Ναι!

Ναι! Facebook Twitter
0

To Ναι ήταν το τέταρτο στη σειρά μυθιστόρημα της Μαργαρίτας Καραπάνου: η ηρωίδα του βιβλίου, μια διάσημη συγγραφέας, πάσχει από μανιοκατάθλιψη και κλεισμένη στο σπίτι της υποδέχεται κόσμο. Κάποιοι μίλησαν για ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο - ήταν εμφανείς, εξάλλου, οι ομοιότητες με τη ζωή της ίδιας της Καραπάνου. «Η Λώρα δεν είμαι εγώ. Δεν θέλω να νομίσουν οι αναγνώστες ότι η συγγραφέας και η ηρωίδα έχουν μια ταύτιση», δήλωσε, παρ' όλα αυτά, η συγγραφέας σε μια συνέντευξή της το 2000. Με αφορμή το κείμενο δυο νέες ηθοποιοί, η Αγγελική Καρυστινού και η Ιωάννα Κανελλοπούλου, έστησαν μια παράσταση-περφόρμανς που ξεκινά αύριο (18/3) στο νεοκλασικό του Ελculture, στην οδό Μιλτιάδου.

Γιατί διαλέξατε να βασιστείτε στο «Ναι» της Μαργαρίτας Καραπάνου;

Α.Κ.: Καταρχάς, αυτή ήταν μια δική μου επιθυμία, που εν συνεχεία μοιράστηκα με την Ιωάννα. Διάλεξα το Ναι για δύο λόγους: πρώτον, γιατί είναι ένα βιβλίο που ενώ πραγματεύεται ένα πολύ σκοτεινό θέμα, συνεχώς έχει στραμμένο το βλέμμα του στην κατάφαση, στην ομορφιά της ζωής. Δηλαδή, στην πραγματικότητα η ηρωίδα του βιβλίου, η Λώρα, πάντα προσπαθεί να πει ένα μεγάλο «ναι» και αυτό νομίζω ότι είναι το σημείο σύνδεσής μας με αυτό το πρόσωπο, γιατί όλοι, είτε έχουμε είτε δεν έχουμε «αρρώστιες» και «σκοτάδια», αυτό προσπαθούμε. Αυτή η κατάφαση είναι μάλλον μια φυσική μας ροπή, έστω κι αν συνεχώς παρεμποδίζεται από έξωθεν παράγοντες. Ο δεύτερος λόγος που διάλεξα το Ναι είναι πολύ πιο εμφανώς προσωπικός. Δηλαδή, ένας άνθρωπος που αγαπούσα πολύ είχε και μανιοκατάθλιψη και την ίδια επιθυμία για το «ναι»...

Πώς έγινε η πρώτη σας επαφή με το βιβλίο της Καραπάνου; Ποια διαδικασία ακολουθήσατε προκειμένου να το μετατρέψετε σε παράσταση;

Ι.Κ.: Στην αρχή η Αγγελική έφερε μια πρώτη διασκευή πάνω στο κείμενο με ένα συγκεκριμένο σενάριο. Πάνω σε αυτό δουλέψαμε με αυτοσχεδιασμούς και το εξελίξαμε. Κάποια κομμάτια είναι διασκευή από το βιβλίο, κάποια είναι κείμενα της Αγγελικής που γράφτηκαν με αφορμή συγκεκριμένα κομμάτια του βιβλίου και κάποια προέκυψαν μέσα από την πρόβα.

«Έτσι πρέπει να εκλάβουμε το "ναι" του τίτλου ως ειδικό "ναι", αυτό που προκύπτει ύστερα από πάλη. Η κατάφαση έρχεται για να μας δικαιώσει», έλεγε η Καραπάνου για το βιβλίο της σε μια συνέντευξη. Συνάδει αυτή η δήλωση με το πνεύμα της παράστασης;

Α.Κ.: Αυτό τουλάχιστον θέλουμε να πετύχουμε. Μια πορεία κατάφασης. Πώς ένας άνθρωπος φτάνει σε αυτή την αιφνίδια, μάλλον, απόφαση να προσπεράσει τη δυσκολία, το βάσανό του, και να πει «ναι». Δεν ξέρω κατά πόσο το «ναι» μάς δικαιώνει, αλλά σίγουρα είναι μια επιλογή που μας απελευθερώνει. Η ζωή μάλλον είναι πολύ σύντομη και δεν έχει και πολλά περιθώρια για να λες «όχι».

Στο Δελτίο Τύπου αναφέρεστε σε επισκέπτες-θεατές. Τι ακριβώς εννοείτε; Θα συμμετέχει το κοινό στην παράσταση με κάποιον τρόπο;

Ι.Κ.: Συμμετέχει ακριβώς ως θεατής και επισκέπτης. Δηλαδή, η Λώρα υποτίθεται ότι καλεί κόσμο στο σπίτι της για να τους εκθέσει την ιστορία της και αυτό το ορίζει από την αρχή της παράστασης. Από εκεί και πέρα, αναπόφευκτα τούς απευθύνεται ξεκάθαρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους ζητάει να δράσουν. Η παράσταση δεν είναι αυτό που λέμε interactive, ζητάει όμως το βλέμμα τους, ζητάει τη συμμετοχή τους σε αυτή την προσωπική της διαδρομή.

Οι δυο σας έχετε μοιραστεί κατά κάποιον τρόπο τις δουλειές, ενώ πρωταγωνιστείτε και στο έργο. Πώς ήταν η συνεργασία σας; Ποιο κομμάτι ανέλαβε η μία και ποιο η άλλη;

Ι.Κ.: Γνωριζόμαστε από τη σχολή, ήμασταν συμμαθήτριες, έχουμε παίξει και στο παρελθόν μαζί και τώρα κάνω και την εικονογράφηση για ένα παιδικό βιβλίο που έγραψε η Αγγελική και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Μετράμε αρκετά χρόνια φιλίας. Οπότε, γνωριζόμαστε καλά, έχουμε κοινούς κώδικες.

Α.Κ.: Δεν έχουμε μοιραστεί τις δουλειές, τις κάνουμε μαζί, ακόμα και τα διαδικαστικά που έχει μια παράσταση. Μαζί δουλέψαμε τη διασκευή και το στήσιμο του έργου. Την Ιωάννα την εκτιμώ πολύ και ως ηθοποιό και ως άνθρωπο και γι' αυτό ήθελα να παίξει στην παράσταση. Πάντα, σε κάθε έργο υπάρχουν δυσκολίες, αλλά καταλαβαίνουμε η μία την άλλη και καταφέρνουμε να ξεπερνάμε τα προβλήματα και νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό κομμάτι σε μια συνεργασία.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Θέατρο / Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Ποια είναι τα προσωπικά της στοιχήματα και ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού - η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση από το 1994.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Κληρονομιά μας, ένα πανόραμα της και της ιστορίας των γκέι ανδρών

Θέατρο / «Η κληρονομιά μας»: Η ιστορία της gay κοινότητας γίνεται ένα συγκινητικό θεατρικό έργο

Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Μάθιου Λόπεζ, ένα έργο με αφετηρία την γκέι ζωή που αφορά την αγάπη και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, είτε ομόφυλες είτε ετερόφυλες, τα όνειρα, τους φόβους και τα ματαιωμένα σχέδια. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια απρόβλεπτη συζήτηση για τη σεξουαλικότητα με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Θέατρο / Γαλήνη Χατζηπασχάλη: «Δεν μιλάμε για τα σεξουαλικά βοηθήματα κι ας πουλιούνται εκατομμύρια δονητές»

Πρωταγωνιστεί στο «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή», μια παράσταση που φωτίζει το πώς, ακόμη και σήμερα, δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ. Με αφορμή το έργο, κάναμε μια απρόβλεπτη συζήτηση με την αγαπημένη ηθοποιό για τα ταμπού, την εμμηνόπαυση και τη γυναικεία σεξουαλική χειραφέτηση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Θέατρο / Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Mια επιμελής εικονογράφηση του μπρεχτικού αριστουργήματος εκτυλίσσεται ενώπιόν μας, χωρίς να δονείται από καμία εσωτερική αναγκαιότητα - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Βαρόνος “Φ”»: Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Θέατρο / Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Πιάνοντας το νήμα από την ιδέα μιας καυστικής κωμωδίας ηθών του 1870 που μιλά για την απάτη, η ιστορία ενός ψευτοευγενούς στην παράσταση «Βαρόνος “Φ”» φτάνει στη σύγχρονη υποκρισία και στον εαυτό που θέλουμε να δείχνουμε στην κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ΜΑΜΙ είναι ένα ποίημα για τις ζωές των γυναικών

Θέατρο / «ΜΑΜΙ»: Εικόνες από τη ζωή μιας μητέρας

Το ποιητικό σύμπαν του 26χρονου σκηνοθέτη που μας μάγεψε με το «Goodbye Linditta», εστιάζει αυτήν τη φορά στην ιστορία μιας γυναίκας μέσα από τα μάτια ενός αγοριού που δεν θέλει να τη θεοποιήσει αλλά να την παρατηρήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Θέατρο / O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Ο πολυσυζητημένος σκηνοθέτης της τελετής έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, που έγινε διάσημος για τις φιλόδοξες, μεγαλειώδεις παραστάσεις του, πιστεύει απόλυτα στη μαγική δύναμη του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ