«Κι εγώ τι θα πω στο παιδί μου»;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ «Κι εγώ τι θα πω στο παιδί μου»; Facebook Twitter
Το παιδί μου είναι το κέντρο του κόσμου μου, αλλά δεν είναι το κέντρο του κόσμου για όλους τους άλλους ανθρώπους ούτε σκοπεύω να το μεγαλώσω σε φούσκα. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

ΤON MAΪΟ ΤΟΥ 2014 έτυχε να είμαι καλεσμένη σε σπίτι φίλων. Κάτι λέγαμε όταν ένας φίλος τους που δεν είχα ξαναδεί μας είπε πως δεν εγκρίνει καθόλου την Κοντσίτα Βουρστ (αυτή που τα ελληνικά μέσα αποκαλούσαν «Μια κυρία… με μούσι») που είχε κερδίσει τότε τη Eurovision. Τον ρώτησα γιατί. «Δεν με ενοχλεί ακριβώς, αλλά μια γυναίκα με μούσια… Δεν καταλαβαίνω τι παριστάνει αυτός ο τύπος», μουρμούρισε και μετά μου είπε: «Γιατί εγώ τώρα πρέπει να εξηγήσω στον γιο μου, που είναι πέντε χρονών, ποια είναι αυτή και γιατί έχει μούσια».

Όταν επέμεινα, μου είπε κοφτά: «Είναι εύκολο για σένα να τα λες αυτά επειδή δεν έχεις παιδί για να του τα εξηγήσεις. Όταν κάνεις, θα καταλάβεις». Οι υπόλοιποι σώπασαν μπροστά σε αυτόν τον φοβερό συλλογισμό γιατί, αν έχεις τεκνοποιήσει, γίνεσαι αυτόματα πηγή σοφίας.

Το επιχείρημα «κι εγώ τι θα πω στο παιδί μου;» χρησιμοποιείται κατά κόρον από ανθρώπους που κόπτονται για την ηθική και τα ήθη, ειδικά την περίοδο του Pride. 

Το επιχείρημα «κι εγώ τι θα πω στο παιδί μου;» χρησιμοποιείται κατά κόρον από ανθρώπους που κόπτονται για την ηθική και τα ήθη, ειδικά την περίοδο του Pride. Συνήθως είναι οι ίδιοι άνθρωποι που κάνουν «ξεκαρδιστικά» αστεία «για μουσάτους που φιλιούνται», αλλά θεωρούν τον εαυτό τους προοδευτικό επειδή συνυπάρχουν με έναν γκέι άντρα στο γραφείο ή «η κολλητή της συννυφάδας μας είναι λεσβία και φάγαμε όλοι μαζί με τη φίλη της πέρσι σε μια ταβέρνα στο Λαύριο και περάσαμε πολύ ωραία, σαν να ’μασταν με ένα “κανονικό” ζευγάρι». Αρκεί βέβαια όλο αυτό να μη φτάσει και πολύ κοντά τους, γιατί «τι θα πουν στο παιδί τους», και «δεν τους νοιάζει τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του, φτάνει να μην προκαλεί».

Δεν θα συζητήσω καν το πόσο πατροναριστικό μου είχε φανεί το επιχείρημα «δεν ξέρεις εσύ γιατί δεν έχεις παιδί» σε μια συζήτηση που δεν είχε καμία σχέση με τα παιδιά, αλλά κυρίως το πόση εντύπωση μου είχε κάνει όλη αυτή η ηθικοπλαστική επιχειρηματολογία.

Πράγματι, τώρα που έχω παιδί είναι άπειρα αυτά που θα δυσκολευτώ πολύ να του εξηγήσω: Γιατί ο κόσμος είναι άδικος, γιατί υπάρχει τόση βία, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν κακό στους γύρω τους ή στα ζώα, γιατί αρρωσταίνουν ή υποφέρουν παιδιά. Αναπόφευκτα θα πρέπει να του μιλήσω για τον θάνατο, τον πόλεμο και την κλιματική αλλαγή.

Ο γιος μου ανήκει στη δεύτερη γενιά της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης. Θα μεγαλώσει σε έναν κόσμο αλλαγμένο πέρα από κάθε δική μου φαντασία, με κλιματικούς πρόσφυγες, μολυσμένους ωκεανούς και ρομπότ. Το ότι θα πρέπει να του εξηγήσω πως υπάρχουν άντρες που αγαπάνε άλλους άντρες ή πως κάποιος έχει το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει εικάζω πως θα είναι το μικρότερο από τα άπειρα θέματα που θα αντιμετωπίσω.

Επίσης, όταν είσαι γονιός, το να απαντάς σε άβολες ερωτήσεις είναι δουλειά σου. Η λογική «να μη σκανδαλίζουν οι άλλοι γιατί τι θα πω στα αθώα μου παιδάκια» είναι και λίγο στρεβλή. Το παιδί μου είναι το κέντρο του κόσμου μου, αλλά δεν είναι το κέντρο του κόσμου για όλους τους άλλους ανθρώπους ούτε σκοπεύω να το μεγαλώσω σε φούσκα.

Αναρωτιέμαι μήπως το παιδί είναι απλώς η δικαιολογία. Όταν κάποιος λέει «κι εγώ τι θα πω στο παιδί μου γι’ αυτό;», κατά βάση εννοεί «πώς θα εξηγήσω στο παιδί μου κάτι που δεν καταλαβαίνω ή δεν εγκρίνω ο ίδιος». Σίγουρα είναι εντυπωσιακό το πόσο ραγδαία έχουν αλλάξει τα πράγματα τα τελευταία χρόνια. Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το φύλο, τη σεξουαλικότητα, την ταυτότητα και τη συναίνεση είναι τελείως διαφορετικός ακόμα και σε σχέση με πέντε ή δέκα χρόνια πριν.

Παρ’ όλα αυτά, όσοι δεν ανήκουμε στην LGBTI+ κοινότητα έχουμε την ηθική (να την πάλι η ηθική!) υποχρέωση να είμαστε ανοιχτοί στο να μάθουμε και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε αυτές τις αλλαγές. Το πιο εύκολο είναι να νιώσει κανείς ότι απειλείται ή να ταμπουρωθεί πίσω από μια στρεβλή ευπρέπεια, αλλά ο χρόνος που περνά είναι αμείλικτος ‒ ειδικά με όσους φοβούνται.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

POLICE PRIDE

Οπτική Γωνία / Καλώς λοιπόν κηρύχθηκαν «ανεπιθύμητοι» στο Athens Pride οι ένστολοι αστυνομικοί;

Η αρνητική απάντηση του Athens Pride στο αίτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΛΟΑΤΚΙ Αστυνομικών για επίσημη συμμετοχή στις φετινές εκδηλώσεις πυροδότησε πολλές συζητήσεις και αποτέλεσε μια ακόμα αφορμή να σκεφτούμε τι είδους Pride θέλουμε τελικά, και όχι μόνο στην Αθήνα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ζωή που τα λέει έξω από τα δόντια…

Οπτική Γωνία / Η Ζωή που «τα λέει έξω από τα δόντια»

Η Κωνσταντοπούλου είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας συνολικής πολιτικής παρακμής που δεν συναντάται μόνο στη χώρα μας, για την οποία ευθύνη έχουν όσοι την ανέδειξαν ως πολιτική περσόνα και τώρα βλέπουν την πλάτη της στις δημοσκοπήσεις…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πύλος ένα προαναγγελθέν δυστύχημα

Ιλεκτρίσιτυ / Πύλος, ένα προαναγγελθέν δυστύχημα

Ο λόγος που οι θάνατοι των μεταναστών περνούν «απαρατήρητοι» είναι ένας λιγότερο ή περισσότερο φανερός ρατσισμός, μια προ-συνειδητή αξιολογική κρίση που διαχωρίζει τις ζωές σε σημαντικές και ασήμαντες, πενθήσιμες και μη.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μέσα στην Κιβωτό, δύο χρόνια μετά το σκάνδαλο 

Ρεπορτάζ / Μέσα στην Κιβωτό, δύο χρόνια μετά το σκάνδαλο 

Πώς κυλά σήμερα η ζωή στον εθελοντικό οργανισμό; Οι οικονομικές ατασθαλίες, ο κίνδυνος για «λουκέτο», οι αλλαγές στους χώρους, τα ίχνη του πατέρα Αντωνίου, οι αντιδράσεις των παιδιών και ο στόχος της αποϊδρυματοποίησης. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τα «μυστήρια» της Μήλου και το κρυφτούλι της τουριστικής υπερδόμησης στις Κυκλάδες

Ρεπορτάζ / Τα «μυστήρια» της Μήλου και το κρυφτούλι της τουριστικής υπερδόμησης στις Κυκλάδες

Μετά την κραυγαλέα υπόθεση ανέγερσης ξενοδοχείου στο Σαρακήνικο της Μήλου, το υπουργείο Περιβάλλοντος προχώρησε στην αναστολή έκδοσης νέων οικοδομικών αδειών στις περιοχές του νησιού για τις οποίες προτείνονται ειδικά μέτρα προστασίας μέσα από τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
trump hitler

Οπτική Γωνία / Είναι ο Τραμπ ο Χίτλερ των ημερών μας;

Εκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο αναρωτιούνται αν όσα συμβαίνουν μετά την εκλογή του είναι πραγματικά ή πρόκειται για έναν κακό εφιάλτη. Όλα δείχνουν ότι έχουν πολλούς και βάσιμους λόγους γι’ αυτό.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από το νέο δόγμα Τραμπ;

Οπτική Γωνία / Πώς θα επηρεαστεί η Ελλάδα από το νέο δόγμα Τραμπ;

Το μπρα ντε φερ ΗΠΑ – Ουκρανίας, η Ε.Ε. και οι ευρύτερες συνέπειες. Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
μαρκο ρούμπιο

Daily / Σταυροί στο μέτωπο 

Ο σταυρός στο μέτωπο του Αμερικανού ΥΠΕΞ, μεταξύ άλλων δυσοίωνων σκέψεων, έφερε στο μυαλό τον βανδαλισμό από Χριστιανούς των αρχαίων αγαλμάτων, συχνά με την χάραξη ενός σταυρού στη μορφή τους, όπως η κεφαλή της Αφροδίτης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Εμπόλεμος «φιλελευθερισμός» ή για το τωρινό μας αδιέξοδο 

Οπτική Γωνία / Εμπόλεμος «φιλελευθερισμός» ή για το τωρινό μας αδιέξοδο 

Οι καταιγιστικές εξελίξεις μετά την εκλογή Τραμπ και το αδιέξοδο στην Ουκρανία, οδηγούν πλέον σε έναν ιδιόμορφο ευρωπαϊσμό της θωράκισης, της στρατιωτικοποίησης και των αντίστοιχων τεράστιων επενδύσεων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ιωάννα - Μαρία Γκέρτσου: «Δεν ξέρω πώς είναι ο κόσμος για τα μη τυφλά άτομα. Για μένα είναι αυτός που αντιλαμβάνομαι»

Κοκέτα / Ιωάννα - Μαρία Γκέρτσου: «Δεν ξέρω πώς είναι ο κόσμος για τα μη τυφλά άτομα. Για μένα είναι αυτός που αντιλαμβάνομαι»

Η ψυχολόγος στην παιδοψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου παίδων «Αγία Σοφία» και συνιδρύτρια της πρώτης σχολής σκύλων οδηγών στη χώρα μας μιλά στην Κοκέτα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ