«Η προσωπική μου σχέση με το έργο του Καβάφη»

«Η προσωπική μου σχέση με το έργο του Καβάφη» Facebook Twitter
Γραφιστική επέμβαση πάνω σε αχρονολόγητο φωτογραφικό πορτρέτο του Καβάφη από το εργαστήριο των Fettel & Bernard στην Αλεξάνδρεια. Ο ποιητής έχει μουστάκι, φοράει κοστούμι με γραβάτα και γυαλιά. Ο λογότυπος του φωτογραφικού εργαστηρίου στο verso, όπου και χειρόγραφη αφιέρωση του Καβάφη στον φίλο του Περικλή Αναστασιάδη. Η φωτογραφία θα πρέπει να χρονολογηθεί γύρω στο 1896, λόγω της έντονης ομοιότητας με παρόμοια φωτογραφία, χρονολογημένη από τον Καβάφη στο έτος αυτό.
0

Vicente Fernandez Gonzalez

Αναπληρωτής καθηγητής Μετάφρασης και Διερμηνείας Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα

Gonzalez

«Το έργο του Καβάφη με συνοδεύει και με απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια. Η νέα ζωή της ποίησης του Αλεξανδρινού στο πέρασμά της σε άλλες γλώσσες ήταν και είναι σήμερα το κύριο ερευνητικό μου αντικείμενο. Ο Καβάφης είναι μέρος της ζωής μου, της πανεπιστημιακής και επιστημονικής φυσικά, αλλά όχι μόνο. Η ανάγνωση των ποιημάτων του, δημόσια και ιδιωτική, είναι πάντοτε για μένα μια βαθιά εμπειρία, ερέθισμα για σκέψη και περισυλλογή, πηγή λογοτεχνικής απόλαυσης. Δεν κουράζομαι ποτέ να διαβάζω τους στίχους του· στα ελληνικά, στα ισπανικά και σε όσες άλλες γλώσσες μπορώ. Η ικανοποίηση που παίρνω από τη μετάφρασή τους είναι από τις μεγαλύτερες που μπορώ να φανταστώ».

Peter Jeffreys

Αναπληρωτής καθηγητής Αγγλικής Λογοτεχνίας στο Suffolk University της Βοστώνης

Peter Jeffreys«Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ερωτεύτηκα τον Καβάφη. Τον είχα διαβάσει ως φοιτητής και η απόφασή μου να ασχοληθώ στη διδακτορική μου διατριβή με τη σχέση του με τον Ε.Μ. Φόρστερ σίγουρα συνέδεσε τα ακαδημαϊκά μου ενδιαφέροντα με τις καβαφικές σπουδές. Στην πραγματικότητα, από τότε που εξέδωσα το πρώτο μου βιβλίο για τον Καβάφη, δεν έχω σταματήσει να αλληλεπιδρώ μαζί του. Εξακολουθεί να με ιντριγκάρει και ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος και υποθέτω πως η στάση μου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εμμονή. Βρίσκω το περίπλοκο εύρος του συναρπαστικό: ήταν ένας Κωνσταντινουπολίτης, Αγγλοέλληνας “Αιγυπτιώτης” που περιδιάβαινε στον 19ο και τον 20ό αιώνα∙ ένας μοντέρνος ποιητής που ενστάλαζε βικτοριανό αισθητισμό και γαλλική παρακμή στους δικούς του στίχους.

Κατάφερε να σαγηνεύσει το διεθνές κοινό με το ενδιαφέρον του για τον ελληνισμό, ακόμα και από τη δική του διακριτή οπτική. Έκανε τις εφήμερες επαφές μνημειώδεις και εξερεύνησε τον queer πόθο. Η ποίησή του μιλά από μόνη της και θα συνεχίσει να εμπνέει νέες αναγνώσεις. Η αινιγματική ζωή του όμως είναι πιο περίπλοκο ζήτημα, και πέρασα την προηγούμενη δεκαετία συγγράφοντας μια βιογραφία του (Alexandrian Sphinx: A Life of C.P. Cavafy – Farrar, Strauss & Giroux) –της οποίας η έκδοση επίκειται– σε μια προσπάθεια να καταλάβω και να απεικονίσω τον άνδρα πίσω από τον ποιητή. Δεν είμαι σίγουρος ότι το ταξίδι μου με τον Καβάφη θα τελειώσει, ωστόσο “μ’έδωσε τ’ωραίο ταξείδι” για το οποίο είμαι βαθιά ευγνώμων».

Bart Soethaert

Επιστημονικός υπεύθυνος (principal investigator) στο ερευνητικό πρόγραμμα αριστείας «Temporal Communities: Doing Literature in a Global Perspective» (EXC 2020) και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου

bart«Η προσωπική μου σχέση με το έργο του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη είναι πολλαπλώς διαμεσολαβημένη – άραγε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Ως αναγνώστες, με την ευρύτερη σημασία του όρου, όλες και όλοι μας ερχόμαστε σε επαφή με την ποίηση και τη ζωή του Αλεξανδρινού ποιητή με ποικίλους τρόπους και αφορμές: μέσω εκδόσεων που παρουσιάζουν το έργο και το καθιστούν αναγνώσιμο, μέσω μεταφράσεων, ανθολογιών, σκόρπιων παραθεμάτων και αναφορών, μέσω κριτικών αναλύσεων και ποικίλων επικλήσεων, μέσω προσωπικών και καλλιτεχνικών ανταποκρίσεων στην ποίησή του κ.ο.κ. Αυτές οι παρουσιάσεις, που ποτέ δεν αναπαριστούν ή δεν σημαίνουν απλώς, λειτουργούν, όχι σπανίως, ως μεσάζοντες που συμπαράγουν ως έναν βαθμό το έργο και την εικόνα που συγκροτεί ο καθένας μας γι’ αυτό∙ εν τέλει, συνδιαμορφώνουν με τον τρόπο τους τη σχέση που αναπτύσσουμε μαζί του.

Η επιμέλεια και η δημοσίευση της ψηφιακής συλλογής του Αρχείου Καβάφη το 2019 αποτέλεσαν ένα μείζον γεγονός που συνέβαλε στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε σήμερα τον δημόσιο βίο του ποιητή και το έργο του. Δημιουργήθηκε στο cavafy.onassis.org ένα ψηφιακό αναγνωστήριο, στο οποίο η λεπτομερής και προσεγμένη αρχειακή και φιλολογική τεκμηρίωση πολλαπλασίασε τα σημεία πρόσβασης στο ιστορικό “αρχείο” Καβάφη για το φιλέρευνο κοινό και όχι μόνο. Ως εκ τούτου, εξερευνώντας τις σχέσεις ανάμεσα στα τεκμήρια, αντιμετωπίζουμε παράλληλα τη διάθεση που υποκινεί αυτή την αναζήτηση, άρα την επισημαίνει και την πιστοποιεί».

Στάθης Γουργουρής

Καθηγητής Συγκριτικής Λογοτεχνίας και Κοινωνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης

gourgouris«Περιδιαβαίνοντας στον κόσμο του Καβάφη είναι σαν να γυρολογάς μέσα σε ένα όνειρο από το οποίο δεν μπορείς να βγεις γιατί οι αναμνήσεις που τα ποιήματα δημιουργούν δεν σ’ το επιτρέπουν. Η επίδραση που ακόμα ασκεί πάνω μου ο Καβάφης οφείλεται στο ότι στην ανάμνηση υπάρχει πάντα μια καινούργια ανακάλυψη. Και το πιο γνώριμο ακόμη εκπλήσσει, ανοίγει πάντα έναν δρόμο προς κάπου αλλού, προς κάπως αλλιώς. Εξάλλου, ο κόσμος αυτός του Καβάφη δεν υπάρχει πια, ούτε στην Αλεξάνδρεια. Τα αμυδρά ίχνη του, τα οποία ίσα που πρόλαβα να γνωρίσω παιδί από θείους και θείες που ανήκαν στην προπολεμική εποχή, ήταν τα τελευταία. Όμως τα ξαναβρίσκω στους στίχους και στις στροφές μιας γλώσσας περίεργης και κρυπτικής, παρ' όλη την απλότητα και ίσως ευθύτητά της.

Ο Καβάφης πάντα υπονοεί, ακόμη και όταν σχεδιάζει εικόνες πεντακάθαρες και απτές. Η ανακάλυψη, ο δρόμος, αναδύεται μέσα από αυτό το υπονοούμενο, πάντα λεπτό και ειρωνικό, όσο και ανεξαιρέτως ερωτικό, ακόμη και όταν υποδύεται την αυστηρότητα της Ιστορίας. Γι’ αυτό και η σχέση μου με τον Καβάφη είναι κυριολεκτικά ποιητική-δημιουργική, που για μένα σημαίνει ευκαιρία φαντασιακής αλλοίωσης του παρόντος. Είναι μια ταραχοποιός δύναμις που εκτρέπει συνηθισμένες προοπτικές, αλλοιώνει συνηθισμένες οπτικές γωνίες, έτσι ώστε η αντίληψη να στραφεί κάπου αλλού, κάπως αλλιώς».

Τάκης Καγιαλής

Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

kagialis«Τα ποιήματα του Καβάφη ήταν τα πρώτα που διάβασα σε μορφή βιβλίου, στην παλιά δίτομη έκδοση Σαββίδη, στον Ίκαρο. Μου τα αγόρασε ο πατέρας μου. Θυμάμαι να τα ξεφυλλίζω στη χαύνωση του μεσημεριού, στην κατασκήνωση του δήμου Αθηναίων, στον Άγιο Ανδρέα. Ήμουν δεκατριών χρόνων, ίσως δεκατεσσάρων. Η εστίαση της επιθυμίας σε μορφές αγοριών δεν με ενοχλούσε καθόλου. Νομίζω με κολάκευε. Εξάλλου, τίποτα δεν με εμπόδιζε να σκηνοθετώ τα αισθήματα και τις αισθήσεις κατά τη δική μου επιθυμία και να τα προσαρμόζω στις φαντασιώσεις μου.

Πέρα από την πρωτόγνωρη σύνδεση της ποίησης, της γλώσσας και της γραφής με τον ερωτισμό, εκείνα τα βιβλιαράκια μού άνοιγαν κι άλλα μυστήρια που χρειάστηκε να ταξιδέψω πολύ μακριά για να τα απαντήσω. Δεν ήταν μόνο η αδιανόητη ελληνιστική αρχαιότητα, εκείνα τα ανήκουστα Λάνης, Φερνάζης, Γάλβας και οι χρονολογίες τους που με βασάνιζαν σαν σημάδια ενός αδιαπέραστου κώδικα. Ήταν και οι σπαζοκεφαλιές, τα παράξενα σπασίματα των στίχων, τα […], οι ανορθογραφίες και τόσα άλλα. Να ήταν τυχαίο ότι ένας ποιητής που λεγόταν Κ.Π. τυπωνόταν με τη φροντίδα κάποιου φιλολόγου που ονομαζόταν Γ.Π.; Στην οικογένειά μου κανείς δεν έγραφε έτσι το όνομά του. 

Μ’ αυτά και μ’ αυτά μας βρήκε η Μεταπολίτευση. Οι φίλοι μου διάβαζαν με τα κορίτσια τους το “Πρωινό Άστρο” του Ρίτσου ή έκαναν πως καταλαβαίνουν την “Έρημη Χώρα” σε μετάφραση Σεφέρη, ενώ εγώ είχα τα “αισθηματοποιήθηκες”, τα “που αφέθηκες κι ενδίδεις”, τα “σα μια ξένη φορτική” ν’ αναβοσβήνουν με πείσμα στο ταβάνι του δωματίου μου, όπως και συνεχίζουν, πενήντα χρόνια αργότερα, σαν τη σπασμένη φωτεινή επιγραφή στους Μαρκοβάλντο του Καλβίνο».

Μαρία Μπολέτση

Διακεκριμένη καθηγήτρια Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ (έδρα Μαριλένας Λασκαρίδη) και αναπληρώτρια καθηγήτρια Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Λάιντεν στην Ολλανδία

mar;ia«Τα γραπτά του Καβάφη με συνοδεύουν ως συνομιλητές στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου και συνεχίζουν να διαμορφώνουν τη σκέψη μου με απροσδόκητους τρόπους. Το βιβλίο που ολοκλήρωσα πρόσφατα με τίτλο Specters of Cavafy (το οποίο θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Michigan University Press το 2024) αποτυπώνει την προσπάθειά μου να θεωρητικοποιήσω και να κατανοήσω τον τρόπο με τον οποίο ο Καβάφης συνεχίζει να στοιχειώνει το σήμερα σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.

Η ικανότητα του καβαφικού έργου να μιλά σε μελλοντικούς αναγνώστες δεν απορρέει από την ικανότητα του Καβάφη να προβλέπει το μέλλον ως προφήτης. Το αντίθετο, θα έλεγα: πηγάζει από επισφαλείς αλήθειες, αντικρουόμενες οπτικές γωνίες, χαρακτήρες βγαλμένους από συγκρουόμενους κοινωνικούς και πολιτισμικούς κώδικες και πολυφωνικούς κόσμους που αρνούνται να εκφέρουν μια τελική κρίση και να κατευθύνουν το μέλλον προς μία και μόνη κατεύθυνση. Έτσι, ο συνήθης ισχυρισμός ότι η καβαφική ποίηση προβλέπει το μέλλον μπορεί, παραδόξως, να αποδοθεί σε ένα είδος μη προβλεψιμότητας που καλλιεργεί. Ενώ η ποίηση του Καβάφη είναι μεστή από την επιθυμία να προβλέψει, να ελέγξει, να διαβάσει το παρελθόν και το μέλλον, ουσιαστικά καθιστά το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον ανοιχτά και απρόβλεπτα.

Η ποιητική του δημιουργεί χώρο για φάσματα του μέλλοντος: τρόπους έκφρασης, ενασχολήσεις ή ανησυχίες που δεν είναι ακριβώς παρούσες τη στιγμή της γραφής. Έτσι αντιλαμβάνομαι τον αυτοπροσδιορισμό του ίδιου ως “ποιητή των μελλουσών γενεών”. Το έργο του Καβάφη διερευνά τις προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση του παρελθόντος στο παρόν και την ανάδειξη παρελθοντικών καταστάσεων και προσώπων –συμπεριλαμβανομένων και των ποιημάτων– ως φασμάτων σε μελλοντικά παρόντα. Αυτό το ερώτημα, λοιπόν, διαπερνά την ενασχόλησή μου με το έργο του: πώς μπορεί μια ποίηση που στρέφεται τόσο επίμονα στο παρελθόν, τη μνήμη, την απώλεια και τον θάνατο να γίνεται φορέας του μέλλοντος;»

Χριστίνα Ντουνιά

Ομότιμη καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)

ntounia«Ήρθα σε επαφή με την καβαφική ποίηση τα χρόνια της δικτατορίας, όταν μια χαρισματική φιλόλογος μας διάβασε την “Ιθάκη” με τους λογοκριμένους τότε στίχους του: “και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά”. Τα Άπαντά του ήταν από τα πρώτα βιβλία που αγόρασα ως φοιτήτρια της Φιλοσοφικής και αποστήθιζα κυρίως ποιήματα που ανταποκρίνονταν –λίγο μετά τον παρισινό Μάη του ’68 και το αμερικανικό Γούντστοκ– σε ένα νεανικό αίτημα για κοινωνική και ερωτική ελευθερία. 

Ο Καβάφης μας μιλούσε με τρόπο νεωτερικό, έφερνε στην παγκόσμια ποίηση μια εντελώς δική του δημιουργική πρόταση, ένα ιδιοφυές κράμα θεωρίας και εμπειρίας, μελέτης και τόλμης. Ποίηση προσωπική και ταυτόχρονα οικουμενική όπου η μνήμη των αισθήσεων συνδυάζεται με την αναστοχαστική λειτουργία του υποκειμένου, η νεότητα με το σφρίγος της ερωτικής παρόρμησης και η ωριμότητα με την εσωτερίκευση της επιθυμίας και την καλλιτεχνική της διεκδίκηση.  

Τόσα χρόνια μετά την πρώτη μου επαφή με την ποίησή του, εξακολουθώ να διαβάζω τον Αλεξανδρινό με την ίδια απόλαυση, αλλά με βαθύτερο σεβασμό. Ο Καβάφης είναι για μένα δάσκαλος ανεκτίμητος γιατί τη δύσκολη πορεία κατανόησης και συγκρότησης του εαυτού την έκανε τέχνη. Μέσα από την ποίησή του νιώθουμε ότι και ο δικός μας δρόμος στον έρωτα, στην τέχνη, στην κοινωνία, είναι ένα διαρκές μάθημα αυτογνωσίας, επώδυνο κάποτε, αλλά αναγκαίο για τη δικαίωση της ύπαρξής μας».  

Αμαλία Παππά

Αναπληρώτρια γενική διευθύντρια, Γενικά Αρχεία του Κράτους

pappa«Είχα την τιμή το Ίδρυμα Ωνάση να μου αναθέσει το 2017 την επιστημονική ευθύνη της αρχειονομικής τεκμηρίωσης του αρχείου Καβάφη. Το γεγονός αυτό με συνδέει αναπόφευκτα με το έργο του μέσα από τα τεκμήρια του αρχείου του, στα οποία είχα τη δυνατότητα να περιηγηθώ μαζί με τους συνεργάτες των ομάδων της αρχειονομικής και της φιλολογικής τεκμηρίωσης.

Το Αρχείο Καβάφη μάς συνδέει με τον δημιουργό του, διασώζοντας το έργο του σε μορφές διαφορετικές από αυτές που το παραδίδει η τυπογραφία. Μας συνδέει, όμως, και με την ιδιωτική ζωή του, αναδεικνύοντας επαφές με προσωπικότητες και πνευματικούς ανθρώπους της εποχής του. 

Διαχειριστήκαμε ένα αρχείο που χαρακτηρίζεται για την πληρότητά του. Ο ίδιος ο Καβάφης φρόντιζε να συγκεντρώνει και να αρχειοθετεί το έργο του, παραδίδοντας ένα σύνολο χωρίς ουσιαστικές φυσικές διασπάσεις και ανακολουθίες, γεγονός που καθιστά το αρχείο μοναδικό. 

Η μοναδικότητα αυτού του αρχείου επέβαλε την ολιστική προσέγγισή του με την υιοθέτηση καλών πρακτικών. To αρχείο δεν αντιμετωπίστηκε μόνο ως προς την πληροφορία που φέρουν τα τεκμήρια που περιέχει, αλλά επιχειρήθηκε η προβολή επιπλέον στοιχείων που συμπληρώνουν την εικόνα του και τα ίχνη του δημιουργού του· όπως η χρήση και διαχείριση του χαρτιού από τον ποιητή, ο εντοπισμός των υδατοσήμων, η καταγραφή των αυτοσχέδιων βιβλιοδεσιών που ο ίδιος επινοεί. 
Αποδόθηκε στους χρήστες ένα φιλικό, κατά τη γνώμη μας, εργαλείο έρευνας. Το αρχείο παρέμεινε στην Ελλάδα και, αναρτημένο στο διαδίκτυο στο σύνολό του, προσφέρεται σε όλους χωρίς παρεμβάσεις, ανοιχτό στη μελέτη και στην ερμηνεία του».

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Βιβλίο
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 26/11-Ο Καβάφης των καλλιτεχνών

Ο Καβάφης ανάμεσά μας / Ο Καβάφης των καλλιτεχνών

Η πρόσληψη της καβαφικής ποίησης αλλά και του κόσμου του Αλεξανδρινού ποιητή από δυο νέους καλλιτέχνες με διαφορετικές επιρροές και κατευθύνσεις: του συγγραφέα, ποιητή και σεναριογράφου Φοίβου Οικονομίδη και του περφόρμερ, εικαστικού, ηθοποιού και σκηνογράφου Ιώκο, στο πλαίσιο της σειράς Ο Καβάφης ανάμεσά μας που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η διεθνής αίγλη και το μεγαλείο του Καβάφη

Βιβλίο / Η διεθνής αίγλη και το μεγαλείο του Καβάφη

Η καθηγήτρια Συγκριτικής Γραμματολογίας του Πρίνστον και μεταφράστρια Κάρεν Έμεριχ μιλά για την περίπτωση του Αλεξανδρινού ποιητή με αφορμή τη συμμετοχή της στο φετινό International Cavafy Summer School που διοργάνωσε η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο αναγνώστης Καβάφης

Ο Καβάφης ανάμεσά μας / Ο αναγνώστης Καβάφης

Τι διάβαζε ο Καβάφης; Ένα podcast αφιερωμένο στα πιο απρόσμενα και οικεία στο σύγχρονο κοινό αναγνώσματα του Καβάφη, από τον Άρθουρ Κόναν Ντόιλ έως τις αδερφές Μπροντέ και τον Ναθάνιελ Χόθορν, όπως διασώζονται στη Βιβλιοθήκη Καβάφη, με οδηγούς τους Αλέξανδρο Κατσιγιάννη και Σοφία Ζησιμοπούλου, επιμελητές του έργου της Ψηφιοποίησης και Τεκμηρίωσης της Βιβλιοθήκης και μέλη της ομάδας τεκμηρίωσης του αρχείου Καβάφη υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Ο Καβάφης ανάμεσά μας» που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Στάθης Γουργουρής: «Ο Καβάφης δεν ανήκει πουθενά ‒ ανήκει παντού»

Βιβλίο / Στάθης Γουργουρής: «Ο Καβάφης δεν ανήκει πουθενά ‒ ανήκει παντού»

O καθηγητής συγκριτικής λογοτεχνίας, κοινωνικών και κλασικών σπουδών στο Κολούμπια μιλά στη LiFO για την εμπειρία του ως επιμελητής των μαθημάτων του διεθνούς θερινού σχολείου Καβάφη, τη στενή του σχέση με τον Έντουαρντ Σαΐντ αλλά και την πολυσυζητημένη κρίση που περνούν τα τμήματα ανθρωπιστικών σπουδών σε όλο τον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μια εικόνα από το υπνοδωμάτιο του Καβάφη και άλλα δύο μοναδικά τεκμήρια από την ψηφιακή συλλογή του Αρχείου Καβάφη

Αρχαιολογία & Ιστορία / Μια εικόνα από το υπνοδωμάτιο του Καβάφη και άλλα δύο μοναδικά τεκμήρια από την ψηφιακή συλλογή του Αρχείου Καβάφη

Η Εκτελεστική Διευθύντρια και Διευθύντρια Παιδείας Ιδρύματος Ωνάση, Έφη Τσιότσιου, μας παρουσιάζει τρία σπάνια τεκμήρια από το πλούσιο Αρχείο Καβάφη, την ημέρα της επετείου γέννησης και θανάτου του Αλεξανδρινού ποιητή.
Peter Jeffreys: «Ο Καβάφης γνώριζε ότι μια μέρα το queer αναγνωστικό κοινό θα τον αναγνωρίσει»

Βιβλίο / Peter Jeffreys: «Ο Καβάφης γνώριζε ότι μια μέρα το queer αναγνωστικό κοινό θα τον αναγνωρίσει»

Ο ελληνικής καταγωγής ακαδημαϊκός βρέθηκε στην Αθήνα για να παραστεί στο Διεθνές Θερινό Σχολείο Καβάφη που διοργανώνει το Αρχείο Καβάφη και το Ίδρυμα Ωνάση. Μίλησε στη LiFO για τη ζωή και το έργο του Καβάφη, αλλά για και τις τεράστιες δυνατότητες που μας παρέχει πια το ψηφιοποιημένο αρχείο του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το κρητικό φαγητό είναι πολιτισμικός πλούτος, κληρονομημένη γνώση, καταστάλαγμα εμπειριών, και πηγή έμπνευσης

Βιβλίο / Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μαργκερίτ Ντιράς: Ζωή σαν μυθιστόρημα»

Το Πίσω Ράφι / To βιβλίο για τη Μαργκερίτ Ντιράς που προκάλεσε σάλο στη Γαλλία

Η προσωπικότητα που αναδύθηκε για τη συγγραφέα του «Εραστή» μέσα από το βιβλίο της δημοσιογράφου Λορ Αντλέρ είναι αμφιλεγόμενη, καθώς η πολιτική και προσωπική διαδρομή της εμφανίζουν αρκετά σκοτεινά σημεία.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Βιβλίο / Εθισμοί, τραγωδίες και ανατριχιαστικές αποκαλύψεις: Τα απομνημονεύματα της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ

Ένα βιβλίο που βασίζεται στη θλίψη και στο πένθος: της Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ για τον πατέρα και τον γιο της, αλλά και μιας κόρης –της Ράιλι Κίου που το συνυπογράφει– για τη μητέρα της.
THE LIFO TEAM
Ράτζα Σεχάντε: «Στη Ραμάλα είμαστε περικυκλωμένοι από εξτρεμιστές Ισραηλινούς εποίκους»

Βιβλίο / «Στη Ραμάλα είμαστε περικυκλωμένοι από εξτρεμιστές Ισραηλινούς εποίκους»

Μια κουβέντα με τον έγκριτο Παλαιστίνιο δικηγόρο, συγγραφέα και πολιτικό ακτιβιστή Ράτζα Σεχάντε με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του «Τι φοβάται το Ισραήλ από την Παλαιστίνη;», έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα της πιο άγριας ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης των τελευταίων δεκαετιών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ