Ας υποθέσουμε ότι είσαι ένας νέος είκοσι πέντε χρονών. Ότι ο μισθός σου είναι 700 ευρώ και ζεις στην Αθήνα σήμερα. Με τα χρήματα αυτά πρέπει να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες.
Εάν δεν έχεις δεύτερη δουλειά και αποφασίσεις να ζεις, αντί να εργάζεσαι, στον ελεύθερο χρόνο σου, τότε τα χρήματα αυτά θα πρέπει να καλύψουν όλα τα βασικά σου κόστη: το νοίκι, το οποίο, αν δεν συγκατοικείς, απαιτεί παραπάνω από τον μισό προϋπολογισμό μηνιαίο, τον κλιματισμό, συνεπώς το ρεύμα –του οποίου ο πρόσφατος λογαριασμός προκάλεσε απανωτά εγκεφαλικά σε πάρα πολλούς, μεταξύ των οποίων και εγώ–, το νερό, το ίντερνετ, τα κοινόχρηστα, την κάρτα του μετρό και ό,τι άλλο λογίζεται ως στάνταρ έξοδο μέσα στον μήνα.
Όταν, όμως, είσαι είκοσι πέντε, σε αυτήν τη σχεδόν post-Covid εποχή και νιώθεις ότι πρέπει να μαζέψεις εμπειρίες για να μη μεγαλώσεις με απωθημένα μιας περιόδου που το μόνο που σου προσέφερε ήταν τηλεοπτικά σποτάκια για την πανδημία και ειδοποιήσεις με τραγωδίες στην αρχική σου σελίδα, τότε τα Σαββατοκύριακά σου είναι κάτι παραπάνω από πολύτιμα. Μέσα στα deadlines, τα ρεπό και τις υποχρεώσεις παλεύεις για να τα κρατήσεις δικά σου.
Είναι άλλωστε η μοναδική ευκαιρία να βγεις, να πιεις, να εξερευνήσεις νέα στέκια, να πας θέατρο, σινεμά, να γελάσεις με γνωστούς, να συστηθείς σε αγνώστους, να ταξιδέψεις για ένα διήμερο και να ξυπνήσεις το πρωί της Δευτέρας ξέροντας ότι είσαι κάτι παραπάνω από μια μηχανή που δουλεύει και κοιμάται.
Εάν λοιπόν ακολουθήσεις το lifestyle που ορίζεται από τα media και τον κόσμο των social, εάν κοιτάξεις γύρω σου και συμβουλευτείς τις top 10 προτάσεις για τα must visit εστιατόρια σε κάθε γειτονιά, τα μπαράκια που κάνουν τον Νέο Κόσμο, το Κουκάκι, την Ασκληπιού και τα new hot spots της πόλης ελκυστικά, θα μπεις σε μια λούπα που ξεκινά κάθε Παρασκευή απόγευμα, μετά τη δουλειά, και τελειώνει το βράδυ της Κυριακής, μαζί με τον μισθό σου.
Εάν πάλι έχεις ανησυχίες, χαζέψεις το ημερολόγιο με τα πάρτι και τα lives που επέστρεψαν στα famous spots του κέντρου και συμβουλευτείς τα picks των άχαστων παραστάσεων της σεζόν, των εκδηλώσεων στις δημοφιλείς σκηνές, των ταινιών που πήραν τέσσερα και πέντε αστεράκια και σχηματίσεις τον δικό σου εβδομαδιαίο χάρτη, πρέπει να είσαι έτοιμος να στηρίξεις οικονομικά έναν οργασμό πολιτιστικών δρωμένων.
Με 700-800 ευρώ τον μήνα, όση βουλιμία κι αν σου προκαλεί ο παλμός της αθηναϊκής ζωής, όση όρεξη για ζωή κι αν έχεις, όσες λίστες με τις δέκα καλύτερες προτάσεις κι αν διαβάσεις στα media, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα.
Ας υποθέσουμε όμως ότι λες «ναι» στους πειρασμούς του ιδανικού Σαββατοκύριακου. Αυτό ξεκινά τη στιγμή που θα σχολάσεις την Παρασκευή. Θα βρεις τους φίλους σου σε μια μπιραρία και θα καταλήξεις για ένα after work χαλαρό ποτό στο Μεταξουργείο, πριν σβήσεις την πείνα σου σε μια hip εναλλακτική καντίνα – η έξοδος στο τέλος της εβδομάδας είναι αναγκαία (18 ευρώ). Και το κοντέρ αρχίζει να μετρά.
Την επομένη θα ξυπνήσεις και θα ετοιμαστείς για τα ψώνια της εβδομάδας, που παρά το γεγονός ότι δουλεύεις σκληρά και καταλήγεις να παραγγέλνεις ξανά και ξανά, πρέπει να υπάρχουν για να σε σώζουν στις πρωινές ή βραδινές λιγούρες και να κρατούν το ψυγείο γεμάτο σε περίπτωση που έχεις επισκέπτες. Αν βαριέσαι και δεν θες ούτε κατά διάνοια να ακουμπήσεις κατσαρόλα, τότε παίρνεις μόνο τα βασικά από το σούπερ μάρκετ, το οποίο έτσι κι αλλιώς θα τιμήσεις για τοστ-ζαμπόν και όλα τα απαραίτητα (20 ευρώ).
Όσο για την εικόνα σου, αυτή σε απασχολεί φυσικά πολύ και η μηνιαία κάρτα γυμναστηρίου στο πορτοφόλι (ας πούμε 30 ευρώ τον μήνα) φροντίζει να σου θυμίζει ότι πρέπει να το επισκέπτεσαι κάθε Σάββατο.
Άνοιξη, βέβαια, σημαίνει τραπεζάκια έξω και μετά τα ψώνια πας να βρεις την παρέα σου για καφέ ή brunch στο αγαπημένο hot spot στο Παγκράτι που σερβίρει εκπληκτικές λιχουδιές. Εάν φας κάτι στάνταρ, το 15άρι είναι δεδομένο. Εάν όχι, μένεις στον καφέ (3 ευρώ), όμως το μεσημέρι πρέπει να φας, όπως και να 'χει. Άλλωστε, τα νέα μέρη που μπήκαν στον γαστρονομικό χάρτη είναι τόσο πολλά, που δεν πρέπει να χάσεις χρόνο. Νέος Κόσμος, Εξάρχεια, Παγκράτι, Κυψέλη, ethnic επιλογές στο κέντρο που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις, νέες αφίξεις με ιδιαίτερα πιάτα που ξεχωρίζουν, εστιατόρια με ελκυστικά και προσιτά μενού ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Το σίγουρο είναι ότι αν κάτσεις για να απολαύσεις το γεύμα με την παρέα σου, θα φλερτάρεις με το τριαντάευρο.
Και, φυσικά, έρχεται το Σαββατόβραδο! Η επιστροφή της αθηναϊκής νύχτας με τα parties στα αγαπημένα σημεία, από του Ψυρρή μέχρι το Γκάζι και την Ομόνοια, τα lives που θέλουμε να ζήσουμε ξανά, χορεύοντας ιδρωμένοι μπροστά στο stage, δεν χάνονται. Οι παρουσιάσεις δίσκων καλλιτεχνών που περιμέναμε τόσο πολύ μέσα στην πανδημία είναι επιτέλους εδώ.
Δίνεις ραντεβού με την παρέα σου και πληρώνεις εισιτήριο (10-15 ευρώ) πριν συνεχίσεις για την μπαρότσαρκα του Σαββατόβραδου που μας είχε στερήσει ο Covid. Κάθε στάση και ένα ποτό. Τα μέρη είναι τόσo πολλά, τα afterάδικα που κάποτε ολοκλήρωναν την έξοδό μας παίζουν μουσική μέχρι το ξημέρωμα και μας καλούν, όπως καλούμε εμείς το ταξί αργότερα, πληρώνοντας τη διαδρομή της επιστροφής, αφού έχουμε πιει για τα καλά πριν γυρίσουμε σπίτι με τους φίλους μας.
Δεν θα πιάσω την Κυριακή, τα θέατρα, τις εκθέσεις, τις αίθουσες προβολών, τα ανοιξιάτικα trips που θα θέλαμε να κάνουμε τις Κυριακές σε προορισμούς έξω από την Αθήνα· τις βόλτες στα νησιά που βρίσκονται 50 λεπτά από τον Πειραιά και κοστίζουν 30 ευρώ μίνιμουμ πήγαινελα με το πλοίο· το αυτοκίνητο που είναι απαραίτητο να έχεις για να εξερευνήσεις τις ομορφιές της Αττικής έξω από την πόλη· τη βενζίνη που θα έπρεπε να πληρώσεις αν θέλεις να κάνει κάτι διαφορετικό, μακριά από την Αθήνα.
Η αλήθεια είναι αυτή. Εάν κάνεις τα μισά απ' όλα τα παραπάνω το Σαββατοκύριακό σου, το πιο πιθανό είναι ότι μετά από δύο βδομάδες θα έχεις μείνει ταπί. Με 700-800 ευρώ το μήνα, όση βουλιμία κι αν σου προκαλεί ο παλμός της αθηναϊκής ζωής, όση όρεξη για ζωή κι αν έχεις, όσες λίστες με τις 10 καλύτερες προτάσεις κι αν διαβάσεις στα media, έχεις δύο επιλογές. Ή βρίσκεις δυο και τρεις δουλειές για να χρηματοδοτείς την πολυπόθητη αθηναϊκή έξοδο και ενδεχομένως να σε παίρνει ο ύπνος στο θέατρο στη μέση της παράστασης από την κούραση ή κάνεις γαργάρα το lifestyle που σου πλασάρεται και ψάχνεις άλλους τρόπους για να περάσεις καλά.
Σήμερα υπάρχει ήδη ένας άλλος τρόπος διασκέδασης για τους νέους, που σε αυτήν τη σχεδόν post-Covid περίοδο μοιάζει τόσο οικονομικός όσο και αποδεκτός από τους συνομηλίκους τους. Και φαίνεται ότι μπορείς να περάσεις καλά το Σαββατοκύριακο αλλιώς.
Οι αρετές του σπιτιού και της βόλτας, του πάρκου, της γειτονιάς και της περιπτερόμπιρας που εξερευνήσαμε αρχικά την περίοδο της κρίσης και έπειτα κατά τη διάρκεια της καραντίνας ως λύσεις εκτάκτου ανάγκης πλέον μεταφράζονται σε ένα lifestyle το οποίο δημιουργεί μικρά communities ανθρώπων που vibάρουν και μοιράζονται τα Σ/Κ τους με κέφι και συντροφικότητα.
Το σινεμά δεν είναι πια η πρώτη επιλογή τις μέρες του Σ/Κ, αλλά επιλέγεται τις καθημερινές, που το εισιτήριο είναι μειωμένο. Τα πακέτα που προσφέρουν deals 1+1 αξιοποιούνται και με το παραπάνω, ενώ οι προτζέκτορες στις ταράτσες και στα σπίτια δημιουργούν ευχάριστες συναντήσεις για προβολές. Οι ψηφιακές πλατφόρμες συμφέρουν, αφού μπορούν να κρατήσουν συντροφιά τα βράδια ακόμα και εντελώς δωρεάν.
Οι μέρες που τα μουσεία έχουν ελεύθερη είσοδο, τα δωρεάν δρώμενα στα πολιτιστικά κέντρα της πόλης, οι εκθέσεις με χαμηλό ή μηδενικό εισιτήριο μπαίνουν στο πρόγραμμα, όπως και τα φθηνά συνοικιακά lives σε μικρούς χώρους.
Όσο για τα ψώνια της εβδομάδας; Η σαββατιάτικη λαϊκή έχει γίνει για πολλούς ψυχοθεραπεία. Και πέρα από την ικανοποίηση που προσφέρει η απλότητά της, οι καλές τιμές σε σχέση με αυτές των σούπερ-μαρκετ κάνουν τα καρότσια τους να γεμίζουν.
Το καινούργιο ΠΣΚ των νέων που εργάζονται πυρετωδώς για χρήματα τα οποία εξατμίζονται το πρώτο πενθήμερο του μήνα λόγω των βασικών εξόδων απέχει πρακτικά πολύ από αυτό που προβάλλεται ως πρόταση από τα media και τον κόσμο των social. Τα χρήματα που μπορεί να δίναμε όταν άνοιξε ξανά η εστίαση για να απολαύσουμε και πάλι το αγαπημένο μας εστιατόριο και τα πιάτα που είχαμε λατρέψει πλέον ξανασκεφτόμαστε να τα δώσουμε και πολλοί νέοι προτιμούν, αντί των must επιλογών στην εστίαση, μια εξόρμηση στο φυσικό τοπίο.
Η επίσκεψη στο εστιατόριο γίνεται πικνίκ σε κάποιο πάρκο ή σε έναν λόφο. Από τον Εθνικό Κήπο μέχρι του Φιλοππάππου και από το Πεδίον του Άρεως μέχρι την πλατεία Ελευθερίας, οι παρέες βάζουν μουσική σε κάποιο φορητό ηχείο, στρώνουν στο χώμα και μοιράζονται το ποτό και το φαγητό. Ο καθένας φέρνει ό,τι μπορεί και όλοι μαζί απολαμβάνουν στον ήλιο μια συνήθεια που έγινε λατρεία μέσα στην καραντίνα και συνεχίζεται με ενθουσιασμό μέχρι σήμερα.
Η πεζοπορία στο δάσος, η βόλτα με το ποδήλατο, η ομαδική εξόρμηση για περπάτημα στο κέντρο ή στα πέριξ της Αθήνας γίνονται είτε με τα μέσα είτε με τα ποδήλατα, ενώ για πιο μακρινούς προορισμούς η βενζίνη μοιράζεται στα τέσσερα και στα πέντε.
Την ίδια στιγμή, η επανεκκίνηση της εστίασης που αναμένει ένα ασφυκτικά γεμάτο με νεαρόκοσμο καλοκαίρι δεν έχει μειώσει τα αυτοσχέδια home parties, τα bbq σε πίσω αυλές ή σε κοινόχρηστους χώρους και οι πρώτες εξορμήσεις σε παραλίες έχουν αρχίσει ήδη. Μικροί κοινόχρηστοι χώροι στο Μεταξουργείο, την Κυψέλη και τα Εξάρχεια βρίσκουν όλο και περισσότερους θαμώνες που αναζητούν ένα χαλαρό κλίμα.
Όσο για τις αποδράσεις τα Σαββατοκύριακα της άνοιξης και του καλοκαιριού; Το backpack, το free camping και οι παρέες που θα κατασκηνώνουν σε ερημικά και μη τοπία θα πολλαπλασιαστούν τα τριήμερα.
Αλήθεια, ποιος μέσος 25χρονος θα μπορεί να πληρώσει διαμονή στα νησιά, φαγητό σε παραθαλάσσια εστιατόρια και να ανοίξει μπουκάλια σε μπαράκια που βαράνε μέχρι το ξημέρωμα; Το pack των θερινών διακοπών που κάποτε ήταν must για να είσαι κι εσύ μέσα στα πράγματα μοιάζει κάτι παραπάνω από πολυτέλεια.
Ακόμη και η μπαρότσαρκα του Σαββατόβραδου μετατρέπεται από πολλούς σε ένα σπιτικό pre-drinking που κρατάει περισσότερο από το συνηθισμένο και οδηγεί μετά τις 12 στο μπαράκι της γειτονιάς για ένα ποτό. Εκείνοι που θέλουν να παρτάρουν καταλήγουν σε κάποια υπόγεια διάβαση με techno ήχους που κρατάνε μέχρι το ξεμέρωμα και σε υπαίθρια open-air parties που είναι προσβάσιμα σε όλους. Όσο η θερμοκρασία ανεβαίνει, ο κόσμος θα χορεύει όλο και περισσότερο έξω με ένα ποτό και μια μπίρα στο χέρι και τα φοιτητικά urban parties θα γίνονται όλο και πιο ελκυστικά, επιστρέφοντας δυναμικά, χωρίς περιορισμούς.
Στην post-Covid εποχή το κόστος ζωής για έναν νέο άνθρωπο κάνει τους οδηγούς πόλης και τις λίστες για τη γαμάτη αθηναϊκή ζωή να μοιάζουν με κακόγουστο αστείο. Και τις μοναδικές μέρες της εβδομάδας που μπορεί να διαθέσει για να νιώσει ότι δεν ζει σε λήθαργο, μια υπόθεση προσωπική, που τον φέρνει κοντά με τους συνομηλίκους του, υπό νέους, δικούς του όρους.
