Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη

Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
0

Πάντα αναρωτιόμουν πώς ένας σκηνοθέτης αποφασίζει να «χαρίσει» έναν σημαντικό, αν όχι πρωταγωνιστικό, ρόλο σε κάποιον νεοεμφανιζόμενο ηθοποιό, πώς εμπιστεύεται το όραμά του σε κάποιον που δεν έχει αφήσει, μέχρι εκείνη τη στιγμή, καλλιτεχνικό στίγμα ή δεν έχει επιδείξει στοιχειώδη, έστω, καλλιτεχνική παρουσία, πόσο δύσκολο είναι να ληφθεί και να στηριχτεί μια τέτοια απόφαση. Χρειάστηκαν μόλις δέκα λεπτά συζήτησης με τον Λουκά Κυριαζή, τον πιτσιρικά που κρατά έναν ρόλο-κλειδί στο Τελευταίο Σημείωμα, τη νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη για τα γεγονότα γύρω από την εκτέλεση 200 κρατουμένων του Χαϊδαρίου στο Σκοπευτήριο Καισαριανής την 1η Μαΐου 1944, την πιο μαζική εκτέλεση στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής, για να καταλάβω τα πώς και κυρίως τα γιατί.


Ο Λουκάς είναι μόλις 23 και όταν τον γνωρίζεις βλέπεις ένα πράο, συνεσταλμένο αγόρι με εντυπωσιακά ιδιαίτερο φιζίκ που σε κάνει να παίρνεις όρκο ότι η καταγωγή του είναι (τουλάχιστον) κατά το ήμισυ ξενική. Κι όμως, είναι 100% Έλληνας, αν και σίγουρα το παρουσιαστικό του συντέλεσε στην επιλογή να ενσαρκώσει τον 18χρονο Κόβατς, έναν διαβόητο Γερμανό δεκανέα ουγγρικής καταγωγής που δρούσε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου αλλά και στο αρχηγείο της Γκεστάπο στη Μέρλιν και ήταν ο φόβος και ο τρόμος στα βασανιστήρια των αντιστασιακών, τον έτρεμαν όμως και οι Γερμανοί «συνάδελφοί» του, γι' αυτό και τον είχαν στα όπα-όπα. Μόλις αρχίζει να μιλά για τον ρόλο του και για την υποκριτική εν γένει, μεταμορφώνεται. Η ηρεμία εξαφανίζεται και μπροστά μου έχω ένα παθιασμένο με την τέχνη του –και ενίοτε σχεδόν αύθαδες, με την πολύ θετική σημασία του όρου– παιδί που περιγράφει με ένταση, κουνώντας χέρια και αλλάζοντας συνεχώς εκφράσεις, τη μοναδική εμπειρία των γυρισμάτων στην Κρήτη και το πόσο τυχερός αισθάνεται που η καριέρα του ξεκινά με μια τόσο σπουδαία συνεργασία.

Ο Βούλγαρης είναι ένα παιδί, μου χάρισε μια νέα αθωότητα ο τρόπος που ακόμα ελπίζει μέσα από την τέχνη του μετά από τόσα χρόνια.


«Ο Παντελής Βούλγαρης βρέθηκε στον δρόμο μου όταν ήμουν 19. Μόλις του είπα ότι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, με κάλεσε στο σπίτι του. Καθίσαμε τέσσερις-πέντε ώρες κι εγώ κοιτούσα να ρουφήξω την κάθε λέξη από αυτά που μου έλεγε. Κάπως έτσι βρέθηκα να κάνω μαθήματα με την Αννέζα Παπαδοπούλου. Φοβερή δασκάλα και υπέροχη, πολύ σωματική ηθοποιός. Ξέρεις, υπάρχουν καλοί ηθοποιοί που είναι κακοί δάσκαλοι και το αντίστροφο. Στην αρχή θυμάμαι να της λέω: "Δεν θέλω να ξανάρθω, γιατί νομίζω ότι μου τρως τα λεφτά". Δεν καταλάβαινα τίποτα, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, μου πήρε δύο χρόνια για να δω ότι αυτό που κάνουμε λειτουργεί και να νιώσω έτοιμος να δώσω σε σχολή υποκριτικής».

Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
Ο Λουκάς είναι μόλις 23 και όταν τον γνωρίζεις βλέπεις ένα πράο, συνεσταλμένο αγόρι με εντυπωσιακά ιδιαίτερο φιζίκ που σε κάνει να παίρνεις όρκο ότι η καταγωγή του είναι (τουλάχιστον) κατά το ήμισυ ξενική. Κι όμως, είναι 100% Έλληνας. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο Βούλγαρης και η Ιωάννα Καρυστιάνη, με την οποία συνυπογράφει το σενάριο, παρά τους όποιους ενδοιασμούς τους, πλησίασαν τον Λουκά για τον (γερμανόφωνο) ρόλο του Κόβατς, κάνοντάς του το εξής δημιουργικό "καψόνι". «Ήταν Σάββατο, μου έδωσαν όλο το σενάριο στα ελληνικά και μου είπαν να πάω τη Δευτέρα και να παίξω μια σκηνή στα γερμανικά, όποια ήθελα. Αυτή η ελευθερία εξαρχής με καύλωσε πάρα πολύ. Θυμάμαι να βλέπω μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο δέκα σχετικές ταινίες, όπως η Πτώση. Εν τω μεταξύ, γερμανικά καλά δεν μιλούσα κι έτσι απευθύνθηκα σε δάσκαλο. Κουρεύτηκα και όταν επέστρεψα, στον καθρέφτη του ασανσέρ είπα στον εαυτό μου "εσύ θα τον πάρεις αυτόν το ρόλο". Άρχισα να παίζω μια έντονη σκηνή όπου ο Κόβατς απευθύνεται σε ένα παιδί και του λέει "αφόπλισέ με, μαλακισμένο". Άρπαξα κι εγώ τον βοηθό του Βούλγαρη, ήταν λίγο αστείο. Σηκώθηκε, μου έδωσε το χέρι και μου είπε: "Αγόρι μου, τον πήρες τον ρόλο". Γενικά, ο Βούλγαρης και η Καρυστιάνη είναι οι ιστορίες τους και ο μοναδικός τρόπος να τις περιγράφουν, σαν να βλέπεις μονόπρακτο κάθε φορά. Μου έχουν πει τόσο πολλές – γι' αυτές νιώθω πιο τυχερός παρά που έπαιξα στην ταινία τους. Ο Βούλγαρης είναι ένα παιδί, μου χάρισε μια νέα αθωότητα ο τρόπος που ακόμα ελπίζει μέσα από την τέχνη του μετά από τόσα χρόνια». Δεν είναι φοβερό να το λέει αυτό ένας 23χρονος για έναν 77χρονο; «Του μιλάω στον πληθυντικό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ποτέ δεν τον είδα ως τον σεβάσμιο παππού και "κ. Παντελή, μη σπάσουν τ' αυγά"».


Στην προετοιμασία του, ο Λουκάς αναζήτησε στοιχεία για τον Κόβατς. Μου αναφέρει μάλιστα ότι είχε εφεύρει και το «φιδάκι» ή «σαύρα» στα βασανιστήρια, αλλά φυσικά τα ίχνη του χάνονται μετά την πτώση του Ράιχ. «Είναι πολύ κοινό το όνομά του, σαν να λες Παπαδόπουλος. Έχω βρει πάρα πολλούς και πήγαινα συνέχεια στον Βούλγαρη και τον ρωτούσα: "Μήπως είναι αυτός;". Εγώ, παρ' ότι Έλληνας, προσπάθησα να τον αγαπήσω, να τον δικαιολογήσω με κάποιον πιθανό τρόπο. Σε όλη την ταινία είναι βάναυσος, σε βαθμό που τον σιχαίνεσαι, αλλά υπάρχει και μια ανθρώπινη πλευρά του. Την απέδωσα στην ηλικία του, ήταν ένα παιδί που πήρε εξουσία και έπρεπε να επιβληθεί. Ενδεχομένως ήταν και δική μου ανάγκη να του προσδώσω μια ανθρώπινη πλευρά, για να μπορέσω να τον αντιμετωπίσω».

Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
Ο Λουκάς στο ρόλο του Κόβατς.
Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Πέρα από το διάβασμα, τις ταινίες και τα γερμανικά τραγούδια, ο Λουκάς κράταγε σημειώσεις για τον ρόλο σε ένα τετράδιο όπου κατέγραφε ό,τι του κατέβαινε, σκέψεις και εικόνες. Πόσο δύσκολο και αμήχανο ήταν για εκείνον να βρεθεί από το πουθενά στο σετ μιας τόσο μεγάλης παραγωγής – αρχικά, από άποψη κινησιολογίας και μόνο, πού θα πάει, πώς θα σταθεί! Απόλυτα ψαρωμένος καθώς ήταν στην αρχή των γυρισμάτων, συνειδητοποιεί ότι τον βοήθησε το γεγονός ότι τα γυρίσματα έγιναν στα Χανιά, οπότε κατάφερε να αναπτύξει σχέσεις με τους συμπρωταγωνιστές του. «Ήταν πολύ σημαντικό που έμενα μαζί με τον Ανδρέα (Κωνσταντίνου) και τον Αινεία (Τσαμάτη), με τους οποίους είχα γνωριστεί δύο εβδομάδες πριν. Αν τα γυρίσματα γίνονταν εδώ, στην Αθήνα, θα ήμουν σπίτι μου κάθε βράδυ και δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να λειτουργήσω. Εκεί βρισκόμουν σε μια αποστολή».


Ο Λουκάς δηλώνει πολύ κουτσομπόλης, καθώς μου λέει πόσο τρελαίνεται να παρατηρεί ανθρώπους, κινήσεις, συμπεριφορές, τσακωμούς, τα πάντα. «Ακούω μουσική στον δρόμο, αλλά μόλις νιώσω κάποια περίεργη ενέργεια, βγάζω αμέσως τα ακουστικά για να είμαι παρών. Με τρομάζουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές. Με τρομάζει πολύ η αγένεια, αλλά ακόμα περισσότερο η επιτηδευμένη ευγένεια. Οι πληθυντικοί, η υποχρέωση για παραχώρηση θέσης, όλα αυτά τα τυπικά». Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της συνάντησής μας είναι όταν επιχειρεί να μου εξηγήσει ότι δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στη δράση παρά στο ήθος του ηθοποιού: «Η ελληνική λέξη "ηθοποιός" πρέπει να αλλάξει, γιατί δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Το αγγλικό "actor", αυτός που δρα, ο δράστης, μου αρέσει πιο πολύ, ενέχει κάτι κόντρα, κάτι παράνομο, που το 'χει η τέχνη. Έχουμε δώσει μια τόσο βαρυσήμαντη, αρκετά υποκειμενική χροιά σε αυτήν τη λέξη. Προτιμώ τη δράση, που είναι αντικειμενική».

Το «Τελευταίο Σημείωμα» θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους στις 26 Οκτωβρίου από την Tanweer.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Παντελής Βούλγαρης μιλά στη LifO για το "Ψυχή Βαθιά"

Συνεντεύξεις / Ο Παντελής Βούλγαρης μιλά στη LifO για το "Ψυχή Βαθιά"

Δυο αδέλφια που πολεμούν σε αντίπαλα στρατόπεδα είναι η ιστορία που επέλεξε ο Παντελής Βούλγαρης για να μιλήσει για τον εμφύλιο πόλεμο, στη νέα του ταινία με τίτλο Ψυχή Βαθιά. Ο σκηνοθέτης μιλά στον Απόστολο Διαμαντή για τον παραλογισμό του πολέμου, τη σημασία της ιστορίας και εξηγεί γιατί η τέχνη δεν χρειάζεται να ερμηνεύει, αλλά μόνο να συγκινεί και να ερεθίζει τον θεατή.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Μυθολογίες / «Μου αρέσουν οι ιστορίες εκδίκησης στο σινεμά»: Οι 10+1 αγαπημένες ταινίες του Σπύρου Στάβερη

Από το φιλιππινέζικο σινεμά και τον Ζακ Τατί, μέχρι μια ταινία με μαχητές kung-fu που εξεγείρονται ενάντια στη γραφειοκρατία -και μία που τον ώθησε να ζητήσει από τη Marthe Keller να τον κάνει φίλο στο Facebook- η λίστα του φωτογράφου είναι γεμάτη εκπλήξεις.
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΑΒΕΡΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ