40 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό της, η Τζιν Σίμπεργκ ξαναζεί στην οθόνη με τη μορφή της Κρίστεν Στιούαρτ

40 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό της, η Τζιν Σίμπεργκ ξαναζεί στην οθόνη με τη μορφή της Κρίστεν Στιούαρτ Facebook Twitter
Το μοναδικό υλικό που έχει κυκλοφορήσει από την ταινία που μόλις ολοκληρώθηκε, είναι η συγκεκριμένη φωτογραφία με την Στιούαρτ ως κοντοκουρεμένη Σίμπεργκ, όπως είχε εμφανιστεί στην αυγή των '60s στην ταινία «Χωρίς Ανάσα» του Γκοντάρ
0

Μοιάζει ιδανικό κάστινγκ η επιλογή της Κρίστεν Στιούαρτ για τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια κινηματογραφική βιογραφία με θέμα την ζωή της Αμερικανίδας ηθοποιού που έγινε έμβλημα της γαλλικής «Νουβέλ Βαγκ» αλλά η σύντομη ζωή της σημαδεύτηκε από τραγωδίες.

Το μοναδικό υλικό που έχει κυκλοφορήσει από την ταινία που μόλις ολοκληρώθηκε και θα κάνει πρεμιέρα εκτός συναγωνισμού στο προσεχές Φεστιβάλ της Βενετίας, είναι η συγκεκριμένη φωτογραφία με την Στιούαρτ ως κοντοκουρεμένη Σίμπεργκ, όπως είχε εμφανιστεί στην αυγή των '60s στην ταινία «Χωρίς Ανάσα» του Γκοντάρ – εμφάνιση που την κατέστησε στα 21 της είδωλο του Νέου Κύματος.

Κοντά της, η γαλλική αστυνομία βρήκε ένα φιαλίδιο βαρβιτουρικών, ένα μπουκαλάκι με μεταλλικό νερό και ένα σημείωμα προς τον γιο της, το οποίο έγραφε μεταξύ άλλων, «Συγχώρεσε με. Δεν μπορώ να ζήσω άλλο με τα νεύρα μου».

Προηγουμένως, είχε κάνει το εντυπωσιακό ντεμπούτο της το 1957 ως Ιωάννα της Λωραίνης στην εκδοχή του Τζορτζ Μπέρναρ Σω όπως τη μετέφερε στην οθόνη ο Όττο Πρέμιγκερ, ο οποίος την έδωσε τον κεντρικό ρόλο και στην επόμενη ταινία του, την εξαιρετική μεταφορά στην οθόνη του βιβλίου «Καλημέρα θλίψη» της Φρανσουάζ Σαγκάν. Στα γυρίσματα της ταινίας ήταν που γνώρισε και τον πρώτο σύζυγό της Φρανσουά Μορέιγ.

40 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό της, η Τζιν Σίμπεργκ ξαναζεί στην οθόνη με τη μορφή της Κρίστεν Στιούαρτ Facebook Twitter
"Χωρίς Ανάσα" (1960)

Μετά τη διεθνή αναγνώριση του «Χωρίς Ανάσα» και την ανακήρυξή της από τον Φρανσουά Τριφό ως «την κορυφαία σύγχρονη ηθοποιό στην Ευρώπη», η Τζιν Σίμπεργκ θα μοίραζε την καριέρα της μεταξύ Αμερικής και Γαλλίας, πραγματοποιώντας κάποιους αξέχαστους ρόλους σε ιδιαίτερες σχεδόν πάντα ταινίες και στις δύο πλευρές, όπως το απόκοσμο "Lilith" (1964) του Ρόμπερτ Ρόσεν πλάι στον Γουόρεν Μπίτι ή σε φιλμ του Κλοντ Σαμπρόλ, όπως το κατασκοπικό «Ο δρόμος της Κορίνθου» του 1967, που γυρίστηκε στην Ελλάδα.

Η ταινία που γύρισε ο Μπένεντικτ Άντριους με πρωταγωνίστρια την Κρίστεν Στιούαρτ, σκηνοθέτης του θεάτρου αλλά και του προπέρσινου κινηματογραφικού δράματος Una με την Ρούνι Μάρα, εστιάζει στη δεκαετία του '60 και στην εκστρατεία δυσφήμισης και εκφοβισμού που υπέστη από το FBI η Τζιν Σίμπεργκ εξαιτίας της σχέσης της με οργανώσεις υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων και ειδικότερα του δεσμού της με τον ακτιβιστή Χακίμ Τζαμάλ.

40 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό της, η Τζιν Σίμπεργκ ξαναζεί στην οθόνη με τη μορφή της Κρίστεν Στιούαρτ Facebook Twitter
"Lilith" (1964), με τον Γουόρεν Μπίτι

Θα ακολουθούσε η σταδιακή ψυχολογική της κατάρρευση, σύμφωνα με μαρτυρίες των πλησίων της και ο πρόωρος θάνατος της σε ηλικία 40 μόλις ετών στα τέλη Αυγούστου του 1979. Είχε εξαφανιστεί για μέρες όταν το πτώμα της βρέθηκε σε αποσύνθεση στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου της, όχι μακριά από το διαμέρισμά της στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού. Κοντά της, η γαλλική αστυνομία βρήκε ένα φιαλίδιο βαρβιτουρικών, ένα μπουκαλάκι με μεταλλικό νερό και ένα σημείωμα προς τον γιο της, το οποίο έγραφε μεταξύ άλλων, «Συγχώρεσε με. Δεν μπορώ να ζήσω άλλο με τα νεύρα μου».

Ο θάνατός της αποδόθηκε σε αυτοκτονία από τις Αρχές, λίγες μέρες μετά όμως, ο δεύτερος σύζυγός της Ρομέν Γκαρί, συγκάλεσε συνέντευξη τύπου κατηγορώντας δημόσια το FBI (το οποίο εκτός των άλλων είχε διαδώσει το 1970 ότι η Σίμπεργκ «κουβαλούσε το μωρό ηγετικού στελέχους των Μαύρων Πανθήρων») για την ραγδαία επιδείνωση της ψυχικής της υγείας και εμμέσως για τον τραγικό θάνατό της.

Ο αρχικός τίτλος της ταινίας του Άντερσον ήταν "Against All Enemies" (Ενάντια σε όλους τους εχθρούς) και η παραγωγός εταιρεία (τα στούντιο της Amazon) δεν έχει ανακοινώσει ακόμα ημερομηνία διανομής στις αίθουσες.

40 χρόνια μετά τον τραγικό θάνατό της, η Τζιν Σίμπεργκ ξαναζεί στην οθόνη με τη μορφή της Κρίστεν Στιούαρτ Facebook Twitter
"Ο δρόμος της Κορίνθου" (1967), με τον Μισέλ Ρονέ
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Inland Empire, Κάψε το μετάξι

Pulp Fiction / Inland Empire: Μυστηριώδες και σκοτεινό, όσο αξίζει σε έναν Λιντς

Μία ακόμη παραβολή για τον απόηχο του Χόλιγουντ -πιο υποκειμενική και σουρεαλιστική από εκείνη του Mulholland Drive-, το γλυκόπικρο κλείσιμο του ματιού ενός δημιουργού που τα έκανε όλα μόνος του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

Μουσική / Δείτε ολόκληρη την πρώτη συνέντευξη της Björk on camera μετά μια δεκαετία

«Μη σταματάτε. Έχουμε αφθονία. Έχουμε λύσεις. Μπορούμε να αρχίσουμε πάλι από την αρχή»: Η Björk παρουσιάζει την προσωπική της ουτοπία με το πρότζεκτ «Cornucopia» και μιλάει μπροστά στην κάμερα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό. 
THE LIFO TEAM
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Μυθολογίες / «Ήτανε πέναλτι, κύριε Πάνο;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Δανέζη

Από μια εισπρακτική αποτυχία και απαγορευμένη ταινία του 1932, μέχρι την ωμή βία της Pieta (που δεν ξέρει γιατί την έχει δει επανειλημμένα) και την cult σουρεαλιστική ματιά του Τσιώλη, η σκηνοθέτρια μας χαρίζει μια σπάνια σινεφίλ λίστα που συνδυάζει θράσος και ανθρωπισμό.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
125 λεπτά με την Πόπη Διαμαντάκου/ Πόπη Διαμαντάκου: «Δεν με αγγίζουν οι επιθέσεις, δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν γλείφω»

Media / «Δεν υπάρχει τηλεκριτική σήμερα, όλα είναι δημόσιες σχέσεις»

Η γνωστή τηλεκριτικός Πόπη Διαμαντάκου μιλά στη LiFO για τη μακρά επαγγελματική της διαδρομή, την τηλεόραση του χθες και του σήμερα και απαντά για πρώτη φορά στα επικριτικά σχόλια που προκαλούν κατά καιρούς τα κείμενα της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Οθόνες / «Για μένα αυτό είναι οι ταινίες, μια περιπέτεια έξω και πέρα από την ηθική»

Μια μεγάλη κουβέντα με τον σκηνοθέτη και μουσικό Γιάννη Βεσλεμέ που κυκλοφορεί ταυτόχρονα το νέο του άλμπουμ και η ρετροφουτουριστική του ταινία «Αγαπούσε τα λουλούδια περισσότερο». (SPOILER ALERT)
M. HULOT
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Μυθολογίες / «Όταν είδα το "Climax", δεν μπορούσα να συνέλθω για ώρες»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Capétte

Τι συνδέει τον Αρονόφσκι με τον Αλμοδόβαρ και τον Λάνθιμο με τον Βούλγαρη; Ο μουσικός Capétte φτιάχνει τη δική του αγαπημένη κινηματογραφική δεκάδα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
the last showgirl

Οθόνες / Πρεμιέρα προσεχώς: 10 ταινίες που θα ξεχωρίσουν το επόμενο δίμηνο

Η επιστροφή του Βάλτερ Σάλες, ένας στοχαστικός Κώστας Γαβράς, τα φαντάσματα του Γιώργου Ζώη, ο Ντίλαν κατά τον Τιμοτέ Σαλαμέ, το βάπτισμα της Πάμελα Άντερσον στην υποκριτική, ένα χαμηλόφωνο διαμάντι από την Ινδία και η μεγαλόπνοη αλληγορία του Μπρέιντι Κόρμπετ είναι μερικές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν τον χειμώνα του 2025.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Pulp Fiction / Phyllis Dalton (1925-2025): Η κορυφαία ενδυματολόγος της κινηματογραφικής ιστορίας

Πέθανε στα 99 της χρόνια η Βρετανή ενδυματολόγος που έντυσε χιλιάδες πρωταγωνιστές και κομπάρσους, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην αναπαραγωγή της αυθεντικότητας και στην αντίληψη της δραματικότητας του σεναρίου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε δια παντός την πραγματικότητα

Απώλειες / Το υπερβατικό σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς διέρρηξε διά παντός την πραγματικότητα

Το όνομα του Ντέιβιντ Λιντς (1946-2025) έγινε επιθετικός προσδιορισμός και οι ταινίες του μας προσκάλεσαν να βλέπουμε και να αισθανόμαστε αλλιώς τον κόσμο: με τα μάτια μιας απόκοσμης ψευδαίσθησης και την ψυχή της υπέροχης εμμονής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Μυθολογίες / «Μετά το “Blues Brothers” φορούσα μαύρα γυαλιά στην τάξη»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Αχιλλέα ΙΙΙ

Έχοντας συμπεριλάβει στη λίστα του από τους αδελφούς Μαρξ μέχρι μια ταινία με τον Θανάση Βέγγο, o συγγραφέας πιστεύει πως το τραγικό και το γελοίο συναντιούνται σε κάποιο σημείο, το οποίο δεν είναι πάντα ευδιάκριτο.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ