Σεμεδάκια και μικρασιατικές μνήμες σε μια συναρπαστική παράσταση στην Ελευσίνα

Μυστήριο_13 Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία Facebook Twitter
Για όλους τους συμμετέχοντες η συγκίνηση δεν μπορεί παρά να είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς φέτος γιορτάζουμε και την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή
0

Μαζί με τις μαξιλαροθήκες, τα σεντόνια και τις παπλωματοθήκες, η γιαγιά του ηθοποιού Θάνου Τσακαλίδη, που ετοίμασε προικιά για όλα της τα εγγόνια, έφτιαξε και άπειρα σεμεδάκια για να στολίσουν τα σπιτικά τους, να αναδείξουν την παράδοση και την αρχοντιά της οικογένειας.

Τα σεμεδάκια ως εικαστικό μοτίβο επανέρχονται συχνά, άλλοτε ως σκηνογραφία και άλλοτε ως οπτική ταυτότητα, στη site specific παράσταση «Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία» σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου. Μια περιπατητική παράσταση που παραπέμπει σε documentary theater, παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 2019 στο Φεστιβάλ Συνοικισμός της Ελευσίνας και τώρα επαναλαμβάνεται στο πλαίσιο του αφιερώματος της διοργάνωσης 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Φυσικά, κάποια πράγματα έχουν αλλάξει έκτοτε. Η πανδημία έκανε τους ανθρώπους καχύποπτους στις επαφές τους, αποξένωσε αρκετούς. Λόγου χάρη, τα μέλη του Συλλόγου Μικρασιατών Ελευσίνας είχαν απομακρυνθεί όλο αυτό το διάστημα από τις δραστηριότητές τους, ενώ δύο από τις γυναίκες που συμμετείχαν, η κυρία Αρχόντω και η κυρία Ελένη, έχουν φύγει από τη ζωή. Εμφανίζονται όμως στα βίντεο, απλώς η δεύτερη, η κυρία Ελένη, της οποίας η μορφή προβαλλόταν στον τοίχο του σπιτιού της και όταν είχε διάθεση ή χρόνο έβγαινε στο μπαλκόνι της, δεν θα είναι πια εδώ για να το επαναλάβει.

Βέβαια προστέθηκαν καινούργιοι που συμμετέχουν στη μουσική και τα τραγούδια, απόδειξη του πόσο τους άρεσε η παράσταση που είχαν δει τότε. Για όλους, πάντως, η συγκίνηση δεν μπορεί παρά να είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς φέτος γιορτάζουμε και την επέτειο της Μικρασιατικής Καταστροφής. 

Καθόλη τη διάρκεια του δραματικού «παραληρήματος» προβάλλονται στον τοίχο του σπιτιού εικόνες από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα ‒ κάποια από εκείνα που μνημονεύονται σήμερα είναι ηλικιωμένοι που κάποτε ζούσαν ανέμελα και γλεντούσαν, συνεχίζοντας την παράδοση του τόπου των προγόνων τους. 

Μυστήριο_13 Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία Facebook Twitter
Γιολάντα Μαρκοπούλου. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή
Μυστήριο_13 Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία Facebook Twitter
Περικλής Μιχαήλος και Βάσω Σφήκα, Μικρασιάτες κάτοικοι του συνοικισμού. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή

Επιστρέφοντας στα σεμεδάκια, μέσα από την παράσταση αναδεικνύονται σε κύριο χαρακτηριστικό μιας ολόκληρης εποχής. Οι κυράδες της Ελευσίνας, σε ένα από τα βίντεο της παράστασης που προβάλλονται στον τοίχο ενός χαμόσπιτου, με τις αφηγήσεις τους εισάγουν το κοινό στον γυναικείο μικρόκοσμό τους. Λένε π.χ. για τις Σμυρνιές πως ήταν οι πρώτες που χρησιμοποίησαν κρέμες ομορφιάς που είχαν μάθει να φτιάχνουν στα μέρη τους για την προστασία και τη συντήρηση της επιδερμίδας τους, πολύ πριν έρθουν να εγκατασταθούν εδώ.

Με αυτά και άλλα ανομολόγητα μυστικά άρχισαν να ρίχνουν τα παλικάρια της Κάτω Ελευσίνας και να προκαλούν το μίσος των υπόλοιπων γυναικών, που έφταναν να τις αποκαλούν «παστρικές» και να αποτρέπουν τους άντρες από το να πηγαίνουν προς τα «παντρεμενατζίδικα», όπως αποκαλούσαν κάποτε την περιοχή της Άνω Ελευσίνας ‒ γιατί οι περισσότερες γνωριμίες κατέληγαν σε παντρειές. Ήθελαν δεν ήθελα οι ντόπιοι, όμως, τα προσφυγικά παραπήγματα απέκτησαν ζωή, με τα χρόνια νοικοκυρεύτηκαν και έγιναν καθωσπρέπει και οι Μικρασιάτες είχαν κάπου να στεγάσουν το βιος τους. Εκεί που τους έδωσαν γη για να ζήσουν προσωρινά, όταν κατέφθασαν μετά το ’22, πιστεύοντας ότι αργά ή γρήγορα θα επέστρεφαν στα σπίτια τους. 

Ανάμεσα σε αυτά τα χαμηλά σπίτια, σε δρόμους με ονόματα όπως Καππαδοκίας, Αϊδινίου, Κωνσταντινουπόλεως, Καισαρείας, Νικομήδειας, μικροσόκακα όπου ζουν απόγονοι της πρώτης γενιάς προσφύγων, έχει στηθεί αυτή η εξαιρετική παράσταση-περίπατος με οδηγό τον Θάνο Τσακαλίδη και ερμηνευτές τους ίδιους τους παλιούς κατοίκους που πέρασαν τη ζωή τους σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου, κουβαλώντας τις μνήμες, τις αφηγήσεις, τις εικόνες των γονιών τους και των παππούδων τους, ατομικά και συλλογικά βιώματα μιας κοινότητας που αδυνατεί να λησμονήσει το παρελθόν που την ενώνει, γεγονότα και αναμνήσεις που αναπόφευκτα καθόρισαν τη σχέση τους με τον τόπο αλλά και με τον χρόνο.

Μυστήριο_13 Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία Facebook Twitter
Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή

Η παράσταση ξεκινάει από την αυλή του σπιτιού του κυρίου Περικλή, συνταξιούχου κουρέα που έχει παραχωρήσει μέρος της ιδιοκτησίας του στο παρακείμενο Μουσείο Μικρασιατών. Καθώς κουρεύει τα μαλλιά του Θάνου, αφηγείται τη ζωή του, συμπληρώνοντας το κολάζ μιας 50χρονης καριέρας στην Ελευσίνα, στο μέρος όπου η μοίρα οδήγησε τον ίδιο και την οικογένειά του.

Η επόμενη στάση της διαδρομής, που μοιάζει λίγο σαν να ξετυλίγεται ένα κουβάρι αναμνήσεων και καταθέσεων ζωής, γίνεται στο σπίτι του κυρίου Βαγγέλη που έφερε χώμα από τα πατρογονικά εδάφη του Μπουτζά και ακόμα διατηρεί στον κήπο του. Η πίσω πόρτα της αυλής του βγάζει σε ένα «σκηνικό», τον λευκό τοίχο-οθόνη επί της οδού Καππαδοκίας, επάνω στον οποίο προβάλλονται ο κύριος Περικλής και η σύζυγός του να αφηγούνται την ιστορία ενός κλειδιού που έχει διασωθεί μέχρι τις μέρες μας, διατηρώντας πάντα τον σκοπό του, να ανοίξει την πόρτα του σπιτιού όπου κάποτε ζούσε μια ευτυχισμένη ελληνική οικογένεια της Σμύρνης.

Λίγο πιο πέρα, στη γωνιά της αυλής του σπιτιού του, ο κύριος Γρηγόρης, κάτω από μια κολόνα της ΔΕΗ, αμέριμνος, παίζει στην κιθάρα του το «Έχε γεια, Παναγιά». Το κοινό συνεχίζει την περιήγηση, παίρνει δρομάκια, αφήνει σοκάκια, μπαίνει και βγαίνει από σπίτια όπου οι μνήμες ζωντανεύουν μέσα από βίντεο που προβάλλονται σε φθαρμένους τοίχους, άδεια σπίτια και αυλές (τον κινητό προτζέκτορα χειριζόταν η σκηνοθέτις που ακολουθούσε την πομπή). Είναι σαν οι άνθρωποι που κάποτε τα κατοικούσαν να ζωντανεύουν τα πρόσωπα ενός πολύ πρόσφατου παρελθόντος. Κάποιοι που είναι ακόμα εν ζωή καταθέτουν τις μαρτυρίες τους μπροστά από την κάμερα. Όχι απαραίτητα ιστορίες καταστροφής και συντριβής αλλά επιβίωσης και αγώνα, ενίοτε και χαράς.

Μυστήριο_13 Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία Facebook Twitter
Κάποια στιγμή η πομπή σταματάει έξω από το σπίτι της κυρίας Βάσως Σφήκα, στη γωνία της οδού Καισαρείας, κι αρχίζουν να ακούγονται υπέροχες μουσικές από ζωντανή ορχήστρα, δίνοντας μια άλλη διάσταση στην ιδιότυπη αυτή περφόρμανς. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή

Κάποια στιγμή η πομπή σταματάει έξω από το σπίτι της κυρίας Βάσως Σφήκα, στη γωνία της οδού Καισαρείας, κι αρχίζουν να ακούγονται υπέροχες μουσικές από ζωντανή ορχήστρα (λαούτο, κλαρίνο, νέι, καβάλι, νταραμπούκα, μπεντίρ, στάμνα, καλίμπα, cajon, βιολί και ούτι), δίνοντας μια άλλη διάσταση στην ιδιότυπη αυτή περφόρμανς, εμφυσώντας ψυχή στα λόγια που ακολούθησαν. Ποιήματα σαν θραύσματα ημερολογίου της κυρα-Βάσως, ερμηνευμένα στην ταράτσα του σπιτιού της από την ηθοποιό Ιφιγένεια Καραμήτρου. Καθόλη τη διάρκεια του δραματικού «παραληρήματος» προβάλλονται στον τοίχο του σπιτιού εικόνες από φιλικά και συγγενικά πρόσωπα ‒ κάποια από εκείνα που μνημονεύονται σήμερα είναι ηλικιωμένοι που κάποτε ζούσαν ανέμελα και γλεντούσαν, συνεχίζοντας την παράδοση του τόπου των προγόνων τους. Οι εικόνες και εκεί συμπληρώνονταν από σεμεδάκια, διατηρώντας τη σημειολογία αλλοτινών καιρών και ενός γυναικείου σύμπαντος που κάποτε χαρακτηριζόταν από απόλυτη νοικοκυροσύνη και πάστρα. Η ίδια η κυρία Βάσω κλείνει το νοσταλγικό και κάπως τραγικό δρώμενο, απαγγέλλοντας ένα της ποίημα μέσα από μια βιντεοσκοπημένη προβολή.

Όταν πια η διαδρομή πλησιάζει στο τέλος της, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε, στην οδό Καππαδοκίας, ο Θάνος Τσακαλίδης αφηγείται με χιούμορ και τρυφερότητα τη δική του προσωπική ιστορία με τη γιαγιά του, τους γονείς του που είδε στις ειδήσεις στην τηλεόραση αγκαλιά με μια Τουρκάλα στον τόπο της οικογένειάς του στη Σμύρνη, οπότε και άρχισε να καταλαβαίνει ότι όλα αυτά είχαν σημασία. Τότε παίρνουν θέση στον τοίχο πίσω του έξι γυναίκες ως μία ακόμα βιντεοπροβολή. 

Μυστήριο_13 Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία Facebook Twitter
Όταν πια η διαδρομή πλησιάζει στο τέλος της, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε, στην οδό Καππαδοκίας, ο Θάνος Τσακαλίδης αφηγείται με χιούμορ και τρυφερότητα τη δική του προσωπική ιστορία με τη γιαγιά του. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή

Έξι Σμυρνιές γύρω από ένα τραπέζι να αναπολούν τις δικές τους ιστορίες στην Ελευσίνα, μέχρι που κάνουν ζωντανά και οι ίδιες την εμφάνισή τους, χτυπώντας ρυθμικά κουταλάκια, ακολουθώντας τον ήχο που παράγουν με ανάλογα βήματα, ένα χορευτικό μοτίβο από το Ικόνιο. Για μία ακόμα φορά επάνω στον τοίχο προβάλλεται ένα υπερμέγεθες σεμεδάκι, ενώ η Ιφιγένεια Καραμήτρου ερμηνεύει κι άλλες γραπτές εκμυστηρεύσεις της κυρίας Βάσως.

Τέλος, στον προαύλιο χώρο της μικρής εκκλησίας του Αγίου Χαράλαμπου, επάνω στα γυάλινα παραθύρια της ξεκινάει να προβάλλεται η βιντεοσκοπημένη εικόνα του παπα-Κώστα, στιγμιότυπο από την Αγέλαστο Πέτρα του Φίλιππου Κουτσαφτή. Ο ιερωμένος, ο οποίος δεν βρίσκεται πια εν ζωή, αγαπούσε ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη εκκλησία και ενίοτε λειτουργούσε σε αυτή. Κάνοντας ευθεία αναφορά στα ιστορικά γεγονότα του 1922, αφηγείται πώς εγκατέλειψε βίαια στα δέκα του τον τόπο που θεωρούσε πατρίδα του, πώς είδε για τελευταία φορά το πατρικό του που είχε γίνει στάχτη.

Σιγά-σιγά και κάτω από συγκινησιακή φόρτιση όλοι οι συμμετέχοντες της παράστασης παίρνουν θέσεις σε καρέκλες αντίκρυ στο κοινό. Οι άντρες κρατούν αναμμένα κεράκια, η ένταση της μουσικής ανεβαίνει και όλοι μαζί, γυναίκες άντρες, τραγουδάνε τον «Καϊκτσή» και το «Τέσσερα μάτια, δυο καρδιές». Η καθόλου μελοδραματική, αλλά καθόλα συναρπαστική παράσταση ολοκληρώνεται με τον πιο ατμοσφαιρικό και καθηλωτικό τρόπο.

Μυστήριο_13 Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία Facebook Twitter
Οι εικόνες συμπληρώνονταν από σεμεδάκια, διατηρώντας τη σημειολογία αλλοτινών καιρών και ενός γυναικείου σύμπαντος που κάποτε χαρακτηριζόταν από απόλυτη νοικοκυροσύνη και πάστρα. Φωτ.: Ελίνα Γιουνανλή

Μυστήριο_13  Ε_ΦΥΓΑ Μικρασία
30 Σεπτεμβρίου & 1, 2, 7, 8, 9 Οκτωβρίου | Συνοικισμός Άνω Ελευσίνας

Σύλληψη - σκηνοθεσία: Γιολάντα Μαρκοπούλου
Δραματουργία: Ιωάννα Βαλσαμίδου
Συνεργασία στη δραματουργία: Θάνος Τσακαλίδης
Σχεδιασμός βίντεο: Ερατώ Τζαβάρα & Γιολάντα Μαρκοπούλου
Μουσική σύνθεση: dorόs
Σχεδιασμός κοστουμιών: Πάρις Μέξης
Έρευνα: Η ομάδα 
Τεχνική διεύθυνση: Νίκος Χαραλαμπίδης
Διεύθυνση παραγωγής: Βίκυ Στρατάκη

Εκτέλεση παραγωγής: POLYPLANITY Productions

Ηθοποιοί: Ιφιγένεια Καραμήτρου, Θάνος Τσακαλίδης
Ζωντανή Μουσική: dorόs - Νικόλας Αγγελόπουλος (λαούτο, πολίτικο λαούτο), Δημήτρης Μπρέντας (κλαρίνο, νέι, καβάλι), Αλέξης Νόνης (νταραμπούκα, μπεντίρ, στάμνα, cajon, καλίμπα), Νίκος Σκαφίδας (βιολί), Χρήστος Σύγγελος (ούτι)
Συμμετέχουν τα μέλη του Συλλόγου Μικρασιατών Ελευσίνας (αλφαβητικά): Γρηγόρης Ασημακόπουλος, Βούλα Γέμελα-Καλασκάνη, Γεωργία Γιαγτζόγλου-Αντωνιάδου, Μαρίνα Δασκάλου, Φρόσω Καρακίτσου, Μαρία Λιούρα, Μαρίτσα Μιχαήλου, Περικλής Μιχαήλος, Καίτη Σαριτζιώτη, Βάσω Σφήκα, Βαγγέλης Τσακίρογλου, Ευγενία Τσολάκη και η αείμνηστη Αρχόντω Γέμελα-Μαρούγκα

Με την υποστήριξη του Μουσείου Ιστορίας και Λαογραφίας Συλλόγου Μικρασιατών Ελευσίνας και του mind the fact.

Ώρα έναρξης: 19.00
Τόπος & ώρα συνάντησης: Μουσείο Ιστορίας και Λαογραφίας Συλλόγου Μικρασιατών Ελευσίνας (Λαμψάκου 13) I 18:30

Με αγγλικούς υπέρτιτλους
Είσοδος ελεύθερη
Περισσότερες πληροφορίες: [email protected] &  210 5562001 

Θέατρο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Timecircus: «Avec tout le monde, contre personne!»

Θέματα / Μια αρχαιο-φουτουριστική κολεκτίβα έρχεται τώρα με τα πόδια, από το Βέλγιο στην Ελευσίνα

Η βελγική κολεκτίβα διασχίζει πεζή την Ευρώπη, σέρνοντας ένα πλοίο ξηράς, για να χτίσει στο κέντρο της Ελευσίνας, τον Φεβρουάριο του 2023, μια κιβωτό ελπίδας και αιώνιας νεότητας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Trainrailbiking

Πολιτισμός / Το Πρώτο Φεστιβάλ Οικοπολιτισμού έρχεται στην Ελευσίνα

Συζητήσεις, γαστρονομικές συναντήσεις, ποδηλατικές διαδρομές, περιπατητικές δράσεις στους συνοικισμούς, πικ νικ με μουσική από DJs και τοπικές μπάντες, και πολλές παράλληλες δράσεις στις 24 και 25/9.
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK Απόπειρες για τη ζωή της: Ψάχνοντας την αλήθεια για τις υπέροχες, βασανισμένες γυναίκες και τις τραγικές εμπειρίες τους

Θέατρο / Η βάρβαρη εποχή που ζούμε σε μια παράσταση

Ο Μάρτιν Κριμπ στο «Απόπειρες για της ζωή της» που ανεβαίνει στο Θέατρο Θησείον σκιαγραφεί έναν κόσμο όπου κυριαρχεί ο πόλεμος, ο θάνατος, η καταπίεση, η τρομοκρατία, η φτώχεια, ο φασισμός, αλλά και ο έρωτας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις το Συμπόσιο του Πλάτωνα στην εποχή του tinder

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ