Μετά από 21 ταινίες και 3 φάσεις, το αναπόφευκτα γιγαντιαίο blockbuster αυτής της δεκαετίας συνοψίζεται σε ένα, κομβικό για την ύπαρξή του, οριστικό φιλμ που σε όλη τη διάρκειά του δείχνει να κατανοεί τον ρόλο που έχει, όχι μόνο στην αφηγηματική συνέχεια των ταινιών αλλά και στη σημασία που του αποδίδεται από εξωκινηματογραφικούς παράγοντες.
Το «Endgame», γυρισμένο σε ένα χρονικό σημείο που η Ντίσνεϊ κυριαρχεί αλλά ετοιμάζει βαρύ πυροβολικό για τον πόλεμο του μέλλοντος που λέγεται streaming, αναλαμβάνει το βαρύ φορτίο μιας ιστορικής επανένωσης ενός κόσμου που βλέπαμε μόνο στην μεγάλη οθόνη, λίγο πριν οι ήρωες και οι διάδοχοί τους ακολουθήσουν νέα μονοπάτια και διακλαδωθούν σε περισσότερες προσωπικές ιστορίες ενός multi-platform σύμπαντος.
Οι Άντονι και Τζο Ρούσο, που ξεκίνησαν ως διεκπεραιωτές ενός μέρους αυτού του project και κατέληξαν να βρίσκονται ανάμεσα στους καθοδηγητές του, μοιάζουν στο «Endgame» απαλλαγμένοι από το άγχος να ενώσουν ανόμοιες ταινίες.
Το «Endgame» μετατοπίζει το ενδιαφέρον της Marvel στο παρελθόν και το παρόν – το μέλλον απλά χαιρετίζεται γιατί μπορεί να περιμένει.
Αυτό έκαναν πέρυσι στο «Infinity War» όπου γήινοι, εξωγήινοι, φύλακες του διαστήματος, αφεντικά του Χρόνου, Ασγκαρντινοί, Γουακαντινοί, νάνοι και γίγαντες μάχονταν όχι για το καλό ή το κακό του πλανήτη μας αλλά για να έχουν ισότιμο χρόνο σε μια ιδέα που σε καμία περίπτωση δεν τους χωρούσε όλους και μάλλον τους στρίμωχνε.
Το φινάλε, σπάνιο ακόμη και για ταινία που ξέρουμε ότι έχει συνέχεια, εξαφάνισε, πέρα από τον μισό πλανήτη, και πολύ από τον κόσμο που μετέτρεπε την αφηγηματική δομή του «Infinity War» σε σπαζοκεφαλιά, δίνοντας την ευκαιρία στους δύο σκηνοθέτες να παίξουν πλέον με άλλους κανόνες.
Η ανάσα αυτή σε συνδυασμό με τη θέση της ταινίας στον κόσμο που υπηρετεί γέννησαν κάτι που, αν θυμάμαι σωστά, βλέπουμε για πρώτη φορά στο MCU και πιθανά θα ευθύνεται αν το «Endgame» θα παραμείνει η δυνατότερη ανάμνηση όσων στο μέλλον μνημονεύουν όλο το σύμπαν της Marvel.
Είναι η ταινία που αφήνει πίσω της την πάγια τακτική των προηγούμενων να λειτουργούν πρωταρχικά ως preview της επόμενης, κάτι που ξεκίνησε ως παιχνίδι με τις post-credits σκηνές και κατέληξε, ειδικά στην τρίτη φάση να καταπλακώνει την αυτοτελή φύση της κάθε ταινίας, μετατρέποντάς την καθεμιά σε αναπόφευκτο επεισόδιο που έχει ύπαρξη μέχρι την ημέρα που κάνει πρεμιέρα το επόμενο.
Εξαιτίας αυτής της λογικής, είδαμε ταινίες με μετριότατα σενάρια –τρανό παράδειγμα και η πολύ πρόσφατη «Captain Marvel»– να σπάνε ταμεία εκμεταλλευόμενες το buzz και τον πανικό των φανατικών για τη συνέχεια του αγαπημένου τους παραμυθιού.
Το «Endgame» λοιπόν μετατοπίζει το ενδιαφέρον της Marvel στο παρελθόν και το παρόν – το μέλλον απλά χαιρετίζεται γιατί μπορεί να περιμένει.
Λειτουργεί συναισθηματικά και ρεβιζιονιστικά, αναπολώντας την ιστορία του σύμπαντος με μια παράλληλη ανάγκη να την απομυθοποιήσει (κάτι που υποστηρίζουν εξαιρετικά οι ηθοποιοί, ειδικά όσοι παίζουν για τελευταία φορά τον ήρωά τους), και έχει μια ξεκάθαρη αποστολή κατά τη διάρκειά του, την οποία θέλει να λύσει τώρα και όχι σε μερικούς μήνες, κάτι που θα αντιληφθεί κάποιος και με το «αστειάκι» μετά τα τελικά credits.
Και όσο το κάνει, καταφέρνει να διώξει μικρότερες παθογένειες που για χρόνια συμβάδιζαν με το MCU. Το χιούμορ διατηρείται, όχι όμως ατάκτως ερριμμένο σε στιγμές που γίνεται πανικός στην οθόνη αλλά περισσότερο ως εργαλείο αποφόρτισης από ένα βαρύ κλίμα που δικαιολογημένα αιωρείται με βάση όσα συμβαίνουν μέσα στην ταινία, ενώ οι μάχες (ή μάλλον η Μάχη) προσφέρει αξιομνημόνευτες σκηνές και δεν σχετίζεται με το πανηγύρι θορύβου που ουκ ολίγες φορές είχε επιστρατευτεί.
Το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει με έναν συγκινητικό αποχαιρετισμό στα όσα έγιναν, ένα διακριτικό καλωσόρισμα στο αύριο και μια ταινία στη μέση που «επιτέλους ξεκουράζεται και απολαμβάνει τον ήλιο να ανατέλλει σε ένα υπέροχο σύμπαν».
Η ατάκα του Thanos από το «Infinity War» είναι ίσως η ιδανικότερη να περιγράψει αυτό το κλείσιμο για ένα κινηματογραφικό σύμπαν-σίριαλ που δεν ήταν πάντα υπέροχο, υπήρξε αγχωμένο και κουραστικό, όμως στο φινάλε του (όπως οφείλει να κάνει ένα καλό σίριαλ) κάνει σκόνη τις κακές αναμνήσεις.
Το τρέιλερ του «Avengers: Endgame»
Info
Avengers: Endgame
Σκηνοθεσία: Άντονι Ρούσο, Τζο Ρούσο
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Κρις Έβανς, Μαρκ Ράφαλο, Κρις Χέμσγουορθ, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Τζέρεμι Ρένερ, Ντον Τσιντλ, Πολ Ραντ, Μπρι Λάρσον, Μπράντλεϊ Κούπερ, Τζος Μπρόλιν
Διάρκεια: 181'
Η ταινία προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους από την Τετάρτη 24 Απριλίου.
σχόλια