Shministim, Refuznik
Aντιρρησίες συνείδησης και αρνητές στράτευσης στο Ισραήλ
"Προσπαθώ να πάρω μια φωτό και μια μικρή συνέντευξη από ένα πιτσιρίκι της ισραηλινής ιντιφάντα.
πρόκειται για τινέιτζερς - αντίρρησίες συνείδησης που αρνούνται να υπηρετήσουν το στρατό και να συνυπογράψουν τα εγκλήματα πολέμου της χώρας τους. Οδηγούνται στη φυλακή.
Το δίκτυο υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσπαθεί να συγκεντρώσει υπογραφές για την αποφυλακισή τους αλλά είναι πολύ ΔΥΣΚΟΛΟ, το θέμα είναι τελείως άγνωστο.
η πιο όμορφη απ' όλες είναι και κόρη του πρώην αρχηγού της Μοσαντ. sweet 16
έχει και φαν κλαμπ στο facebook.
doing!!
se auti ti selida pou sou eixa steilei exei autes kai merikes alles -poly wraies kai oi photos kai ta pitsirikia.
exw bei kai sta facebook tous na dw ta profile tous kai einai pitsirikia poy pleoun sthn kanonikothta, me arkoudakia kai agalitses kai tetoia, teleio thema." (μέιλ της Μελίτας προς εμένα)
Το 2009, Η Ελένη Ξένου, διεθύντρια τότε του Υστερόγραφου (το ένθετο της κυπριακής εφημερίδα Φιλελεύθερος), είχε προτείνει στην Μελίτα Κάραλη και σε μένα να σχεδιάσουμε ένα τεύχος του περιοδικού. Το ξεκινήσαμε με μεγάλο ενθουσιασμό και είχαμε ήδη συγκεντρώσει την περισσότερη ύλη όταν μας πληροφόρησαν ότι το περιοδικό θα έκλεινε, ένα τεύχος πριν από το δικό μας...
Από τα διάφορα θέματα που είχε προτείνει η Μελίτα ήταν κι αυτό για τους Shministim.
Ο πρώτος αντιρρησίας συνείδησης στο Ισραήλ ήταν ο βιολονίστας Joseph Abileah το 1948. Το κίνημα των shministim-refuznik γεννήθηκε το 1979 όταν ο Gadi Algazi αρνήθηκε να υπηρετήσει στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Το 2005, o αριθμός των refuznik υπολογιζόταν σε 1000.
Ποινές που έλαβαν οι Shministim το 2008 :
Alon Gurman, 19. Απαλλάχτηκε από το στρατό χωρίς καταδίκη.
Noam Gur, 18. Πρώτη ποινή 10 μέρες, 2η ποινή 10 μέρες.
Or Ben-David, 19. 1η ποινή 20 μέρες, 2η ποινή 20 μέρες, 3η ποινή 34 μέρες.
Efi Brener, 18. 10 μέρες.
Tamar Katz, 19. 1η ποινή 12 μέρες, 2η ποινή 18 μέρες, 3η ποινή 21 μέρες.
Yuval Ophir-Auron, 19. 1η ποινή 12 μέρες, 2η ποινή 7 μέρες.
Raz Bar-David Varon, 18. 1η ποινή 18 μέρες, 2η ποινή 6 μέρες, 3η ποινή πάνω από 20 μέρες.
Omer Goldman, 19. 1η ποινή 18 μέρες, 2η ποινή 10 μέρες. Ο πατέρας της Omer Goldman ήταν αρχηγός της Μοσάντ.
Mia Tamarin, 19. 1η ποινή 12 μέρες, 2η ποινή 12 μέρες, 3η ποινή 18 μέρες.
Sahar Vardi, 18. 1η ποινή 6 μέρες, 2η ποινή 18 μέρες, 3η ποινή 18 μέρες.
Udi Nir, 19. 18 μέρες.
Maya Yechieli Wind, 19. 14 μέρες.
Η νίκη του εικοσάχρονου Natan Blanc. Καταδικάστηκε 10 φορές σε ποινές φυλάκισης, αρνούμενος να υπηρετήσει στον ισραηλινό στρατό. Πέρασε συνολικά 205 μέρες στη φυλακή, αλλά στο τέλος οι στρατιωτικές αρχές τον έκριναν ανίκανο για στράτευση.
Ανοιχτή επιστολή που απηύθυναν 40 "refuznik", έφεδροι στρατιώτες της Μονάδας 8200 (επίλεκτη μονάδα αντικατασκοπείας του ισραηλινού στρατού) στον Πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, στον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, καθώς και στον αρχηγό της μονάδας τους το Σεπτέμβρη του 2014 :
"Εμείς, οι βετεράνοι της Mονάδας 8200, έφεδροι στρατιώτες στο παρελθόν όπως και σήμερα, αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε ενέργειες κατά των Παλαιστινίων και να μας χρησιμοποιούν ως εργαλεία για την ενίσχυση της στρατιωτικού ελέγχου στις κατεχόμενες περιοχές.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι η θητεία στη στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών είναι πέραν από ηθικά διλήμματα και συμβάλλει μόνο στη μείωση της βίας και των ζημιών που ενδέχεται να υποστούν αθώοι άνθρωποι. Παρ 'όλα αυτά, η στρατιωτική μας θητεία μας απέδειξε πως η κατασκοπεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ισραηλινής στρατιωτικής κατοχής.
Ο παλαιστινιακός λαός, κάτω από το στρατιωτικό καθεστώς, είναι πλήρως εκτεθειμένος στην κατασκοπεία και την επιτήρηση των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Ενώ υπάρχουν δραστικοί περιορισμοί στην επιτήρηση των ισραηλινών πολιτών, οι Παλαιστίνιοι δεν επωφελούνται από την προστασία αυτή. Δεν υπάρχει καμία διάκριση μεταξύ των Παλαιστινίων που εμπλέκονται ή όχι σε πράξεις βίας. Οι πληροφορίες που συλλέγονται και αποθηκεύονται αδικούν αθώους ανθρώπους. Χρησιμοποιούνται με σκοπό την πολιτική δίωξη και τη δημιουργία διαιρέσεων στο εσωτερικό της παλαιστινιακής κοινωνίας με την πρόσληψη συνεργατών, οδηγώντας σε αλληλοσπαραγμό τμήματα της παλαιστινιακής κοινωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις, οι υπηρεσίες πληροφοριών εμποδίζουν τους κατηγορουμένους να τύχουν μιας δίκαιης δίκης στα στρατιωτικά δικαστήρια, ενώ τα στοιχεία που τους αφορούν δεν αποκαλύπτονται. Η Υπηρεσία Πληροφοριών επιτρέπει έναν συνεχή έλεγχο πάνω σε εκατομμύρια άτομα μέσω μιας εκτεταμένης και παρεμβατικής εποπτείας, και εισβάλλει στους περισσότερους τομείς της ατομικής ζωής. Αυτό δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή και ενθαρρύνει τη βία, απομακρύνοντάς μας όλο και περισσότερο από το τέλος της σύγκρουσης.
Εκατομμύρια Παλαιστίνιοι ζουν κάτω από το ισραηλινό στρατιωτικό καθεστώς για πάνω από σαράντα επτά χρόνια. Το καθεστώς αυτό τους στερεί τα βασικά τους δικαιώματα, ενώ έχει απαλλοτριώσει μεγάλες εκτάσεις γης για τους εβραϊκούς εποικισμούς που υπόκεινται σε ξεχωριστά και διαφορετικά νομικά συστήματα, με διαφορετική εφαρμογή των νόμων. Αυτή η πραγματικότητα δεν είναι ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα των προσπαθειών του κράτους για να προστατευτεί, αλλά μάλλον το αποτέλεσμα μιας επιλογής. Η επέκταση των εποικισμών δεν έχει τίποτα να κάνει με την εθνική ασφάλεια. Το ίδιο ισχύει και με τους περιορισμούς στην κατασκευή και την ανάπτυξη, στην οικονομική εκμετάλλευση της Δυτικής Όχθης, με τη συλλογική τιμωρία του λαού της Γάζας και το σημερινό σχεδιασμό του διαχωριστικού τείχους.
Εν όψει όλων αυτών, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι πρέπει, εμείς που υπηρετήσαμε στη Μονάδα 8200, να αναλάβουμε την ευθύνη για τη συμμετοχή μας σε αυτή την κατάσταση, και να θεωρήσουμε ηθικό μας καθήκον να αντιδράσουμε. Δεν μπορούμε πια να συνεχίζουμε να υπηρετούμε το σύστημα με τη συνείδησή μας ήσυχη, καταπατώντας τα δικαιώματα εκατομμυρίων ανθρώπων. Για το σκοπό αυτό, όσοι από εμάς είναι έφεδροι αρνούνται να λάβουν μέρος στις ενέργειες του κράτους εναντίον των Παλαιστινίων. Καλούμε όλους τους στρατιώτες που υπηρέτησαν και υπηρετούν στις μονάδες πληροφοριών, καθώς και όλους τους πολίτες του Ισραήλ, να καταγγείλουν αυτές τις αδικίες και να αναλάβουν δράση για να τις σταματήσουν. Πιστεύουμε ότι το μέλλον του Ισραήλ εξαρτάται από αυτό."
