Τι περιλαμβάνει το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Αθηνών στη Λούλα Αναγνωστάκη

Τι περιλαμβάνει το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Αθηνών στη Λούλα Αναγνωστάκη Facebook Twitter
Παρότι τα ονόματα των ανδρών της ζωής της έγραψαν ιστορία –ο αδελφός Μανώλης Αναγνωστάκης, ο σύζυγος Γιώργος Χειμωνάς−, η Λούλα Αναγνωστάκη επέβαλε τη δική της δημιουργική ταυτότητα στο θέατρο, ορθώνοντας μοναδική φωνή και ανάστημα, μακριά από οτιδήποτε μπορούσε να θυμίζει αλλότρια επίδραση. Φωτο: Σπύρος Στάβερης
0

Η εμβληματική φιγούρα της Λούλας Αναγνωστάκη −μαύρα γυαλιά, κόκκινο κραγιόν, ανάγλυφα χαρακτηριστικά− όπως έχει καταγραφεί στη συλλογική μνήμη μέσα από τις φωτογραφίες του Σπύρου Στάβερη για το «01» είναι εξίσου αξεπέραστη με τα κείμενά της: η θεατρικότητα πότιζε κάθε σκηνή του βίου και των λέξεων μέσα από έργα που χάραξαν την ιστορία του ελληνικού θεάτρου.

Μεταξύ άλλων, η Αναγνωστάκη έδωσε στο Θέατρο Τέχνης τον ελληνικό λόγο που χρειαζόταν για να ξαναφτιάξει από την αρχή τη σύγχρονη δραματουργία λίγο πριν από τη χούντα με την τριλογία Διανυκτέρευση - Η Πόλη - Η Παρέλαση, χωρίς τις πολιτικές κορόνες και τις ηθολογικές εξάρσεις των έργων της εποχής. Υπόγεια, όμορφα, αληθινά, με αυτόν τον έμμεσο τρόπο που έγινε το σήμα κατατεθέν της.

Τα έργα της ανέδειξαν θέματα ταυτότητας, ποτισμένα στην αγωνία για το πού ακριβώς τοποθετούνται οι ψυχές στο ταραγμένο μεταπολεμικό σκηνικό, πώς διαμορφώνονται οι σκέψεις, από τι υλικά είμαστε πια καμωμένοι ως νεοέλληνες. Διεισδύοντας σε βάθος στη σύγχρονη πραγματικότητα και ειδικά στις ψυχές, μέσα από το κοφτερό, ασθματικό μήκος των λέξεων σμίλευε φράσεις που έχουν μείνει αξεπέραστες.

Τα έργα της ανέδειξαν θέματα ταυτότητας, ποτισμένα στην αγωνία για το πού ακριβώς τοποθετούνται οι ψυχές στο ταραγμένο μεταπολεμικό σκηνικό, πώς διαμορφώνονται οι σκέψεις, από τι υλικά είμαστε πια καμωμένοι ως νεοέλληνες.

«Τι είναι η Ελλάδα, Γιωργάκη; Οικογενειοκρατία που αναπαράγεται στο φουλ» γράφει κάπου στην Κασέτα, εκεί στο μεταίχμιο της διαδοχής των χρόνων της δεξιάς από το ΠΑΣΟΚ, μια εποχή που συνοψίζεται μετέπειτα με ακρίβεια στον Ήχο του όπλου, το έργο με το οποίο αποφάσισε να αποχαιρετήσει ο Κουν το θέατρο.

Παρότι τα ονόματα των ανδρών της ζωής της έγραψαν ιστορία –ο αδελφός Μανώλης Αναγνωστάκης, ο σύζυγος Γιώργος Χειμωνάς−, εκείνη επέβαλε τη δική της δημιουργική ταυτότητα στο θέατρο, ορθώνοντας μοναδική φωνή και ανάστημα, μακριά από οτιδήποτε μπορούσε να θυμίζει αλλότρια επίδραση. Και δεν είχε ποτέ στεγανά ανοίγοντας τη βεντάλια των πολιτικών και κοινωνικών αναφορών στα έργα της, ακόμα και σε θέματα σεξουαλικής ταυτότητας − πόσο τολμηρό, αλήθεια, μπορεί να φαίνεται ακόμα και σήμερα, όσον αφορά θέματα ετερότητας, το Σ' εσάς που ακούτε, το οποίο σφράγισε ανεξίτηλα το θέατρο του Λευτέρη Βογιατζή.

Τιμώντας, λοιπόν, τη μοναδική Ελληνίδα δημιουργό έναν σχεδόν χρόνο μετά τον θάνατό της, το Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου οργανώνει ένα πρωτότυπο αφιέρωμα στο έργο της με το ανέβασμα παράστασης, τη διοργάνωση συμποσίου, με ένα «εργοτάξιο» −ουσιαστικά μια επτάωρη παράσταση που σκηνοθετεί η Ρούλα Πατεράκη− αλλά και με μια αναδρομική έκθεση-εγκατάσταση με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Δωμάτια μνήμης. Περιπλάνηση στον κόσμο της Λούλας Αναγνωστάκη» που στόχο έχει να αποτυπώσει τη σχέση ζωής και έργου της κορυφαίας δραματουργού.

Όπως επισημαίνουν οι επιμελητές σχετικά στο κείμενο που συνοδεύει την αναγγελία της εγκατάστασης, η πρόκληση της εγκατάστασης ήταν μεγάλη, καθώς, εν προκειμένω, έπρεπε να εμπνευστούν όχι από εικόνες αλλά από λέξεις, από τη γραφή και όχι από την όψη.

 

Τι περιλαμβάνει το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Αθηνών στη Λούλα Αναγνωστάκη Facebook Twitter
Η έκθεση, που βασίζεται σε αρχειακό υλικό, το οποίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά με αυτόν τον τρόπο στο κοινό, καλεί τον επισκέπτη να διαμορφώσει τη δική του σχέση με τον κόσμο της Αναγνωστάκη και να περιπλανηθεί σε ένα πρωτότυπο ταξίδι μνήμης, συνειδητοποίησης και σκέψης.

Επομένως, ήταν απαραίτητο, όπως τονίζουν, «ο επιμελητής να διεισδύσει σ' έναν τρόπο σκέψης, σ' έναν λαβύρινθο συνειρμών, αναφορών, αναμνήσεων, συσχετισμών, συναντήσεων, συγκυριών που συγκροτούν τη δεξαμενή έμπνευσης του συγγραφέα» αλλά και «να επινοήσει με βάση τα ίδια τα έργα που καλύπτουν τη δική τους ιστορική διαδρομή μια νέα υπερδραματουργία – εγχείρημα απολύτως υποκειμενικό και γι' αυτό ανοιχτό, μη οριστικό και δυνάμει διαρκώς μεταβαλλόμενο».


Η έκθεση, που βασίζεται σε αρχειακό υλικό, το οποίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά με αυτόν τον τρόπο στο κοινό, καλεί τον επισκέπτη να διαμορφώσει τη δική του σχέση με τον κόσμο της Αναγνωστάκη και να περιπλανηθεί σε ένα πρωτότυπο ταξίδι μνήμης, συνειδητοποίησης και σκέψης.

Μάλιστα, στο πλαίσιο του σχεδιασμού της έκθεσης πραγματοποιήθηκε τριήμερο εργαστήριο σκηνογραφίας - δραματουργίας με τη συμμετοχή φοιτητών του Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πολυτεχνείου Κρήτης με τίτλο «Από τον δραματικό στον αρχιτεκτονικό χώρο με όχημα τη σκηνογραφία. Εικαστικές - χωρικές προσεγγίσεις με αφορμή την έκθεση για τη Λούλα Αναγνωστάκη».

Info:

3.6 -19.7

Το αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη περιλαμβάνει:

Αναδρομική έκθεση-εγκατάσταση: «Δωμάτια Μνήμης. Περιπλάνηση στον κόσμο της Λούλας Αναγνωστάκη»

3 Ιουνίου-19 Ιουλίου

(Χώρος Α)

Επιμέλεια έκθεσης και αφιερώματος: Δήμητρα Κονδυλάκη

Αρχειακή έρευνα - δραματουργική συνεργασία: Γρηγόρης Ιωαννίδης - Μάνος Καρατζογιάννης

Σκηνογραφική μελέτη: Λουκία Μάρθα - Αλέξανδρος Βαζάκας

 

 Η Πόλη, σκηνοθεσία Γιάννης Μόσχος
10-12 Ιουνίου (Χώρος Β)

 

Συμπόσιο με τη συμμετοχή ανθρώπων του θεάτρου, θεωρητικών και συγγραφέων
11 Ιουνίου (Χώρος Α)

 

 Εργοτάξιο Λούλα Αναγνωστάκη, Σκηνοθεσία Ρούλα Πατεράκη

17-19 Ιουνίου (Χώρος Β & Ε)

Θέατρο
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
CHECK How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της συστημικής ιστορίας

Θέατρο / How soon is now: Μια παράσταση για τους μετεξεταστέους της Iστορίας

Σκηνοθετημένη από έναν νέο δημιουργό, η παράσταση που βασίζεται στο τελευταίο κείμενο της Γλυκερίας Μπασδέκη επιχειρεί έναν διάλογο με μία από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ελληνικής ιστορίας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ