Σόρι, σεφ: Το «The Bear» παραμένει αριστούργημα, ακόμα κι όταν μας βγάζει την ψυχή

Σόρι, σεφ: Το «The Bear» παραμένει αριστούργημα, ακόμα κι όταν μας βγάζει την ψυχή Facebook Twitter
Η μαύρη αλήθεια είναι ότι όποιος περιμένει από αυτόν τον κύκλο να συμβούν και να επιλυθούν πράγματα, κυρίως σε ό,τι αφορά την ψυχική και συναισθηματική κατάσταση του Κάρμι, θα πρέπει να περιμένει...
0

ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ΕΞΑΡΧΗΣ ότι ακόμα κι ένα δύσκολο και εσωστρεφές και αργόσυρτο στη δραματική ανάπτυξή του The Bear είναι κλάσεις ανώτερο από το 99% της τηλεοπτικής μυθοπλασίας που κυκλοφορεί εκεί έξω.

Ελάχιστες σειρές έχουν αγγίξει τόσες ευαίσθητες χορδές συγχρόνως, φωτίζοντας μοναδικά τις πιο μύχιες πτυχές των φιλικών και οικογενειακών δεσμών, του εθισμού, της εξάρτησης, της δημιουργίας, της κοινότητας. Και όλα αυτά με όχημα τον μικρόκοσμο (ή το καθαρτήριο) της κουζίνας, τα ύψη και τα βάθη της σύγχρονης γαστριμαργικής κουλτούρας, την ιδέα ότι το φαγητό –ή μάλλον το τραπέζι– μπορεί να είναι ο Μεγάλος Εξισωτής, που έλεγε κι ο συχωρεμένος ο Μπουρντέν. 

Τούτων λεχθέντων, οφείλει κανείς να προειδοποιήσει τον θεατή –ειδικά τον περιστασιακό– ότι αυτός εδώ ο κύκλος είναι λιγότερο μια σπουδή χαρακτήρων που κινητοποιείται από τους μηχανισμούς της πλοκής και περισσότερο μια σειρά από «συνεδρίες» χωρίς breakthrough (όπως και οι περισσότερες συνεδρίες στην πραγματική ζωή), μια ελεγειακή σκιαγράφηση τραυμάτων και κλονισμένου ψυχισμού – ειδικά του κεντρικού πρωταγωνιστή, ο οποίος πάντως καταφέρνει να κόψει το κάπνισμα, κάτι που με επηρέασε σημαντικά, δείγμα της ισχύος που εξακολουθεί να έχει η σειρά – ένα ενδοσκοπικό σπιράλ καθόδου στα βάθη της αυτογνωσίας με απώτερο στόχο τη λύτρωση.

Πολλά επεισόδια –και ειδικά το πρώτο– κυλούν σαν πυρετώδες όνειρο, γεμάτο φλασμπάκ και ανακατεμένες μνήμες. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι όποιος περιμένει από αυτόν τον κύκλο να συμβούν και να επιλυθούν πράγματα, κυρίως σε ό,τι αφορά την ψυχική και συναισθηματική κατάσταση του Κάρμι, θα πρέπει να περιμένει... τον επόμενο κύκλο, ο οποίος έχει ήδη ανακοινωθεί.     

Ο τρίτος αυτός κύκλος μοιάζει συχνά να ξετυλίγεται σαν συμφωνικό έργο –σαν σουίτα ή σαν ρέκβιεμ– και όχι φυσικά μόνο λόγω της μουσικής επένδυσης της σειράς (μεταξύ άλλων κομματιών από τα ‘90s κυρίως, ακούγεται ξανά το Strange Currencies των REM, που αποτελεί πλέον το ανεπίσημο ερωτικό θέμα του The Bear).

Για κωμωδία δεν το συζητάμε καν, παρότι φυσικά πάντα υπάρχουν κωμικές και φαρσικές καταστάσεις, με πρωταγωνιστές κυρίως τους εξάδελφους Φακ – αν ο Κάρμι είναι ο Άμλετ, αυτοί είναι ο Ρόζενγκρατζ και ο Γκίλστερν. Ιδού και μια ατάκα από τον ξάδελφο Ρίτσι που μου έμεινε. Καθώς του τίθεται η προοπτική να κερδίσει ένα άστρο Michelin το εστιατόριο που έχει ανοίξει η ομάδα στη θέση του ιστορικού σαντουιτσάδικου, λέει: «Ποτέ δεν ήμουν τύπος Michelin. Προτιμώ γενικά Pirelli, άντε και Goodyear για τη βροχή».

Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς την τόλμη των δημιουργών της σειράς. Ο τρίτος αυτός κύκλος μοιάζει συχνά να ξετυλίγεται σαν συμφωνικό έργο –σαν σουίτα ή σαν ρέκβιεμ– και όχι φυσικά μόνο λόγω της μουσικής επένδυσης της σειράς (μεταξύ άλλων κομματιών από τα ‘90s κυρίως, ακούγεται ξανά το Strange Currencies των REM, που αποτελεί πλέον το ανεπίσημο ερωτικό θέμα του The Bear).

Δεν λείπει βεβαίως και το υψηλό food porn –όπως και στους προηγούμενους κύκλους, θες διαρκώς να απλώσεις το χέρι και να δοκιμάσεις μέσα από την οθόνη όλα αυτά τα γαστριμαργικά κομψοτεχνήματα που εμφανίζονται και σπανίως καλύπτουν πάνω από το ένα δέκατο της συνολικής επιφάνειας του πιάτου–, όπως δεν λείπουν και οι επιφανείς γκεστ σταρ. Όπως η Ολίβια Κόλμαν, αλλά και ο διάσημος Γάλλος σεφ Ντανιέλ Μπουλούντ. Την παράσταση πάντως επιχειρεί να κλέψει, όπως και στον προηγούμενο κύκλο, η Τζέιμι Λι Κέρτις σ’ ένα από τα πιο συναισθηματικά και «ανεβαστικά» επεισόδια αυτού του κύκλου. 

Προσωπικά πάντως, συγκινήθηκα πιο πολύ από τον επικήδειο του Μάρκους –του μελαγχολικού και μεγαλόσωμου «ζαχαροπλάστη» της ομάδας– για τη μητέρα του, που τον άφησε για πάντα στο τέλος του προηγούμενου κύκλου. «Αγαπούσε τα λουλούδια», λέει κατά την επιμνημόσυνη ακολουθία, απαριθμώντας τις μνήμες του από εκείνη. «Έραβε αδιάκοπα. Με άφηνε να βλέπω "ακατάλληλα". Με άφηνε να δω το RoboCop. Πάνω από όλα όμως με έκανε να νιώθω ότι με αγαπούν. Ήξερα ότι ακούει, και με τη σειρά της ήξερε ότι ακούω κι εγώ… Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι γονιός, ξέρω όμως πώς είναι να είσαι παιδί και να έχεις κάποια που πραγματικά σου αφιερώνει την προσοχή της».

Η τρίτη σεζόν της σειράς «The Bear» κάνει πρεμιέρα στην Ελλάδα στις 17/7 στο Disney+.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

The Bear: Η κουζίνα ως καθαρτήριο των ψυχών

Daily / «The Bear»: Η κουζίνα ως καθαρτήριο των ψυχών

Έχουν καταντήσει μπανάλ οι προσδιορισμοί «αυθεντικό» και «ανθρώπινο», ταιριάζουν όμως απολύτως στους ρυθμούς και στο ύφος αυτής της εξαιρετικής νέας σειράς που προσφέρει μαθήματα ζωής και συντροφικότητας χωρίς ίχνος διδακτισμού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Παραπονεμένα λόγια: Είναι σκληρό να ζεις καθημερινά στο πετσί σου την «τυραννία της μειοψηφίας» 

Daily / Παραπονεμένα λόγια: Είναι σκληρό να ζεις καθημερινά στο πετσί σου την «τυραννία της μειοψηφίας» 

Η επανεκλογή του Τραμπ έχει αλλάξει ξαφνικά τον τόνο της δημόσιας συζήτησης, κάνοντάς την πολύ πιο φιλική ως προς τις θέσεις της «λαϊκίστικης δεξιάς».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έκανε τελικά κακό στην Κάμαλα Χάρις η κουστωδία των διάσημων που την στήριξαν;

Daily / Έκανε τελικά κακό στην Κάμαλα Χάρις η κουστωδία των διάσημων που τη στήριξαν;

Στην Ελλάδα, πάντως, οι διασημότητες συχνά δεν κάνουν τον κόπο καν να δηλώσουν επίσημα την εκλογική στήριξή τους. Απλά, βάζουν υποψηφιότητα οι ίδιοι και οι ίδιες και εκλέγουν απευθείας τους εαυτούς τους σε θέσεις βουλευτών και ευρωβουλευτών.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το «πογκρόμ» στο Άμστερνταμ και οι λέξεις που χάνουν το νόημά τους

Daily / Το «πογκρόμ» στο Άμστερνταμ και οι λέξεις που χάνουν το νόημά τους

Μια συντονισμένη απόπειρα να παρουσιαστούν οι φανατικοί οπαδοί της Μακάμπι ως αθώα θύματα ή και ήρωες ακόμα, παρά τις επιθέσεις και τις προκλήσεις στις οποίες προέβησαν πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα της ομάδας τους εναντίον του Άγιαξ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ελληνικές σειρές των 90s: comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Daily / Ελληνικές σειρές των '90s: Comfort zone ή ζώνη του λυκόφωτος;

Οι τηλεοπτικές σειρές της πρώτης δεκαετίας των ιδιωτικών καναλιών φαίνονται να έχουν υποκαταστήσει σ’ ένα μεγάλο κοινό τον ρόλο που έπαιζαν για μισό αιώνα σχεδόν οι ελληνικές ταινίες της ακμής του βιομηχανικού σινεμά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

Daily / Στο μεταξύ, η Γάζα πεθαίνει 

«Το Ισραήλ πάνω απ' όλα», έγραψε με εθνικοσοσιαλιστικό ρίγος, αν και ιστορικός του Ολοκαυτώματος, ο Αριέλ Λεκαδίτης αμέσως μετά (και παρά) την ανακοίνωση του εκδοτικού του οίκου ότι διακόπτει τη συνεργασία τους εξαιτίας «των χυδαίων αναρτήσεών του».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Daily / Η παλιά παραλιακή και η σύγχρονη «Αθηναϊκή Ριβιέρα»

Μια ονομασία που μοιάζει συγχρόνως νεοπλουτίστικη και φτωχομπινέδικη, ειδικά σε όσους από εμάς μεγαλώσαμε στα Νότια και δεν νιώσαμε ποτέ ότι υπήρχε ανάγκη ούτε για τόσο ισοπεδωτική «ανάπλαση» ούτε και για τέτοιους τουριστικούς ευφημισμούς.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Όλα είναι λαϊκισμός

Daily / Όλα είναι λαϊκισμός

Δεν επιτρέπεται να συμβαίνουν αντικυβερνητικά γεγονότα. Δεν είναι σωστό. Είναι αχαριστία, είναι cringe, είναι λαϊκισμός. Η αμφισβήτηση είναι λαϊκισμός. Η διαμαρτυρία είναι λαϊκισμός. Η επίκληση του θυμικού είναι λαϊκισμός. Τα μνημόσυνα είναι λαϊκισμός.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Daily / Eno: Ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ για έναν μέγα οραματιστή και δημιουργό

Η εκδοχή του ντοκιμαντέρ για τον Brian Eno που είδαμε στις Νύχτες Πρεμιέρας ήταν μοναδική και αποκλειστική για τη συγκεκριμένη προβολή, αυτό που μένει όμως σε κάθε περίπτωση είναι η μαγνητικά χαρισματική και πάντα προσηνής προσωπικότητά του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ