Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα

Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα Facebook Twitter
Η ταινία εκτυλισσόταν το καλοκαίρι του '83 κι εγώ αναγνώριζα τα μικρά, μεγάλα ρούχα που διηγούνται την Ιταλία του '80, τους ρόλους, τις ταχύτητες, το πάθος, τις αποφάσεις.
0

Υπάρχει εκείνη η σκηνή στην ταινία «Call me by your name» όπου ο Oliver, o νεαρός Αμερικανός φοιτητής, βγαίνει από το αυτοκίνητο που τον φέρνει για πρώτη φορά στην καλοκαιρινή εξοχή του μπουρζουά ιταλικού Βορρά του 1983.

Τότε που ένας θεόρατος, σαν άγαλμα, ξανθός κούκλος σηκώνει το κεφάλι του προς τον ιταλικό ήλιο και κάνει το λεπτοκαμωμένο θαύμα της ιταλικής ομορφιάς Elio να νιώσει την πρώτη μεγάλη ερωτική αναταραχή στη δεκαεπτάχρονη ζωή του.


Θυμάμαι τόσο καλά αυτήν τη στιγμή, γιατί με έκανε να ανασηκωθώ λίγο από το κάθισμά μου και να κοιτάξω καλύτερα για να μη σταματήσω στη συνέχεια να αναζητώ και να συγκινούμαι με τις λεπτομέρειες – ο Oliver ήταν ντυμένος σαν μοντέλο καμπάνιας του Ralph Lauren, φωτογραφημένος από τον φακό του Bruce Weber.

H λεπτοδουλεμένη, ανάλαφρη και σοβαρή ματιά της Giulia Piersanti στο «Call me by your name» είναι πολύ επιδραστική όσον αφορά τη συλλογική ποπ μνήμη και τον τρόπο που οι σχεδιαστές μόδας εμπνέονται για να φτιάξουν τα ρούχα που θα φορέσουμε σήμερα.


Η ταινία εκτυλισσόταν το καλοκαίρι του '83 κι εγώ αναγνώριζα τις λεπτομέρειες, το σακίδιο Invicta του Elio, την απαραίτητη τσάντα κάθε Ιταλού μαθητή, τα lacoste polo, το έμβλημα της μπουρζουά οικογένειας, το κοντό καφέ adidas σορτσάκι με το μπλε πουκάμισο, ανοιχτό στο στήθος, που φορά ο Oliver, τα Converse μποτάκια με τις χαμηλωμένες ψηλές αθλητικές κάλτσες, το καφέ σορτς με τη δερμάτινη ζώνη και ίδιο πουκάμισο της φινετσάτης Γαλλίδας μάνας.

Τα μικρά φλοράλ μπλουζάκια, σαν bustier, των έφηβων κοριτσιών και τα φορέματά τους, τα σορτς και τα μαγιό τους.

Το new age ζευγάρι που χορεύει μόνο του σε μια πλατεία το βράδυ της ονειρικής απόδρασης του Elio και του Oliver. Τα μικρά, μεγάλα ρούχα που διηγούνται την Ιταλία του '80, τους ρόλους, τις ταχύτητες, το πάθος, τις αποφάσεις.

 

H σκηνή της άφιξης του Όλιβερ στο σπίτι του Έλιο

Κομμάτια που πιθανότατα κάποιος που δεν τραβά το δικό μου ζόρι δεν θα προσέξει – απλώς, όταν θα θυμάται τη σκηνή θα φέρνει στον νου του αβίαστα και τι φορούσε ο πρωταγωνιστής. Κι αυτό, φίλοι μου, είναι η στόφα ενός μεγάλου ενδυματολόγου.


Γιατί, ναι, τα Όσκαρ βραβεύουν ‒και δικαίως‒ τη μεγάλη ιστορική δουλειά που κάνουν σπουδαίοι ενδυματολόγοι, όπως o Mark Bridges, ο φετινός νικητής του «Phantom Thread», που ανέδειξε τα ελαφρώς χοντροκομμένα couture βρετανικά ρούχα της δεκαετίας του '50 που δεν μπορούσαν να πάθουν αρκετό γαλλικό Dior.

Αλλά η λεπτοδουλεμένη, ανάλαφρη και σοβαρή ματιά της Giulia Piersanti στο «Call me by your name» είναι μακράν πιο επιδραστική όσον αφορά τη συλλογική ποπ μνήμη και τον τρόπο που οι σχεδιαστές μόδας εμπνέονται για να φτιάξουν τα ρούχα που θα φορέσουμε σήμερα.


Γιατί το ήρεμο, ήπια ερωτικό κάζουαλ, το διανοουμενίστικο, λίγο ελίτ ντύσιμο των πρωταγωνιστών της ταινίας «γράφει» τόσο μοντέρνα απέναντι στη φρενίτιδα της φόρμας και του αθλητικού που «φωνάζουν» σήμερα τα Yeezy και τα Fenty, δίνοντας έτσι την απάντησή τους.


H Giulia Piersanti όμως είναι ένα υβρίδιο, ένας επαγγελματίας που ακροβατεί μεταξύ σινεμά και μόδας. Με σπουδές στο Parsons της Νέας Υόρκης και ειδίκευση πλέον στο πλεκτό, η Giulia έχει δουλέψει ήδη για τους Balenciaga, Lanvin και τώρα για τη Céline – στο μεταξύ, βρίσκει χρόνο να δουλέψει αποκλειστικά με τον Λούκα Γκουαντανίνο.

Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα Facebook Twitter
Σκέφτομαι πως το μεγάλο της ταλέντο είναι ότι απλώς δεν φοβάται να ντύσει τους πρωταγωνιστές όχι με κοστούμια αλλά με αληθινά ρούχα.


Στο «A bigger splash» η Giulia συνεργάστηκε με τον Raf Simons και το ατελιέ του Dior για να δημιουργήσουν τα ρούχα που μια ροκ σταρ φοράει ένα καλοκαίρι ανάπαυσης στον ιταλικό Νότο μετά από χειρουργείο και τώρα στο «Suspiria», το remake του μεγάλου Dario Argento, η Giulia βουτά στα '70s, φτιάχνοντας ένα ολόκληρο ενδυματολογικό σύμπαν, τόσο συμπαγές και μοναδικό που η παραγωγή σκέφτεται να πουλήσει τη συλλογή αυτή online.


O Λούκα Γκουαντανίνο λέει πως το υπερ-ατού της είναι η βαθιά γνώση και το ένστικτο που διαθέτει για κάθε υποκουλτούρα και κοινωνική κάστα, εγώ σκέφτομαι πως το μεγάλο της ταλέντο είναι ότι απλώς δεν φοβάται να ντύσει τους πρωταγωνιστές όχι με κοστούμια αλλά με αληθινά ρούχα.


Κερδίζει στο ότι, σε αντίθεση με τους σχεδιαστές μόδας και τους βραβευμένους ενδυματολόγους, η Giulia δεν μπαίνει στον δικό της ιδανικό κόσμο για να σχεδιάσει τα ρούχα των ηρώων.

Κλείνει διακριτικά ραντεβού μαζί τους στον δικό τους χώρο και σχεδιάζει για χάρη τους τα ρούχα που θα φορέσουν στην αξέχαστη ιστορία που θα θυμόμαστε εμείς σιωπηλά, αφού ανάψουν τα φώτα στην κινηματογραφική αίθουσα.

Γιατί τα κοστούμια του «Call me by your name» θα μας μείνουν αξέχαστα Facebook Twitter
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ