Χρήστος Ιωακειμίδης
(1932-2017)
"Ταξιδεύεις, βλέπεις, μιλάς"
"Τους εκλεπτυσμένους χρονικογράφους τους κάνει μερικές φορές να λυσσάνε: "Λεβαντίνικη πονηρή αλεπού" τον αποκαλεί ο ένας, "πωλητή χαλιών" ο άλλος. Ο Χρήστος Ιωακειμίδης αντιδρά σ' αυτές τις επιθέσεις με την προκλητική αυτοπεποίθηση αυτών που πετυχαίνουν. Συγκρίνει τον επαγγελματικό κόσμο μέσα στον οποίον κινείται με το γκαζόν: "Όταν εξέχει ένα χόρτο, το αποκεφαλίζουν". Ο Χρήστος Ιωακειμίδης είναι ένας από τους λίγους στον κόσμο που δημιούργησε ένα νέο επάγγελμα: του κατασκευαστή εκθέσεων. Με τις παραγωγές του (όπως "A New Spirit in Painting" το 1981 στη London Royal Academy, "Zeitgeist" το 1982 στο Berliner Gropius-Bau, ή "Η γερμανική Τέχνη από το 1905 εώς το 1985", πάλι στο Λονδίνο) αναστατώνει τον κόσμο της τέχνης. Το τελευταίο του πυροτέχνημα σκάει αυτήν την εβδομάδα. H υπερπαραγωγή τιτλοφορείται "Metropolis", στεγάζεται στο Gropius-Bau και ασχολείται με την τέχνη της δεκαετίας του '80. Ο τίτλος θυμίζει την ταινία του Fritz Lang και εκφράζει αυτό που ο Χρήστος Ιωακειμίδης είχε ισχυριστεί -σχεδόν προφητικά- το 1984 με την εκθεσή του στις Βρυξέλλες, ότι δηλαδή το Βερολίνο θα γινόταν η "ανεκτημένη μητρόπολη".
Ο μπαρόκ επιμελητής, 58 ετών σήμερα, είναι γεννημένος Έλληνας, με διαβατήριο γερμανικό και κοσμοπολίτης στον τρόπο ζωής. Γι' αυτό και είναι το αντίθετο του γραφειοκράτη. Ψάχνει για νέους καλλιτέχνες στα ατελιέ τους, είτε στη Νέα Υόρκη, είτε στην Κολωνία, στην Αγγλία ή στις Κάτω Χώρες. Για την "Μητρόπολη" ταξίδεψε τους τελευταίους μήνες ακόμα και στην Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Σοβιετική Ένωση. "Ταξιδεύεις, βλέπεις, μιλάς", λέει. Η έρευνα πεδίου, ένας όρος που ο πολύγλωσσος Χρήστος Ιωακειμίδης δανείζεται από την εθνολόγο Margaret Mead, αρχίζει μέσα σε ομίχλη. Αναπτύσσοντας την έρευνα, "η ομίχλη εξαφανίζεται, η μέρα αρχίζει". Την ίδια στιγμή, το έργο ενός καλλιτέχνη του λέει κάτι μόνο εν μέρει. Διερευνά τη "στάση" με μακρές συνομιλίες, στάση την οποία και θεωρεί το ποιοτικό χαρακτηριστικό, τη "σμίξη του προσώπου και της εργασίας". Για παράδειγμα, σε αντίθεση με το έργο του Édouard Manet, του οποίου η αξιολόγηση δεν επιδέχεται φύλλο συκής, δεν υπάρχουν σαφή κριτήρια για το έργο ενός νεοφερμένου. Η ποιότητα πρέπει μάλλον να αποτιμηθεί μέσα από ένα καλά ανεπτυγμένο πνευματικό αισθητήριο".
Marie Hüllenkremer,
Die Zeit, 19.04.1991 (κριτική για την έκθεση Metropolis που επιμελήθηκε το 1991 ο Χρήστος Ιωακειμίδης)
Μτφ. Σ.Σ.
