Μπέτυ Αρβανίτη: Όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς καθορίζουν! Facebook Twitter
Δεν δίνω συμβουλές. Δεν πιστεύω στις συμβουλές, μόνο στα παραδείγματα.

Μπέτυ Αρβανίτη: «Η οικογένεια εμπεριέχει όλες τις παθογένειες και τις υγιείς μας βάσεις»

0

«Ο Λαρς Νορέν είναι ίσως ο πιο γνωστός σύγχρονος Σουηδός θεατρικός συγγραφέας. Το βιβλίο «The borgerliga kuartetter» («Τρία αστικά κουαρτέτα») είναι μια συλλογή τριών θεατρικών έργων, καθένα από τα οποία πραγματεύεται τη ζωή τετραμελών μεσοαστικών οικογενειών. Τα τρία θεατρικά έργα («Φθινόπωρο Χειμώνας», «Ο Μπόμπι Φίσερ μένει στην Πασαντίνα», «Καλοκαίρι») στοχεύουν σε μια εποχική θεματολογία, όπως και σε μια μουσική δομή και ποικιλομορφία μέσω των τίτλων τους.

Οι μουσικοί του κουαρτέτου κάθε φορά είναι, φυσικά, τα τέσσερα μέλη της οικογένειας. Κάθε οικογένεια έχει μια επιθετική μητέρα και έναν σχετικά παθητικό πατέρα. Αν και τα φύλα των δυο παιδιών ποικίλλουν, επαναλαμβάνεται η ίδια κεντρική ιδέα: πνευματικές ασθένειες, αλκοολισμός, επαπειλούμενη αυτοκτονία. 

Ο Νορέν, θαυμάσιος τεχνίτης του διαλόγου, είναι εξαιρετικός όταν απεικονίζει την παθολογία μιας δυσλειτουργικής οικογένειας».

Το World Literature Today της Susan Brantly, σε μετάφραση Γιώτας Δάμτσιου, περιγράφει εξαιρετικά γιατί ο Νορέν είναι πραγματικά μια ιδιαίτερη περίπτωση θεατρικού σύγχρονου συγγραφέα. Είναι ένας συγγραφέας που μόνο ένα θέατρο όπως το ιστορικό πια Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας θα δοκίμαζε να συμπεριλάβει στο πλούσιο, 34ετές ρεπερτόριό του.

Εκείνο που κάνει ιδιαίτερα σημαντικό τον Λαρς Νορέν είναι ότι επιδιώκει, μέσα από τα έργα του, να κάνει «συνένοχο» τον θεατή, να καταργήσει σχεδόν τα όρια σκηνής και κοινού, ώστε η παράσταση να αποτελέσει μια πραγματικά κοινή εμπειρία.

Η Μπέτυ Αρβανίτη και ο Βασίλης Πουλαντζάς, όταν ίδρυσαν το 1987 τη θεατρική εταιρεία Πράξη, είχαν ξεκαθαρίσει στο μυαλό τους και στους συνεργάτες τους πως δεν επρόκειτο να κάνουν εκπτώσεις. Και τα κατάφεραν, διατηρώντας πάντα μια «σύγχρονη ματιά». Το Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας είναι εκείνο το μικρό ιστορικό σημείο της πόλης όπου αξιοποιείται στο έπακρο η θεατρική τέχνη. Γι’ αυτό πάντα μια συζήτηση με την Μπέτυ Αρβανίτη έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Μπέτυ Αρβανίτη: Όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς καθορίζουν! Facebook Twitter
Εμείς συστήσαμε στο κοινό τον Νορέν για πρώτη φορά το 1990 με την Εβριάνα, μια παράσταση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη. Είναι η δεύτερη φορά που τον επιλέγουμε.

— Πόσα μυστικά μπορεί να κρύβει κάθε οικογένεια, κ. Αρβανίτη;

Η οικογένεια είναι ένας μικρόκοσμος, όπου κάνουμε την πρώτη μας πρόβα(!) ζωής. Εκεί δοκιμάζουμε τις δυνάμεις και τις αδυναμίες μας, κρύβοντας ή φανερώνοντάς τες. Εκεί μπαίνουν οι ρίζες της διαμόρφωσής μας. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπάρχουν μυστικά και ψέματα, είτε ηθελημένα, για το «καλό» των άλλων, είτε προς τον εαυτό μας, γιατί δεν αντέχουμε να δούμε την αλήθεια.

Έτσι κι αλλιώς–το λέει και ο Νορέν στο έργο μας–, δεν υπάρχει μία αλήθεια. Ο καθένας έχει τη δική του. Η οικογένεια, λοιπόν, ως ζωντανό κύτταρο, εμπεριέχει όλες τις παθογένειες και τις υγιείς μας βάσεις.

— Γιατί τώρα, μετά από μια πανδημία που έκλεισε τον κόσμο σπίτι του, επιλέγετε αυτόν τον συγγραφέα που καταπιάνεται με την οικογένεια;

Εμείς συστήσαμε στο κοινό τον Νορέν για πρώτη φορά το 1990 με την Εβριάνα, μια παράσταση εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη. Είναι η δεύτερη φορά που τον επιλέγουμε. Είναι ένας βαθύς γνώστης της ανθρώπινης φύσης και των αντιφάσεών της σε ένα σύμπαν σύγχρονο, το οποίο αγγίζει όλα τα προβλήματα που δημιουργεί η εποχή μας.

Εκείνο που κάνει ιδιαίτερα σημαντικό τον Λαρς Νορέν είναι ότι επιδιώκει, μέσα από τα έργα του, να κάνει «συνένοχο» τον θεατή, να καταργήσει σχεδόν τα όρια σκηνής και κοινού, ώστε η παράσταση να αποτελέσει μια πραγματικά κοινή εμπειρία. Στο συγκεκριμένο έργο αυτή η πρόθεση του συγγραφέα είναι εξαιρετικά εμφανής και νομίζω ότι η παράσταση το επιβεβαιώνει. 

Μπέτυ Αρβανίτη: Όσα συμβαίνουν γύρω μας μάς καθορίζουν! Facebook Twitter
Η οικογένεια ως ζωντανό κύτταρο, εμπεριέχει όλες τις παθογένειες και τις υγιείς μας βάσεις.

— Ποια είναι τα κριτήριά σας όταν επιλέγετε έργο που θα παρουσιάσετε; Παίρνετε ρίσκα;

Οι επιλογές των έργων μας διαφοροποιούνται από άλλων θεάτρων ρεπερτορίου γιατί προκύπτουν μέσα από τα βιώματα και τα ερωτηματικά που δημιουργούν οι συναντήσεις μας με συγγραφείς, σκηνοθέτες, συνεργάτες. Πιστεύουμε απόλυτα στη συνεργασία με κοινή οπτική αισθητική και αντίληψη.

Το θέατρο μόνο μοναχική δουλειά δεν είναι. Το ότι έχουμε καταφέρει να μην κάνουμε εκπτώσεις οφείλεται στο ότι δεν επιδιώκουμε τίποτε άλλο μέσω του θεάτρου, ούτε καν την επιτυχία. Η μόνη μας επιθυμία είναι αυτό καθαυτό το θέατρο και ό,τι συμπεριλαμβάνει η έννοια αυτή. Εμένα, προσωπικά, θα με έκανε να πλήττω αφόρητα αν έπρεπε να σκέφτομαι με κριτήρια έξω από την καλλιτεχνική αναζήτηση.

— Την τελευταία διετία συνέβησαν πολλά. Πόσο σας επηρέασαν και ως άνθρωπο, μα και ως καλλιτέχνη;

Όσα συμβαίνουν γύρω μας δεν μας επηρεάζουν μόνο, μας καθορίζουν. Δεν γίνεται να μην υποστούμε τις συνέπειες των κοινωνικών, υγειονομικών και κλιματολογικών κρίσεων, ανεξάρτητα τού πώς τα διαχειρίζεται ο καθένας μας.

Κανείς δεν μένει αλώβητος, πόσο μάλλον ένας καλλιτέχνης που ό,τι αισθάνεται, ό,τι βλέπει, ό,τι τον ευαισθητοποιεί είναι υλικό που καταθέτει στη δημιουργική του έκφραση. Η σύνδεση με την ιστορική στιγμή που ζούμε δεν είναι απλώς απαραίτητη. Χωρίς αυτή δεν υπάρχεις ούτε ως άτομο ούτε ως καλλιτέχνης.

— Ξαναγυρνώντας στην παράσταση Φθινόπωρο Χειμώνας και στον γιατρό Χένρικ, στη σύζυγό του Μαργκαρέτα, στις κόρες τους Εύα και Άννα, θα κάνατε «συνδέσεις» με τη δική σας οικογένεια;

Όλες οι οικογένειες περνούν κρίσεις, όπως και η δική μου, ίσως όχι τόσο καταλυτικές – πραγματικά δεν ξέρω πώς τις ξεπέρασα. Πιστεύω πως αν κοιτάς κατάματα και κατανοείς με τι έχεις να παλέψεις μπορείς να ξεπεράσεις φόβους και αναστολές και να πας παραπέρα. Δεν δίνω συμβουλές. Δεν πιστεύω στις συμβουλές, μόνο στα παραδείγματα. Έτσι κι αλλιώς, εγώ μαθαίνω από τον εγγονό μου πιο πολλά.

Φθινόπωρο Χειμώνας

του Λαρς Νορέν  

Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Κεφαλληνίας 16 Κυψέλη, 210.8838727

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Tετ., Κυρ. 20:00, Πέμ.-Σάβ. 21:00

Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης

Παίζουν: Μπέτυ Αρβανίτη, Άννα Καλαϊτζίδου, Μαρία Καλλιμάνη, Άλκης Παναγιωτίδης

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άκης Δήμου

Θέατρο / «Ζούμε σε καιρούς φλυαρίας· έχουμε ανάγκη τη σιωπή του θεάτρου»

Άφησε τη δικηγορία για το θέατρο, δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Θεσσαλονίκη για την Αθήνα. Ο ιδιαίτερα παραγωγικός συγγραφέας Άκης Δήμου μιλά για τη Λούλα Αναγνωστάκη που τον ενέπνευσε, και για μια πόλη όπου η ζωή τελειώνει στην προκυμαία, δίχως να βρίσκει διαφυγή στο λιμάνι της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Θέατρο / Επιστροφή στο σπίτι της γιαγιάς: Ένα θεατρικό τσουνάμι αναμνήσεων

Ο νεαρός σκηνοθέτης Δημήτρης Χαραλαμπόπουλος ανεβάζει στην Πειραματική του Εθνικού το «ΜΑ ΓΚΡΑΝ'ΜΑ», μια ευαίσθητη σκηνική σύνθεση, αφιερωμένη στη σιωπηλή ηρωίδα της οικογενειακής ιστορίας μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Ματαρόα στον ορίζοντα»: Φέρνοντας ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Θέατρο / «Ματαρόα στον ορίζοντα»: Ένα θρυλικό ταξίδι στη σημερινή του διάσταση

Στην πολυεπίπεδη νέα παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ, λόγος, μουσική και σκηνική δράση συνυπάρχουν ισάξια και συνεισφέρουν από κοινού στην αφήγηση των επίδοξων ταξιδιωτών ενός ουτοπικού πλοίου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το video art στο ελληνικό θέατρο

Θέατρο / Video art στο ελληνικό θέατρο: Έχει αντικαταστήσει τη σκηνογραφία;

Λειτουργεί το βίντεο ανταγωνιστικά με τη σκηνογραφία και τη σκηνική δράση ή αποτελεί προέκταση του εθισμού μας στην οθόνη των κινητών μας; Οι γιγαντοοθόνες είναι θεμιτές στην Επίδαυρο ή καταργούν τον λόγο και τον ηθοποιό; Πώς φτάσαμε από τη video art στα stage LED screens; Τρεις video artists, τρεις σκηνοθέτες και ένας σκηνογράφος καταθέτουν τις εμπειρίες τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κωνσταντίνος Ρήγος

Οι Αθηναίοι / «Έχω αισθανθεί να απειλούμαι τη μέρα, όχι δουλεύοντας τη νύχτα»

Οκτάνα, Επίδαυρος, ΚΘΒΕ, Πέγκυ Ζήνα, Εθνικό, Λυρική, «Brokeback Mountain» και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Ως χορογράφος και σκηνοθέτης, ο Κωνσταντίνος Ρήγος έχει κάνει τα πάντα. Και παρότι έχει αρκετούς haters, νιώθει ότι αυτοί που τον καταλαβαίνουν είναι πολύ περισσότεροι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Οσιέλ Γκουνεό: «Είμαι πρώτα χορευτής και μετά μαύρος»

Χορός / «Δεν βλέπω τον εαυτό μου ως έναν μαύρο χορευτή μπαλέτου αλλά ως έναν χορευτή καταρχάς»

Λίγο πριν εμφανιστεί ως Μπαζίλιο στον «Δον Κιχώτη» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ο κορυφαίος κουβανικής καταγωγής χορευτής Οσιέλ Γκουνεό –έχει λάβει πολλά βραβεία, έχει επίσης εμφανιστεί στο Θέατρο Μπολσόι της Μόσχας, στην Όπερα του Παρισιού, στο Λίνκολν Σέντερ της Νέας Υόρκης και στο Ελίζιουμ του Λονδίνου– μιλά για την προσωπική του πορεία στον χορό και τις εμπειρίες που αποκόμισε, ενώ δηλώνει λάτρης της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Οι Αθηναίοι / Σμαράγδα Καρύδη: «Ήθελα να είμαι η Βουγιουκλάκη και ο Ρέτσος μαζί»

Ηθοποιός, σκηνοθέτις, ακατάτακτη και αγαπημένη του κοινού, η Σμαράγδα Καρύδη θυμάται πως ανέκαθεν ήθελε το σύμπαν, χωρίς να περιορίζεται. Στον απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της, ως η Αθηναία της εβδομάδας, καταλήγει πως, ούτως ή άλλως, «στο τέλος ανήκεις εκεί που μπορείς να φτάσεις», ενώ δηλώνει πως πάντα θα επιλέγει συνειδητά να συντάσσεται με τη χαρά.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Θέατρο / Το ανάπηρο σώμα που αντιστέκεται

Πώς διαβάζουμε σήμερα τον «Γυάλινο Κόσμο» του Τενεσί Oυίλιαμς; Στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης ο Antonio Latella προσφέρει μια «άλλη» Λόρα που ορθώνει το ανάστημά της ενάντια στο κυρίαρχο αφήγημα περί επαγγελματικής ανέλιξης, πλουτισμού και γαμήλιας ευτυχίας.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ