«Η Μεγάλη Ανατριχίλα»: Μια παρέα που έγραψε όντως ιστορία

«Η Μεγάλη Ανατριχίλα»: Μια παρέα που έγραψε όντως ιστορία Facebook Twitter
Eίναι ταινία που ωφελεί να επισκέπτεσαι ανά τακτά (ή άτακτα) χρονικά διαστήματα η «Μεγάλη Ανατριχίλα».
0

ΤO ΓΝΩΣΤΟ ΡΗΤΟ θέλει τις παρέες να γράφουν ιστορία. Αν αναφερόμαστε σε μια ομάδα ανθρώπων με κοινό στόχο που τα βρίσκουν μεταξύ τους και τον επιδιώκουν από κοινού, μπορούμε να το καταλάβουμε και να το αποδεχτούμε, υπό την προϋπόθεση ότι αυτός ο στόχος επηρεάζει έναν ευρύτερο αριθμό τρίτων. Συνήθως αυτή η ιστορία αφορά αποκλειστικά την παρέα. Και όταν τα μέλη της παρέας έχουν χαθεί και ξανασυναντηθούν μετά από καιρό, η επανένωση αποτελεί ένα ραντεβού με την ιστορία, για να χρησιμοποιήσουμε ένα δημοφιλές εγχώριο σύνθημα που έκανε θραύση την περίοδο που κυκλοφόρησε η ταινία. 

Στη «Μεγάλη Ανατριχίλα», όπου πρωταγωνιστεί η μεικτή (μεταγενέστερων) πρωταγωνιστών των ‘80s, μια παρέα φίλων ενώνεται ξανά μετά από χρόνια. Aφορμή η κηδεία ενός μέλους της, άλλωστε μετά τα πρώτα -άντα τα reunions γίνονται κυρίως σε γάμους, βαπτίσεις και κηδείες. Θα περάσουν ένα Σαββατοκύριακο μαζί, έχοντας συντροφιά και έναν outsider, τη νεαρή φίλη του εκλιπόντα, που θα συνδεθεί μαζί τους επειδή φέρει κάτι από το πνεύμα του. Μέσα σε αυτό το Σαββατοκύριακο το παρελθόν θα ξυπνήσει, ανεκπλήρωτοι έρωτες θα φουντώσουν, κοιμώμενες έριδες θα ενεργοποιηθούν και η διάθεση για σαχλαμαρισμούς θα επανέλθει, ως μέρος όσων τους ένωσαν κάποτε.

Η συγκεκριμένη παρέα, μέσα από το δράμα της, μέσα από τη δική της ιστορία δηλαδή, κατάφερε να γράψει ιστορία κινηματογραφική, ως χαρακτηριστικό δείγμα του εμπορικού σινεμά των ‘80s.

Κάποια χαρακτηριστικά τους παρέμειναν αναλλοίωτα, οι ρόλοι ανάμεσά τους μοιάζουν μοιρασμένοι από παλιά. Η Γκλεν Κλόουζ, για παράδειγμα, είναι η μητέρα της συντροφιάς – προ «Ολέθριας Σχέσης» και «Επικίνδυνων Σχέσεων» η Κλόουζ είχε τυποποιηθεί σε μητρικούς ρόλους. Έχει μάλλον την πιο στενάχωρη ιστορία, καθώς ήταν ερωτευμένη με τον νεκρό, μα θλίβεται βωβά, προτιμά να μοιράσει χαμόγελα και να φροντίσει τους πάντες, εν μέρει σε μια προσπάθεια εξορκισμού της επώδυνης αλλαγής. Επιτρέψτε μας να κάνουμε μια παρένθεση στο σημείο αυτό, για να επισημάνουμε πόσο ανεπτυγμένο ερμηνευτικό ένστικτο είχε η Κλόουζ από την αρχή της καριέρας της. Σε μια σκηνή όπου η σύντροφος του νεκρού μιλά τρυφερά για εκείνον και για τις συνήθειές του, βλέπουμε την Κλόουζ μέσα στο κάδρο να ρίχνει ένα βλέμμα κινούμενο μεταξύ ζήλιας και (διακριτικής) απαξίωσης, αναδεικνύοντας μια ακόμα πτυχή του χαρακτήρα της και γνωστοποιώντας στον θεατή τη διάθεσή της απέναντι σε εκείνη που έχει τον λόγο. Κι όλα αυτά με μια στιγμιαία επινόησή της, καθώς στο σενάριο δεν μετέχει ενεργά στη σκηνή.

«Η Μεγάλη Ανατριχίλα»: Μια παρέα που έγραψε όντως ιστορία Facebook Twitter
Γκλεν Κλόουζ και Κέβιν Κλάιν.

Ωστόσο, μαζί με όσα έμειναν ίδια, υπάρχουν κι εκείνα που άλλαξαν. Υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν, κανόνες ηθικής που ποδοπατήθηκαν, μια σειρά από «εγώ ποτέ» του παρελθόντος, με τα οποία το παρόν γελάει κελαρυστά. Αλλάζουμε, πότε προς το καλύτερο, κάποτε προς το χειρότερο, και η παλιοπαρέα, ως κομμάτι της προσωπικής ιστορίας μας, έρχεται για να επισημάνει την αλλαγή, με όλες τις ματαιώσεις και τις διαψεύσεις της, και να μας βυθίσει στη μελαγχολία της νοσταλγίας. Όμως, την ίδια στιγμή υπογραμμίζει εμφατικά κι εκείνο που παραμένει σταθερό μέσα στον χρόνο, την ανάγκη μας για μικρές και μεγάλες εκδηλώσεις τρυφερότητας, για χορευτικές παρορμήσεις και μουσικές εκτονώσεις, για εξηγήσεις και εξομολογήσεις, για φλερτ και για έρωτα. Για παρέα, εν ολίγοις. Και η συγκεκριμένη παρέα, μέσα από το δράμα της, μέσα από τη δική της ιστορία δηλαδή, κατάφερε να γράψει ιστορία κινηματογραφική, ως χαρακτηριστικό δείγμα του εμπορικού σινεμά των ‘80s, αλλά και μουσική: εκδόθηκαν όχι ένα, αλλά δύο σάουντρακ με τραγούδια της ταινίας, όλα τους από τα νεανικά χρόνια των ηρώων – τα '60s και τα '70s. 

Eίναι ταινία που ωφελεί να επισκέπτεσαι ανά τακτά (ή άτακτα) χρονικά διαστήματα η «Μεγάλη Ανατριχίλα». Κάνει καλό να την επιθεωρείς, όχι τόσο για να τσεκάρεις πού στέκεσαι ως προς αυτή, αλλά πού βρίσκεσαι σε σχέση με σένα και τους γύρω σου. Όταν τη χρειάζεσαι, σου λέει πολλά. Όταν δεν την πολυέχεις ανάγκη, σου λέει λιγότερα, αλλά γνωρίζεις ότι βρίσκεσαι σε καλά χέρια. Πάνω κάτω το ίδιο ισχύει και για τις παρέες.

Η «Μεγάλη Ανατριχίλα» (Τhe Big Chill, 1983) προβάλλεται σε επανέκδοση από 27/06 στο Σινέ Διάνα.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ