Τι θέλει να μας πει δηλαδή το «Tar»;

tar Facebook Twitter
Δεν είναι περίεργο που έχει προκαλέσει τόσες έντονες αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις το Tar, μια ταινία που ενδεχομένως μπορεί να μη σε «πιάσει» όχι στα δέκα αλλά ούτε και στα πενήντα πρώτα λεπτά της.
0

ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ διάφορους ανθρώπους να δηλώνουν ότι αν μια ταινία δεν τους «κάτσει» στα πρώτα δέκα, δεκαπέντε, είκοσι το πολύ λεπτά, δεν ήταν γραφτό να συμβεί. Το έχω πει κι εγώ. Προσπαθήσαμε, αλλά δεν μας κράτησε.

Αυτό έχει ενισχυθεί σαφώς στην εποχή της διάσπασης προσοχής και της ανεξάντλητης πρόσβασης (άμα δεν σου «κάθεται» το ένα, το σταματάς και βλέπεις το άλλο) με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να είναι μονίμως προετοιμασμένος να βαρεθεί, να εκνευριστεί ή να προσβληθεί ακόμα, και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο, με μια «πολυαναμενόμενη» ταινία, εάν αυτή δεν του χαϊδεύει με υποτακτικό σχεδόν τρόπο τις αισθητικές και, κυρίως, τις ιδεολογικές του βεβαιότητες. 

Δεν είναι διατριβή, ούτε παραβολή, ούτε αλληγορία. Δεν είναι καν κοινωνικό δράμα, αλλά κάτι ανάμεσα σε ψυχολογικό θρίλερ και μαύρη κωμωδία που όσο κυλάει γίνεται όλο και πιο αινιγματικό, αλλόκοτο και, αναπόφευκτα, «αμφιλεγόμενο».

Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, δεν είναι περίεργο που έχει προκαλέσει τόσες έντονες αντιδράσεις και αντιπαραθέσεις το Tar, μια ταινία που ενδεχομένως μπορεί να μη σε «πιάσει» όχι στα δέκα αλλά ούτε και στα πενήντα πρώτα λεπτά της, αν συνεχίσεις όμως και επιτρέψεις στο τέμπο, που αλλάζει κάθε τόσο, να σε παρασύρει, θα συνειδητοποιήσεις ότι εκείνο το πρώτο κομμάτι που δεν ήξερες πώς ακριβώς να το εκλάβεις ήταν όπως θα έπρεπε να είναι. 

Μπορεί να μοιάζει εκ των υστέρων να ανήκει σε άλλο είδος ή ακόμα και σε άλλη ταινία, αποτελεί όμως ένα αναπόσπαστο μέρος μιας πολύ ξεχωριστής, εν τέλει, κινηματογραφικής εμπειρίας όπου το mood είναι υπεράνω όλων, κι αν το αφήσεις να σε πάρει μαζί του, τελείωσε.

Τα 160 λεπτά θα σου φανούν λίγα (βοηθάει προφανώς η φωτογραφία, η μουσική και η μεγαλειώδης και ψυχρά αισθησιακή ερμηνεία της Κέιτ Μπλάνσετ) και θα θέλεις να το ξαναδείς. Όχι για να ανακαλύψεις ίχνη και εργαλεία επίλυσης της πλοκής ή του φινάλε, αλλά για να την «ακούσεις» ξανά και με διαφορετικό τρόπο ίσως, όπως ακούει κανείς την ίδια μουσική με διαφορετικό τρόπο κάθε επόμενη φορά, ανακαλύπτοντας καινούριες ιδιότητες και αποχρώσεις. 

Όλα αυτά βέβαια υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα περιμένεις από την ταινία να πάρει σαφή και ξεκάθαρη θέση στα «καυτά» ζητήματα που θίγονται στη μυθοπλασία της. Ναι, έχει να κάνει και με την καλούμενη cancel culture και με τη διαφθορά και την κατάχρηση εξουσίας και με τη σεξουαλική εκμετάλλευση και με τις περιπέτειες του φύλου στη σύγχρονη κουλτούρα και με τις «ανταλλακτικές» σχέσεις, αλλά δεν έχει καμιά διάθεση να προσφέρει απαντήσεις ή υποδείξεις. Δεν είναι διατριβή, ούτε παραβολή, ούτε αλληγορία. Δεν είναι καν κοινωνικό δράμα, αλλά κάτι ανάμεσα σε ψυχολογικό θρίλερ και μαύρη κωμωδία που όσο κυλάει γίνεται όλο και πιο αινιγματικό, αλλόκοτο και, αναπόφευκτα, «αμφιλεγόμενο».

Μοιάζει απλά να θέτει κάποια μεγάλα (σαν συμφωνία του Μάλερ) ερωτήματα που δεν μπορεί να έχουν εύκολη απάντηση, ακόμα κι αν νομίζουμε ότι έχουν.

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τοντ Φιλντ

Τοντ Φιλντ / Ο σκηνοθέτης του «Τar» μιλά στη LIFO

Ο υποψήφιος για Όσκαρ σκηνοθέτης και σεναριογράφος του «Tar» Τοντ Φιλντ μιλά στη LiFO για τις «σκανδαλώδεις» πτυχές της ταινίας του και για τη συνεργασία του με την Κέιτ Μπλάνσετ, που παραδίδει μια μεγαλειώδη ερμηνεία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Daily / Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Έχει προ πολλού περάσει στην περιοχή των συμβόλων, πάνω στα οποία προβάλλονται αμφίσημα και αντιφατικά πράγματα, σαν αυτά που εξέφραζε κατά καιρούς και ο ίδιος. Μουσικά όμως, είναι αδύνατον να τον αρνηθείς, όσο κι αν θα το ήθελες ίσως.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Daily / Το αιώνιο μεγαλείο του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Στο νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Αμερικανού κινηματογραφιστή Κεν Μπερνς ξετυλίγεται η ζωή και το έργο του ανθρώπου που εκτός από το μεγαλειώδες εικαστικό έργο του, πρόλαβε πριν από μισή χιλιετία να αντιληφθεί, να ανακαλύψει, να εφεύρει ή να προβλέψει τα πάντα σχεδόν, από τη βαρύτητα μέχρι τον κινηματογράφο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Daily / Beatles ’64: Πριν από εξήντα χρόνια, κάτι μαγικό κι ανεπανάληπτο

Βασισμένο σ’ ένα εκπληκτικό πρωτότυπο υλικό, αυτό το εξαίρετο ντοκιμαντέρ του Disney+ σε παραγωγή του Μάρτιν Σκορσέζε μάς μεταφέρει με μοναδικό τρόπο σ’ αυτό που βίωσαν τα μέλη του θρυλικού συγκροτήματος όταν πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους σε μια Αμερική που έμοιαζε να τους έχει απόλυτη ανάγκη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Daily / Η «παλιά, ωραία Αθήνα» της νεανικής ασφυξίας  

Περί της νοσταλγίας για «τα παλιά», με αφορμή τον θάνατο του ηθοποιού Θάνου Παπαδόπουλου που έπαιξε σε εκατοντάδες ταινίες αλλά θα μείνει αξέχαστος για την εμφάνισή του ως διαπομπευόμενος «τεντιμπόις» στην ταινία «Νόμος 4000».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Daily / Από πού έρχεται και πού πάει η κριτική κινηματογράφου;

Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται το πρώτο μεγάλο συνέδριο για την κινηματογραφική κριτική στην Ελλάδα, που θα διεξαχθεί από την Πέμπτη ως και το Σάββατο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ