Σαμποτάροντας το ευρωκοινοβούλιο

Σαμποτάροντας το ευρωκοινοβούλιο Facebook Twitter
Η τύχη της δικής μας Εύας Καϊλή αφορά μια καριέρα ή έναν καριερισμό, ένα σύνολο προσωπικών φιλοδοξιών. Θορυβεί φυσικά το δικό μας κομματικό χωριό και θερμαίνει τη μεθόριο μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης.
0

ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ η έκφραση «γραφειοκρατία των Βρυξελλών» έφερνε στο μυαλό πολλών Ευρωπαίων την αντιπαθητική ιδέα μιας αποκομμένης και αυτοαναφορικής κάστας.

Δεν ήταν μόνο οι δυνάμεις του αντιευρωπαϊσμού που διακινούσαν εικόνες σπατάλης και διαφθοράς. Η αίσθηση ότι η Ευρώπη υπονομεύεται και εκ των ένδον και όχι μόνο από τους γνωστούς εξωτερικούς της εχθρούς ήταν και είναι παρούσα σε πολύ περισσότερους. Και οι υπερασπιστές μιας πιο δυναμικής και πολιτικά ενωμένης Ευρώπης, αν δεν ήθελαν να χάσουν την επαφή με την πραγματικότητα, έπρεπε να κοιτάζουν κατάματα τις κρίσεις και τα προβλήματα.

Ωστόσο, παρά τη θολή εικόνα κάποιων πλευρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ο θεσμός που έφερνε και πολλές καλές ειδήσεις. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η ερντογανική επιθετικότητα, η κλιματική κρίση και πολλά άλλα έδειξαν πως στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ακούγονται σημαντικές φωνές και ψηφίζονται τα πιο προωθημένα κείμενα.

Πώς να παραβλέψει κανείς τις λαμπρές πρωτοβουλίες του ανεξάρτητου αριστερού Γάλλου Ραφαέλ Γκλικσμάν για την Ουκρανία, τους διωκόμενους Ουιγούρους στην Κίνα, τις γυναίκες του Ιράν, το ανήθικο εμπόριο; Πώς να υποτιμήσουμε τη σημασία της συντριπτικά πλειοψηφικής καταδίκης των ολοκληρωτισμών ή την ενθάρρυνση περισσότερων τολμηρών πολιτικών για το περιβάλλον και τα δικαιώματα;

Η Εύα Καϊλή στάθηκε για χρόνια αυτό που πολλοί πιστεύουν πως πρέπει να είναι μια «φωνή της κοινωνίας»: όσα έλεγε αντανακλούσαν ιδέες, αισθητική και συνθήματα που συναντά γύρω του κάθε πολίτης της Θεσσαλονίκης ‒ με αυτή την έννοια ήταν πλειοψηφικά κοινότοπη και όχι απλώς μια «όμορφη γυναίκα».

Και να τώρα που το φάντασμα της διαφθοράς και της πολιτικής εξαχρείωσης έρχεται να μας γυρίσει πάλι πίσω. Μια «παρέα» από τη σοσιαλδημοκρατική αριστερά και η δική μας Εύα Καϊλή, ένα μείγμα βορειοελλαδίτικου εθνικισμού και ποπ πασοκισμού, φαίνεται να υπηρέτησαν, με το αζημίωτο, τα συμφέροντα και την εικόνα του Κατάρ και του Μαρόκου.

Ο Πιερ Αντόνιο Παντσέρι, υπεύθυνος πριν από χρόνια της ευρωπαϊκής πολιτικής του αριστερού συνδικάτου CGIL στο Μιλάνο και ιδρυτής της προοδευτικής μη κυβερνητικής οργάνωσης κατά της «ατιμωρησίας», φέρεται ως κεντρική φυσιογνωμία του κυκλώματος. Αν ανατρέξει κανείς σε άρθρα ή συνεντεύξεις του συγκεκριμένου από το 2019 ήδη, παρατηρεί πως, ενώ έχει πολλά να πει για τις παραβιάσεις δικαιωμάτων και τα προβλήματα στη Σαουδική Αραβία ή σε άλλες χώρες, εξαιρεί το Κατάρ ως όαση προόδου.

Λένε πολλοί πως οι Βρυξέλλες είναι ο παράδεισος για λομπίστες, μυστικές υπηρεσίες, διάφορα επιμέρους συμφέροντα και αντιπροσωπείες που «πιέζουν», προωθούν τις υποθέσεις τους και θέλουν να είναι παρόντα στην καρδιά της Ευρώπης. Το συμπέρασμα είναι πως «δεν εκπλήσσονται» από αυτήν την τελευταία ιστορία γιατί ισχυρίζονται πως είναι μια συνηθισμένη ιστορία, μία από τις πολλές, οι περισσότερες από τις οποίες «θάβονται».

Όμως αυτή η συλλογιστική έχει κάτι επικίνδυνο, ακόμα και στην αφετηρία της συναντούμε κάποιες πικρές αλήθειες. Νομίζω πως κάθε σκάνδαλο διαφθοράς, ιδίως όταν ξεσπάει σε περιβάλλοντα που τιτλοφορούνται «προοδευτικά» και υπερασπίζονται, ρητορικά, κάποια δικαιώματα και κοινωνικά αγαθά, έρχεται σε μια συγκυρία στρατηγικών διλημμάτων και καινούργιων συγκρούσεων, είναι μια δολιοφθορά. Κάνει από μόνο του όλη την προπαγάνδα της κάθε Λεπέν, της Μελόνι, του Πούτιν, του Όρμπαν. Δουλεύει υπέρ όσων θα ήθελαν τη διάλυση και την κατάρρευση των ευρωπαϊκών θεσμών. Και κάθε «δικαιωματιστής» που αποδεικνύεται απατεώνας και χυδαίος κάνει ένα μεγάλο δώρο σε όσους βλέπουν τη φιλελεύθερη δημοκρατία ως καθεστώς σήψης και διαφθοράς.

Η τύχη της δικής μας Εύας Καϊλή αφορά μια καριέρα ή έναν καριερισμό, ένα σύνολο προσωπικών φιλοδοξιών. Θορυβεί φυσικά τον δικό μας κομματικό χωριό και θερμαίνει τη μεθόριο μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης.

Εγώ, πάντως, θυμάμαι πως το όνομά της ακουγόταν μέχρι προσφάτως για τον δήμο Θεσσαλονίκης και για άλλα αξιώματα. Και προφανώς είχε το κοινό της, τους ψηφοφόρους και τους θαυμαστές της ‒ ας μην την παρουσιάζουν λοιπόν όψιμα σαν κάποια που δεν την ήθελαν τάχα ούτε στο ΠΑΣΟΚ ούτε στη Νέα Δημοκρατία.

Η Εύα Καϊλή στάθηκε για χρόνια αυτό που πολλοί πιστεύουν πως πρέπει να είναι μια «φωνή της κοινωνίας»: όσα έλεγε αντανακλούσαν ιδέες, αισθητική και συνθήματα που συναντά γύρω του κάθε πολίτης της Θεσσαλονίκης ‒ με αυτή την έννοια ήταν πλειοψηφικά κοινότοπη και όχι απλώς μια «όμορφη γυναίκα».

Αυτά όμως είναι ασήμαντα μπροστά στον συμβολισμό του σκανδάλου. Το θέμα που πρέπει να μας νοιάζει περισσότερο είναι το ηθικό και πολιτικό πλήγμα για το Ευρωκοινοβούλιο και τη δουλειά που γίνεται εκεί. Το πιο θλιβερό παραπροϊόν σκανδάλων σαν κι αυτό είναι η εντύπωση πως από την κεντροαριστερά πρέπει να περιμένει κανείς «λαμόγια», τεράστιες προσωπικές περιουσίες και υπερτροφικά εγώ. Ή το συμπέρασμα πως τα προοδευτικά και ανθρωπιστικά λόγια κρύβουν τα πιο ταπεινά και ευτελή κίνητρα.

Ξέρουμε πως το εμπόριο του μηδενιστικού ισοπεδωτισμού είναι ανθηρό. Και δεν χρειάζονται οι υπηρεσίες του Κρεμλίνου ή άλλων σκοτεινών κέντρων για να δηλητηριαστεί ακόμα περισσότερο η σκέψη και η συνείδηση των απλών πολιτών. Με πράξεις ακραίας ιδιοτέλειας και έναν απολίτικο κατήφορο, με νεόπλουτη αλαζονεία και ανθρωπιστικές μπίζνες, με ψεύτικες εξωραϊστικές εκθέσεις για αυταρχικά κράτη και επονείδιστες πρακτικές, γεννιέται μόνο απέχθεια για τέτοιες ελίτ και πολιτικά πρόσωπα.

Η Ευρώπη και ιδίως το Κοινοβούλιό της πρέπει να αυτοπροστατευτούν. Αν δεν μπορεί να κάνει άλματα λόγω των πολλών μπλοκαρισμάτων, ας κόψει τουλάχιστον τον αέρα στους διεφθαρμένους. Αλλά και οι πολίτες ας μην επιβραβεύουν τα περιτυλίγματα της κοινοτοπίας. Αυτό είναι όμως πάντα δυσκολότερο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LIFO.

Το νέο τεύχος της δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τελικά αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά θα σωθούν οι γυναίκες απ’ το trafficking; 

Οπτική Γωνία / Τελικά, αν οι γκέι δεν κάνουν παιδιά, θα σωθούν οι γυναίκες από το trafficking; 

Τι αλλάζει με την τροποποίηση Φλωρίδη για την παρένθετη κυοφορία και γιατί ο όρος «παρένθετη μητρότητα» είναι λάθος; Η νομικός Μαριάννα Βασιλείου λύνει όλες μας τις απορίες.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Οπτική Γωνία / Γιώργος Φλωρίδης, υπουργός Α-δικαιοσύνης

Πολιτικός «παντός καιρού», κυνικός, αλαζόνας, οπορτουνιστής, οπισθοδρομικός με εκσυγχρονιστικό προσωπείο, γίνεται όλο και περισσότερο «βασιλικότερος του βασιλέως» μετά τη μετεγγραφή του στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις δηλώσεις του για τα Τέμπη, τον νέο Π.Κ. και τη χρήση της παρενθεσίας από ζευγάρια ανδρών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Οπτική Γωνία / «Ghiblipocalypse»: Είναι η AI δώρο για τον εκδημοκρατισμό της τέχνης;

Η μαζική χρήση AI για τη δημιουργία εικόνων με την αισθητική του Studio Ghibli ανοίγει ξανά τη συζήτηση για το ποια είναι τα όρια της αντιγραφής στην τέχνη. Γιορτάζουμε την προσβασιμότητα ή κηδεύουμε τη δημιουργία;
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ