Ο ηλικιακός ρατσισμός είναι δίκοπο μαχαίρι

Ο ηλικιακός ρατσισμός είναι δίκοπο μαχαίρι Facebook Twitter
Μέρος του προβλήματος στην αναγνώριση του αντίστροφου ηλικιακού ρατσισμού είναι ότι συχνά είναι δύσκολο να εντοπιστεί, δηλαδή δεν είναι πάντα ευθύς.
0


ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ τον ηλικιακό ρατσισμό ως προκατάληψη ή διάκριση εις βάρος των μεγαλύτερων σε ηλικία ενηλίκων, αλλά δεν είναι λίγοι οι millennials (γεννημένοι από το 1981 ως το 1996) και οι Gen Zers (γεννημένοι από το 1997 ως το 2012) που δηλώνουν ότι αντιμετωπίζουν «αντίστροφο ηλικιακό ρατσισμό» ή «νεανισμό» (youngism) με βάση τo νεαρό της ηλικίας τους.

Ο Michael North, αναπληρωτής καθηγητής διοίκησης και οργάνωσης στη Σχολή Επιχειρήσεων Stern του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, πιστεύει ότι οι ενήλικες ηλικίας 18 έως 30 ετών αντιμετωπίζουν περισσότερες ηλικιακές διακρίσεις από ό,τι οι ηλικιωμένοι –συγκεκριμένα οι boomers– που προκύπτουν από την αντίληψη ή το στερεότυπο ότι οι σημερινοί νέοι δεν ανταποκρίνονται στα πρότυπα εργασίας που είχαν θέσει οι προηγούμενες γενιές στην ίδια ηλικία. Και συμπλήρωσε ότι υπάρχει μια ειρωνεία στο γεγονός ότι οι millennials και οι Gen Zers θεωρούνται νωθροί, τεμπέληδες ή κακομαθημένοι, όταν οι ίδιοι οι boomers αποκαλούνταν νωθροί, τεμπέληδες ή κακομαθημένοι χίπηδες στα νιάτα τους.

Αυτός ο αντίστροφος ηλικιακός αποκλεισμός είναι πιο διαδεδομένος και ύπουλος από ό,τι πολλοί μπορεί να υποθέσουν. Και μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των νεότερων ανθρώπων.

Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Ageism, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που επικεντρώνεται σε θέματα διακρίσεων λόγω ηλικίας, υποδηλώνει ότι «ο αντίστροφος ηλικιακός ρατσισμός συμβαίνει όταν οι νεότερες γενιές θεωρούνται πολύ ανώριμες ή άπειρες για να διαχειριστούν μια αποστολή, ένα έργο, μια κατάσταση ή μια ομάδα. Συχνά, αυτά τα στερεότυπα είναι εντελώς ψευδή». Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, αυτός ο αντίστροφος ηλικιακός αποκλεισμός είναι πιο διαδεδομένος και ύπουλος από ό,τι πολλοί μπορεί να υποθέσουν. Και μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των νεότερων ανθρώπων.

Η Glassdoor, μια εταιρεία που διεξάγει τακτικά έρευνες για τον εργασιακό χώρο, δημοσίευσε το 2019 τα αποτελέσματα μιας μεγάλης έρευνας, σύμφωνα με τα οποία οι νεότεροι εργαζόμενοι (52% των ατόμων ηλικίας 18 έως 34 ετών) είναι πιο πιθανό από τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους (39% των ατόμων ηλικίας 55 ετών και άνω) να έχουν γίνει μάρτυρες ή να έχουν βιώσει οι ίδιοι τον ηλικιακό ρατσισμό στην εργασία τους.

Ομοίως, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Developmental Psychology κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι νεότεροι άνθρωποι ανέφεραν ότι βίωσαν τα υψηλότερα επίπεδα ηλικιακών διακρίσεων», που παρουσιάζονται από την έλλειψη σεβασμού και την κακή μεταχείριση λόγω της ηλικίας τους.

Μέρος του προβλήματος στην αναγνώριση του αντίστροφου ηλικιακού ρατσισμού είναι ότι συχνά είναι δύσκολο να εντοπιστεί, δηλαδή δεν είναι πάντα ευθύς. Ο North υποστηρίζει ότι οι παλαιότερες γενιές ανέκαθεν παραπονιόντουσαν για τις νεότερες, δηλώνοντας ότι «οι νέοι στις μέρες μας δεν έχουν τρόπο ή σεβασμό ή διάθεση για δουλειά». Ακόμη και ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Ησίοδος έγραφε ήδη από το 800 π.Χ.: «Δεν βλέπω καμία προοπτική για το μέλλον του λαού μας, αν αυτό εξαρτάται από την επιπόλαιη νεολαία του σήμερα».

Ο Stéphane P. Francioli, λέκτορας στη Σχολή Επιχειρήσεων Wharton, ο οποίος επικεντρώνεται στην ηλικιακή ποικιλομορφία και τις ανισότητες μεταξύ των γενεών, εξηγεί μια άλλη πρόκληση που εμφανίζεται ως οξύμωρο σχήμα: «Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν μπορούν να κατηγορηθούν για προκατάληψη έναντι των νέων, αφού και οι ίδιοι υπήρξαν νέοι».

Συχνά οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι εσωτερικεύουν τον καθημερινό ηλικιακό ρατσισμό, ο οποίος τους απεικονίζει ως εύθραυστους, δύστροπους και εκτός επαφής με την σύγχρονη ζωή, συμβάλλοντας σε μυριάδες προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, όπως απώλεια μνήμης, μείωση της ακοής και καρδιαγγειακά επεισόδια.

Αντιστοίχως όμως, υπάρχουν και ορισμένοι νεότεροι εργαζόμενοι, οι οποίοι φαίνεται να έχουν εσωτερικεύσει τις αμφιβολίες που εκφράζουν οι μεγαλύτεροι σχετικά με τις ικανότητές τους, με αποτέλεσμα να θέτουν διαρκώς οι ίδιοι βασανιστικά ερωτήματα και αμφιβολίες στον εαυτό τους, του τύπου «έχω αρκετή εμπειρία;» ή «μήπως είμαι πολύ νέος για να με παίρνουν στα σοβαρά στην εργασία μου;»

Με στοιχεία από The Washington Post

Living
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι μας κάνει καλό να τρώμε όταν αρρωσταίνουμε - Mύθοι και αλήθειες

Radio Lifo / Τι μας κάνει καλό να τρώμε όταν αρρωσταίνουμε - Mύθοι και αλήθειες

Ποιες τροφές είναι καλό να καταναλώνουμε όταν είμαστε άρρωστοι και πώς συμβάλλουν στην ταχύτερη ανάρρωση και την ευεξία μας; Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με τον διατροφολόγο-διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Πόσα χρήματα χρειάζονται για να ζήσεις όπως πραγματικά θέλεις στην Αθήνα;

Living / Πόσα χρήματα χρειάζονται για να ζήσεις όπως πραγματικά θέλεις στην Αθήνα;

Πώς να ζήσεις σε μια πόλη όπου ο μισθός είναι τσιμεντένιος, ενώ οι τιμές εκτοξεύονται διαρκώς: τέσσερα νεαρά κορίτσια μας στέλνουν τα μηνιαία έξοδά τους και κοστολογούν ένα ιδανικό για εκείνες Σαββατοκύριακο.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Η εμμονή με την πρωτεΐνη: Τάση στη διατροφή ή υπερβολή;

Radio Lifo / Η εμμονή με την πρωτεΐνη: Τάση στη διατροφή ή υπερβολή;

Στην αρχή ήταν οι μπάρες πρωτεΐνης, μετά ήρθαν τα ροφήματα κι έπειτα, σιγά–σιγά, η μανία με την πρωτεΐνη εξαπλώθηκε σε ένα σωρό προϊόντα. Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με την κλινική διαιτολόγο-διατροφολόγο Μελίνα Καριπίδου.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Πόσο αποτελεσματική είναι τελικά η ψυχεδελική θεραπεία;

Living / Πόσο αποτελεσματική είναι τελικά η ψυχεδελική θεραπεία;

Πολλές από τις μελέτες που υποστηρίζουν τις θεραπευτικές δυνάμεις των ψυχδελικών ουσιών όπως το MDMA συχνά αμαυρώνονται από τη νοοτροπία οπαδού ή γκουρού που διακρίνει κάποιους από τους ερευνητές, με αποτέλεσμα να μη δηλώνονται πλήρως οι ανεπιθύμητες παρενέργειες.
THE LIFO TEAM