Η Ελένη Ευθυμίου και η Σιμπίλε Μπεργκ
Ένα από τα πιο ταλαντούχα νέα πρόσωπα του ελληνικού θεάτρου συναντά μία από τις πιο επαναστατικές φωνές του ευρωπαϊκού θεάτρου. Η Ελένη Ευθυμίου σκηνοθετεί για το Εθνικό Θέατρο το έργο ΚΑΙ ΤΩΡΑ: Ο ΚΟΣΜΟΣ! ή Αυτό που αποκαλείτε Έξω, εμένα δεν μου λέει τίποτα της Σιμπίλε Μπεργκ. Σύμφωνα με το δελτίο Τύπου, πρόκειται για: «Έναν πολυφωνικό μονόλογο για τις γυναίκες και το "τίποτα" του σύγχρονου καπιταλιστικού κόσμου». Οκτώ ηθοποιοί, 8 γυναικείοι ρόλοι αναμετριούνται με όλα τα ζητήματα και τα αδιέξοδα της σύγχρονης γυναικείας ύπαρξης. Εγκλωβισμένες στην αυτοεικόνα τους, θεωρούν τη διαρκή κατανάλωση μονόδρομο, μιλάνε με δυσπιστία για τον ρόλο της οικογένειας, αδυνατούν να πιστέψουν ότι υπάρχει πραγματικός έρωτας και, παρότι περιφρονούν την αγορά, ζούνε πουλώντας δικά τους φάρμακα στο Διαδίκτυο. Νιώθοντας παγιδευμένες σε έναν κόσμο που προωθεί μονάχα πλασματικές ανάγκες και ψεύτικες επιλογές, έχουν χάσει κάθε κίνητρο και αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστούν.
Εθνικό Θέατρο, Ρεξ - Σκηνή «Κατίνα Παξινού», πρεμιέρα 24/1
Η Αννέζα Παπαδοπούλου στον πλανήτη Μπέκετ
Με την ανακοίνωση της παραγωγής, πολλοί σκεφτήκαμε πως η Αννέζα Παπαδοπούλου είναι μια «ιδανική» Γουίνι στις Ευτυχισμένες Μέρες του Μπέκετ που σκηνοθετεί ο Σάββας Στρούμπος. Η ηρωίδα του Μπέκετ που, «παγιδευμένη» σε έναν λόφο, πολεμά την απόγνωση με την αισιοδοξία της για τη ζωή είναι σαφέστατα ένας από τους σημαντικότερους γυναικείους ρόλους στο θεατρικό ρεπερτόριο. Η σπάνια Αννέζα Παπαδοπούλου είναι μια «δίκαιη», κατά τη γνώμη μας, προσθήκη στις Ελληνίδες ηθοποιούς που έχουν υποδυθεί τη Γουίνι και σίγουρα μία από τις πιο αναμενόμενες θεατρικές στιγμές τη σεζόν. Ο Σάββας Στρούμπος φέρνει στη σκηνή τη νεαρή ηθοποιό Έλλη Ιγγλίζ, που θα ερμηνεύσει τον Γουίλι και θα παίζει ζωντανά μουσική.
Θέατρο Άττις, πρεμιέρα στα μέσα Φεβρουαρίου
Εξημέρωση από τους Δημοσθένη Παπαμάρκο και Γεωργία Μαυραγάνη
Ο ιστορικός και συγγραφέας Δημοσθένης Παπαμάρκος, στην πρώτη του συνεργασία με τη Στέγη, γράφει την Εξημέρωση (2019), μια παραβολή για το πώς ο ανθρώπινος λόγος εξημερώνει και υποτάσσει την πραγματικότητα. Η Γεωργία Μαυραγάνη σκηνοθετεί ένα έργο που ταλαντεύεται ανάμεσα στη μνήμη του παρελθόντος και στη μαρτυρία του παρόντος. Μύθοι και ιστορικά γεγονότα μπλέκονται –η ομηρική Οδύσσεια, η Αινειάδα του Βιργιλίου, ο Αισχύλος, ο Ηρόδοτος, ο λόγος της νεκρής Σίβυλλας προς τον Όντιν αλλά και μαρτυρίες σύγχρονων προσφύγων–, επισημαίνοντας τη διάθεσή μας να μεταχειριζόμαστε το πένθος ως υλικό καλλιτεχνικής δημιουργίας και αντικείμενο αισθητικής τέρψης.
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, πρεμιέρα 16/1
Mακμπέθ. Δεν χρειάζονται άλλες περιγραφές.
Με την αύρα του πολύ επιτυχημένου Οιδίποδα που είδαμε το καλοκαίρι αλλά και με νέα καθήκοντα και έγνοιες, ο Δημήτρης Λιγνάδης, ο νέος διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, βουτάει στα βαθιά και ανεβάζει το «καταραμένο» αριστούργημα του Σαίξπηρ στην κεντρική σκηνή του Εθνικού. Γραμμένο σε μια περίοδο πολιτικής και ηθικής κρίσης, αποτυπώνει τη μεγάλη τραγωδία του ανθρώπου να διακρίνει το καλό από το κακό, την επιθυμία από τον φόβο, το φως από το σκοτάδι. Το κυνήγι της εξουσίας, η ανασφάλεια και ο φόβος μήπως αυτή χαθεί οδηγούν στα μεγαλύτερα εγκλήματα. Ο Μακμπέθ είναι στρατηγός στον στρατό του Σκωτσέζου βασιλιά Ντάνκαν. Επιστρέφει νικητής και διψασμένος για εξουσία. Υποκινείται από τη σύζυγό του αλλά και από το πεπρωμένο του. Τρεις μάγισσες του έχουν δώσει το στίγμα της μοίρας του: είναι γραφτό να γίνει βασιλιάς. Η δίχως όριο φιλοδοξία του τον οδηγεί στα πιο αποτρόπαια εγκλήματα. Ο ένας φόνος οδηγεί στον επόμενο. Η πτώση θα είναι το ίδιο ηχηρή. Τον ρόλο του Μακμπέθ κρατάει ο Δημήτρης Λιγνάδης, ενώ η Μαρία Κίτσου θα υποδυθεί τη σατανική(;) λαίδη Μάκμπεθ. Στον θίασο βρίσκουμε τη Ράνια Οικονομίδου, την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και πολλούς ακόμα. Η παράσταση είναι μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου και του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.
Εθνικό Θέατρο, Κτίριο Τσίλερ, Κεντρική Σκηνή, πρεμιέρα 7/2
Μια παμπ και η σημασία του να είσαι άντρας στο Enter Achillles
Ένα από τα πιο θρυλικά έργα του εξαιρετικού χορογράφου και σκηνοθέτη Λόιντ Νιούσον φιλοξενεί η Στέγη τον Φεβρουάριο, στην πιο φρέσκια του εκδοχή. Το ανατρεπτικό και πάντοτε επίκαιρο Enter Achilles, μια παραγωγή-ορόσημο για το σωματικό θέατρο, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1995 από τη θεατρική ομάδα DV8 Physical Theatre και είχε τόσο μεγάλη επιτυχία, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και περιόδευσε σε όλη την Ευρώπη. Αυτήν τη φορά ο θρυλικός Αυστραλός χορογράφος συνεργάζεται με την παγκοσμίου φήμης ομάδα χορού Rambert & Sadler's Wells. Για τις ανάγκες του έργου, η Κεντρική Σκηνή της Στέγης θα μετατραπεί σε μια τυπική βρετανική παμπ, όπου ένα απόγευμα οκτώ άνδρες πίνουν, ακούνε μουσική και παρεκτρέπονται με κωμικοτραγικά ή βίαια αποτελέσματα. Η παράσταση είναι κατάλληλη για ηλικίες άνω των 15 ετών.
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, 19-25/2
Ο Δημήτρης Καραντζάς και ο Τσέχοφ
Μια οικογένεια παραμένει καθηλωμένη στη ρωσική επαρχία μετά τον θάνατο του στρατιωτικού πατέρα. Από το τέλμα στο οποίο βρίσκονται οι τρεις αδελφές λαχταρούν να ζήσουν νέα πράγματα ή, έστω, παλιά μεγαλεία και εναποθέτουν τις ελπίδες τους στην επιστροφή στη μεγάλη πόλη, τη Μόσχα. Ο Δημήτρης Καραντζάς επιθυμεί να αναμετρηθεί με άλλον έναν ογκόλιθο του παγκόσμιου θεάτρου, τις Τρεις Αδελφές, και συνθέτει έναν αξιοθαύμαστο θίασο πρωταγωνιστών (Καραμπέτη, Χειλάκης, Κεχαγιόγλου, Μαξίμου, Αυγουστίδης κ.ά.), προκαλώντας το ενδιαφέρον του κοινού. Στο δελτίο Τύπου ανιχνεύουμε κάποιες πρώτες πληροφορίες για το ανέβασμα: «Οι εμβληματικές ηρωίδες του Τσέχοφ, μεγάλες πια, ξαναβουτάνε σε ένα τοπίο μνήμης, σε μια ειδική στιγμή που δεν μπορούν να ξεπεράσουν, τη στιγμή που υποσχόταν ελπίδα και αλλαγή. Ένας οριοθετημένος χώρος όπου κατοικούν αιώνια οι αναμνήσεις τους και ξεγλιστράνε όλα τα πρόσωπα που καθόρισαν τη μοίρα τους. Οι ήρωες του έργου ξανάρχονται αντιμέτωποι με τις επιλογές τους, με τον χρόνο και το πέρασμά του και σε μια επαναδιαπραγμάτευση της στιγμής που τους οδήγησε στην οδύνη».
Θέατρο Βεάκη, Πρεμιέρα 17/1
Οι Ρέππας-Παπαθανασίου στο Εθνικό
Βρίσκαμε πάντα πολλές αρετές στη «σκοτεινή» πλευρά το ιδιοφυούς θεατρικού διδύμου που συνεχίζει να δημιουργεί για πολλά χρόνια. Το Οξυγόνο ειδικά παραμένει μια σπαρακτική και σοκαριστική ταινία η οποία ανέδειξε για πρώτη φορά πολλά θέματα της ελληνικής κοινωνίας που αναπαράχθηκαν στη συνέχεια σε πολλά άλλα έργα, ενώ οι πρωταγωνιστές του έργου (που είχαμε συνηθίσει σε κωμικούς ρόλους) έδωσαν ρεσιτάλ ερμηνείας. Η επιστροφή των Ρέππα-Παπαθανασίου στο Εθνικό είναι μια απευθείας ανάθεση που συμπληρώνεται με τη μουσική του Νίκου Κυπουργού και τους στίχους της Αφροδίτης Μάνου. Στο έργο Φεγγάρι από χαρτί το σκηνικό είναι ένα νεοκλασικό στο Παγκράτι και ήρωας ένας νέος τη δεκαετία του '60, που αφηγείται έναν χρόνο από τη ζωή του.
Εθνικό Θέατρο, Ρεξ, Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη», πρεμιέρα 22/2
Ο Μόμπι Ντικ γίνεται μουσικοθεατρική παράσταση
Το αριστούργημα του Μέλβιλ δεν παύει να συγκλονίζει τους αναγνώστες ανά τον κόσμο. Το ταξίδι του ήρωα στα βάθη του κόσμου για να βρει και να σκοτώσει τη Λευκή Φάλαινα είναι ένα ταξίδι εσωτερικής αναζήτησης και ένα μάθημα ζωής. Ο Μέλβιλ έγραψε ένα από τα μεγάλα και παντοτινά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και το πέμπτο πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο παγκοσμίως. Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου συνεργάζεται με τον Γιάννη Κακλέα και φέρνει στο σανίδι τον Μόμπι Ντικ με μια πλειάδα σημαντικών ηθοποιών, ερμηνευτών και μουσικών. Ο μυθικός Μόμπι Ντικ μετατράπηκε σε μοντέρνο μιούζικαλ από τον Έλληνα συνθέτη, που έκανε τη διασκευή, έγραψε το λιμπρέτο, τους στίχους και, φυσικά, συνέθεσε τη μουσική.
Πρόκειται για ένα έργο για όλη την οικογένεια, αφού η πολυεπίπεδη ιστορία του το κάνει ταυτόχρονα μια παιδική περιπέτεια που κόβει την ανάσα και ένα βαθύ φιλοσοφικό κείμενο. Η σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα ζωντανεύει το μιούζικαλ του Δημήτρη Παπαδημητρίου στην κεντρικότερη και μεγαλύτερη θεατρική σκηνή της πόλης με τα παραμυθένια σκηνικά του Μανώλη Παντελιδάκη, τις χορογραφίες της Αγγελικής Τρομπούκη, τα κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδήρη και τους μοναδικούς φωτισμούς της Στέλλας Κάλτσου που συνοδεύονται από τα εντυπωσιακά και καινοφανή στο ελληνικό θέατρο ολογράμματα και 3d animation του Candy Shop VFX (Βαγγέλης Κουλουκύθας), που ξεπερνούν τα μέχρι τώρα γνωστά θεατρικά στερεότυπα. Η παραγωγή είναι μια συνεργασία του Onassis Culture και της εταιρείας Ελληνικά Θέατρα.
Θέατρο Παλλάς, πρεμιέρα 28/2
Αγάπη (ή φαντάσματα ενός Μη Τόπου) - Εκδοχή #2
Η περασμένη χρονιά ανέδειξε το Μπάγκειον σε έναν από τους βασικούς χώρους εναλλακτικής έκφρασης την Αθήνας. Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παραστάσεις ξεκίνησε τον δεύτερο της κύκλο αρχές Δεκεμβρίου και θα συνεχιστεί όλο τον Ιανουάριο. Η Αγάπη (ή φαντάσματα ενός Μη Τόπου) είναι μια διαδραστική, work in progress παράσταση και εικαστική έκθεση που αναπτύσσεται στον χώρο του Μπάγκειου. Φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια «θραυσματική πόλη αγάπης», ένα έργο και συγχρόνως μια πλατφόρμα πειραματισμού που θα εξελίσσεται και θα αναδιατάσσεται με τον χρόνο, συνδέοντας τον ενδιάμεσο, εφήμερο και πωρώδη χαρακτήρα της πλατείας Ομονοίας με ένα άχρονο σύμπαν αισθημάτων.
Ξενοδοχείο Μπάγκειον
To Hotel Éternité του Γιάννη Καλαβριανού
Ένα ξενοδοχείο που δεν είναι ακριβώς ξενοδοχείο. Όσοι εργάζονται εκεί δεν επιτρέπουν στον χρόνο να φθείρει τα δωμάτια, τα αντικείμενα. Σε αυτό το χρονικό λίμπο οι «πελάτες» καλούνται να αξιολογήσουν τη ζωή τους, που περνά ή δεν περνά. Αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες και το έξυπνο βίντεο του νέου έργου Hotel Éternité, ο σκηνοθέτης Γιάννης Καλαβριανός έφτιαξε ένα πολύχρωμο, σχεδόν τέλειο και άφθαρτο σύμπαν που θυμίζει σκηνικό του Γουές Άντερσον για να φιλοξενήσει σε αυτό έναν εξαίρετο θίασο και ένα άκρως ενδιαφέρον εγχείρημα. Λέει ο ίδιος: «Κανείς δεν καταφέρνει να κρατήσει τον παράδεισό του για πάντα – ίσως ο παράδεισος μόνο έτσι να φτιάχνεται, από υπερβολικά συμπυκνωμένο χρόνο. Δεν πειράζει. Άλλωστε, η τελειότητα είναι γι' αυτούς που δεν έχουν φαντασία».
Εθνικό Θέατρο, Κτίριο Τσίλερ, Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος», Πρεμιέρα 18/1
Ο τρίτος Ίψεν του Χουβαρδά
Μετά τη Λούλου στο Ίδρυμα Κακογιάννη, ο Γιάννης Χουβαρδάς επιστρέφει στον Ίψεν για τρίτη φορά. Γιον Γκάμπριελ Μπόρκμαν στο Υποσκήνιο Β' της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, χώρο που ο σκηνοθέτης θεωρεί ιδανικό για το συγκεκριμένο έργο. Νίκος Χατζόπουλος, Ρένη Πιττακή, Λυδία Φωτοπούλου, Θεοδώρα Τζήμου, Σοφία Κόκκαλη, Ιερώνυμος Καλετσάνος και Κωνσταντίνος Πλεμμένος συνθέτουν έναν δυνατό θίασο που καλείται να ζωντανέψει το απαιτητικό έργο του Ίψεν. Στη συνταρακτική ποιητική δυστοπία που χτίζει ο μεγάλος Νορβηγός τα μέλη της παλιάς γενιάς δίνουν αδυσώπητες μάχες ζωής και θανάτου για την κατίσχυση πάνω στο νέο αίμα. Ερωτικό μελόδραμα, έργο τρόμου, αναρχικός ρεαλισμός, μαύρη κωμωδία, ειρωνικό γκροτέσκο: με άλλα λόγια, η πολυδιάστατη χρωματική παλέτα του ονειρικού κόσμου που συνθέτει ο Ίψεν.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Υποσκήνιο Β' Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη, Φουαγέ Αλεξάνδρα Τριάντη & Μουσική Βιβλιοθήκη, πρεμιέρα 9/2
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
