«Τα έργα τους έχουν μια ιδιαίτερη ηχώ κάνοντας τους τοίχους να μοιάζουν με «Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO», τα συναντούμε σε γοτθικά κάστρα ή σε απομονωμένες κορυφές των Άλπεων. Πάντα ψηλότερα, όλο και πιο τρελά». Με αυτά τα λόγια περιέγραψε ο παραγωγός του «24 hours in the life of a day.» την συνεργασία των Zilda και Ro.
Το LIFO.gr μίλησε με τον Ro και ανάμεσα σε άλλα ανακάλυψε έναν ενήλικα που δεν προλάβαινε να παίξει τα φανταστικά παιχνίδια που σχεδίαζε εξαντλητικά με τον αδερφό του όταν ήταν παιδί. Αυτό κάνει και σήμερα ο Ro. Ακολουθεί τους δικούς του κανόνες, σχεδιαζοντας τους φανταστικούς του κόσμους και το αποτέλεσμα τον δικαιώνει.
Αυτή η συνεργασία είναι το αποτέλεσμα μιας φιλίας που έφερε κοντά δύο ξεχωριστούς κόσμους σε έναν, όμως δούλεψε τέλεια επειδή έχουμε τις ίδιες φιλοδοξίες και τις ίδιες εμπνεύσεις. Τελικά, ελπίζω ότι οι εικόνες μιλούν από μόνες τους, διότι κάθε installation περιλαμβάνει τέλειες ψευδαισθήσεις της πραγματικής ζωής!
— Δώσε μας μια πρώτη εικόνα για την δουλειά σου.
Το Ro Project βασίζεται σε μια σειρά installations, τα περισσότερα από τα οποία είναι ζωγραφική σε χαρτί. Εκτός όμως από αυτό το προτζεκτ περιλαμβάνει και άλλες καλλιτεχνικές εκφράσεις όπως ψηφιδωτά, γλυπτική, θέατρο. Όλα αυτά είναι σχεδιασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρουν ένα εξωπραγματικό όραμα, ζωντανεύοντας μύθους και ιστορίες.
— Τι σε επηρεάζει περισσότερο στην δουλειά σου;
Όλες οι δημιουργίες ξεκινούν μέσα από μια εμπειρία, ένα όραμα, κάτι που με συγκινεί. Στην συνέχεια συνδέω αυτό με μια ιδέα που η έμπνευση της προέρχεται μέσα από την μουσική, την ζωγραφική, τα βιβλία, τις προσωπικές ιστορίες. Στην συνέχεια προσπαθώ να εξελίξω αυτή την ιδέα βρίσκοντας το κατάλληλο μέρος ή εάν μου φαίνεται παράξενη ή περίπλοκη την περιορίζω στην έντυπη μορφή.
— Ποια είναι η πιο ζωηρή ανάμνηση που έχεις από την παιδική σου ηλικία;
Ένα παιχνίδι από την παιδική μου ηλικία μου άρεσε πολύ, το οποίο έπαιζα με τον αδερφό μου και το αποκαλούσαμε «Οι μάχες των κόμικς». Σχεδιάζαμε τους ήρωες που θα θέλαμε να ενσαρκώσουμε σε αυτή αυτές τις μάχες, συχνά είχαν την εμφάνιση βασιλιάδων εξοπλισμένοι με φουτουριστικά όπλα τα οποία είχαν υπερφυσικές δυνάμεις. Στην συνέχεια πηγαίναμε στην δεύτερη φάση του παιχνιδιού: Εφευρίσκαμε τις ιστορίες μας, τις λειτουργίες των χαρακτήρων σε αυτές τις ιστορίες και δημιουργούσαμε τους κανόνες. Όλα αυτά μας έπαιρναν πάρα πολύ χρόνο να τα οργανώσουμε ώστε στο τέλος δεν παίζαμε τελικά το παιχνίδι που είχαμε στο μυαλό μας. Ήταν ένα παιχνίδι για το πώς μπορείς να δημιουργήσεις ένα παιχνίδι.
— Γιατί έγινες καλλιτέχνης;
Πιθανόν επειδή είναι ζωτικής σημασίας για εμένα. Από την παιδική ηλικία εκφραζόμουν και ήμουν αυτόνομος μέσα από την καλλιτεχνική έκφραση.
— Πες μας λίγα πράγματα για την συνεργασία σου και την φιλία σου με τον Zilda. Πότε τον συνάντησες για πρώτη φορά;
Αυτή η συνεργασία είναι το αποτέλεσμα μιας φιλίας που έφερε κοντά δύο ξεχωριστούς κόσμους σε έναν, όμως δούλεψε τέλεια επειδή έχουμε τις ίδιες φιλοδοξίες και τις ίδιες εμπνεύσεις. Τελικά, ελπίζω ότι οι εικόνες μιλούν από μόνες τους, διότι κάθε installation περιλαμβάνει τέλειες ψευδαισθήσεις της πραγματικής ζωής!
— Πες μας για τα προτζεκτς “Aniame Dementia” και “Assassination of Marat”. Ποιες είναι οι πιο ζωντανές αναμνήσεις που έχεις από το πρότζεκτς αυτά;
Το πρότζεκ «Animae Dementia (AD)», είναι μια συνεργασία με έναν αναρριχητή, στόχος μου είναι να δείξω ότι ο άνθρωπος μπορεί να δημιουργήσει γιγαντιαίες μορφές οι οποίες τον υπερβαίνουν ή ακόμα και τον παρακάμπτουν. Το highlight του AD installation ήταν το “der Fall” στο οποίο βλέπουμε ένα πρόβατο να πέφτει πάνω στον κρεμασμένο άντρα. Εκείνη την ημέρα που τραβούσα φωτογραφίες πέταξα κατά λάθος ένα τσιγάρο και πιάσαμε φωτιά. Επικράτησε πανικός. Ευτυχώς οι φλόγες δεν έφτασαν στα σχοινιά γιατί εκτός από την φωτογραφία θα είχαμε ένα δράμα εάν κοβόταν το σχοινί !
Η πιο συναρπαστική στιγμή του πρότζεκτ «Assassination of Marat» ήταν το ότι όλη η σκηνή είχε διευθετηθεί στην εντέλεια και όλα ήταν ενορχηστρωμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Θα ήταν καλό να ξέρετε ότι οι δυο ζωγραφιές δημιουργήθηκαν σε διαφορετικά μέρη και οι δημιουργοί τους δεν συναντήθηκαν μέχρι την παρουσίαση του πρότζεκτ
— Ποια ήταν η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή από το ντοκιμαντέρ “24 h. In a life of one day”. Είχες προβλήματα με την αστυνομία;
Η πιο δυνατή στιγμή ήταν η φωτιά που έπιασε δίπλα στον σιδηροδρομικό σταθμό και η οποία θα μπορούσε να καταστρέψει τα πάντα. Τα πάντα ζωντάνεψαν, μπορούσες να ακούσεις τα τραγούδια του αγγέλου του θανάτου(σ.σ Αναφορά στο έργο που δημιούργησε με το Zilda στην περιοχή) που ερχόταν να πάρει τις ψυχές!
Όλα πήγαν καλά ευτυχώς, κανένα πρόβλημα με την αστυνομία η οποία μαζί με τον στρατό είναι παντού σήμερα στο Παρίσι, οποιαδήποτε περίεργη δραστηριότητα μπορεί να είναι για αυτούς τρομοκρατική επίθεση και από την μια στιγμή στην άλλη μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου μέσα σε φλόγες και καπνούς του αγγέλου του θανάτου. Ευτυχώς το καλό μας αστέρι, για την ώρα, μας γλίτωσε από όλα αυτά!
— Σκέψου τον εαυτό σου ως ταξιδιώτη στον χρόνο που συναντά τον 16χρονο εαυτό σου. Τι θα του έλεγες;
Θα του έλεγα να συνεχίσει αυτό που έχει αναλάβει να κάνει και ότι « η σύνεση είναι μια πλούσια, άσχημη, γριά γεροντοκόρη που φλερτάρει με την ανικανότητα» (W.Blake), όμως ειδικότερα, να έχει περισσότερη αγάπη στην καρδιά του
— Ένα top5 με τους αγαπημένους καλλιτέχνες και ένα σύντομο σχόλιο για τον καθένα;
Η λίστα αλλάζει με τον καιρό. Οι προτιμήσεις μου αυτή την στιγμή:
1.
2.
3.
4.
5.
Το φιλμ «Valerie and Her Week of Wonders (Valerie týden divu)» του Jaromil Jireš. Ένα απίθανο ταξίδι μέσα στην φαντασία. Από την στιγμή που το είδα δεν σταμάτησα να σκέφτομαι καθημερινά τις εκπληκτικές σκηνές του.
— Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Συνθέτω το πρόσωπο μιας Ινδικής θεάς το οποίο φωτίζει τις έννοιες καλό και κακό. Είναι ικανή να εκδηλώσει την οργή της όταν θυμώσει και έχει μια τρομακτική εμφάνιση, όμως την ίδια στιγμή είναι η πιο γλυκιά θεά.
Σκέφτομαι να μετακομίσω στην Νάπολη, την πόλη που είναι το βασίλειο της χάρης και του παραλόγου. Επίσης, είμαι υπεύθυνος για την κυκλοφορία του «24 hours in a life of one day.»
— Μπορείς να μας στείλεις μια φωτογραφία με κάτι που αγαπάς πολύ;
________________
Περισσότερα για τον Ro στο site του
σχόλια