Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο»

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
0

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Με τα δόντια

 

Aς ξεκινήσουμε από το Εθνικό Θέατρο, όπου το ρεπερτόριο οφείλει πάντα να επιλέγεται με κριτήρια καλλιτεχνικά και όχι εισπρακτικά. Η πρώτη μεγάλη και εντυπωσιακή παραγωγή δεν είναι άλλη από τους Μυστικούς Αρραβώνες, βασισμένη σε ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, σε θεατρική διασκευή του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη. Μια αναπόληση της Μπελ Επόκ με φόντο τα αστικά σαλόνια των αρχών του 20ού αιώνα, όπου πάθη και έρωτες αναστατώνουν τους ανθρώπους. Στην πολύ καλή διανομή ξεχωρίζουν ονόματα όπως ο Άλκης Κούρκουλος, ο Αλέξης Γεωργούλης, η Μαρίνα Καλογήρου, η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου και πολλοί άλλοι. Στις 20 Νοεμβρίου ξεκινάει στην κεντρική σκηνή του Μεγάρου Τσίλερ, στην Αγ. Κωνσταντίνου, το κλασικό πια έργο, που έγινε γνωστό παγκοσμίως χάρη στην κινηματογραφική του μεταφορά, Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές του Ρόμπερτ Μπολτ. Σε μετάφραση του Ροδόλφου Μορώνη και διασκευή της Έλσας Ανδριανού, το έργο που βασίζεται σε ιστορικά πρόσωπα, όπως εκείνο του ουμανιστή Τόμας Μορ και του Ερρίκου Η', θέτει το ερώτημα της σημασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας όταν βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την εξουσία. Σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και πρωταγωνιστούν ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο οποίος επιστρέφει μετά από 17 χρόνια στο Εθνικό, ο Γιώργος Μοσχίδης, ο Δημήτρης Πιατάς, η Στεφανία Γουλιώτη, η Αννέζα Παπαδοπούλου, ο Μάνος Βακούσης, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, ο Γιάννης Τσορτέκης και άλλοι.

Η πρώτη μεγάλη και εντυπωσιακή παραγωγή δεν είναι άλλη από τους Μυστικούς Αρραβώνες, βασισμένη σε ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, σε θεατρική διασκευή του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη.


Μέσα Δεκέμβρη ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Χώρα στην Κυψέλη ένα από τα πιο ξεχωριστά έργα στην ιστορία του θεάτρου, το Κρίμα που είναι πόρνη του Τζον Φορντ. Γραμμένο στα χρόνια της Αναγέννησης, κάπου μεταξύ 1629 και 1633, παρουσιάζει τον άνομο έρωτα μεταξύ δύο αδελφών αρχοντικής γενιάς, του Τζοβάνι και της Αναμπέλα. Ο Δημήτρης Λιγνάδης που υπογράφει τη σκηνοθεσία, καθοδηγεί στους κεντρικούς ρόλους νεότερους ηθοποιούς, όπως ο Δημήτρης Πασσάς και η Μαρία Κίτσου, και παλιότερους, όπως ο Ιερώνυμος Καλετσάνος, ο Θέμης Πάνου και ο Μηνάς Χατζησάββας.


Στο Θέατρο Τέχνης, που φέτος κάνει ένα άνοιγμα σε όλες τις νέες δυνάμεις του σύγχρονου θεάτρου, είτε εμφανίζονται ατομικά είτε ως ομάδες, οι παραστάσεις οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν συμβατικές είναι οι λιγότερες. Ξεχωρίσαμε το Με τα δόντια του Θόρντον Ουάιλντερ, που επανέρχεται στο Υπόγειο του θεάτρου εξήντα χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα στον ίδιο ακριβώς χώρο, σε σκηνοθεσία και διασκευή του Γιάννη Μόσχου, με τους Ιωάννα Παππά, Φωτεινή Αθερίδου, Ιωάννα Μαυρέα, Αντίνοο Αλμπάνη, Θανάση Δήμου και Άγγελο Μπούρα. Τέλη Γενάρη αναμένουμε την Ανταλλαγή του Πολ Κλοντέλ, ένα έργο για τον έρωτα και την Αμερική ως τον νέο κόσμο που κάποτε οραματίζονταν οι άνθρωποι. Σκηνοθετεί ο Νίκος Μαστοράκης και πρωταγωνιστεί η Όλια Λαζαρίδου.

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Θείος Βάνιας


Έτος Τσέχοφ φέτος, καθώς έχουν περάσει 110 χρόνια από τον θάνατό του και ουκ ολίγα έργα του ανεβαίνουν σε πολλά θέατρα, συχνά σε εκδοχές που αντιμετωπίζουν τον σπουδαίο δραματουργό απλώς ως έναυσμα. Ο Θείος Βάνιας που σκηνοθετεί η Λίλλυ Μελεμέ στο θέατρο Χορν δεν είναι από αυτές πάντως, και το πιστοποιεί η διανομή, η οποία αποτελείται από τους Γιάννη Φέρτη, Γιάννη Βόγλη, Στέλιο Μάινα, Αλεξία Καλτσίκη, Έρση Μαλικένζου, Μαρίνα Ψάλτη και άλλους. Το πρωτόλειο και εν μέρει ημιτελές έργο του, Πλατόνοφ, που βρέθηκε είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, αποπειράται να ανεβάσει ο Ένκε Φεζολάρι στον τεχνοχώρο Cartel, με τους Παναγιώτη Σούλη, Φαίη Τζήμα και άλλους της νεότερης, κυρίως, γενιάς ηθοποιούς.


Μία από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις της προηγούμενης σεζόν επαναλαμβάνεται με νέα διανομή, αλλά τον ίδιο πρωταγωνιστή. Η Εκδοχή του Μπράουνινγκ του Τέρενς Ράτιγκαν, πασίγνωστο έργο χάρη στις δύο μεταφορές του στον κινηματογράφο, πραγματεύεται την περίπτωση κατά την οποία η πράξη καλοσύνης ενός παιδιού θέτει σε αμφισβήτηση την απατηλή ζωή των ενήλικων ηρώων, ενός αντιπαθητικού καθηγητή κολεγίου και του περίγυρού του. Με τον Δημήτρη Καταλειφό, την Πέγκυ Σταθακοπούλου, τον Ντένη Μακρή, τον Βύρωνα Σεραϊδάρη και άλλους. Η σκηνοθεσία είναι της Ελένης Σκότη.


Το Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι του Τένεσι Ουίλιαμς ανεβάζει η Μπέτυ Αρβανίτη στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, έργο που έγινε διεθνώς γνωστό χάρη στην κινηματογραφική μεταφορά με τους Κάθριν Χέπμπορν, Μοντγκόμερι Κλιφτ και Λιζ Τέιλορ. Τη φετινή αθηναϊκή εκδοχή σκηνοθετεί, σε δική του διασκευή, ο Δημήτρης Μαυρίκιος, με την Αρβανίτη στον ρόλο της Βάιολετ Βέναμπλ. Μαζί της, μεταξύ άλλων, ο Αλέξανδρος Βάρθης και η Λουκία Μιχαλοπούλου, ενώ τον ποιητή Σεμπάστιαν Βέναμπλ που κατασπαράσσεται από ιθαγενείς θα υποδυθεί ο Νίκος Κουρής (θα τον βλέπουμε μέσα από βίντεο). Το έργο θα κάνει πρεμιέρα τον Δεκέμβρη.

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Μυστικοί Αρραβώνες


Το Loot - Τα λάφυρα, μαύρη κωμωδία του Τζο Όσμπορν που γράφτηκε το 1964 και σατιρίζει τη μικροαστική Αγγλία και την Εκκλησία, υπογράφει σκηνοθετικά ο Μάκης Παπαδημητρίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η πρεμιέρα έχει οριστεί για την 1η Δεκεμβρίου. Πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Μακρής, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς, Όμηρος Πουλάκης και Γιάννος Περλέγκας.


Μία από τις διασημότερες κωμωδίες του Νόελ Κάουαρντ, το Φάντασμα με γόβες – Παρακαλώ!, που ο σπουδαίος Άγγλος δραματουργός έγραψε μέσα στον πόλεμο και έγινε από τις μακροβιότερες παραστάσεις του Γουέστ Εντ, σκηνοθετεί ο Σταμάτης Φασουλής στο θέατρο Γκλόρια. Στο ρόλο του μέντιουμ Μαντάμ Αρκάτι που κατά λάθος φέρνει το πνεύμα της πεθαμένης γυναίκας ενός συγγραφέα, του πλέον κλασικού γυναικείου κωμικού ρόλου του αγγλικού θεάτρου, η Υρώ Μανέ. Στον ρόλο του συγγραφέα Τσαρλς Κοντομάιν ο Φάνης Μουρατίδης.


Ένα από τα πιο διαχρονικά έργα του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, η κλασική κωμωδία των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου που όλοι έχουμε δει ως κινηματογραφική ταινία με τον Βασίλη Λογοθετίδη και την Ίλια Λιβυκού, το Ένας ήρωας με παντόφλες, ανεβαίνει στο θέατρο Βρετάνια από τον Γιάννη Μπέζο, που υπογράφει τη σκηνοθεσία και κρατάει τον κεντρικό ρόλο. Ένας αφελής απόστρατος αξιωματικός πέφτει θύμα επιτηδείων σε μια καθ' όλα αναγνωρίσιμη ελληνική κατάσταση, προσφέροντας ακόμα πικρό γέλιο, 60 χρόνια μετά τη συγγραφή του.


Ο Φον Δημητράκης του Δημήτρη Ψαθά παρουσιάζει έναν πολιτευτή που μεσούσης της Κατοχής γελοιοποιείται και γελοιοποιεί την οικογένειά του, αφού συνεργάζεται με την κυβέρνηση. Πικρή κωμωδία χαρακτήρων που, καθώς φαίνεται, διατηρεί τη φρεσκάδα της και αποτελεί για το ελληνικό κοινό ένα επίκαιρο έργο. Ο Πέτρος Φιλιππίδης υπογράφει τη σκηνοθεσία και κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τον πλαισιώνουν οι Μαρία Κατσανδρή, Φαίη Ξυλά, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Δημήτρης Μαυρόπουλος και άλλοι.


Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα, Η μητέρα του σκύλου του Παύλου Μάτεσι, γίνεται για δεύτερη φορά θεατρική παράσταση, από τον Σταύρο Τσακίρη στο Σύγχρονο Θέατρο. Μια αναδρομή στην πολιτικοκοινωνική ιστορία της Ελλάδας από την Κατοχή μέχρι τα μοντέρνα χρόνια μέσα από τη σπαρακτική αφήγηση επιβίωσης μιας αρτίστας, της Ραραούς, την οποία υποδύεται η Δήμητρα Χατούπη.

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Η Εκδοχή του Μπράουνινγκ


Μια παράσταση-υπερθέαμα του Γιάννη Κακλέα στο Πάνθεον της οδού Πειραιώς, ο Σιρανό ντε Μπερζεράκ, έμμετρο έργο του Εντμόν Ροστάν, αφηγείται την ιστορία του ποιητή Σιρανό που είναι ερωτευμένος με την ξαδέρφη του Ρωξάνη, αλλά μια φυσική του ατέλεια τον θέτει σε τόσο δυσχερή θέση, ώστε να μην μπορεί να εκφράσει τον έρωτά του για εκείνη. Γραμμένο το 1897 με ήρωα ένα πραγματικό πρόσωπο –ωστόσο, τα γεγονότα που αφηγείται δεν είναι απαραίτητα πραγματικά–, αποτελεί μία από τις πιο διάσημες ρομαντικές κωμωδίες όλων των εποχών, γιατί, εν τέλει, η υπερμεγέθης μύτη του ευφυούς και ευγενικού ήρωα δεν στέκεται εμπόδιο στο σμίξιμό του με την όμορφη νέα. Στον ρόλο του Σιρανό ο υπέροχος Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Ρωξάνη η Σμαράγδα Καρύδη, ενώ βασικούς ρόλους κρατούν ο Κώστας Μπερικόπουλος και ο Γιώργος Παπαγεωργίου. Επί σκηνής η ζωντανή ορχήστρα της Ευανθίας Ρεμπούτσικα – η ίδια παίζει βιολί.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο γαλήνιος και ανησυχητικός χορός του Χρήστου Παπαδόπουλου

Portraits 2025 / Ο γαλήνιος και ανησυχητικός χορός του Χρήστου Παπαδόπουλου

Εδώ και δέκα χρόνια ο Χρήστος Παπαδόπουλος χορογραφεί εικόνες γαλήνιες ή ανησυχητικές, με το μινιμαλιστικό του λεξιλόγιο να εκφράζει τη δύναμη της ανθρώπινης επαφής, την προσωπική ελευθερία στη συνθήκη της κοινής εμπειρίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζαβαλάς Καρούσος: Η θυελλώδης ζωή του ηθοποιού που είπε πρώτος το περίφημο «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις»

Πέθανε Σαν Σήμερα / Τζαβαλάς Καρούσος: Ο ηθοποιός που είπε πρώτος το περίφημο «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις»

Ηθοποιός, μεταφραστής, αγωνιστής της αριστεράς, ο Τζαβαλάς Καρούσος που πέθανε σαν σήμερα το 1969 είχε ως στόχο του τη βελτίωση της ζωής των συνανθρώπων του και τη δικαίωση του καθημερινού τους μόχθου μέσα από τον σοσιαλισμό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Το "δημοφιλής" είναι ό,τι πιο προσβλητικό έχουν πει για μένα»

Portraits 2025 / Η Ελένη Ράντου κάνει το πάρτυ της ζωής της. Και στο τέλος ξεσπά σε λυγμούς.

Με την παράσταση-φαινόμενο «Το πάρτυ της ζωής μου» η Ελένη Ράντου ξετυλίγει με χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια πενήντα χρόνια «τραυμάτων» με φόντο τη μεταπολιτευτική Ελλάδα και αναζητά τους λόγους που αξίζει να ζεις.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Portraits 2025 / Η Νεφέλη Θεοδότου είναι ο λόγος που όλο το ελληνικό TikTok χόρευε Φουρέιρα το 2024

Η χορογράφος και στενή συνεργάτιδα της Ελένης Φουρέιρα, αφού έφτιαξε την πιο viral χορογραφία της χρονιάς για το «Αριστούργημα», αποφάσισε να δοκιμαστεί και στη συναυλία της Άννας Βίσση στο Καλλιμάρμαρο. Και ναι, πήγε καλά αυτό.
ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ
Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ