Με 20 μονάδες διαφορά, απλώς παραιτείσαι

Με 20 μονάδες διαφορά, απλώς παραιτείσαι Facebook Twitter
Για πρώτη φορά, λοιπόν, στην πολιτική ιστορία της χώρας αντί να φθαρεί μια κυβέρνηση, καταποντίζεται η αντιπολίτευση. Φωτ.: Eurokinissi
0


ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ, ΔΕΝ ΜΑΣ
 ΑΡΕΣΕΙ, η Ιστορία θα γράψει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε χθες τη σημαντικότερη νίκη της παράταξής του από το 1974. Είναι ο μοναδικός, μεταπολιτευτικά, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές, ενώ είναι κυβέρνηση τέσσερα χρόνια (ο Κ. Σημίτης είχε ανεβάσει τα ποσοστά του από 41,59% το 1996 σε 43,79% το 2000, αλλά η διαφορά με τη ΝΔ ήταν μία μονάδα), τόσο με μεγαλύτερη διαφορά όσο και με μεγαλύτερο ποσοστό από τις προηγούμενες. Μια νίκη που όσο κι αν πονά πολύ κόσμο –και δικαίως– ούτε ο Α. Παπανδρέου την περίοδο της Αλλαγής (της κανονικής, όχι της «γιαλαντζί») είχε επιτύχει, ούτε καν ο Κ. Καραμανλής στις θρυλικές εποχές της παντοδυναμίας του (εκτός του 1974).

Στο πρόσφατο παρελθόν αρκετοί πολιτικοί που έχασαν με μικρότερη διαφορά υπέβαλαν το ίδιο βράδυ την παραίτησή τους. Χθες, το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, ήταν να ανακοινώσει ότι δρομολογεί τις εξελίξεις για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έστω και μετά τις δεύτερες εκλογές. Είναι ξεκάθαρο ότι με τέτοια ποσοστά δεν μπορείς να παραπέμπεις το θέμα στα συλλογικά όργανα. Φροντίζεις να δίνεις τον τόνο με την πολιτική σου στάση. Δεν γίνεται να χάνεις με 20 μονάδες, όταν διατυμπάνιζες μέχρι και προχθές ότι έρχεται η πρωτιά, και το βράδυ των εκλογών να συμπεριφέρεσαι σαν να μη συμβαίνει τίποτα.

Τώρα, όσον αφορά τα αίτια της πανωλεθρίας του ΣΥΡΙΖΑ, θα γραφτούν πολλά και θα γίνει μεγάλη συζήτηση τις επόμενες μέρες. Μια καλή αφετηρία είναι να αναρωτηθούν πάντως για την ομάδα που πλαισιώνει τον κ. Τσίπρα. Κάποτε στους κόλπους της Αριστεράς υπήρχαν σπουδαίες προσωπικότητες, λόγιοι και διανοούμενοι. Έρχεσαι, λοιπόν, να κομίσεις το καινούργιο, επιθυμείς να ανέλθεις στην εξουσία για τη «δεύτερη φορά αριστερά» και συμπεριλαμβάνεις στα ψηφοδέλτιά σου ξεπερασμένα πολιτικά προϊόντα της καραμανλικής δεξιάς, τηλεπερσόνες και αμφιλεγόμενους, τάχα της «Τέχνης» και της ρίμας, ή απολιτίκ άτομα που νομίζουν ότι η πολιτική είναι συνθήματα και η πολακική καφρίλα.

Ο Μητσοτάκης χλευάστηκε, υποτιμήθηκε, έγινε υβριστικό σύνθημα και στοχοποιήθηκε όσο κανείς άλλος Έλληνας πρωθυπουργός. Ωστόσο, το εκλογικό κοντέρ έρχεται να γράψει ότι η χθεσινή ήταν η τέταρτη νίκη του απέναντι στον «λαοπρόβλητο» Αλέξη Τσίπρα και επίκειται μάλλον και επόμενη σε λίγες μέρες.

Επίσης, ας μην ξεχάσουμε και τη θλιβερή πρωτιά του «αριστερού» αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο οποίος προεκλογικά δεν δίστασε να τείνει χείρα φιλίας προς άγραν ψήφων στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, να ψαχουλέψει για βοήθεια στα ζόμπι του φασισμού τα οποία σφάξανε κόσμο που κλαίμε μέχρι σήμερα. Οι πολίτες φοβήθηκαν σε όλα τα επίπεδα και αυτό φάνηκε από τη διπλάσια διαφορά που έδωσαν στη ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνείδηση του κόσμου έχει γίνει συστημικό κόμμα. Οι τυμπανοκρουσίες και ο λαϊκισμός έχουν, όμως, κάποτε ημερομηνία λήξης.

Επιπρόσθετα, ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας ένα σκεπτικό «δεξιάς παρένθεσης», ψήφισε την απλή αναλογική όχι μόνο για να ξυπνήσει τα αριστερά αντανακλαστικά στο ακροατήριό του αλλά και για να επιχειρήσει να στήσει μια παγίδα στην επόμενη κυβέρνηση, επιδιώκοντας να μείνει εντός του πολιτικού παιχνιδιού. Όμως, η ελληνική κοινωνία, η οποία έχει ταυτίσει το συγκεκριμένο εκλογικό σύστημα με καταστάσεις πολιτικών κρίσεων, αστάθειας, αβεβαιότητας και σχηματισμού βραχύβιων κυβερνήσεων περιορισμένης ευθύνης, έστειλε χθες ένα ηχηρό μήνυμα. Όσοι προσήλθαν στην κάλπη όχι μόνο εκδήλωσαν τη δυσαρέσκειά τους αλλά και επιδοκίμασαν βροντερά τις κυβερνήσεις αυτοδυναμίας, δίνοντας μια απάντηση στις πλάνες περί κουλτούρας συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχεδόν άγγιξε την αυτοδυναμία με το σύστημα της απλής αναλογικής και αυτό κάτι λέει.

Για πρώτη φορά, λοιπόν, στην πολιτική ιστορία της χώρας αντί να φθαρεί μια κυβέρνηση, καταποντίζεται η αντιπολίτευση. Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα καταδεικνύει ότι είναι βέβαιο πως επιστρέφουμε σε εποχές κανονικότητας και σ’ έναν πιθανό δικομματισμό ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Ο Βαρουφάκης φαίνεται ότι περνά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, το ΚΚΕ δυναμώνει, ενώ αναμένεται η αναδιάταξη του χώρου της αριστεράς.

Χθες, έκλεισε ένας κύκλος κρίσεων και ιδεολογικών ταμπού. Ο Μητσοτάκης χλευάστηκε, υποτιμήθηκε, έγινε υβριστικό σύνθημα και στοχοποιήθηκε όσο κανείς άλλος Έλληνας πρωθυπουργός. Ωστόσο, το εκλογικό κοντέρ έρχεται να γράψει ότι η χθεσινή ήταν η τέταρτη νίκη του απέναντι στον «λαοπρόβλητο» Αλέξη Τσίπρα και επίκειται μάλλον και επόμενη σε λίγες μέρες. Μάλιστα, αυτό επετεύχθη ενώ ο κ. Τσίπρας όλο αυτό το διάστημα χαρακτήριζε συνεχώς την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως τη «χειρότερη όλων των εποχών». Διαψεύστηκε παταγωδώς. Το άλλοτε πολιτικό κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ εξατμίζεται. Όπως συμβαίνει συχνά στα προσωποπαγή κόμματα, ο αρχηγός μπορεί να αποδειχθεί το μεγαλύτερο ατού αλλά και το ισχυρότερο βαρίδι. Το άστρο του δύει; Μιλάμε για ένα τέλος εποχής; Αυτό που σίγουρα πρέπει να ανησυχήσει τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η χώρα χρειάζεται επειγόντως αντιπολίτευση. Κι αυτό είναι θέμα δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τεράστια ευθύνη για το γεγονός ότι σήμερα έχουμε την απόλυτη κυριαρχία ενός κόμματος με τόσο υψηλά ποσοστά. Απέτυχε να πείσει; Ξεκάθαρα. Ας το αντιληφθούν σύντομα προκειμένου να μην ακολουθήσουν τα χειρότερα.

Τέλος, κάποιοι ας συνειδητοποιήσουν ότι άλλο ο μικρόκοσμος των social media και άλλο οι βουβές τάσεις της κοινωνίας. Το είδαμε και με τη γενιά του TikTok, η οποία ψήφισε όπως και οι υπόλοιπες ηλικιακές κατηγορίες. Μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων επέλεξε την ηπιότητα, την ψυχραιμία, την ωριμότητα και τη σταθερότητα. Η μιζέρια, ο μηδενισμός, η τοξικότητα, το άσβεστο μίσος, η αδράνεια, η αγένεια, ο διχασμός και ο πολιτικός φανατισμός αποδοκιμάστηκαν ευρέως από το εκλογικό σώμα. Τα σουξέ της ανατροπής, τα υψηλά ντεσιμπέλ και ο θόρυβος ανήκουν στο παρελθόν. Όσοι φωνάζουν περισσότερο δεν σημαίνει τελικά ότι είναι και πλειοψηφία.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τελικά αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά θα σωθούν οι γυναίκες απ’ το trafficking; 

Οπτική Γωνία / Τελικά, αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά, θα σωθούν οι γυναίκες από το trafficking; 

Τι αλλάζει με την τροποποίηση Φλωρίδη για την παρένθετη κυοφορία και γιατί ο όρος «παρένθετη μητρότητα» είναι λάθος; Η νομικός Μαριάννα Βασιλείου λύνει όλες μας τις απορίες.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Οπτική Γωνία / Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Πολιτικός «παντός καιρού», κυνικός, αλαζόνας, οπορτουνιστής, οπισθοδρομικός με εκσυγχρονιστικό προσωπείο, γίνεται όλο και περισσότερο «βασιλικότερος του βασιλέως» μετά τη μετεγγραφή του στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις δηλώσεις του για τα Τέμπη, τον νέο Π.Κ. και τη χρήση της παρενθεσίας από ζευγάρια ανδρών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Οπτική Γωνία / «Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Η μαζική χρήση AI για τη δημιουργία εικόνων με την αισθητική του Studio Ghibli ανοίγει ξανά τη συζήτηση για το ποια είναι τα όρια της αντιγραφής στην τέχνη. Γιορτάζουμε την προσβασιμότητα ή κηδεύουμε τη δημιουργία;
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ