Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
2
 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, παίζει κάθε βράδυ υπό την πίεση της δημοσιότητας και της κριτικής από την πρώτη κιόλας μέρα παραστάσεων. Εαν η μόνιμη επευφημία στο τέλος κάθε παράστασης είναι δείκτης, η παράσταση είναι προφανώς μια επιτυχία. Φωτο: Catherine Ashmore

Όσο διάσημος και αν έχει γίνει στο Χόλυγουντ, ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς  ακολουθεί την παράδοση που λέει ότι ο καλός Βρετανός ηθοποιός πρέπει να διακριθεί στο θέατρο.  Έτσι δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρόσκληση του Μπάρμπικαν και στο ρόλο -σειρήνα κάθε άντρα ηθοποιού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Το προσωπικό στιλ του Κάμπερμπατς τους συναρπάζει όλους, θυμίζει το μεγαλείο των εκπροσώπων του Ηνωμένου Βασιλείου στο σταρ-σίστεμ. Έφτασε και η ώρα να μονομαχήσει με τον Άμλετ.

Από τον Σέρλοκ μέχρι τον Αλαν Τιούρινγκ, από τα δυο εξώφυλλα στο TIME μέσα σε ένα χρόνο, από τις δηλώσεις του «δείξτε κάτι καλύτερο στον κόσμο από το να κυνηγάτε εμένα», διαφαίνεται ότι ο Κάμπερμπατς είναι από την στόφα των ηθοποιών που όχι μόνο δέχονται αλλά και αντέχουν τις προκλήσεις.

Οι παραστάσεις είναι sold –out, και για τις άλλες εννέα εβδομάδες μέχρι το τέλος των παραστάσεων. Πριν λίγη ώρα μόνο ένα εισιτήριο από επιστροφή υπήρχε στο site του Μπάρμπικαν.

Όταν δέχτηκε να αντιμετωπίσει τον Άμλετ, έναν από τους πιο εντυπωσιακούς ρόλους του θεάτρου όλες οι εφημερίδες ασχολήθηκαν μαζί του. Οι Βρετανοί τον γνωρίζουν καλά από τους ρόλους του στο θέατρο, από την σκηνή του Royal Court και του National και τις κορυφαίες ερμηνείες του σε έργα. Ο ίδιος γνωρίζει ότι ακόμα και αν τον κυνηγάνε οι παπαράτσι σε όλο τον κόσμο σε αυτές τις βρετανικές σκηνές θα δοκιμάζεται σκληρά και ότι η κριτική δε του χαρίζεται καθόλου και δε τον χαϊδεύει.

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Οι θαυμαστές του Κάμπερμπρατς εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους σε κάθε παράσταση με τρόπο που έχει μάλλον ενοχλήσει τους κριτικούς. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής τους παρακάλεσε να μην τον φιλμάρουν την ώρα της παράστασης.

Οι παραστάσεις είναι sold –out, εδώ και ένα χρόνο και για τις άλλες εννέα εβδομάδες μέχρι το τέλος των παραστάσεων. Πριν λίγη ώρα μόνο ένα εισιτήριο από επιστροφή υπήρχε στο site του Μπάρμπικαν.

Πριν καλά-καλά αρχίσουν οι παραστάσεις τέθηκε πολύ καθαρά το ερώτημα: Θα είναι ένας Άμλετ ισάξιος του Ντάνιελ Ντέι Λούις και της αλησμόνητης παράστασης του 1989, όπου όταν μιλούσε στο φάντασμα του πατέρα του το θέατρο παραληρούσε; Θα είναι ισάξιος του Ντέιβιντ Τένναντ και του Τζουντ Λο; Στην περίπτωση του Τένναντ οι ουρές του κόσμου έκαναν μαιάνδρους γύρω από τα τετράγωνα για εισιτήρια.

Οι θαυμαστές του Κάμπερμπατς εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους σε κάθε παράσταση με τρόπο που έχει μάλλον ενοχλήσει τους κριτικούς. Τις περιγράφουν με μια λέξη: Υστερία. Ο ίδιος ο πρωταγωνιστής τους παρακάλεσε να μην τον φιλμάρουν την ώρα της παράστασης.

Ο Γκάρντιαν και ο Μάικλ Μπίλιγκτον πολύ σκληρά δίνει δυο αστεράκια στην παράσταση και ξεσηκώνει επανάσταση στο τουίτερ. «Ας κάνει και κάποιος άλλος κριτική, δυο αστεράκια για τον Άμλετ είναι τρελό».

Ο Γκάρντιαν χαρακτηρίζει την παράσταση μια απότομη πτώση μετά από όλη διαφημιστική εκστρατεία και υστερία. Την εξουθενωτική μάλλον για τους κριτικούς καμπάνια προώθησης της παράστασης που έγινε χωρίς το θέατρο να κάνει πολλά πολλά. Το όνομα-σταρ έφτανε και περίσσευε. Ο Κάμπερμπατς μονοπώλησε τη δημοσιότητα από κάθε άλλη παράσταση. 

Ο Μπίλιγκτον θεωρεί τον Άμλετ του Κάμπερμπατς καλό και ευπαρουσίαστο παρόλο που τον έχουν βάλει να κάνει ένα σωρό ανόητα πράγματα "σαν τους πανελίστες του I’m Sorry I Haven’t a Clue". Την σκηνοθεσία και την παραγωγή κυρίως τις πετάει στον Καιάδα. Ο Κάμπερμπατς εν ολίγοις, καταλήγει η κριτική, προτείνει με την υποκριτική του την ουσιαστική αξιοπρέπεια του Άμλετ. Θα μπορούσε να δώσει απείρως περισσότερα αν δεν ήταν εγκλωβισμένος σε μια μελαγχολική παραγωγή, με άχρηστα οπτικά εφέ.

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Όσοι περίμεναν να δουν έναν νέο Άμλετ παρανοϊκό ίσως σαν αυτόν του Michael Sheen ή χαμένο στον κόσμο του όπως στην ερμηνεία του Rory Kinnear μάλλον έχουν απογοητευθεί.

Είναι ώρα να κρυώσει η υστερία γράφει σε άλλο σημείο ο Μπίλιγκτον. Μάλλον δε θα κρυώσει. Παρά την κριτική -που στη σούμα της δεν είναι τόσο κακή, περισσότερο άσχημα είναι τα δυο αστέρια- το κοινό συνεχίζει να αντιδρά πολύ θετικά.

Πολύ λίγες βρετανικές θεατρικές παραγωγές έχουν υποβληθεί σε τέτοιου επιπέδου έλεγχο και κριτική, γράφει ο Γκάρντιαν σε άλλο κομμάτι του. Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς, παίζει κάθε βράδυ υπό την πίεση της δημοσιότητας και της κριτικής. Από την πρώτη κιόλας μέρα των παραστάσεων. Εαν η μόνιμη επευφημία στο τέλος κάθε παράστασης είναι δείκτης, η παράσταση είναι προφανώς μια επιτυχία.

Λένε, ότι ένας καλός ηθοποιός που παίζει τον Αμλετ «πηγαίνει στο κοινό», λέει ο Will Gompertz του BBC. «Ένας μεγάλος ηθοποιός, φέρνει στο κοινό τον χαρακτήρα του ρόλου. Αυτό σίγουρα το έκανε ο Ντέιβιντ Τένναντ και υπήρχαν στιγμές που ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς το έκανε.

O Ben Brantley, των New York Times κάνει μια «αθλητική» κριτική. Ο Κάμπερμπατς, γράφει, δεν είναι ξένος με την άρση βαρών. Φέρνει με ακρίβεια και ενέργεια τις λέξεις στη σκηνή. Αλλά στις σκηνές διαλόγου εξοικονομεί ενέργεια σαν να καλπάζει πάνω στις λέξεις του Σαίξπηρ για να εξοικονομήσει την εσωτερική του ενέργεια για τους μονολόγους του.

H Dominic Cavendish, της  Telegraph γράφει: Αγαπητέ (ενδεχομένως εξαντλημένε) αναγνώστη δε θα παίξω άλλο μαζί σου. Μπορεί ο Κάμπερμπατς να στερείται της κατήφειας του Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, της εκκεντρικότητας του David Tennant ή της ακρότητας του Jude Law, αλλά με τον τρόπο του στέκεται ισάξια των καλύτερων σύγχρονων του συναδέλφων και ναι, δικαιολογεί την υστερία του κοινού.

Όσοι περίμεναν να δουν έναν νέο Άμλετ παρανοϊκό ίσως σαν αυτόν του Michael Sheen ή χαμένο στον κόσμο του όπως στην ερμηνεία του Rory Kinnear μάλλον έχουν απογοητευθεί.

Ίσως η πιο ισορροπημένη κριτική είναι αυτή του Michael Coveney, στο WhatsOnStage: Αυτός δεν είναι ένας "νέος" Άμλετ, αλλά είναι συναρπαστικός και χαρισματικός καθώς προσποιείται την τρέλα του στην φυλακή της Ελσινόρης.

Στη δίκη της ερμηνείας του ο Κάμπερμπατς μάλλον βγαίνει νικητής. Μπορεί η επίσημη  κριτική τελικά να μη γοητεύτηκε από την πολυαναμενόμενη σαιξπηρική παραγωγή, αλλά ο Μπένεντικτ  κέρδισε την δημόσια υποστήριξη της μητέρας του με τη δήλωσή της  ότι ήταν διαβολεμένα καλός!

Όταν κατακαθίσει η σκόνη από τους καλπασμούς της κριτικής και μέχρι τον επόμενο σταρ Άμλετ, πολλά θα έχουν αλλάξει. Μπορεί και το ρεκόρ που σίγουρα έσπασε με την παρουσία του στη Βρετανική σκηνή. Αυτή ήταν η πιο γρήγορα προπωλημένη παράσταση στην ιστορία του Λονδρέζικου θεάτρου. Δε το λες και λίγο!

 Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς αναστατώνει το Λονδίνο Facebook Twitter
Με τη συμπρωταγωνίστρια του Anastasia Hille. Φωτο: Johan Persson
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Άννα Κοκκίνου / To νόημα τού να ανεβάζεις Πλάτωνα στην εποχή του ΤikTok

Η Άννα Κοκκίνου στη νέα της παράσταση αναμετριέται με το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα και τις πολλαπλές όψεις του Έρωτα. Εξηγεί στη LiFO για ποιον λόγο επέλεξε να ανεβάσει το αρχαίο φιλοσοφικό κείμενο, πώς το προσέγγισε δραματουργικά και κατά πόσο παραμένουν διαχρονικά τα νοήματά του.
M. HULOT
«Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Θέατρο / «Άμα σε λένε “αδελφή”, πώς να δεχτείς την προσβολή ως ταυτότητά σου;»

Η παράσταση TERAΣ διερευνά τις queer ταυτότητες και τα οικογενειακά τραύματα, μέσω της εμπειρίας της αναγκαστικής μετανάστευσης. Μπορεί τελικά ένα μέλος της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας να ζήσει ελεύθερα σε ένα μικρό νησί;
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Αντώνης Αντωνόπουλος από μικρός είχε μια έλξη για τα νεκροταφεία ή Όλα είναι θέατρο αρκεί να στρέψεις το βλέμμα σου πάνω τους ή Η παράσταση «Τελευταία επιθυμία» είναι ένα τηλεφώνημα από τον άλλο κόσμο

Θέατρο / «Ας απολαύσουμε τη ζωή, γιατί μας περιμένει το σκοτάδι»

Ο Αντώνης Αντωνόπουλος, στη νέα του παράσταση «Τελευταία Επιθυμία», δημιουργεί έναν χώρο όπου ο χρόνος για λίγο παγώνει, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να συναντήσουμε τους νεκρούς αγαπημένους μας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

Θέατρο / Όσα (δε) βλέπουν τα μέντιουμ

«Δεν πηγαίνουμε ποτέ στη Μόσχα, όμως η επιθυμία γι’ αυτήν κυλάει διαρκώς μέσα μας» - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για τη sold-out παράσταση «Τρεις Αδελφές» του Τσέχοφ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη στο Εθνικό Θέατρο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Θέμελης Γλυνάτσης: Ας ξεκινήσουμε με το να είμαστε πολύ πιο τολμηροί με τους ρόλους που δίνουμε στους νέους καλλιτέχνες, κι ας μην είναι τέλειοι

Θέατρο / Μια όπερα με πρωταγωνιστές παιδιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα

Μεταξύ χειροποίητων σκηνικών και σκέψεων γύρω από τη θρησκεία και την εξουσία, «Ο Κατακλυσμός του Νώε» δεν είναι άλλη μια παιδική παράσταση, αλλά ανοίγει χώρο σε κάτι μεγαλύτερο: στη δυνατότητα τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί δημιουργοί, όχι απλώς οι θεατές.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ηow to resuscitate a dinosaur/ Έι, Romeo, πώς δίνεις το φιλί της ζωής σε έναν δεινόσαυρο;

Guest Editors / «Ο Καστελούτσι σκηνοθετεί μια υπόσχεση· και κάνει τέχνη εκκλησιαστική»

«Πέρασαν μέρες από την πρώτη μου επαφή με τη Βερενίκη. Μάντρωσα ένα κοπάδι σκέψεις» – ο Κυριάκος Χαρίτος γράφει για μια από τις πολυσυζητημένες παραστάσεις της σεζόν, που ανέβηκε στη Στέγη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ
Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Θέατρο / Onassis Dance Days 2025: Ένας ύμνος στα αδάμαστα σώματα

Ένα νέο, αλλιώτικο σύμπαν για τον «χορό» ξεδιπλώνεται από τις 3 έως τις 6 Απριλίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, μέσα από τα πρωτοποριακά έργα τεσσάρων κορυφαίων Ελλήνων χορογράφων και του διεθνούς φήμης Damien Jalet.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κώστας Νικούλι

Θέατρο / «Μπορώ να καταλάβω το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος»

Ο 30χρονος Κώστας Νικούλι μιλά για την πορεία του μετά το «Ξενία» που του χάρισε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού όταν ήταν ακόμα έφηβος, για το πόσο Έλληνας νιώθει, για την πρόκληση του να παίζει τρεις γκέι ρόλους και για το πόσο τον έχει αλλάξει το παιδί του.
M. HULOT
Μέσα στον θησαυρό με τις εμβληματικές φορεσιές της Δόρας Στράτου

Θέατρο / «Κάποτε έδιναν τις φορεσιές για έναν πλαστικό κουβά, που ήταν ό,τι πιο μοντέρνο»

Μια γνωριμία με τη μεγάλη κληρονομιά της Δόρας Στράτου μέσα από τον πλούτο αυθεντικών ενδυμάτων που δεν μπορούν να ξαναραφτούν σήμερα και συντηρούνται με μεγάλο κόπο, χάρη στην αφοσίωση και την εθελοντική προσφορά μιας ομάδας ανθρώπων που πιστεύουν και συνεχίζουν το όραμά της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Οι Αθηναίοι / Βασιλική Δρίβα: «Με προσβάλλει να με χρησιμοποιούν σαν καθρέφτη για την ανωτερότητά τους»

Ανατρέποντας πολλά από τα στερεότυπα που συνοδεύουν τους ανθρώπους με αναπηρία, η Βασιλική Δρίβα περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε αλλά και τις χαρές, και μπορεί πλέον να δηλώνει, έστω δειλά, πως είναι ηθοποιός. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ξαναγράφοντας τον Ίψεν

Θέατρο / Ο Ίψεν στον Πειραιά, στο μουράγιο

«Δεν είναι εύκολο να είσαι ασυμβίβαστη. Όπως δεν είναι εύκολο να ξαναγράφεις τον Ίψεν» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση «Εχθρός του λαού» σε διασκευή και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Βασιλακόπουλου.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Lifo Videos / «Δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ τις αρνητικές κριτικές και αποσύρθηκα για έναν χρόνο»

Η ηθοποιός Παρασκευή Δουρουκλάκη μιλά για την εμπειρία της με τον Πέτερ Στάιν, τις προσωπικές της μάχες με το άγχος και την κατάθλιψη, καθώς και για το θέατρο ως διέξοδο από αυτές.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Θέατρο / Μαρία Σκουλά: «Πιστεύω πολύ στο χάος μέσα μου»

Από τον ρόλο της Μάσα στην πραγματική ζωή, από το Ηράκλειο όπου μεγάλωσε μέχρι τη ζωή με τους ανθρώπους του θεάτρου, από τον φόβο στην ελευθερία, η ζωή της Μαρίας Σκουλά είναι ένας δρόμος μακρύς και δύσκολος που όμως την οδήγησε σε κάτι δυνατό και φωτεινό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Θέατρο / Μια νέα παράσταση χαρτογραφεί το χάσμα μεταξύ γενιάς Z και γενιάς X

Μέσα από την εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων, χορού, βίντεο και ήχου, η παράσταση του Γιώργου Βαλαή αναδεικνύει τις διαφορές αλλά και τις συνδέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δυο διαφορετικών γενεών.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρομέο Καστελούτσι: «Όπου παρεμβάλλεται το κράτος, δεν υπάρχει χώρος για τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εναντίον του κράτους και το κράτος εναντίον του έρωτα».

Θέατρο / Ρομέο Καστελούτσι: «Πάντα κάποιος πολεμά τον έρωτα. Και οι εραστές είναι πάντα τα θύματα»

Ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης, λίγο πριν επιστρέψει στην Αθήνα και στη Στέγη για να παρουσιάσει τη «Βερενίκη» του, μας μίλησε για τον έρωτα, τη γλώσσα και τη μοναξιά, την πολιτική και την ανυπέρβλητη Ιζαμπέλ Ιπέρ.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
Ανυπομονώ. Πέρσι τον Αύγουστο, την ημέρα που βγήκαν στη κυκλοφορία τα εισιτήρια, στάθηκα στην online ουρά του Barbican αλλά επειδή ήμουν κοντά στη θέση 30.000 τελικά τα πήρα από το atg.