Ο Γιώργος Λάνθιμος μιλά στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για τη «Θυσία ενός Ιερού Ελαφιού»

Ο Γιώργος Λάνθιμος μιλά στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για τη «Θυσία ενός Ιερού Ελαφιού» Facebook Twitter
Φωτο: Antony Jones/Getty Images
1

Πριν την τετ α τετ συνέντευξή μας, ο Γιώργος Λάνθιμος είχε απαντήσει, αν και δεν του αρέσει να δίνει σαφείς εξηγήσεις, στα βασικά ερωτήματα του οικογενειακού θρίλερ που έφερε στις Κάννες, τη «Θυσία ενός Ιερού Ελαφιού», στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου.

Δίνοντας βαρύτητα στην υπόγεια πλευρά της ταινίας, οδήγησε τη Νικόλ Κίντμαν σε μια όσο γίνεται λιγότερο σοβαροφανή προσέγγιση του θέματος, επαναλαμβάνοντας κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων: «Και μην ξεχνάς Νικόλ, κάνουμε κωμωδία!».

Θίγοντας τις δύο βασικές παραμέτρους του φιλμ, για την Kubrick όψη του είπε: «δεν ξέρω αν εννοείτε το ύφος και την αισθητική αλλά το σενάριο υπαγορεύει τη σκηνοθεσία μου» και για την αρχαιοελληνική παραπομπή στο μεταφυσικό, ο Έλληνας δημιουργός συμπλήρωσε: «με τον συνσεναριογράφο μου, Ευθύμη Φιλίππου, θελήσαμε να ανοίξουμε διάλογο με το αρχαίο κείμενο της "Ιφιγένειας" του Ευριπίδη. Οι έννοιες της ηθικής, της εκδίκησης και της επιλογής προϋπήρχαν στη μυθολογία, την τραγωδία και τη θρησκεία. Τα αρχέγονα ερωτήματα απασχολούσαν τον άνθρωπο από την αρχή της ύπαρξης του».


Δύο ώρες αργότερα συνάντησα τον Γιώργο, δύο χρόνια μετά τον «Αστακό» και την αθηναϊκή πρεμιέρα, στην ταράτσα του Palais des Festivals. Ήταν εξαιρετικά ευδιάθετος και μάλλον ανακουφισμένος που θα τελείωνε τον πρώτο γύρο των αναμετρήσεων του με τους δημοσιογράφους, μια διαδικασία που διασχίζει με ευγένεια, αλλά ποτέ με πραγματική άνεση.

Οι ιστορίες που φτιάχνουμε έχουν να κάνουν με το πώς, ως άνθρωποι, αντιμετωπίζουμε καθημερινά καταστάσεις που προκύπτουν, και προφανώς μας ενδιαφέρει να εξετάσουμε καταστάσεις στα άκρα, για να αποκαλύψουμε περισσότερα για την ανθρώπινη φύση, μέσα από όσα υπάρχουν αλλά δεν φαίνονται ή δεν συζητιούνται γιατί είναι ταμπού.

Από το ξεκίνημα της ενασχόλησης μου με τη δουλειά του δημοσιογράφου-κριτικού, η αρνητική μου γνώμη για μια ταινία με οδηγούσε σε έναν εύσχημο τρόπο απόδρασης από την αγενή ειλικρίνεια του κριτικού, όταν επρόκειτο να κάνω συνέντευξη με τις συντελεστές της ταινίας που δεν μου άρεσε.

Άλλωστε, σε ένα ρεπορτάζ μπορείς να ρωτήσεις και να μάθεις πολλά και τελείως αποκομμένα από την ξερή γνώμη ή την δοκιμιακή ανάλυση. Το λέω γιατί είναι σπάνιο να έχω συνεντεύξεις για μια ταινία που με έχει συναρπάσει πραγματικά. Η πολυθεματική δύναμη και η υφολογική ακρίβεια ενός τόσο καταρτισμένου δημιουργού, με κάνει πάντα να τον συγχαρώ αυθεντικά, γιατί τολμάει να εξελίσσεται, να ρωτάει, να πηγαίνει παραπέρα - στην περίπτωση αυτή, να ενσωματώσει το μεταφυσικό στοιχείο με έναν εντελώς δικό του τρόπο.

Ο Γιώργος Λάνθιμος μιλά στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για τη «Θυσία ενός Ιερού Ελαφιού» Facebook Twitter
Με τον συνσεναριογράφο μου, Ευθύμη Φιλίππου, θελήσαμε να ανοίξουμε διάλογο με το αρχαίο κείμενο της «Ιφιγένειας» του Ευριπίδη. Οι έννοιες της ηθικής, της εκδίκησης και της επιλογής προϋπήρχαν στη μυθολογία, την τραγωδία και τη θρησκεία. Φωτο: EPA/GUILLAUME HORCAJUELO


— Από πού να αρχίσουμε τώρα;

Ωχ, πρέπει να μιλήσουμε ελληνικά, σωστά. Έχω ξεσυνηθίσει μετά από τόσες συνεντεύξεις στα αγγλικά.

 
— Επιστροφή στη μητρική γλώσσα. Επιβάλλεται και από το αρχαιοελληνικό στοιχείο της ταινίας. Τι ήθελες να πετύχεις με το φιλμ; Τι επιδίωξες;

Αυτό που κάνουμε πάντα είναι να θέτουμε ερωτήσεις για θέματα που μας απασχολούν. Οι ιστορίες που φτιάχνουμε έχουν να κάνουν με το πώς, ως άνθρωποι, αντιμετωπίζουμε καθημερινά καταστάσεις που προκύπτουν, και προφανώς μας ενδιαφέρει να εξετάσουμε καταστάσεις στα άκρα, για να αποκαλύψουμε περισσότερα για την ανθρώπινη φύση, μέσα από όσα υπάρχουν αλλά δεν φαίνονται ή δεν συζητιούνται γιατί είναι ταμπού. Από εκεί ξεκινάμε, και να γράφουμε την ταινία, και να σκηνοθετώ, και να προχωράω σε όλες τις δημιουργικές διαδικασίες.

 
— Και πάνω λοιπόν που νόμιζα πως έγινε αισθηματίας, σχεδόν ρομαντικός με τον «Αστακό» (γελάει), ενσωματώνεις το μεταφυσικό στοιχείο, με όποιον τρόπο θέλει να το ερμηνεύσει κανείς. Εγώ το βλέπω σαν μια Κατάρα, που εκφράζεται με Κιουμπρίκειες σημάνσεις και φτάνει σε μια Λανθιμική συντέλεια.

Όπα, όλο αυτό είναι μια καλή περιγραφή της ταινίας.

 
— Είναι μια από τις πιθανές αναγνώσεις. Δεν ήξερα πως σε απασχολούσε το ανεξήγητο μέσα από τους ελληνικούς μύθους και επίσης, είναι φανερή μια επιστροφή στον «Κυνόδοντα», στην έννοια της οικογένειας...

Δεν υπήρχε καμία πρόθεση να πάω πίσω στον «Κυνόδοντα». Απλά, η ιστορία που φτιάξαμε και αυτά που επιδιώξαμε να διερευνήσουμε, είναι λογικό να γίνουν μέσα από το πρίσμα της οικογένειας, γιατί οι οικογενειακοί δεσμοί παραμένουν οι ισχυρότεροι που γνωρίζουμε στον κόσμο, στη ζωή μας. Οπότε, αν θες να σπρώξεις στα άκρα τα ερωτήματα που σχετίζονται με τη δικαιοσύνη, την αγάπη, το σωστό, το λάθος, ο καλύτερος τρόπος είναι να ανατρέξεις σε τέτοιους ισχυρούς δεσμούς.

— Έχεις απέναντί σου τη Νικόλ Κίντμαν και της ζητάς να μην κάνει τίποτε. Πώς το καταφέρνει αυτό; Πώς «αδειάζει»;

Ναι, είναι πολύ δύσκολο και δεν σημαίνει και τίποτε, γιατί ποτέ κανείς δεν μπορεί να μην κάνει τίποτε. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι να βλέπω τη συνηθισμένη τεχνική ενός ηθοποιού, που κάνει μια πολύ συνειδητή προσπάθεια να μεταδώσει κάτι συγκεκριμένο. Αυτό μου φαίνεται επιφανειακό και ψεύτικο. Άρα προσπαθούμε να κάνουμε ασυνείδητα τα πράγματα, δηλαδή να βρίσκονται εκεί, στη στιγμή, απέναντι στον άλλον άνθρωπο, με τα συγκεκριμένα λόγια του σεναρίου. Προσπαθώ να πετύχω την πραγματική παρουσία τους, γιατί αλλιώς το συγκεκριμένο στο μυαλό τους γίνεται πολύ πιο μικρό και προφανές.


— Στον «Κυνόδοντα» είχες έναν λόγο στο τσεπάκι σου στην απονομή των Όσκαρ. Δυστυχώς, δεν χρειάστηκε να τον εκφωνήσεις. Στον «Αστακό», στην φετινή υποψηφιότητα του, είχες μαζί σου ανάλογο χαρτάκι;

Όχι, έχω πλέον μάθει να μην πάω προετοιμασμένος. Άλλωστε, το μόνο που πρέπει να πω είναι ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους που με βοήθησαν στην ταινία, άρα δεν είναι δύσκολο να θυμηθώ τα λόγια μου.

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Αν δεις τον Λανθιμο με το ματι του διανοουμενου ηδη ξερεις τι θελει να πει, να εκφρασει. Αν ομως τον δεις με το ματι αυτου που το ψαχνει μενεις μετεωρος κι αβοηθητος. Κι αν τον δεις με το ματι που που βλεπει φτηνα σηριαλ τοτε θα καταραστεις την ωρα και τη στιγμη που αρχισες να βλεπεις το εργο. Η μεταφορικη/συμβολικη γλωσσα ειναι καλη, αλλα ειναι σαν το αλατι: θελει με μετρο. Το οτι εχει ταλεντο δεν μπορει να το αρνηθει κανεις, αν εξαιρεσουμε την ομαδα των φτηνων σηριαλ, κατι εκατομυρια δηλαδη. Προσωπικα χαιρομαι που υπαρχει, και δρα, ο Λανθιμος.