Club Zero: Η αίρεση της ανορεξίας από τη «λανθιμική» Τζέσικα Χάουζνερ

Μία Βασικόφσκα Facebook Twitter
Η Μία Βασικόφσκα είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας.
0


«ΠΡΙΝ ΒΑΛΕΙΣ ΑΥΤΟ
το κομμάτι σοκολάτας στο στόμα σου, θέλω να εισπνεύσεις από τη μύτη και να εκπνεύσεις από το στόμα δύο φορές, θέλω να σκεφτείς και να συγκεντρωθείς», συμβουλεύει η αφοσιωμένη καθηγήτρια Συνειδητής Διατροφής έναν από τους λίγους μαθητές που αποφάσισαν να εγγραφούν στο τμήμα της. Οι γονείς πρότειναν με ενθουσιασμό τη σχετικά νεαρή δεσποινίδα Νόβακ λόγω της καινοτομίας του course της, η διευθύντρια του ιδιωτικού σχολείου εντυπωσιάστηκε από το τσάι αδυνατίσματος που έχει λανσάρει με το πρόσωπό της πάνω στο κουτάκι, αλλά ο κύκλος των «χαμένων» παιδιών, εκείνων που για διαφορετικούς λόγους μπήκαν στο γκρουπάκι –λόγω του πλανήτη, του σώματός τους, του χάσματος γενεών ή απλώς επειδή διάβαζαν για να πάρουν υποτροφία–, την κοιτάζουν με δυσπιστία και αμηχανία στην αρχή όταν τους μιλάει με επαρχιώτικη παρρησία για τη μονοδίαιτα, την αυτοφαγία και το άλλο άκρο, το αρνητικό τέρμα που υποβολιμαία ενσταλάζεται στα κρίσιμα εφηβικά μυαλά μετά το πρώτο στάδιο της δοκιμασίας. 

Πέρα από τους προφανείς άξονες που οδηγούν στον καταστροφικό εθισμό της ανορεξίας, η Χάουζνερ, με την απογυμνωμένη μαύρη κωμωδία της ψυχικής απόστασης, υπονοεί μια βαθύτερη σάτιρα μόνο ακροθιγώς, με μια σεναριακή ανάπτυξη που κατά βάση συνοψίζει πράγματα που έχουμε ξαναδεί και ήδη γνωρίζουμε.

Το «Club Zero», εντός διαγωνιστικού προγράμματος στο 76ο Φεστιβάλ Καννών, είναι η λέσχη μιας μειοψηφίας που θέλει να αλλάξει τον πλανήτη κάνοντας άλμα πίστης και χωρίς καθόλου φαγητό. Συνάντησα στις Κάννες την Τζέσικα Χάουζνερ, μαζί με την πρωταγωνίστρια της ταινίας Μία Γουασικόφσκα, και εύλογα η πρώτη μου ερώτηση αφορούσε τη σέχτα των εκατοντάδων πιστών, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά, που έκαναν νηστεία μέχρι θανάτου στην Κένυα. «Δεν είχαμε ιδέα, το διαβάσαμε, όπως κι εσείς, πριν από μερικές εβδομάδες, και φυσικά κάναμε τον συσχετισμό με κάποια θέματα της ταινίας που γυρίσαμε πέρσι», είπε η Αυστριακή σκηνοθέτις.

club zero Facebook Twitter
Η Χάουζνερ έχει βάλει την πεζή περσόνα της Γουασικόφσκα να κατευθύνει προς τους αποστόλους της τα λιγοστά διδάγματά της χωρίς υπερβολή, σαν να έχει χωνέψει πρώτα εκείνη το παραμύθι της.

Οι αιρετικοί της Κένυας αυτοκτόνησαν διά της πείνας για να συναντήσουν τον Ιησού, ενώ οι οικότροφοι μιας χώρας, που μπορεί να είναι η Αγγλία ή οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη κάποιοι παρκάρουν πολυτελώς τα βλαστάρια τους, θίγουν την ευρύτερη έννοια της απλοϊκής, ατσάλινης πεποίθησης, προϊόν μιας σταδιακής πλύσης εγκεφάλου που δεν συμβαίνει αποκλειστικά μέσω ενός δέκτη αλλά και από τα λόγια μιας αυτόκλητης παιδαγωγού – έξυπνα η Χάουζνερ έχει βάλει την πεζή περσόνα της Γουασικόφσκα να κατευθύνει προς τους αποστόλους της τα λιγοστά διδάγματά της χωρίς υπερβολή, σαν να έχει χωνέψει πρώτα εκείνη το παραμύθι της.

Ωστόσο, πέρα από τους προφανείς άξονες που οδηγούν στον καταστροφικό εθισμό της ανορεξίας, η Χάουζνερ, με την απογυμνωμένη μαύρη κωμωδία της ψυχικής απόστασης που είδαμε και το σχετικά πρόσφατο, βραβευμένο στις Κάννες, πιο αλληγορικό «Little Joe», υπονοεί μια βαθύτερη σάτιρα μόνο ακροθιγώς, με μια σεναριακή ανάπτυξη που κατά βάση συνοψίζει πράγματα που έχουμε ξαναδεί και ήδη γνωρίζουμε

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

POT AU FEU

Κάννες 2023 / «Pot Au Feu»: Ασταμάτητη γαστριμαργία και λεπτεπίλεπτος έρωτας

Κάτι πολύ ανώτερο από το σινέ-food porn της μόδας είναι το νέο έργο του Τραν Αν Χουνγκ, με τον Μπενουά Μαζιμέλ και τη Ζιλιέτ Μπινός, που διεκδικεί τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Σε μια άγνωστη χώρα»: Μια τολμηρή ταινία, γυρισμένη στην Αθήνα

Οθόνες / «Πιστεύει κανείς ότι οι Παλαιστίνιοι θα ξεχάσουν και θα συμβιβαστούν με την απώλεια;»

Ωμή, διεισδυτική, αφτιασίδωτη, η ταινία «To a land unknown» εστιάζει στο προσφυγικό και ιδιαίτερα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης Μαντί Φλάιφελ μίλησε στη LifO για όλα τα ζητήματα που θίγει η εξαιρετική και με έντονο ελληνικό «χρώμα» ταινία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ