Πώς φωτογραφίζει λοιπόν κανείς όλο αυτό το patchwork;
Πρώτα από όλα με χρώμα, πολύ χρώμα. Κορεσμένο χρώμα. Τόσο στην κάμερα όσο και κατά το post-processing. Για ασπρόμαυρο, ούτε λόγος. Δεν υπάρχει ασπρόμαυρη Ινδία. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι η αναζήτηση της «φόρμας» και πολύ απλά, φόρμα στην Ινδία δεν υφίσταται.
Επίσης με ταχύτητα και διαρκή ελεύθερη κίνηση. Χρόνος για το τέλειο καδράρισμα απλώς δεν υπάρχει σε μια πόλη 8 εκατομμυρίων κατοίκων. Μερικές φορές δεν υπήρχε χρόνος ούτε καν για στοιχειώδες καδράρισμα. Μόνο λήψεις adhoc, εν κινήσει, σε burst mode των 4-5 φωτογραφιών με την ελπίδα ότι η τυφλή στόχευση του φακού θα είναι η ορθή και ότι θα έχω πιάσει το θέμα που είχε τραβήξει το βλέμμα. Σχεδόν συναισθητικά.
Eventually it worked.
Αν λοιπόν βλέποντας τις φωτογραφίες, αναρωτηθείτε για την Ινδία αυτό που αναρωτήθηκε μια καλή μου φίλη όταν τις πρωτοείδε:
- «Είναι πράγματι έτσι;»
θα σας απαντήσω με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο της αποκρίθηκα:
- «Είναι έτσι όπως την βλέπω.»
Σπύρος Βάθης - Twitter: @sVathis
(Περισσότερη Saturated India στο σχετικό Flickr album.)
σχόλια