Από τις 3 έως τις 14 Φεβρουαρίου oι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται οι ιδανικές πρωταγωνίστριες της διεθνούς συμπαραγωγής θεάτρου-ντοκιμαντέρ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, με την υπογραφή του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη. Το νεανικό δίδυμο επιστρέφει στη Στέγη και διερευνά τον ρατσισμό του «καθαρού», τον κίνδυνο του φασισμού, τη γυναικεία μετανάστευση στην Ελλάδα και την ταυτότητα της «καθαρίστριας».

«Ποιοι καθαρίζουν την Αθήνα; Γιατί, στην πλειονότητά τους, είναι γυναίκες και μετανάστριες; «Γεννήθηκαν» καθαρίστριες; Πόσο διαφέρουν οι βιογραφίες τους από τις δικές σας; Μήπως, τελικά, είμαστε όλοι υποκείμενα της Ιστορίας; Παρεμπιπτόντως, γιατί χρησιμοποιείται ο όρος «σκούπα» στις επιχειρήσεις δίωξης «ανεπιθύμητων» (μεταναστών, αστέγων, ομάδων με αποκλίνουσα συμπεριφορά) από το δημόσιο χώρο;» είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που εξετάζει το έργο.

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης είναι οι νέοι καλλιτεχνικοί διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου... Backstage φωτό: Beetroot

Ως θέατρο της πραγματικότητας, η Καθαρή Πόλη ανιχνεύει και επαναπροσδιορίζει τα στερεότυπα, μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες εκείνων που είναι ειδικοί σε θέματα καθαριότητας: τις μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας. Ταυτόχρονα, η Καθαρή Πόλη διερευνά την ιστορική, φιλοσοφική και πολιτική διάσταση της έννοιας του «καθαρού» ως κανονιστικού όρου κρίσης, που υιοθετήθηκε από τους Ναζί και έγινε ο βασικός πυλώνας της ρατσιστικής τους ιδεολογίας, με στόχο την εξολόθρευση των «άλλων» και τη δημιουργία μιας «καθαρής» φυλής.

Η Καθαρή Πόλη είναι μια συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών με το Διεθνές Φεστιβάλ Sirenos (Βίλνιους, Λιθουανία), το Teatro Maria Matos (Λισσαβόνα, Πορτογαλία) και το Tiger Dublin Fringe (Δουβλίνο, Ιρλανδία), στο πλαίσιο του πρότζεκτ ΕUROPOLY των ευρωπαϊκών Ινστιτούτων Γκαίτε. Μετά την πρεμιέρα του έργου στη Στέγη, θα ακολουθήσει περιοδεία σε ευρωπαϊκά θέατρα και διεθνή φεστιβάλ. 



Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot


Περισσότερες πληροφορίες

Το «θέατρο της πραγματικότητας» είναι μια δραματουργική/ σκηνοθετική μέθοδος, που αντλεί τα θεατρικά κείμενα από προσωπικές μαρτυρίες και ιστορικά ντοκουμέντα και καλεί «καθημερινούς ανθρώπους» να γίνουν το επίκεντρο της θεατρικής αφήγησης.

Καθοριστική για την πορεία του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη σε αυτό το είδος θεάτρου υπήρξε η συνεργασία τους με τη διεθνούς κύρους ομάδα Rimini Protokoll, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ το 2010, για την παράσταση Ο Προμηθέας στην Αθήνα στο Ηρώδειο. Υιοθετώντας κάποιες από τις βασικές αρχές και μεθόδους εργασίας του ριζοσπαστικού αυτού γερμανικού σχήματος, που πρωτοστατεί εδώ και μια εικοσαετία στην ανάδειξη ενός «θεάτρου της πραγματικότητας» (documentary theatre), οι δύο Έλληνες δημιουργοί στράφηκαν από το 2011 σε θεάματα αντίστοιχης προβληματικής.

Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης είναι οι νέοι καλλιτεχνικοί διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου.

Η πρώτη κοινή παράστασή τους στη Στέγη ήταν το Τηλέμαχος – Should I Stay or Should I Go? (2013, συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών και του βερολινέζικου θεάτρου Ballhaus Naunynstrasse), μια σκηνική συνάντηση δύο γενιών Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, της γενιάς των Γκασταρμπάιτερ του '60 και της γενιάς της Κρίσης, παράσταση που διακρίθηκε σε διεθνή φεστιβάλ (μεταξύ άλλων, στα Premières Καρλσρούης/Στρασβούργου, Stückemarkt Χαϊδελβέργης, Spielart Μονάχου).

Ο Ανέστης Αζάς συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τη Στέγη το 2011, σκηνοθετώντας για την ομάδα projector το έργο του Heiner Müller, Η αποστολή (Ανάμνηση από μιαν επανάσταση).

Ο Πρόδρομος Τσινικόρης ήταν υπεύθυνος για την έρευνα και –από κοινού με τις Κάτια Αρφαρά και Anna Mülter– τη δραματουργία της πολυσυζητημένης παράστασης X Apartments, που πραγματοποιήθηκε σε διαμερίσματα Αθηναίων πολιτών, σε παραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, το Μάιο του 2015.

H πρώτη κοινή παράσταση θεάτρου-ντοκιμαντέρ των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη ήταν το Ταξίδι με τρένο, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ το 2011. Η ιδιαιτερότητά της ήταν πως παρουσιάστηκε στην ταράτσα του Μεγάρου ΟΣΕ στο Μεταξουργείο, με πρωταγωνιστές τους μηχανοδηγούς και άλλους εργαζομένους του ΟΣΕ, οι οποίοι με τις ιστορίες τους χαρτογραφούσαν, ως αυτόπτες μάρτυρες αλλά και «θύματα», την υποβάθμιση των ελληνικών σιδηροδρόμων. Ένα χρόνο αργότερα, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ, παρουσίασαν το reality-theatre πρότζεκτ Επίδαυρος – Ένα ντοκιμαντέρ (2012, Μικρή Επίδαυρος), μια κριτική ανασκόπηση της ιστορίας του Φεστιβάλ Επιδαύρου.

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot

Σε συμπαραγωγή του γερμανικού Θεάτρου Νέων Κωνσταντίας (Jugendtheater Konstanz) και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, το 2014, οι Αζάς και Τσινικόρης παρουσίασαν στην Κωνσταντία και στη Θεσσαλονίκη την παράσταση Utopia in progress, βασισμένη στους Όρνιθες του Αριστοφάνη και το όραμα για μια ιδανική πολιτεία, εκθέτοντας επί σκηνής τα στερεότυπα στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.

Η πρώτη τους επαγγελματική συνεργασία ήταν στην παράσταση Πέρσες του Αισχύλου, που σκηνοθέτησε ο σημαντικός Βούλγαρος σκηνοθέτης Ντίμιτερ Γκότσεφ το 2009 στην Επίδαυρο, για το Εθνικό Θέατρο. Ο Ανέστης Αζάς συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη και ο Πρόδρομος Τσινικόρης ως ηθοποιός (στο ρόλο του Αγγελιοφόρου).

Τόσο ο Ανέστης Αζάς όσο και ο Πρόδρομος Τσινικόρης έχουν στενή σχέση με τη Γερμανία. Ο πρώτος σπούδασε σκηνοθεσία στην Ανώτατη Δραματική Σχολή Ernst Busch του Βερολίνου και ο δεύτερος γεννήθηκε στο Βούπερταλ, από γονείς μετανάστες στη Γερμανία. Από το 2012 μέχρι σήμερα εργάζονται και οι δύο στην Αθήνα και το Βερολίνο.

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot
Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter
Backstage φωτό: Beetroot

Παράλληλες δράσεις

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές

Πληροφορίες παράστασης

Σκηνοθεσία & δραματουργία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης
Δραματουργική συνεργασία & έρευνα: Μαργαρίτα Τσώμου
Ηθοποιοί: Mabel Mosana, Rositsa Pandalieva, Fredalyn Resurreccion, Drita Shehi, Valentina Ursache

 

 Με αγγλικούς υπέρτιτλους

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
Μικρή Σκηνή

 

Πληροφορίες – κρατήσεις: 210 900 5 800

Από 3 έως 14 Φεβρουαρίου 2016 

21:00


Τιμές εισιτηρίων: 5-15€

 

Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται πρωταγωνίστριες σε μια θεατρική παράσταση που θα δούμε στη Στέγη Facebook Twitter

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ