Situation
Frédéric Lordon
•
Lundi matin, 12.06.2017
Situation (Κατάσταση)
Ο επίλογος του άρθρου του Frédéric Lordon από το σάιτ Lundi matin:
(...) Το πρόβλημα του μακρονισμού είναι ακριβώς ... ότι πέτυχε: αποκλείοντας τους όρους της εναλλαγής, στερεί το σύστημα από την τελευταία του βαθμίδα ελευθερίας, η οποία, αν και σίγουρα πλασματική, διέθετε ακόμη κάποια υπολειμματική αποτελεσματικότητα. 'Οταν θα έχει προχωρήσει στην πλήρη εφαρμογή του προγράμματός του, έχοντας ανοιχτά όλα τα μέτωπα, και εξαγριώνοντας ένα ακόμη μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, που θα βρει τότε το ψεύτικο alternandum και αληθινό ομοιό του, την δήθεν αντίθετη, αλλά απόλυτα δίδυμη οντότητα, η οποία, στο προηγούμενο καθεστώς είχε ένα διπλό ρόλο, να κατευνάζει προσωρινά την οργή χάρη σε μια εικονική αλλαγή, εξασφαλίζοντας συγχρόνως τη συνέχεια, έστω κάτω από μία διαφορετική ταμπέλα;
Ας συνοψίσουμε: τερματική μάχη γύρω από το σκληρό πυρήνα -η μισθωτή σχέση μέσω του εργασιακού κώδικα-, ανοιχτή ενσωμάτωση κράτους και κεφαλαίου, ο Τύπος πάνω σε ένα "δίσκο", έκσταση της βλαβερής τάξης και ανταγωνιστική ριζοσπαστικοποίηση των αποστατών, υπόκωφη οργή των λαϊκών τάξεων που προορίζονται για κατακρεούργηση, τέλος των θεατρικών δυνατοτήτων της εναλλαγής, οριστική εξαφάνιση κάθε δυνατότητας εσωτερικής ρύθμισης, κάθε μηχανισμού διόρθωσης της πορείας: είναι φανερό πως διαμορφώνεται εδώ μια κατάσταση. Σε κάποιο βαθμό, αυτή η κυβέρνηση-φράγμα-απέναντι-στα χειρότερα δείχνει να το συνειδητοποιεί καθώς ενισχύει την ήδη προχωρημένη τάση πρωτοφασιστικοποίησης του καθεστώτος: συμβαδίζοντας με τη μεταρρύθμιση του εργασιακού κώδικα μέσω προεδρικών διαταγμάτων, η διαιώνιση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και η μεταβολή της σε κοινό δίκαιο υπήρξε λογικά το πρώτο της μέλημα. 'Ενας ύστατος τρόπος ελέγχου της κατάστασης, όπως το αντιλαμβάνεται, ο οποίος όμως συμβάλει μάλλον στον εμπλουτισμό της κατάστασης. Και που επιβεβαιώνει ότι το ζήτημα της αστυνομίας θα κυριαρχεί στην ατζέντα, όπως συνηθίζεται σε όλα τα καθεστώτα όπου η έλλειψη νομιμότητας δεν είναι πια αντιμετωπίσημη, με αποτέλεσμα η ένοπλη δύναμη να είναι το μόνο πράγμα που απομένει και που μπορεί να αντιπαραταχθεί στη μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση: το δρόμο. Γιατί είναι πολύ ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει πια παρά μόνο ο δρόμος. Αν η "κρίση" σημαίνει μια διαλυτική στιγμή όπου οι πορείες αλλάζουν κατεύθυνση, τότε βρισκόμαστε ακριβώς σ' αυτό το σημείο. Όταν όλα είναι διπλοκλειδωμένα και η πίεση ανεβαίνει συνεχώς, θα πρέπει κάτι να συμβεί. Αυτό για το οποίο οι καθεστηκυίες δυνάμεις είναι ανίκανες, το γεγονός μόνο του μπορεί να το πραγματοποιήσει.
Frédéric Lordon
Μτφ. Σ.Σ.
