- Ο Ελεύθερος Σκοπευτής (American Sniper) μπαίνει στην 8άδα των φετινών Όσκαρ την τελευταία στιγμή, όπως πριν από μια δεκαετία το Million Dollar Baby, και πάλι του Κλιντ Ίστγουντ, χωρίς δηλαδή να έχει προλάβει έγκαιρα να γίνει αντιληπτό, άρα και να χωνευτεί, από τις Ενώσεις Κριτικών και των Ανταποκριτών Ξένου Τύπου. Τότε, το πυγμαχικό δράμα κέρδισε στην τελική ευθεία. Τώρα, τα πράγματα είναι πολύ πιό δύσκολα για τον Ίστγουντ, καθώς δεν έχει αποσπάσει την άκρως βοηθητική υποψηφιότητα στην κατηγορία της σκηνοθεσίας.
- Το Foxcatcher τα πήγε μια χαρά στις υποψηφιότητες των σημαντικών Όσκαρ: σκηνοθεσία, σενάριο, πρώτος και δεύτερος ανδρικός ρόλος. Απουσιάζει (εντελώς ) παραδόξως από την μεγάλη κατηγορία, εκείνη της ταινίας. Το γιατί δεν θα το μάθουμε ποτέ.
- Η Έϊβα ντι Βερνέϊ, σκηνοθέτις του Σέλμα, δεν τρύπωσε στην σχετική κατηγορία. Γενικά, το φιλμ, παρά το ακτιβιστικό του περιεχόμενο, δεν απασχόλησε τους επιμέρους επαγγελματίες που επισημαίνουν τις ταινίες στις ειδικευμένες κατηγορίες όπου ανήκουν, κι έτσι το δράμα έχει την οξύμωρη τιμή να βρίσκεται υποψήφιο μόνο στην ύψιστη καλύτερη ταινία, και στο δευτερεύον καλύτερο τραγούδι, με το Glory, που μάλλον και θα κερδίσει.
- Αν κερδίσει η Τζουλιάν Μουρ για το Still Alice, θα είναι μια από τις ελάχιστες φορές που μια γυναίκα θα πάρει το Όσκαρ καλύτερης ερμηνείας για πρώτο ρόλο για μια ταινία που έχει μόνο αυτήν την υποψηφιότητα και απολύτως καμία άλλη, Θυμάμαι πως είχε συμβεί με τη Τζέσικα Λανγκ για το Blue Sky του Τόνι Ρίτσαρντσον.
- Η Μουρ δεν θα είναι η μόνη τη βραδιά των Όσκαρ που θα θυμίσει στον κόσμο τι σημαίνει να παλεύεις με τη νόσο του Αλτζχάϊμερ. Το I'm not gonna Miss you είναι υποψήφιο για Όσκαρ τραγουδιού και αναγγέλθηκε ως το τελευταίο της πλούσιας καριέρας του θρύλου της κάντρι-ποπ μουσικής, Γκλεν Κάμπελ, ο οποίος πάσχει κι αυτός από Αλτζχάϊμερ και το ηχογράφησε, ως κομμάτι από το ντοκιμαντέρ με τίτλο Glen Campbell: I'll Be Me και θέμα τη ζωή και την πορεία του. Πρόκειται για μια απλή, αφτιασίδωτη κι ευθύβολη μπαλάντα με πολύ συγκινητικούς στίχους.
- Οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας προφανώς γνωρίζουν καλά τον ερμηνευτή του Rhinestone Cowboy που έσκιζε στα '70ς και ο συναισθηματικός παράγοντας μετράει πολύ, αντίθετα με την περίπτωση της Λάνα ντελ Ρέϊ, η οποία δεν άγγιξε αρκετά και αρκετούς για το ωραίο θέμα από τα Μεγάλα Μάτια και έμεινε εκτός, ενώ θεωρείτο σίγουρη για την πεντάδα.
- Πάντως, η πεντάδα των τραγουδιών προσανατολίστηκε στην ίδια τη μουσική μέσα από τις θεματικές γραμμές των ταινιών που επιλέχθηκαν. Εκτός από τον Κάμπελ και το ντοκιμαντέρ για έναν μουσικό, η τυπική power ballad της βετεράνου των βραβείων Νταϊάν Γουόρεν Grateful, που ερμηνεύει η Ρίτα Όρα, έχει ως πρωταγωνίστρια μια νέα κοπέλα που ψάχνει μια καριέρα μετά από ένα σημαντικό βραβείο που έχει κερδίσει. Αντίστοιχα, ένα ακόμη υποψήφιο τραγούδι, το Lost Stars, είναι ένα από τα πολλά του Πάρ' το Από την Αρχή, που έχει παρόμοια σεναριακή βάση, και στην ουσία είναι ρομαντική κομεντί με εναλλαγές άφθονων τραγουδιών.
- Σφαγή στον πρώτο ανδρικό ρόλο: Έξω ο ήδη βραβευμένος από τους κριτικούς του Λος Άντζελες, Τομ Χάρντι για το Locke. Έξω ο Τζέϊκ Τζίλενχαλ για τον Νυχτερινό Ανταποκριτή (που είναι εξαιρετική ταινία). Έξω και ο Τίμοθι Σπολ για τον Κύριο Τέρνερ, παρά το βραβείο του στις Κάννες. Μέσα, ωστόσο ο Μπράντλεϊ Κούπερ για τον Ελεύθερο Σκοπευτή, ενώ τον περίμεναν ελάχιστοι, σε μια κατηγορία με φοβερό συνωστισμό.
- Αντίθετα, στον πρώτο γυναικείο ρόλο, η μοναδική ανταλλαγή έγινε μεταξύ της Τζένιφερ Άνιστον, που δεν μπήκε, παρά την αντίθετη γνώμη του Σωματείου Ηθοποιών, με την Μαριόν Κοτιγιάρ, που την προτίμησαν και οι κριτικοί, ενώ οι Κάννες κώφευσαν.
- Ήπια έκπληξη στον δεύτερο γυναικείο ρόλο, η Λόρα Ντερν, για το Wild.
- Για πρώτη φορά, η Μαυριτανία και η Εσθονία στα Όσκαρ, στην κατηγορία του ξενόγλωσσου φιλμ. Φέτος, οι μη αγγλόφωνες ταινίες δεν τρύπησαν καθόλου τις άλλες κατηγορίες, εκτός από την εκπληκτική φωτογραφία της Ida, που προτάθηκε. Στα ξενόγλωσσα, απέτυχε να μπει η Ανωτέρα Βία, αλλά τα κατάφεραν οι Ιστορίες για Αγρίους, από την Αργεντινή, που πριν από μερικά χρόνια, είχε κλέψει το Όσκαρ ξενόγλωσσου φιλμ από τη γερμανοαυστριακή Λευκή Κορδέλα του Μίκαελ Χάνεκε. Από νωρίς, είχαν αποκλειστεί από την κούρσα χώρες με παράδοση στις νίκες, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία, καθώς και οι αδελφοί Νταρντέν για το Βέλγιο.
- Εκτός νυμφώνος το Lego Movie από τα κινούμενα σχέδια μεγάλου μήκους. Κανείς δεν υπολόγιζε το ιαπωνικό The Tale of the Princess Kaguya, του Ισάο Τακαχάτα. Ο δρόμος για τον χαριτωμένο, δεύτερο Δράκο είναι ανοιχτός για τη νίκη.
- Το Whiplash, που θα παιχτεί στην Ελλάδα με τον τίτλο Χωρίς Μέτρο, τα πήγε εξαιρετικά, με υποψηφιότητες στις κατηγορίες ταινίας, δεύτερου ανδρικού ρόλου (φαβορί ο Σίμονς) μοντάζ και ήχου, ακόμη κι αν απουσίαζε ο Ντέϊμιαν Σαζέλ που το έγραψε και το σκηνοθέτησε- θα ήταν φρέσκο εκ μέρους της Ακαδημίας αν τον συμπεριλάμβανε στην πεντάδα των σκηνοθετών. Ωστόσο, αν και το θέμα της είναι η μουσική, η πρωτότυπες συνθέσεις του Τζάστιν Χέρβιτζ απουσιάζουν από την σχετική κατηγορία. Οι Σφαίρες τις είχαν εντάξει στην πεντάδα τους.
- Το ντοκιμαντέρ Life Itself με θέμα τη ζωή και την καριέρα του γνωστότερου κριτικού κινηματογράφου όλων των εποχών, του Ρότζερ Ίμπερτ, που πέθανε πρόσφατα, δεν κατάφερε να μπει στην πεντάδα της κατηγορίας. Το CitizenFour είναι πλέον το μεγάλο φαβορί.
- Το Χόμπιτ: η Μάχη των Πέντε Στρατών δεν είναι υποψήφιο για οπτικά εφέ, κάτι που επιβεβαιώνει τον παραγωνισμό της κινηματογραφικής σειράς που μόλις ολοκληρώθηκε με τεράστια εμπορική επιτυχία, ακόμη και από τους επαγγελματίες που κρίνουν με βάση αποκλειστικά τις τεχνικές επιδόσεις. Βρίσκεται όμως στην πεντάδα του ήχου.
σχόλια