Η σκέψη που αναδύεται μέσα από την ύλη
Auguste Rodin
La Pensée (Η Σκέψη), 1895.
"Η Camille Claudel, μαθήτρια και ερωμένη του Rodin, πόζαρε συχνά για κείνον και υπάρχουν διάφορα πορτρέτα της από τον γλύπτη. Ο Léonce Bénédite διηγείται πως ο Rodin, όπως συνέβαινε συχνά, απόφασισε στη διάρκεια της δημιουργίας του έργου να μην το ολοκληρώσει και να αφήσει το μάρμαρο ημιτελές κάτω από το κεφάλι. Στο έργο δόθηκε τότε ο τίτλος Η Σκέψη που αναδύεται μέσα από την ύλη. Το πρωτότυπο παραχωρήθηκε στο Μουσείο του Λουξεμβούργου-Μουσείο των εν ζωή καλλιτεχνών- το 1902.
Το πρόσωπο κλίνει προς τα εμπρός, και με τον τρόπο που το τυλίγει η σκιά του μοιάζει να έχει βυθιστεί σε μια ονειροπόληση, με το βλέμμα να χάνεται σε κάτι αόρατο. Η αντίθεση ανάμεσα στην υφή της επιδερμίδας που είναι απόλυτα λεία και το υπόλοιπο μάρμαρο που έχει αφεθεί στην ακατέργαστη και ανομοιογενή μορφή του, εντείνει την εντύπωση μιας οπτασίας και προσδίδει στο έργο ένα συμβολιστικό βάθος."
Musée d'Orsay
