H Chantal Akerman, μία από τις κορυφαίες μορφές του ευρωπαϊκού πειραματικού σινεμά και από τις βασικές επιρροές σκηνοθετών όπως ο Gus van Sant, ο Todd Haynes και ο Michael Haneke, πέθανε στα 65 της.
Ο ξαφνικός και απροσδόκητος θάνατός της ήρθε ένα μήνα μετά το φεστιβάλ του Λοκάρνο όπου συμμετείχε με την τελευταία της ταινία No Home Movie, μια σπουδή σε βίντεο για τη μητέρα της Ναταλία που επιβίωσε στο Άουσβιτς και πέθανε το 2014. Οι ανησυχίες της μητέρας της ήταν ένα από τα βασικά ενδιαφέροντά της στη δουλειά της για πολλά χρόνια.
Το No Home Movie πήρε πολύ κακές κριτικές στη δημοσιογραφική προβολή και αυτή η υποδοχή των μέσων έπαιξε σίγουρα κάποιο ρόλο στον πρόωρο χαμό της. Η New York Times αναφέρει ότι οι φίλοι της ανησυχούσαν για την αντίδραση που μπορεί να είχε επειδή η Akerman υπέφερε από κρίσεις μανιοκατάθλιψης.
Τον θάνατό της επιβεβαίωσαν σήμερα Τρίτη η αδερφή της Sylviane Akerman και ο Nicola Mazzanti, διευθυντής του βέλγικου κινηματογραφικού αρχείου. Η Le Monde ανέφερε ότι ο θάνατός της ήταν αυτοκτονία.
Η Chantal Akerman είχε γεννηθεί στις 6 Ιουνίου του 1950 και είναι η σκηνοθέτης μιας από τις πιο τις πιο σημαντικές πειραματικές ταινίες της δεκαετίας του ’70, το Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruxelles, το πρώτο αριστούργημα στην ιστορία του φεμινιστικού σινεμά κατά τη New York Times. Η ταινία που την καθιέρωσε και έγινε το μεγαλύτερο έργο της ζωής της παρουσιάζει την καθημερινότητα μιας γυναίκας σε πραγματικό χρόνο. Η μεσήλικη χήρα ζει με τον έφηβο γιο της σε ένα μικρό διαμέρισμα των Βρυξελλών και εκδίδεται περιστασιακά σε ηλικιωμένους. Το ψυχρό, αυστηρό στυλ της και η αποστασιοποιημένη ματιά πίσω από την κάμερα έγινε η βασική επιρροή σε ένα σωρό Ευρωπαίους σκηνοθέτες και δημιούργησε σχολή.
Ήταν η κόρη μιας Εβραϊκής οικογένειας Πολωνικής καταγωγής. Ο παππούς και η γιαγιά της από την πλευρά της μητέρας της είχαν σταλεί στο Άουσβιτς μαζί με τα παιδιά τους και μόνο η μητέρα της επιβίωσε. Στα 15 της είδε το Pierrot le fou του Γκοντάρ και το ίδιο βράδυ αποφάσισε να φτιάχνει ταινίες. Άλλες γνωστές ταινίες της ήταν το A Couch in New York (1996) και το The Captive (2000).
σχόλια