«Δεν είμαι υπέρ της αυτοδικίας αλλά…»

«Δεν είμαι υπέρ της αυτοδικίας αλλά…» Facebook Twitter
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς στις κατάπτυστες δηλώσεις του προέδρου του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου Ιωακείμ Γρυσπολάκη και του καθηγητή Φαρμακολογίας Αχιλλέα Γραβάνη. 
0

«ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ της αυτοδικίας. Η μόνη νόμιμη βία είναι αυτή που ασκείται από την Πολιτεία στο πλαίσιο του Συντάγματος και των νόμων… Όμως στην περίπτωση της σύλληψης λαθρομεταναστών, οι οποίοι ευθύνονται για πυρκαγιές, κλοπές και άλλες μη σύννομες πράξεις στον Έβρο από πολίτες που βλέπουν τις περιουσίες τους να αφανίζονται, δεν μπορώ παρά να διατυπώσω δημοσίως την κατανόηση και τη συμπαράστασή μου».

«Απολυταρχικά καθεστώτα (πασίγνωστα) πιθανά καίνε την χώρα: 3.000 εστίες τους τελευταίους μόνο μήνες είναι απίθανο να οφείλονται σε αμέλεια ή σε αυτοανάφλεξη… Υπόκοσμος και ισλαμικά στοιχεία φαίνεται να κρατούν τις δάδες με το αζημίωτο, το χρήμα άφθονο. Η προσπάθεια συνεπικουρείται υποδόρια, το εκμεταλλεύονται πολιτικά εγχώρια ακραία πολιτικά στοιχεία (και των δυο άκρων). Είναι η μόνη τους ευκαιρία να επιβληθούν πολιτικά, σε μια αποσταθεροποιημένη χώρα, αποσταθεροποιώντας την πρόσφατη κυβέρνηση, η οποία οφείλει να αντιδράσει».

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτές τις κατάπτυστες δηλώσεις που επικροτούν αυτόκλητους σερίφηδες σαν τον «Αλβανοέλληνα» Απόστολο Τότα, τον μυστήριο αυτόν τύπο που συνέλαβε δεκατρείς πρόσφυγες ισχυριζόμενος ότι τους είδε να βάζουν φωτιά ή τουλάχιστον έτσι δήλωσε, καθώς υπάρχουν υπόνοιες ότι πρόκειται για διακινητή;

Διαβάζοντας κανείς αυτά τα φαιόχρωμα «μαργαριτάρια» θα στοιχημάτιζε ότι τα εκστόμισε κάποιος ακροδεξιών φρονημάτων πολιτικός, των… ντεμέκ Λακεδαιμονίων ή της Ελληνικής Λύσης του Βελόπουλου, ας πούμε, που επισκεπτόμενος προχθές τον Έβρο απεφάνθη ότι οι φωτιές δεν ήταν τυχαίες και ότι οι συλλήψεις και οι ανακοινώσεις της Αστυνομίας επιβεβαιώνουν τους εμπρησμούς από χέρια παράνομων μεταναστών (το ότι η ίδια η ΕΛΑΣ διέψευσε την «είδηση» που αρχικά αναπαρήγαγε και μεγάλο κανάλι περί δήθεν αυτόφωρης σύλληψης μεταναστών-εμπρηστών είναι αδιάφορο σε κάτι τέτοιους τύπους γιατί σημασία δεν έχει η αλήθεια αλλά η ενίσχυση του ξενοφοβικού αφηγήματος που υπηρετούν). Όμως όχι, πρόκειται για δύο πανεπιστημιακούς εγνωσμένου, θεωρητικά, κύρους, τον τέως πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης και νυν πρόεδρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου Ιωακείμ Γρυσπολάκη και τον καθηγητή Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης Αχιλλέα Γραβάνη

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σε αυτές τις κατάπτυστες δηλώσεις που επικροτούν αυτόκλητους σερίφηδες σαν τον «Αλβανοέλληνα» Απόστολο Τότα, τον μυστήριο αυτόν τύπο που συνέλαβε δεκατρείς πρόσφυγες ισχυριζόμενος ότι τους είδε να βάζουν φωτιά ή τουλάχιστον έτσι δήλωσε, καθώς υπάρχουν υπόνοιες ότι πρόκειται για διακινητή; Και όχι μόνο αυτόν και τα «κομμάτια» που είχε στριμώξει στο βαν του αλλά κι εκείνους τους ακολούθους του στα σόσιαλ που τον παρότρυναν να μην τους παραδώσει καν στις αρχές αλλά να τους κάψει ζωντανούς, κάτι που φοβάμαι κιόλας ότι θα συμμερίζονταν δεκάδες, ίσως κι εκατοντάδες χιλιάδες ομοϊδεάτες τους ανά την επικράτεια; Τη γνωστή παρόλα «εγώ δεν είμαι ξενοφοβικός/ρατσιστής αλλά…» του πρώτου ή το συνωμοσιολογικό overdose του δεύτερου;

Και ποιος ο λόγος να σπεύσουν να εκφέρουν δημόσια άποψη όταν η Αλεξανδρούπολη απέχει 1134 χλμ. από το Ηράκλειο (και άρα καμία προσωπική επαφή δεν έχουν με τα τεκταινόμενα εκεί) και όταν οι δασικές πυρκαγιές δεν άπτονται των γνωστικών αντικειμένων τους; Είναι άραγε τόση η ανησυχία τους για το περιβάλλον ή μήπως ένιωσαν μια αδήριτη ανάγκη αφενός να στηρίξουν μια φιλική τους κυβέρνηση στην έντονη κριτική που δέχεται για τους χειρισμούς της στο θέμα των πυρκαγιών, από την πρόληψη μέχρι την κατάσβεση, να σιγοντάρουν μια συγκεκριμένη ιδεολογική ατζέντα αφετέρου; 

Ο κ. Γρυσπολάκης –ο οποίος και ως πρύτανης είχε επανειλημμένα αντιπαρατεθεί με φοιτητές, ενώ είχε προ ετών υποχρεωθεί να ανασκευάσει ύστερα κι από την αντίδραση της Πρυτανείας του ΕΜΠ αστήρικτες καταγγελίες του για διακίνηση ναρκωτικών στην Πολυτεχνειούπολη– προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα με μια δήλωση που ουσιαστικά δικαιώνει εκ νέου τον ίδιο και τις «εθνικές ανησυχίες» του, καθώς επιμένει ότι η χώρα «βρίσκεται αυτές τις μέρες σε έναν άτυπο πόλεμο». Τουλάχιστον δεν επανέλαβε τον όρο «λαθρομετανάστης» που όταν τον ακούς από κάποιον, καταλαβαίνεις αμέσως πού πρόσκειται πολιτικά.

Ο… φαρμακερός φαρμακολόγος κ. Γραβάνης, πάλι, που έχει φαίνεται ακόμα εντονότερες «εθνικές ανησυχίες» αν κρίνουμε κι από μια επί πανδημίας πολυσυζητημένη ανάρτησή του στα σόσιαλ ότι για την εξάπλωση του κορωνοϊού φταίνε οι μετανάστες (χωρίς όμως να παραθέσει κάποιο επιστημονικό στοιχείο σχετικά), δεν ένιωσε καν αυτή την ανάγκη – δεν ήταν η μόνη κοτσάνα που είχε πει τότε αλλά η συγκεκριμένη ίσως είχε τελικά και λόγο που διατυπώθηκε, όπως λόγο έχει καθώς φαίνεται και η αναφορά που κάνει τώρα στη θεωρία των «δύο άκρων». Το ότι τουλάχιστον 18 μετανάστες κάηκαν ζωντανοί στην πυρκαγιά που… οι ίδιοι έβαλαν δεν απασχόλησε εννοείται κανέναν τους, εδώ άλλωστε ακόμα και για ορισμένους «συνάδελφους» δημοσιογράφους δεν συγκαταλέγονταν καν στις ανθρώπινες απώλειες.      

Εκείνο, όμως, που εξοργίζει περισσότερο δεν είναι οι ηλίου φαεινότερες ιδεολογικές συμπάθειες των δύο πανεπιστημιακών αλλά το γεγονός ότι δύο άνθρωποι του πνεύματος, υποτίθεται, ο πρώτος εκ των οποίων μάλιστα διευθύνει σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μουσεία στην Ελλάδα και την Ευρώπη ολόκληρη, βγαίνουν στα μέσα όχι για να διατυπώσουν μια άποψη που λόγω και της θέσης τους οφείλει να βασίζεται στην επιστήμη και τον ορθό λόγο αλλά για να δικαιολογήσουν και να δώσουν άλλοθι στις χειρότερες ξενοφοβικές και ρατσιστικές αντιλήψεις και πρακτικές. Και αυτό είναι απλώς απαράδεκτο.

Σε μια ευνομούμενη ευρωπαϊκή χώρα από αυτές που θέλουμε τόσο να μοιάσουμε, τον κ. Γρυσπολάκη θα τον είχαν πιθανότατα ήδη «παραιτήσει» από τη διεύθυνση του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου, όπως ζητά η αντιπολίτευση και ο ΣΕΑ, ενώ και ο κ. Γραβάνης θα καλούνταν αρμοδίως να απολογηθεί για τους αστήρικτους ισχυρισμούς του περί «υπόκοσμου» και «ισλαμικών στοιχείων» που ευθύνονται για τις πυρκαγιές. Οφείλει, ωστόσο, να ομολογήσει κανείς ότι το αφήγημα για τον «εθνικό κίνδυνο» που συνιστούν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες για τις γυναίκες, τα παιδιά, τα σκυλιά, τα δάση, τις δουλειές, την Ορθοδοξία, την εθνική κυριαρχία, το εθνικό μας DNA και πάει λέγοντας δεν το προβάλλουν μόνο κάποιες «ιδιόρρυθμες» περσόνες ή οι γνωστοί Ελλαδέμποροι. Είναι η επίσημη πολιτική της παρούσας κυβέρνησης όπως εκφράστηκε ήδη στο κατ’ ευφημισμό λεγόμενο «έπος του Έβρου» τον Μάρτιο του ‘20, όταν στην «αναχαίτηση» των προσφύγων-«εισβολέων» είχαν συμβάλλει και «εθελοντές» πολίτες παρομοίου ιδεολογικού φυράματος με τον Τότα, με τις ευλογίες, βεβαίως, των επίσημων αρχών.

«Ήρωες ακρίτες» τους χαρακτήριζαν τότε και έναν χρόνο μετά η ίδια η ανώτατη αρχή της χώρας, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας φωτογραφήθηκε περήφανα μπροστά από το τείχος, όπως άλλωστε είχε πράξει και ο πρωθυπουργός. 
 

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τελικά αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά θα σωθούν οι γυναίκες απ’ το trafficking; 

Οπτική Γωνία / Τελικά, αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά, θα σωθούν οι γυναίκες από το trafficking; 

Τι αλλάζει με την τροποποίηση Φλωρίδη για την παρένθετη κυοφορία και γιατί ο όρος «παρένθετη μητρότητα» είναι λάθος; Η νομικός Μαριάννα Βασιλείου λύνει όλες μας τις απορίες.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Οπτική Γωνία / Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Πολιτικός «παντός καιρού», κυνικός, αλαζόνας, οπορτουνιστής, οπισθοδρομικός με εκσυγχρονιστικό προσωπείο, γίνεται όλο και περισσότερο «βασιλικότερος του βασιλέως» μετά τη μετεγγραφή του στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις δηλώσεις του για τα Τέμπη, τον νέο Π.Κ. και τη χρήση της παρενθεσίας από ζευγάρια ανδρών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Οπτική Γωνία / «Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Η μαζική χρήση AI για τη δημιουργία εικόνων με την αισθητική του Studio Ghibli ανοίγει ξανά τη συζήτηση για το ποια είναι τα όρια της αντιγραφής στην τέχνη. Γιορτάζουμε την προσβασιμότητα ή κηδεύουμε τη δημιουργία;
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
ειρήνη

Οπτική Γωνία / Η αδιάκοπη βία και ο ορίζοντας που έχει εξαφανιστεί

«Αυτό που με έχει επηρεάσει περισσότερο μετά την επιστροφή μας δεν είναι οι ελλείψεις, αλλά η παντελής απουσία χρώματος. Τα πάντα είναι γκρίζα. Το μόνο που βλέπεις είναι σκόνη, μισοκατεστραμμένα σπίτια, σοκάκια κομμένα ανάμεσα στα μπάζα»¹.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Γιατί η δίκη Φιλιππίδη θα πρέπει να διδάσκεται σε όλες τις νομικές σχολές;

Οπτική Γωνία / Γιατί η δίκη Φιλιππίδη θα πρέπει να διδάσκεται σε όλες τις νομικές σχολές;

Από τις ερωτήσεις του Εισαγγελέα έως την έμπρακτη στήριξη των ηθοποιών, η δίκη Φιλιππίδη βρίθει πατριαρχικών συμβολισμών και συμπυκνώνει ένα μέρος της φεμινιστικής θεωρίας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Δημοτικό Θέατρο Ολύμπια: Πού το πάει ο δήμος Αθηναίων;

Ρεπορτάζ / Τι περίεργο συμβαίνει με το Δημοτικό Θέατρο Ολύμπια;

Είναι fake news το νέο άνοιγμα που επιχειρεί ο δήμος Αθηναίων με μεγάλο όμιλο θεατρικών επιχειρήσεων; Τι επιδιώκει ο επιχειρηματίας και πόσο υπαρκτός είναι ο κίνδυνος για τον πολιτιστικό οργανισμό να μετατραπεί σε εμπορική επιχείρηση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ