Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο»

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
0

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Με τα δόντια

 

Aς ξεκινήσουμε από το Εθνικό Θέατρο, όπου το ρεπερτόριο οφείλει πάντα να επιλέγεται με κριτήρια καλλιτεχνικά και όχι εισπρακτικά. Η πρώτη μεγάλη και εντυπωσιακή παραγωγή δεν είναι άλλη από τους Μυστικούς Αρραβώνες, βασισμένη σε ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, σε θεατρική διασκευή του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη. Μια αναπόληση της Μπελ Επόκ με φόντο τα αστικά σαλόνια των αρχών του 20ού αιώνα, όπου πάθη και έρωτες αναστατώνουν τους ανθρώπους. Στην πολύ καλή διανομή ξεχωρίζουν ονόματα όπως ο Άλκης Κούρκουλος, ο Αλέξης Γεωργούλης, η Μαρίνα Καλογήρου, η Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου και πολλοί άλλοι. Στις 20 Νοεμβρίου ξεκινάει στην κεντρική σκηνή του Μεγάρου Τσίλερ, στην Αγ. Κωνσταντίνου, το κλασικό πια έργο, που έγινε γνωστό παγκοσμίως χάρη στην κινηματογραφική του μεταφορά, Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές του Ρόμπερτ Μπολτ. Σε μετάφραση του Ροδόλφου Μορώνη και διασκευή της Έλσας Ανδριανού, το έργο που βασίζεται σε ιστορικά πρόσωπα, όπως εκείνο του ουμανιστή Τόμας Μορ και του Ερρίκου Η', θέτει το ερώτημα της σημασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας όταν βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την εξουσία. Σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και πρωταγωνιστούν ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο οποίος επιστρέφει μετά από 17 χρόνια στο Εθνικό, ο Γιώργος Μοσχίδης, ο Δημήτρης Πιατάς, η Στεφανία Γουλιώτη, η Αννέζα Παπαδοπούλου, ο Μάνος Βακούσης, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, ο Γιάννης Τσορτέκης και άλλοι.

Η πρώτη μεγάλη και εντυπωσιακή παραγωγή δεν είναι άλλη από τους Μυστικούς Αρραβώνες, βασισμένη σε ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, σε θεατρική διασκευή του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη.


Μέσα Δεκέμβρη ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Χώρα στην Κυψέλη ένα από τα πιο ξεχωριστά έργα στην ιστορία του θεάτρου, το Κρίμα που είναι πόρνη του Τζον Φορντ. Γραμμένο στα χρόνια της Αναγέννησης, κάπου μεταξύ 1629 και 1633, παρουσιάζει τον άνομο έρωτα μεταξύ δύο αδελφών αρχοντικής γενιάς, του Τζοβάνι και της Αναμπέλα. Ο Δημήτρης Λιγνάδης που υπογράφει τη σκηνοθεσία, καθοδηγεί στους κεντρικούς ρόλους νεότερους ηθοποιούς, όπως ο Δημήτρης Πασσάς και η Μαρία Κίτσου, και παλιότερους, όπως ο Ιερώνυμος Καλετσάνος, ο Θέμης Πάνου και ο Μηνάς Χατζησάββας.


Στο Θέατρο Τέχνης, που φέτος κάνει ένα άνοιγμα σε όλες τις νέες δυνάμεις του σύγχρονου θεάτρου, είτε εμφανίζονται ατομικά είτε ως ομάδες, οι παραστάσεις οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν συμβατικές είναι οι λιγότερες. Ξεχωρίσαμε το Με τα δόντια του Θόρντον Ουάιλντερ, που επανέρχεται στο Υπόγειο του θεάτρου εξήντα χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα στον ίδιο ακριβώς χώρο, σε σκηνοθεσία και διασκευή του Γιάννη Μόσχου, με τους Ιωάννα Παππά, Φωτεινή Αθερίδου, Ιωάννα Μαυρέα, Αντίνοο Αλμπάνη, Θανάση Δήμου και Άγγελο Μπούρα. Τέλη Γενάρη αναμένουμε την Ανταλλαγή του Πολ Κλοντέλ, ένα έργο για τον έρωτα και την Αμερική ως τον νέο κόσμο που κάποτε οραματίζονταν οι άνθρωποι. Σκηνοθετεί ο Νίκος Μαστοράκης και πρωταγωνιστεί η Όλια Λαζαρίδου.

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Θείος Βάνιας


Έτος Τσέχοφ φέτος, καθώς έχουν περάσει 110 χρόνια από τον θάνατό του και ουκ ολίγα έργα του ανεβαίνουν σε πολλά θέατρα, συχνά σε εκδοχές που αντιμετωπίζουν τον σπουδαίο δραματουργό απλώς ως έναυσμα. Ο Θείος Βάνιας που σκηνοθετεί η Λίλλυ Μελεμέ στο θέατρο Χορν δεν είναι από αυτές πάντως, και το πιστοποιεί η διανομή, η οποία αποτελείται από τους Γιάννη Φέρτη, Γιάννη Βόγλη, Στέλιο Μάινα, Αλεξία Καλτσίκη, Έρση Μαλικένζου, Μαρίνα Ψάλτη και άλλους. Το πρωτόλειο και εν μέρει ημιτελές έργο του, Πλατόνοφ, που βρέθηκε είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, αποπειράται να ανεβάσει ο Ένκε Φεζολάρι στον τεχνοχώρο Cartel, με τους Παναγιώτη Σούλη, Φαίη Τζήμα και άλλους της νεότερης, κυρίως, γενιάς ηθοποιούς.


Μία από τις πιο πετυχημένες παραστάσεις της προηγούμενης σεζόν επαναλαμβάνεται με νέα διανομή, αλλά τον ίδιο πρωταγωνιστή. Η Εκδοχή του Μπράουνινγκ του Τέρενς Ράτιγκαν, πασίγνωστο έργο χάρη στις δύο μεταφορές του στον κινηματογράφο, πραγματεύεται την περίπτωση κατά την οποία η πράξη καλοσύνης ενός παιδιού θέτει σε αμφισβήτηση την απατηλή ζωή των ενήλικων ηρώων, ενός αντιπαθητικού καθηγητή κολεγίου και του περίγυρού του. Με τον Δημήτρη Καταλειφό, την Πέγκυ Σταθακοπούλου, τον Ντένη Μακρή, τον Βύρωνα Σεραϊδάρη και άλλους. Η σκηνοθεσία είναι της Ελένης Σκότη.


Το Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι του Τένεσι Ουίλιαμς ανεβάζει η Μπέτυ Αρβανίτη στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας, έργο που έγινε διεθνώς γνωστό χάρη στην κινηματογραφική μεταφορά με τους Κάθριν Χέπμπορν, Μοντγκόμερι Κλιφτ και Λιζ Τέιλορ. Τη φετινή αθηναϊκή εκδοχή σκηνοθετεί, σε δική του διασκευή, ο Δημήτρης Μαυρίκιος, με την Αρβανίτη στον ρόλο της Βάιολετ Βέναμπλ. Μαζί της, μεταξύ άλλων, ο Αλέξανδρος Βάρθης και η Λουκία Μιχαλοπούλου, ενώ τον ποιητή Σεμπάστιαν Βέναμπλ που κατασπαράσσεται από ιθαγενείς θα υποδυθεί ο Νίκος Κουρής (θα τον βλέπουμε μέσα από βίντεο). Το έργο θα κάνει πρεμιέρα τον Δεκέμβρη.

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Μυστικοί Αρραβώνες


Το Loot - Τα λάφυρα, μαύρη κωμωδία του Τζο Όσμπορν που γράφτηκε το 1964 και σατιρίζει τη μικροαστική Αγγλία και την Εκκλησία, υπογράφει σκηνοθετικά ο Μάκης Παπαδημητρίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η πρεμιέρα έχει οριστεί για την 1η Δεκεμβρίου. Πρωταγωνιστούν οι Γιώργος Μακρής, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς, Όμηρος Πουλάκης και Γιάννος Περλέγκας.


Μία από τις διασημότερες κωμωδίες του Νόελ Κάουαρντ, το Φάντασμα με γόβες – Παρακαλώ!, που ο σπουδαίος Άγγλος δραματουργός έγραψε μέσα στον πόλεμο και έγινε από τις μακροβιότερες παραστάσεις του Γουέστ Εντ, σκηνοθετεί ο Σταμάτης Φασουλής στο θέατρο Γκλόρια. Στο ρόλο του μέντιουμ Μαντάμ Αρκάτι που κατά λάθος φέρνει το πνεύμα της πεθαμένης γυναίκας ενός συγγραφέα, του πλέον κλασικού γυναικείου κωμικού ρόλου του αγγλικού θεάτρου, η Υρώ Μανέ. Στον ρόλο του συγγραφέα Τσαρλς Κοντομάιν ο Φάνης Μουρατίδης.


Ένα από τα πιο διαχρονικά έργα του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, η κλασική κωμωδία των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου που όλοι έχουμε δει ως κινηματογραφική ταινία με τον Βασίλη Λογοθετίδη και την Ίλια Λιβυκού, το Ένας ήρωας με παντόφλες, ανεβαίνει στο θέατρο Βρετάνια από τον Γιάννη Μπέζο, που υπογράφει τη σκηνοθεσία και κρατάει τον κεντρικό ρόλο. Ένας αφελής απόστρατος αξιωματικός πέφτει θύμα επιτηδείων σε μια καθ' όλα αναγνωρίσιμη ελληνική κατάσταση, προσφέροντας ακόμα πικρό γέλιο, 60 χρόνια μετά τη συγγραφή του.


Ο Φον Δημητράκης του Δημήτρη Ψαθά παρουσιάζει έναν πολιτευτή που μεσούσης της Κατοχής γελοιοποιείται και γελοιοποιεί την οικογένειά του, αφού συνεργάζεται με την κυβέρνηση. Πικρή κωμωδία χαρακτήρων που, καθώς φαίνεται, διατηρεί τη φρεσκάδα της και αποτελεί για το ελληνικό κοινό ένα επίκαιρο έργο. Ο Πέτρος Φιλιππίδης υπογράφει τη σκηνοθεσία και κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τον πλαισιώνουν οι Μαρία Κατσανδρή, Φαίη Ξυλά, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Δημήτρης Μαυρόπουλος και άλλοι.


Ένα σπουδαίο μυθιστόρημα, Η μητέρα του σκύλου του Παύλου Μάτεσι, γίνεται για δεύτερη φορά θεατρική παράσταση, από τον Σταύρο Τσακίρη στο Σύγχρονο Θέατρο. Μια αναδρομή στην πολιτικοκοινωνική ιστορία της Ελλάδας από την Κατοχή μέχρι τα μοντέρνα χρόνια μέσα από τη σπαρακτική αφήγηση επιβίωσης μιας αρτίστας, της Ραραούς, την οποία υποδύεται η Δήμητρα Χατούπη.

Υπάρχει λόγος που το αποκαλούν «κλασικό θέατρο» Facebook Twitter
Η Εκδοχή του Μπράουνινγκ


Μια παράσταση-υπερθέαμα του Γιάννη Κακλέα στο Πάνθεον της οδού Πειραιώς, ο Σιρανό ντε Μπερζεράκ, έμμετρο έργο του Εντμόν Ροστάν, αφηγείται την ιστορία του ποιητή Σιρανό που είναι ερωτευμένος με την ξαδέρφη του Ρωξάνη, αλλά μια φυσική του ατέλεια τον θέτει σε τόσο δυσχερή θέση, ώστε να μην μπορεί να εκφράσει τον έρωτά του για εκείνη. Γραμμένο το 1897 με ήρωα ένα πραγματικό πρόσωπο –ωστόσο, τα γεγονότα που αφηγείται δεν είναι απαραίτητα πραγματικά–, αποτελεί μία από τις πιο διάσημες ρομαντικές κωμωδίες όλων των εποχών, γιατί, εν τέλει, η υπερμεγέθης μύτη του ευφυούς και ευγενικού ήρωα δεν στέκεται εμπόδιο στο σμίξιμό του με την όμορφη νέα. Στον ρόλο του Σιρανό ο υπέροχος Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Ρωξάνη η Σμαράγδα Καρύδη, ενώ βασικούς ρόλους κρατούν ο Κώστας Μπερικόπουλος και ο Γιώργος Παπαγεωργίου. Επί σκηνής η ζωντανή ορχήστρα της Ευανθίας Ρεμπούτσικα – η ίδια παίζει βιολί.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Χρυσή Εποχή»

Αποστολή στο Νόβι Σαντ / Κωνσταντίνος Ρήγος: «Ήθελα ένα υπέροχο πάρτι όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι»

Στη νέα παράσταση του Κωνσταντίνου Ρήγου «Χρυσή Εποχή», μια συμπαραγωγή της ΕΛΣ με το Φεστιβάλ Χορού Βελιγραδίου, εικόνες από μια καριέρα 35 ετών μεταμορφώνονται ‒μεταδίδοντας τον ηλεκτρισμό και την ενέργειά τους‒ σε ένα ολόχρυσο ξέφρενο πάρτι.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ