ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

TastePlease: Το «Airbnb του φαγητού» ήρθε και στην Ελλάδα

TastePlease: Το «Airbnb του φαγητού» ήρθε και στην Ελλάδα Facebook Twitter
«Πρόσφατα ήρθαμε στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί και πρόθυμοι να μοιραστούν. Δεν κάναμε κάτι φανταχτερό, δεν πολιορκούμε με πολλές διαφημίσεις, απλά το αφήνουμε να κυλήσει και κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε».
7

Η ιδέα ενός τραπεζιού με σπιτικό καλομαγειρεμένο φαγητό, καλή παρέα και νέες εμπειρίες είναι πολύ ελκυστική σε όλους.

Στις μέρες μας, που το διαδίκτυο και η τεχνολογία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, διαδραματίζοντας βασικό ρόλο στις επαφές με τους φίλους μας, τις νέες γνωριμίες, τις καταναλωτικές μας συνήθειες και τη δουλειά μας, δεν θα μπορούσε να μείνει απ'εξω ένα άλλο βασικό στοιχείο, το φαγητό.

Μία νέα διάσταση στην ιδέα γύρω από το φαγητό, έρχεται με μία καινούργια πλατφόρμα, την αποκαλούμενη ως «Airbnb του φαγητού», την TastePlease.

H ιδέα περιστρέφεται γύρω από το καλό σπιτικό φαγητό, το οποίο θα αποτελέσει το σημείο συνάντησης και την αφορμή για ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών ανάμεσα σε ανθρώπους, ακόμη και ανάμεσα σε αγνώστους.

Αντί να μετατρέψει κανείς το σπίτι του σε ξενοδοχείο για μερικές ημέρες, το μετατρέπει σε εστιατόριο για λίγες ώρες.

Αναλαμβάνει να φτιάξει το μενού, κοστολογεί την αξία του και διαθέτει θέσεις στο τραπέζι του, μέσω της πλατφόρμας.

«Μακροπρόθεσμα δεν είναι μόνο το φαγητό, αλλά οι άνθρωποι γύρω από αυτό, το να μοιράζεται κανείς το πάθος για την εμπειρία της μαγειρικής, να συναντά νέους ανθρώπους».

Δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος επαγγελματίας σεφ για να διοργανώσει μια τέτοια βραδιά, απλά να έχει διάθεση να ζήσει την εμπειρία του οικοδεσπότη, να γνωρίσει νέους ανθρώπους και να αγαπάει τη μαγειρική. Αντίστοιχα, εκείνος που θέλει να πάει σε κάποιο σπίτι ως φιλοξενούμενος διαλέγει ανάμεσα σε διάφορα μενού που του προσφέρονται.

Ο επαγγελματίας σεφ Αλέξανδρος Πανδής αποφάσισε να διοργανώσει ένα δείπνο μέσω της πλατφόρμας της TastePlease. Μιλώντας στο LIFO.gr μοιράστηκε την εμπειρία του από την πλευρά του οικοδεσπότη.

Ως επαγγελματίας σεφ στη ζωή του, ανέφερε ότι είναι μία ευκαιρία να «μοιραστείς το τραπέζι σου και να προσφέρεις ποιοτικό φαγητό σε οποιονδήποτε θέλει να επισκεφτεί το σπίτι σου, να σε γνωρίσει και να δοκιμάσει τη μαγειρική σου».

«Μας προσφέρεται ένα μέσο να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, να ακούσουμε τις ιστορίες τους και τους παρουσιάσουμε παραδοσιακά προϊόντα, με πολύ μοντέρνο και δημιουργικό τρόπο, μεσώ της μαγειρικής» αναφέρει.

TastePlease: Το «Airbnb του φαγητού» ήρθε και στην Ελλάδα Facebook Twitter
O Αλέξανδρος Πανδής με τους δύο καλεσμένους του στο δείπνο που διοργάνωσε μέσω της πλατφόρμας

Ο κ. Πανδής, με τη συνεργάτιδά του Ίλια, η οποία δεν είναι επαγγελματίας, αποφάσισαν να διοργανώσουν το δείπνο. Καλεσμένοι τους ήταν ένας Γερμανός και ένας Αμερικάνος.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά «οι Έλληνες δεν είναι ακόμη πολύ εξοικειωμένοι με το καινούριο, το φοβούνται. Δεν βγαίνουν πολύ από τη ζώνη ασφαλείας τους σε αντίθεση με τους ξένους οι οποίοι είναι ανοιχτοί στις νέες εμπειρίες».

Σχολιάζοντας την εμπειρία είπε ότι «ανάλογα τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, αυτή αλλάζει ελαφρώς. Κάποιοι είναι εξαρχής φιλικοί και μπαίνουν στο σπίτι σου σαν παλιοί φίλοι. Άλλοι πάλι, θέλουν λίγο "σπρώξιμο" για να χαλαρώσουν και να αρχίσουν κουβέντα. Όταν τελειώνει το γεύμα όμως, είμαστε ήδη μια καλή παρέα που γελάει και διασκεδάζει!».

Από την πλευρά του, ο ένας από τους δύο καλεσμένους του, επισκέπτης στην Ελλάδα, ο Γερμανός Georg Broich σε σχόλιό του αναφέρει: «Ήταν μοναδική εμπειρία. Δοκιμάσαμε υπέροχο φαγητό, κάναμε ένα φανταστικό "ταξίδι" στις ελληνικές γεύσεις και γνώρισα νέους ανθρώπους», προσθέτοντας ότι «ήταν κρίμα που είχαμε μόνο μιάμιση ώρα για το δείπνο, όμως την επόμενη φορά που θα βρεθούμε ξανά στην Αθήνα θα το επαναλάβουμε σίγουρα».

Το LIFO.gr επικοινώνησε επίσης με τον ιδρυτή της TastePlease και διεθνώς αναγνωρισμένο σεφ, Frank Lantz, για να μας μιλήσει για την ιδέα πίσω από το εγχείρημα αυτό και το όραμά του.

TastePlease: Το «Airbnb του φαγητού» ήρθε και στην Ελλάδα Facebook Twitter
O ιδρυτής της TastePlease και διεθνώς αναγνωρισμένος σεφ, Frank Lantz

«Είμαι επιχειρηματίας και θέλω να κάνω διάφορα πράγματα. 'Όταν έχω μία ιδέα που πιστεύω σε αυτήν, θέλω να την προχωρήσω μέχρι να φτάσω στο στόχο μου. Πως έφτασα σε αυτή την ιδέα; Αλήθεια δεν ξέρω» αναφέρει ο Δανός σεφ.

Και συνεχίζει: «Νομίζω ότι ήταν κάτι που έλειπε από την καριέρα μου. Δουλεύω για το φαγητό όλη μου τη ζωή, έχω εκπαιδεύσει πάνω από το 25% των σεφ που έχουν βραβευτεί με αστέρια Michelin ή συνεργάστηκα μαζί τους στην κουζίνα μου, έχω μαγειρέψει για την βασιλική οικογένεια, είμαι ιδιοκτήτης του καλύτερου εστιατορίου με ψαρικά στο βορρά, αλλά αυτά είναι στο παρελθόν».

«Πλέον, από τότε έχω αναμειχθεί ενεργά στην επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη γύρω από τον τομέα του φαγητού. Βλέποντας την αγορά, παρατήρησα ότι ο τομέας του εστιατορίου έχει γίνει πολύ εμπορικός. Κατά τη γνώμη μου, το ίδιο φαγητό σερβίρεται σε όλο τον κόσμο, χάνοντας την παράδοση και την εντοπιότητά του και δεν φτιάχνεται με την ίδια αγάπη που εγώ θέλω και αναζητώ» επισημαίνει.

«Κάπως έτσι γεννήθηκε η ιδέα για την TastePlease. Είδα ότι σε ένα αληθινό σπίτι, μπορείς να ζήσεις αληθινές εμπειρίες γύρω από το τραπέζι, πάθος για το φαγητό και αληθινή αγάπη γι αυτό» καταλήγει.


Ο Frank Lantz τονίζει επιπλέον ότι: «Μακροπρόθεσμα δεν είναι μόνο το φαγητό, αλλά οι άνθρωποι γύρω από αυτό, το να μοιράζεται κανείς το πάθος για την εμπειρία της μαγειρικής, να συναντά νέους ανθρώπους».

«Η ουσία είναι να φέρεις τους ανθρώπους κοντά. Κάτι το οποίο θα μας απομακρύνει από τα τηλέφωνά μας και θα μας φέρει πιο κοντά. Δεν είναι πυρηνική επιστήμη. Για πολλά πολλά χρόνια που ασχολούμαστε με το φαγητό, νομίζω χάσαμε το δρόμο και τον προσανατολισμό.

Έτσι δημιούργησα την TastePlease ως ένα σημείο συνάντησης, για να εκτιμήσουμε τη ζωή, να γευτούμε καλύτερο φαγητό, σπιτικό φαγητό, αυθεντικό. Απλά καλό φαγητό. Αυτή είναι η βασική ιδέα γύρω από όλο αυτό».

Περιγράφοντας το ξεκίνημα του όλου εγχειρήματος αναφέρει: «Ξεκίνησε στην Κοπεγχάγη. Εγώ σαν σεφ "γεννήθηκα" στην Κοπεγχάγη, οπότε ήταν φυσικό. Δεν έχουμε πολλά λεφτά, γι αυτό απλά το ξεκινήσαμε και αρχίσαμε να το μοιραζόμαστε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Βελτιώνουμε συνέχεια το "προϊόν" όμως θέλει πολύ δουλειά ακόμη».

«Είμαστε πολύ φιλόδοξοι και σκοπεύουμε να "χτίσουμε" μία παγκόσμια κοινότητα γύρω από το φαγητό, όπου μπορούμε να μοιραζόμαστε απόψεις , εμπειρίες, ιδέες. Όμως δεν έχουμε φτάσει ακόμη εκεί. Αυτή τη στιγμή έχουμε παρουσία σε δέκα χώρες, κυρίως στην Ευρώπη».

Ο σεφ αναφέρθηκε στην Ελλάδα λέγοντας ότι είναι μία από τις χώρες με νοοτροπία που αντικατοπτρίζει το όραμα της Tasteplease.

«Πρόσφατα ήρθαμε στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι οι άνθρωποι είναι πιο ανοιχτοί και πρόθυμοι να μοιραστούν. Δεν κάναμε κάτι φανταχτερό, δεν πολιορκούμε με πολλές διαφημίσεις, απλά το αφήνουμε να κυλήσει και κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Ο βασικός μας στόχος είναι να φέρουμε το φαγητό και τους ανθρώπους κοντά, χωρίς πολλά περιτυλίγματα».

«Η Ελλάδα προσαρμόζεται και αγκαλιάζει την ιδέα και είμαι περήφανος γι αυτό».

«Έχω βρεθεί πολλές φορές στη χώρα σας για διακοπές και λατρεύω το απλό ελληνικό φαγητό. Όπως επίσης λατρεύω την εμπειρία που η TastePlease προσφέρει στην Ελλάδα, καλό τοπικό φαγητό, καλή μουσική, παρέα... σπουδαία πράγματα γίνονται εκεί. Αλλά αυτό δεν προέρχεται από εμάς, προέρχεται από τους ντόπιους».

TastePlease: Το «Airbnb του φαγητού» ήρθε και στην Ελλάδα Facebook Twitter

Σχετικά με τη διαδικασία για τη διοργάνωση ενός event και το ρόλο της Tasteplease επισημαίνει: 

«Το όλο εγχείρημα οδηγείται από ανθρώπους που αγαπούν να μοιράζονται. Το θέμα είναι να γίνει μέσο έκφρασης για τον κόσμο. Δεν θέλουμε να ελέγχουμε τα πάντα. Έτσι ο οικοδεσπότης αποφασίζει τι θα προσφέρει, τι τιμή θα βάλει.

Εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να προσφέρουμε την πλατφόρμα που μπορεί να το πραγματοποιήσει με ασφάλεια τόσο για τον ίδιο όσο και τους καλεσμένους. Θέλουμε να είμαστε μέρος την εμπειρίας και όχι να την ελέγχουμε».

«Όλοι μπορούν να συμμετέχουν. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς απαραίτητα σεφ για να φιλοξενήσει ένα δείπνο. Η ουσία είναι να μοιραστεί με άλλους ανθρώπους την εμπειρία και να βρεθεί γύρω από ένα τραπέζι με καλό φαγητό».

Κλείνοντας, ο Frank Lantz λέει ποιο είναι στην ουσία το όραμά του και ο στόχος του.

«Να υπάρχει ποιοτικό φαγητό για όλους. Μπορεί να είναι ένας γείτονας, ένας τουρίστας. Πολλοί άνθρωποι στον κόσμο δεν έχουν κάπου να πάνε το βράδυ και δειπνούν μόνοι τους. Αυτό σκοπεύουμε να το αλλάξουμε. Θέλουμε να κάνουμε πιο εύκολη σε όλους την πρόσβαση σε καλό φαγητό, σε νέες εμπειρίες και την ανθρώπινη επικοινωνία και αλληλεπίδραση».

7

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

To ήξερες ότι το πρώτο vegetarian εστιατόριο στο Λονδίνο ιδρύθηκε το 1906;

Γεύση / To ήξερες ότι το πρώτο vegetarian εστιατόριο στο Λονδίνο ιδρύθηκε το 1906;

Όσοι πιστεύουν ότι η τρέλα για χορτοφαγία και υπερτροφές είναι μόδα των τελευταίων ετών οφείλουν να αναθεωρήσουν διαβάζοντας την ιστορία του ολυμπιονίκη, χορτοφάγου και φιλάνθρωπου Γιούστας Μάιλς.
IRENE D'ATHENES
Η Taverna του Μιχάλη Μιχαήλ είναι ένα αγγλόφωνο περιοδικό που δοξάζει τον κόσμο του ελληνικού φαγητού

TV & Media / Η Taverna του Μιχάλη Μιχαήλ είναι ένα αγγλόφωνο περιοδικό που δοξάζει τον κόσμο του ελληνικού φαγητού

Ο δημιουργός του μοναδικού στο είδος του εντύπου, μάς εξηγεί γιατί αποφάσισε να δώσει φωνή στις ήρεμες απολαύσεις και την κρυφή δύναμη της ελληνικής κουζίνας -έτσι όπως διακλαδώνεται σχεδόν σε κάθε έκφραση της σύγχρονης ζωής και της Ιστορίας.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πόσα χρήματα χρειάζονται για να ζήσεις όπως πραγματικά θέλεις στην Αθήνα;

Living / Πόσα χρήματα χρειάζονται για να ζήσεις όπως πραγματικά θέλεις στην Αθήνα;

Πώς να ζήσεις σε μια πόλη όπου ο μισθός είναι τσιμεντένιος, ενώ οι τιμές εκτοξεύονται διαρκώς: τέσσερα νεαρά κορίτσια μας στέλνουν τα μηνιαία έξοδά τους και κοστολογούν ένα ιδανικό για εκείνες Σαββατοκύριακο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Η εμμονή με την πρωτεΐνη: Τάση στη διατροφή ή υπερβολή;

Radio Lifo / Η εμμονή με την πρωτεΐνη: Τάση στη διατροφή ή υπερβολή;

Στην αρχή ήταν οι μπάρες πρωτεΐνης, μετά ήρθαν τα ροφήματα κι έπειτα, σιγά–σιγά, η μανία με την πρωτεΐνη εξαπλώθηκε σε ένα σωρό προϊόντα. Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με την κλινική διαιτολόγο-διατροφολόγο Μελίνα Καριπίδου.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Πόσο αποτελεσματική είναι τελικά η ψυχεδελική θεραπεία;

Living / Πόσο αποτελεσματική είναι τελικά η ψυχεδελική θεραπεία;

Πολλές από τις μελέτες που υποστηρίζουν τις θεραπευτικές δυνάμεις των ψυχδελικών ουσιών όπως το MDMA συχνά αμαυρώνονται από τη νοοτροπία οπαδού ή γκουρού που διακρίνει κάποιους από τους ερευνητές, με αποτέλεσμα να μη δηλώνονται πλήρως οι ανεπιθύμητες παρενέργειες.
THE LIFO TEAM
Η εκδίκηση του γραφείου

Living / Η εκδίκηση του γραφείου

Πολλά διευθυντικά στελέχη αμφισβητούν έντονα πλέον την τηλεργασία και πιστεύουν ότι το να βρίσκονται οι εργαζόμενοι κάθε μέρα στο γραφείο είναι καλό για την επιχείρηση – και το να βρίσκονται στο γραφείο όσο περισσότερες ώρες γίνεται, είναι ακόμη καλύτερο.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Ξεκινάμε...υγειονομικο ελεγχο; πυρασφάλεια; τηλεφωνα νοσοκομείου για δηλητηριασεις; αποδοση φόρου εισοδήματος; Επάγγελμα: ενασχόληση που αποφερει εισόδημαΜη-επαγγελμα: ενασχόληση που δεν αποφερει εισόδημα.Θα φτιάξω ενα airbnb bar..........δεν θα είναι μαγαζι αν και θα χρεώνω τα ποτα γιατί ΔΗΛΩΝΩ μη επαγγελματίας.....και αφου δεν είμαι επαγγελματίας δεν θα πληρώνω και φόρους.
Ακριβώς αυτό. Κανένα σπίτι δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να γίνει εστιατόριο, ούτε μπορεί να εγγυηθεί για την ποιότητα των υλικών. Χώρια που βάζεις όποιον θέλεις σπίτι σου. Αυτές οι ιδέες μοιάζουν ωραίες στι φωτογραφίες, τα προβλήματα όμως δεν θα αργήσουν να φανούν.
Ξεκινώ λέγοντας ότι έχεις δίκιο.ΑΛΛΑΕιλικρινά μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η ιδέα. Μου αρέσει η ιδέα του να φτιάχνεις ωραίες στιγμές για άλλους όντας οργανικό κομμάτι αυτών.Αυτή η ιδέα αφορά τη δική μου σχέση με έναν τρίτο. Δεν με αφορά νομοτεχνικά ή γραφειοκρατικά. Ας το λύσει ο νομοθέτης και κατά προτίμηση χωρίς την προκρούστεια λύση πονάει χέρι-κόψει χέρι.Αν φωνάξω εσένα σπίτι μου να σου κάνω το τραπέζι; Αν εσύ φέρεις γλυκά; Αν αντί για γλυκά αφήσεις το αντίστοιχο χρηματικό αντίτιμο;Ξαναλέω, έχεις δίκιο αλλά φρονώ ότι το κράτος έχει καταστεί υπερβολικά παρεμβατικό σε δευτερεύουσας σημασίας πράγματα. Πχ το ότι ο καθένας αφήνει απλήρωτες ασφαλιστικές εισφορές και μετά πάντα έρχεται ένας νόμος να τις "ρυθμίσει" είναι πιο σημαντικό από την ιδέα του εδώ άρθρου.
Γραφων είμαι υπερ της ελευθερίας του εμπορίου με κρατικη εποπτεία. Δηλαδη: Εαν ρυθμιστει το νομικο συστημα ετσι ωστε να είναι επαγγελμα και όχι παραλληλη μαυρη αγορα (πια η διαφορα νομιμης και μη χαρτοπαιχτικης λεσχης; πανω κατω η ίδια με τα εστιατόρια με αυτην την ιδέα), γιατί επιμενω; το είπες μονος σου, ότι ο καθένας αφήνει απλήρωτες ασφαλιστικές εισφορές Πηγή: www.lifo.gr Εαν δεν είναι επαγγελμα ΄τοτε δεν νοουνται καν εργαζόμενοι ως εννοια και αρα δεν θα υπάρχει καν ασφάλιση, ενσημα, εργατικα ατυχήματα, οικονομικες αποζημιωσεις πελατων για οτιδήποτε ισχυει στα εστιατόρια, αποζημιώσεις εργαζόμενων, εφοδος ΣΔΟΕ και λοιπων υπηρεσιων κτλ. Το αστειο είναι ότι για να γίνει νομιμο τοσο φορολογικα όσο και εργασιακα θα πρεπει επι της ουσίας να γίνει εστιατόριο χωρις όμως την χωρητικότα και τις ανεσεις αυτων. Αλλο είναι να μπορεί καποιος νομιμα να ανοιξει επιχειρήσεις νεου τυπου και αλλο όλο αυτο το "ερασιτεχνικο" μετ'αμοιβης το οποίο στερηται πασας λογικης...ερασιτεχνικη ενασχόληση με απολαβες επαγγελματικης ενασχόλησης.Το "airbnb" μοντελο είναι αμερικανικης οικονομικης επιρροης και οι αμερικάνοι δεν φημηζονται για λεπτομεριες όπως "εργασιακα δικαιώματα, ιατροφαρμακευτικη καλυψη, συνταξη κτλ", για αυτα εχουν το δικηγορικο συστημα του "μηνυσακια", η αμερικη είναι πρωταθλητρια στις μηνυσεις όχι επειδη εχουν οι αδικημενοι το "θρασος" να διεκδικουν όπως συχνα παρουσιαζεται αλλα επειδη δεν εχουν θεσμικες δικλειδες ασφαλείας να τους προστατευουν προληπτικα στο να αδικηθουν και αυτο είναι αποτελεσμα ξεκαθαρα φιλοσοφικης θεωρησεις περι κοινωνιων (οικονομικων αλλα και διαπροσωπικης "οικιοτητας" θεωρήσεις)...και η Ευρωπη δεν εχει την ίδια φιλοσοφικη θεωρηση με τις ΗΠΑ.Το παραδειγμα που εγραψες προυποθετει ότι θα καλεις αγνωστους διότι ΕΑΝ καλεσεις φιλους ή και απλα γνωστους για τραπεζωμα και πεις αντι γλυκου/κρασιου φερτε χρημα....υπάρχει θεμα, και όχι το νομιμότητας είναι υσσόνος αλλα βασικης κοινωνικότητας. Αντιλαμβάνομαι γιατί το παρεθεσες ως παραδειγμα αλλα οι γενιες του κινητου με ιντερνετ εχουν ήδη αρκετα κοινωνικα προβληματα οικιοτητας μην τους "δικαιολογήσουμε" και αλλα.Δεν μας επιτρεπεται να οικονοποιουμε καθε ανθρωπινη διαδραση. Πληρώνουν για τα χομπι, πληρώνουν για να λενε τα σοψυχα τους, θα πληρώνουν και για τραπεζωμα με "οικιότητα"; διότι την "οικιότητα" οικονομοποιει όχι την προσφορα τροφης, δεν θα φας σε ενα ουδετερο εστιατοριο αλλα σε "σπιτικο" απο "πραγματικους" ανθρωπους, που ουτε "σπιτικο" θα είναι, ουτε "πραγματικοι" ανθρωποι θα είναι αφου η ζητηση θα ρυθμισει την προσφορα των υπηρεσιων του "σπιτικου" απο τους "γνησιους" ανθρώπους. Θα σου φερω παραδειγμα ενα αλλο "ερασιτεχνικο" κλαδο μετ' αμοιβης, youtube/twich gamers...όλοι ξεκινησαν για την φαση και με το που βαλανε το "monetization" αλλαξαν και χασαν την φαση, επειδη η μετ'αμοιβης ζητηση δημιουργησε υποχρεωσεις στην προσφορα πλεον χωρις καμια όμως βιοποριστικη δικλειδα. Οι youtubers ασφαλίζονται; τι συνταξη θα παρουν; ο ελευθερος επαγγελματίας ομως ασφαλίζεται (στην Ελλαδα λογο κρισης εχουν γίνει οι μισθοι 400-500 ευρω και θα παρουν την βασικη συνταξη, όχι λογο οικονομικης φιλοσοφικης θεωρησης).Με αυτη την λογικη θελω aribnb υδραυλικο...ξεχασα αυτους τους εχουμε ήδη...Ποιο το θεμελιακο προβλημα; Η θα θεσπίσεις την προσφορα "ερασιτεχνικης" προσφορας υπηρεσιων μετ' αμοιβης ή όχι, ακουγεται "απελευθερωτικο" αλλα η ιστορία εχει αποδειξει δεν ότι λαμπει δεν είναι χρυσάφι...ιδίως στα οικονομικα, τα οικονομικα είναι αλληλενδετα με τον επαγγελματισμο όχι τον ερασιτεχνισμο, απο την στιγμη που αποζητας το αποτελεσμα του επαγγελματισμου δεν μπορεις να ζητας τις υποχρεωσεις του ερασιτεχνισμου.Πιστευω ότι πολλοι θα κινδυνευσουν να γίνουν απο αναγκη "δουλικα" μεσα στα ιδια τους τα σπίτια.Οι νεου τυπου επιχειρήσεις είναι πραγματικότητα ΑΛΛΑ είναι επιχειρήσεις όχι "ερασιτεχνικα" μετ' επαγγελματικης αμοιβης. Πρεπει να τροποποιηθει το συστημα κανονων αλλα όχι να δεχθει τα παντα στο ετσι επειδη "αφου μπορω και ακουγετε ομορφο, γιατί όχι;".Αντιλαμβάνομαι ότι κυριως οι νεώτερες γενιες εχουν γοητευτει πολιτισμικα περισσότερο απο τις ΗΠΑ απο ότι απο την Ευρώπη αλλα στα οικονομικα δεν μπορεις να παρεις τα ευηχα να τα απολαυσεις ως εχουν χωρις το ευρυτερο οικονομικο πλαισίο που τα παράγει.Υ.Γ. αλλη μια κοινωνικη μου ενσταση είναι ότι το σπίτι πρεπει να παραμενει παντα σπίτι, την στιγμη που αλλαζεις την φιλοσοφικη εννοια του σπιτικου σε μαγαζι (κι ας μη το ομολογεις) αλλαζεις αναγκαστικα και τους κανόνες λειτουργίας αυτων που μενουν. Τα "ευηχα" εξτραδακια εχουν παντα τιμημα. Οποιος/α δεν βαζει σαφη διαχωρισμο μεταξυ βιοπορισμου και προσωπικης ζωής (και η χωροταξία εχει την σημασία της) εχει να πληρωσει βαρυ τιμημα στο δευτερο.Υ.Γ.2 προφανως το δευτερο προσωπο είναι αφηγητικης σημασίας όχι προσωπικα εναντίον σου. Τωρα συνειδητοποίησα ότι ολο το εγραψα σε δευτερο προσωπο και δεν αντεχω να το τροποποιησω, εγω παντως παστα θα σου παρω και το μονο που σου επιτρεπω να μου ζητησεις είναι σοκολατινα ή ποντικακι ;P
(α) Ξεκινώντας ανάποδα θα σου πω ότι είσαι από τους ανθρώπους με τους οποίους δύναται κανείς να διαφωνεί χωρίς να παρεξηγείται οπότε μην απολογείσαι/νιώθεις άσχημα για τίποτα.(β) Παλιά υπήρχαν οι πλύστρες κι οι μοδίστρες που φέρναν δουλειά στο σπίτι χωρίς αυτό να είναι κάνα ποινικό αδίκημα.Καταλαβαίνω απόλυτα ότι η τεχνολογία δημιουργεί άλλες τάξεις μεγεθών αλλά κουράστηκα να προσπαθώ να αποδείξω ότι δεν είμαι πολυεθνική με 1500 εργαζομένους και καταθέσεις σε φορολογικούς παραδείσους. Ένας ρημαδομπατίρης είμαι που ό,τι και να κάνω το κράτος ζητάει πάνω από τα μισά για να κάνει πλάκα ότι θα μου δώσει σύνταξη ή ότι μου παρέχει ασφάλεια και δρόμους ή δωρεάν υγεία και παιδεία.Αυτό με έχει κουράσει. Μια δεκαετία τώρα ασχημονούν απάνω μου διότι δεν συμφωνούμε σε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση (αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα οπότε σταματώ).(γ) Το αγγλοσαξωνικό δίκαιο είναι τελείως διαφορετικό από το ρωμαϊκό. Στο ρωμαϊκό λέμε καμία ποινή χωρίς αδίκημα, ήτοι πρέπει να υπάρχει θεσμοθετημένο αδίκημα και έπεται η ποινή. Στο αγγλοσαξωνικό κοιτάνε το αν κάποιος έχει "αδικηθεί". Τότε φτιάχνουν ad hoc ποινή για τον αδικούντα.(δ) Η πιτσιρικαρία θα ζήσει σε έναν κόσμο αλλιώτικο από αυτόν που ζήσαμε εμείς όπως κι εμείς ζήσαμε αλλιώς από τους πατεράδες μας. Έτσι ήταν πάντα κι έτσι θα είναι πάντα. Αλίμονο αν είναι αλλιώς... Τις λύσεις ας τις βρει μόνη της.(ε) Αυτό που λέω, συνοψίζοντας τρόπον τινά, είναι ότι μου αρέσει η μαγειρική, μου αρέσει να ομορφαίνω στιγμές άλλων. Θα μου άρεσε αυτό να μου δίνει έξτρα εισόδημα. Απλά αν το αντιμετωπίσουμε και αυτό σαν επιχειρηματική δραστηριότητα τότε θα γίνει ασύμφορο για πραγματικούς ερασιτέχνες.(στ) Dura lex sed lex, η πολιτεία έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Απλά φρονώ ότι μπορώ κι εγώ να πω την παπάτζα μου μιας και κάμποσα χρόνια τώρα πληρώνω σαν Ωνάσης για να ζω σαν Καραγκιόζης.Με κούρασε ερασιτέχνες της πολιτικής να κάνουν πλάκα με τη ζωή μου.ΥΓ Ποντικάκι.
Ένας ρημαδομπατίρης είμαι που ό,τι και να κάνω το κράτος ζητάει πάνω από τα μισά για να κάνει πλάκα ότι θα μου δώσει σύνταξη ή ότι μου παρέχει ασφάλεια και δρόμους ή δωρεάν υγεία και παιδεία. Πηγή: www.lifo.grΑυτο είναι το πιο σοβαρο προβλημα που εχουμε ως κοινωνία αλλα είναι μια συζητηση ικανότητας να δημιουργήσουμε αλλα και να τηρησουμε δομες μιας κοινωνίας, όχι πως θα επρεπε να είναι.Το οτι η πιτσικαρία θα ζήσει σε αλλο κοσμο εχεις απολυτο δικιο αλλα δεν σημαίνει ότι θα είναι καλυτερος (πλειστα τα παραδειγματα στην Ιστορία)Ο λογος που διαφωνω δεν είναι στο ιδεατο του (ε) αλλα στις συνεπειες αυτου εαν δεν γίνει σωστα και για να γίνει κανονιστικα θα πρεπει να γίνει επαγγελματικα. Βεβαια εδω ερχεται η εξελικτικη κοινωνία και πρεπει να βρει τρόπο που να μπορει να κανει τα νεου τυπου επαγγελματα και κερδοφορα αλλα με εποπτεια στις υποχρεώσεις, το ότι ζουμε στην Ελλάδα δυστυχως δεν επιτρεπει και πολλες ελπιδες για κατι τετοιο.Δεν διαφωνω με τις μικροεπιχειρησεις νεου τυπου αρκει να μην είναι εργασιακα/φορολογικα/νομικα "μετεωρα" και η ρυθμιση τυπου airbnb εχει αποδειχθει βολικη για μεγαλοκερδοσκοπους και επιζήμια για τους υπολοιπους.Η γιαγια μου ήταν αναλφαβητη δις χηρα πλυστρα σε χωριο αλλα εζησε σε αλλες εποχες που τα εργασιακα ηταν προβληματικα. Κατανοω το επιχειρημα σου αλλα ξερουμε και οι δύο ποιοι θα εποφεληθουν...για αλλη μια φορα οι "πλατφορμιστες" με φοροδιαφυγες, αδηλωτη εργασία κτλ και ποιοι θα την πληρώσουν; και παλι εσυ που θα κληθεις είτε να καλυψεις τα οικονομικα κενα αυτων είτε να μην συντηρουντε οι υπαρχουσες δομες (καλα για δημιουργία νεων νομίζω ότι ξερεις τις προβλεψεις μου).Παρα είσαι υπευθυνος λεγκαλιστης (καποτε καποιος μου ειχε αποδωσει αυτον τον χαρακτηρισμο και πολυ μ'αρεσε κι ας εχει δυστυχως τις γνωστες συνεπειες) για να σου "συγχωρεσω" παραστράτημα. Αν και το (στ) είναι παντα αναφαιρετο δικαιωμα ακομα και χωρις το "μιας και" ποσο μαλλον όταν υπαρχει και αυτο οι απαιτησεις είναι παντα αναλογες της ικανοτητας και του ηθους.Να είσουν σπουδαιοφανης σχετικιστης να σε προσπερναγα οπως τοσους και τόσους :)